Camping Noordeinde dag 3: Nog meer activiteiten, en… het afronden van de challenge!

Vanochtend bleef het nog weer iets langer stil op het kamp (zou het vermoeiend zijn, dat campingleven? hahaha). Niet lang nadat het eerste bakje koffie was ingeschonken kregen we een berichtje van Tamara dat zij rond half twaalf weer op de camping zouden zijn. Goede reden om nu simpel te ontbijten en straks lekker met elkaar te br/lunchen! Dus met wat creativiteit een lekkere kwark/blauwe bes/cruesli/aarbei trifles in elkaar geflanst, en de rest van de ochtend lekker rustigaan gedaan. Een beetje gepuzzeld, een spelletje gespeeld, een boekje gelezen… en Liv en Linda hebben nog een activiteit van de lijst opgepakt (cupcakes bakken!). En voor we het wisten was het al tijd om de broodjes te gaan bakken.

Tijdens de lunch werden we weer getrakteerd op een zonnetje (wat valt het weer mee na al die negatieve voorspellingen!), en toen de buikjes goed gevuld waren was het tijd voor de volgende activiteiten: een potje Kubb, een bordspelletje, een wandelingetje, een filmpje… en natuurlijk ook weer even zwemmen! Na het grote zwembad is het toch wel fris in de wind, dus dan is de warme jacuzzi een heerlijke afwisseling. Ook de kleine Lisa vond dat heerlijk!

Vanavond eten we een broodje hamburger, maar we beginnen een beetje door de broodjes heen te raken, dus het is handig om nog even naar de supermarkt te rijden. En dat kunnen we prima combineren met alweer een activiteit van de lijst van het entertainment team: een scooterritje! Liv wilde ook dat graag uitproberen. En hoewel ze het in het begin stiekem wel een beetje spannend vond (‘doe maar de dichtstbijzijnde supermarkt…’) was ze al voordat we bij de supermarkt helemaal om. Dit was LEUK! Dus terug bij huis vroeg ik of we nog even een stukje door zouden rijden, en toen was het een duidelijke JA! Weer een ervaring rijker.

Fred en Miek brengen alvast de konijnen weer terug naar huis, en nu het zonnetje schijnt en de tenten zijn drooggewaaid besluiten we ook die maar vast af te breken. Heerlijk, dat die meteen droog ingepakt kunnen worden!

We eten gezellig wat in de partytent, en als Morris en Tamara ongeveer weer naar huis gaan wordt het voor de rest tijd om de laatste punten voor onze challenge te gaan scoren (we zijn er bijna!). Alleen lijkt het er dan op dat het niet lang meer zal duren voordat het echt hard gaat waaien en regenen, dus we besluiten even onze krachten te bundelen en met zijn allen de partytent af te breken. Dat gaat lekker snel zo, en ondertussen wordt er in de keuken ook gezorgd dat alle vaat alweer is weggewerkt. En zo is ineens het hele campingterrein alweer opgeruimd!

We besluiten dat we met deze actie van perfecte samenwerking genoeg punten hebben gescoord om onze prijs te gaan innen, dus de meisjes reizen weer opgepropt in de mini af naar Janssen! We smikkelen allemaal lekker van ons ijsje, en als die op is, is het tijd om afscheid te gaan nemen. De caravan wordt weer aangekoppeld, de auto wordt weer volgeladen, en daar gaat iedereen weer lekker naar zijn eigen bedje.

Hugo en Linda duiken nog even lekker een half uurtje de jacuzzi in, en daarna is het ook tijd om lekker te gaan liggen (oke, voor Hugo om nog even de bios in te gaan met zijn moeder, haha). Moe maar voldaan!

Camping Noordeinde dag 2: nog meer excursies!

Het kamp blijft vanochtend verdacht lang stil (zou dat iets met het tijdstip van gisteravond te maken hebben?). Maar voor de camping eigenaren wordt het nu toch wel tijd om op te staan, want… vandaag heeft chef Hugo een BBQ gerecht op de planning staan wat wel zo’n 10 uur nodig heeft. Dus hoe later we daarmee starten, hoe later we vanavond een hapje kunnen eten. Dus al vroeg in de ochtend beginnen er zich heeerlijke geuren in de tuin te verspreiden. Van rook uit het ei gecombineerd met een lekker ingerubd stuk procureurvlees. Mjum!

Liv had gisteravond de welkomstmail nog eens goed bekeken en had heel veel leuke excursies en activiteiten zien staan. Dus na het ontbijt was het tijd voor actie! De meiden gaan op pad naar het dorp, om T-shirts te scoren die we kunnen personaliseren. Even lekker door de Hema geneusd (Eva kon zo mooi meteen laten zien welk kaftpapier en welke etui ze heeft uitgekozen voor de middelbare school), en uiteindelijk bij de Zeeman geslaagd voor wat simpele witte shirts. Nog even snel een boodschap gedaan bij de AH, en daarna weer opgepropt in de mini naar de camping toe.

We zijn lekker aan het knutselen gegaan terwijl Fred en Hugo een spelletje Star Realms hebben gespeeld. Het uitknippen van de “iron-on” figuurtjes ging nog niet zo simpel als we dachten, maar uiteindelijk is het bij beide meiden gelukt om een mooi gepersonaliseerd shirt te maken!

In de middag voelde Tamara zich weer een stuk beter, dus terwijl we een broodje aan het eten waren en een spelletje aan het spelen waren, kwam ook de familie Muliaditan naar Boskoop rijden. Ook zij werden uiteraard voorzien van een mooi welkomstpakket, en het weer liet zich van zijn beste kant zien, dus het werd zelfs lekker genoeg om even te zwemmen met Tim. Daar hadden ze even niet op gerekend, maar gelukkig waren er op de camping nog zwembandjes aanwezig en lukte het ook om een passend badpak voor Tamara te vinden. Wat heerlijk, even spetteren! Tim is al lekker watervrij en had het goed naar zijn zin.

Uiteraard stond er ook dit weekend een lesje aquarobics op het programma. Dit keer onder leiding van Marie Louise. We hebben goed ons best gedaan en de spieren losgemaakt!

Ondertussen had het vlees op de BBQ lang genoeg gegaard, en kon Hugo met de bereklauwen aan de gang om de pulled pork gereed te maken. Dat kwam mooi uit, want voor de Muliaditannetjes was het tijd om weer naar huis te gaan, en die konden mooi een broodje meenemen om straks thuis op te eten.

Ook de gehaktballetjes konden nu het ei in, en was er in de tussentijd nog even tijd om een wandelingetje te maken. Dit keer een wandeling door het Bentwoud, weer een heel andere omgeving. Een lekker rondje, en op het einde zwaaide de buurvrouw enthousiast vanuit huis naar het groepje met dezelfde trui 🙂

We hebben heerlijk gegeten. De pulled pork en gehaktballetjes hadden de magen al goed gevuld, waardoor de sate lang niet opkwam, maar dat is morgen vast een heel lekker hapje voor bij de lunch!

Tijdens het eten hebben we onze challenge een klein beetje aangepast, we hebben extra punten weten te verdienen met het oplossen van een paar “black stories”. We waren supergoed! Maar na de koffie met een ijsje was het natuurlijk ook weer tijd voor de volgende serie Just One woorden! Het woordenspelletje werd afgewisseld met een Flugel (daar gingen we uiteraard nog beter van spelen), en we hebben weer erg lekker en gezellig gezeten met elkaar. Vanavond was de koek bij de meesten wel iets eerder op dan gister… dus rond middernacht hebben we de slaapzak en de bios weer opgezocht. Wat een mooie dag, zowel qua weer als qua gezelligheid. Het lijkt wel alsof we al een week bij elkaar zijn!

Camping Noordeinde dag 1: Opbouw van het kamp

Joehoe, het is weer tijd voor de camping in de tuin! Dit jaar lijkt het weer niet zo erg mee te werken, dus we hebben vooraf nog even contact gehad of we het wel door zouden laten gaan, maar wij zetten door….! En gelukkig viel het weer heel erg mee (en hebben we zelfs nog even kunnen zwemmen…. ;-))

Nadat donderdagnacht de eerste hotelgast al in het resort is aangekomen, wordt op vrijdagochtend al snel de eerste kampeerplek gevuld. De herkenbare Chateau staat als een kasteel op de oprit aan het Noordeinde. Omringd door slingers en met een gezellig zitje naast de deur. De gasten zijn vroeg en zijn bereid om een handje te helpen bij de opbouw van de rest van het kamp. Want… ook de andere kampeerplekken moeten natuurlijk worden ingericht! En… vorige week is het hoofdgebouw van de camping onder handen genomen (nieuwe deuren en kozijnen), en die mochten tot nu toe nog niet gewassen worden, maar vandaag mag dat wel, dus het gebouw krijgt meteen een major upgrade!

Tussendoor genieten we een lekkere lunch, en daarna gaan we verder met het kamp. Helaas heeft één van de gasten zich ziekgemeld, dus het wordt een tent minder dan gepland, maar dat mag de pret niet drukken (we hopen dat Tamaar zich morgen beter voelt!). Wel hebben we een extra tent ten opzichte van vorig jaar, want vanwege de weersomstandigheden heeft het management besloten de zithoek te voorzien van een partytent. Met verlichting èn verwarming. Superdeluxe dus!

Halverwege de middag kwamen de twee knabbel-gasten al hun intrek nemen in een andere hotelkamer, en bleven Eva en Liv al gezellig helpen bij de opbouw van de camping. Samen hebben we de tenten opgezet, de luchtbedden opgeblazen, en natuurlijk hebben de meiden ook lekker gezwommen (bikkels!) en meteen het zwembad een beetje ‘stof’gezogen.

Binnen wordt er alvast een puzzel opgestart, en terwijl Hugo en zijn moeder lekker aan het bubbelen zijn in de jacuzzi (nieuwe aanwinst sinds dit jaar), komen aan het einde van de middag ook de laatste gasten binnen. Het gezelschap is compleet, dus we kunnen de camping officieel openen! Voor iedereen is er een welkomstpakketje, met een heuse Camping Noordeinde Trui. Suuuperleuk (al zeg ik het zelf ;-)). Met de trui aan kunnen we eindelijk een hapje gaan eten! Hugo had weer zijn heerlijke zuurvlees voorbereid, en daar hebben we met zijn allen lekker van gesmikkeld.

Om het eten wat te laten zakken gaat een deel van het gezelschap een wandeling maken in het Gouwebos (een van de excursies die op het activiteitenprogramma stond), en een ander deel pakt er een spelletje bij. De wandeling (en ook het spelletje) duren iets langer dan vooraf gedacht, dus uiteindelijk komen de wandelaars, na een heerlijke wandeling met veel geklim en geklouter, terug op de camping. Het spelletje is dan ook bijna klaar, en dan is het tijd voor… onze challenge!

Het management heeft speciaal voor dit weekend een Camping Noordeinde editie gemaakt van het spel “Just One”. Met woorden in het thema van de camping, en met grote schrijfbordjes voor iedereen zodat de woorden, ook met beperkt licht in de avond, goed leesbaar zijn. Dat laatste was niet zo heel hard nodig, want de nieuwe warmtelamp die in de partytent hing bleek ook een beetje erg veel licht te geven. Als ie aanging was het even knipperen met de ogen, maar uiteindelijk was het wel een heel fijne lamp, een lamp die ervoor zorgde dat de partytent er supergezellig uitzag als je er van een afstandje naar keek.

De challenge houdt in dat we gedurende het weekend met elkaar 50 woorden moeten raden om een smakelijke prijs te verdienen op zondag (een ijsje van Janssen). Daar gaan we natuurlijk voor! Het leverde weer hilarische momenten op, en we hebben een heerlijke avond gehad met elkaar. Rond een uur of een ging het grootste deel van de groep de slaapzak in, en doken Hugo en zijn moeder nog even de bios in voor een aflevering van de Mandalorian (bikkels!). Op naar morgen!

Jamboree dag 5: Naar huis!

Na een fijn weekend is het ook weer fijn om naar huis te gaan. En dat betekent vandaag inpakken! Bij het inpakken en oprollen van de slaapmatjes schiet er in Hugo’s knie wat mis, dus die loopt even niet zo lekker. Maar met zijn tanden op elkaar gaat ie verder en pakken we heel vlot een (op het grondzeil na) droge kampeerset in. Superfijn, want dan hoeven we van de week niet weer alles uit te pakken.

Er was iets misgegaan met het afsluiten van de BBQ gisteravond, daarin was het houtblok lekker blijven smeulen en dat maakte het wat lastig om hem in te kunnen pakken. Maar in stapjes is het gelukt de boel af te koelen en in een vuilniszak te stoppen. Gelukkig! Want dat zou toch wel onhandig zijn.

Alles zit weer in de jeeps en de vouwwagen, dus het is tijd om aan de rit te gaan beginnen. Het eerste stuk is weer prachtig. En daarna is het wel een beetje een praktisch laatste stuk, maar het mooie weer erbij is wel heel fijn, we hebben een lekker muziekje en zijn duidelijk weer een attractie voor de auto’s om ons heen. Zo leuk om te zien hoe iedereen reageert! Dit keer hadden we zelfs een man die naast ons kwam rijden, begon te toeteren en enthousiast zijn duimen in de lucht stak.

De reis ging best soepel, en met twee tussenstopjes waren we rond 16:30 weer in het mooie Boskoop. De afgelopen dagen had ik ergens gezegd: als we niet heeel laat thuis zijn maandag dan wil ik de trip wel afsluiten met een ijsje bij Janssen. En zo kwamen we thuis, hebben we de scooters de garage uitgereden, Stitch naar binnengereden en zijn we meteen met de scooters op pad gegaan naar de ijssalon. Wat een mooi toetje!

Daarna lekker gebadderd, een rondje door de tuin gedaan (het zwembad begint al heerlijk op temperatuur te komen, tis al 27 graden, laat die mooie dagen maar komen!!! Oke oke, hij mag nog wel wat schoner worden dan nu… haha). en daarna lekker al het stof van ons afgebadderd en op de bank geploft en de F1 race teruggekeken in ons heerlijk frisse en zonnige huis. Ook werr een feestje. Allebei met een gloeihoofd. We zullen vast heel lekker slapen vanavond!

En van de week hebben we nog wel een lekkere schoonmaakklus… hihi.

Jamboree dag 4: Bonusdagje

Vandaag voelt echt een beetje als een bonusdag. Meestal is het na twee dagen rijden op de derde dag tijd om het kamp weer af te breken, maar nu mogen we nog een dagje. En het blijft onveranderd heerlijk weer en wordt steeds warmer. Wat heeeeeerlijk!

Nadat ook Jaap een Hugo-ei-ontbijtje heeft meegemaakt gaat hij zijn tentje inpakken en gaan wij ons voorbereiden op de rijdag. Vandaag staat er een minder lange rit op het programma, met aan het einde weer het terrein waar we vrijdag ook gereden hebben, maar dan een ander deel. Jasmijn rijdt met Arjan mee en die zit als een heuse prinses. En wat zit ze te genieten, fantastisch om te zien. Omdat de kinderen er nu bij zijn (en ook omdat we dit weekend al genoeg uitdaging hebben gehad op alle terreintjes en de zwart/rode routes) rijden we vandaag blauw. En Jasmijn geeft bij de grote kuilen hier en daar een spontaan gilletje alsof ze in de achtbaan zit. Daar krijgt iedereen spontaan een glimlach van. Oom Arjan is ook zichtbaar aan het genieten.

Onderweg wil Jasmijn graag ‘iets met me doen’ en dat wordt een woordslang. Een woordslang die de hele dag doorgaat en op elke stop weer wordt uitgebreid. Wat kan ze dat al goed, superknap!

Ondertussen rijden we weer heerlijk door een prachtig landschap. Moppie rijdt voorop dus wij zitten extra relaxed. Al heeft de koploper vandaag wel het voordeel van minder stof. Want wat een stof op sommige plekken zeg! Het zit echt overal!

En de koploper had ook even pech met een spijker van een hoefijzer. Die was in de band beland en even later was ie plat. Maar zowel Arjan als Frans kwamen snel in actie en binnen no-time was de spijker er uit en zat er een touwtje in. Even oppompen met de compressor van Arjan en hup, we konden weer door.

Bij het laatste terreintje heeft Herman een beetje genoeg stof (en terrein) gehad, dus die gaat alvast door naar de camping. De rest rijdt de blauwe route (weer echt een flinke route door het terrein, leuk!) en daarna gaan we de auto’s alvast even voltanken voor morgen. En rond vier uur zijn we alweer op de camping. Fijn voor ons (altijd lekker om nog even een drankje en een chipje te kunnen doen voordat we met het eten beginnen), en zeker ook voor Marjan, want die zat vandaag alleen op de camping.

Na het biertje/frisje/chipje en veel waterballonnen konden we de BBQ aansteken voor de restjes van gister. We dachten eerst dat we er misschien nog een frietje bij moesten gaan halen maar dat was niet nodig. Weer lekker gegeten, zo fijn om iemand in de groep te hebben die BBQ-en zo leuk vindt, ik kijk ook alweer uit naar alle momentjes in onze achtertuin!

Vandaag zou er om 21:30 nog een slotwoord zijn van Willem. En de live (country) band was vanaf 21:00 aan het spelen dus rond die tijd zijn we even naar de voorkant van de camping gelopen. Daar heb ik heerlijk met Jasmijn naar de muziek zitten luisteren. Zo mooi hoe ze ook daarvan genoot, ze kon gewoon niet stil blijven zitten van geluk. En toen even later mama er ook bij kwam zitten was het feest helemaal compleet. Wat een liefde kwam er los, hihi.

Uiteindelijk kwam het praatje van Willem pas na tienen, maar dat gaf dus niet. Willem bedankte iedereen in het team, iedereen die geholpen heeft (90 mensen!), en na al het applaus kwam de onthulling van een nieuw spandoek: Jamboree 2024!! Wij zetten 17-20 mei alvast in de agenda’s. En ik ga nu al duimen voor hetzelfde weer. Dat laatste is natuurlijk echt een belangrijke factor, maar de organisatie was ook echt goed deze editie. Petje af!

Na het praatje het tweede houtblok op de BBQ gelegd en nog gezellig zitten praten met een kopje koffie/thee/bier. Vooral veel verhalen van vorige jamborees en wat er allemaal gebeurd is. En rond middernacht is het voor mij wel weer bedtijd, dus terwijl de heren nog gezellig doorkeuvelen kruip ik lekker mijn slaapzak in…

Jamboree dag 3: Er is er een jarig!

Vandaag hebben we een extra feestje… Hugo is jarig, hoera, hoera!

Dus we beginnen met elkaar met het ophangen van wat slingers en het versieren van Hugo’s stoel. Meteen een feestje!

Na de lekkere eitjes gaan we weer op pad. Wederom een prachtige route, met mooie uitdagende maar ook echt leuke terreintjes. Wat zitten we te genieten in het zonnetje!

We zijn rond 18:30 weer op de camping en daar is Jaap inmiddels aangekomen met de kinderen en oma, en hadden we ineens een hele grote groep. Gezellig! Zij hadden BBQ vlees meegenomen dus de kolen konden meteen aangestoken worden. Lekker gegeten, en daarna hadden de kinderen de ballonnen ontdekt. Van overgooien met een ballon met lucht werd het al snel gooien met ballonnen gevuld met water. Hahahaha.

Na een rondje over de camping was het tijd voor taart! Kaarsjes erop (de 5 brak meteen al toen ik die uit de verpakking haalde, haha), en hadden we een lekker toetje! En Margriet had ook geregeld dat Jaap een haardblok had meegenomen en we denken dat die wel zou mogen, dus die hebben we op de BBQ gelegd en dat was super! Een heel rustig rook en knettervrij vuurtje. Dus die onthouden we.

Een gezellige avond, erg leuk om Jaap na al die tijd weer eens te zien. Nu lekker slapen, want morgen mogen we nog een dagje!

Jamboree dag 2: Genieten!

Vandaag staat de wekker om 8:00 maar dat redden we niet. Rond 7:30 beginnen de eerste geluiden uit het kamp te komen en staan we langzaamaan op om te gaan ontbijten. Wat een heerlijke ochtend! Strak blauwe lucht, dat wordt een fantastische dag.

En dat wordt het. Het is in 1 woord GENIETEN! Zulk mooi weer, en echt prachtige routes met hele mooie uitkijkjes. Dan merk je toch wel het verschil tussen Nederland en net iets verder naar het zuiden. Mooie natuur en veel historie in alle dorpjes waar we doorheen komen.

De route zit goed in elkaar en we rijden best vlekkeloos de 100km weg. En als toetje hebben we vandaag een nieuw terreintje. Of nou ja, zeg maar gerust terrein. Een enorm stuk bos met een hele lange route erdoorheen uitgezet. Ik denk dat we er zo maar 2 uur hebben rondgereden. Erg leuk! En wat hebben Stitch en zijn bestuurder het goed gedaan!

Na afloop zijn we nog even gaan tanken, en daar kwam toch even een verrassinkje naar boven: de veer van het koppelingspedaal van Stitch had het begeven. Een paar jaar terug was ie al eens losgeschoten, dus we wisten hoe ie in elkaar zat. En bovendien deed het pedaal het nog best oke, dus eerst even houtje touwtje opgelost (daarbij ging het nog even mis met ons bakkie: de bedrading zat klem en gaf een vonkje en daardoor sprong de zekering.

Maar eenmaal op de camping lukte het om de zekering te vervangen en hebben we ook het pedaal voorlopig kunnen ‘repareren’ met een dik tentelastiek. Klaar voor morgen!

We hebben met elkaar een pastamaaltje in elkaar gezet en daarna zijn we nog even naar de briefing gelopen. Daar kwamen we Willem tegen en toen konden we meteen even vragen wat er vanochtend metde roadbook vouchers was gebeurd. Want we zagen vanochtend ineens dat Arjan in zijn Jeep op deze vouchers stond. Groot in beeld met Jaap naast zich. Hoe leuk! Dus Arjan zou het natuurlijk wel heel leuk vinden als hij zijn voucher terug zou kunnen krijgen.

Maar Willem gaf weinig hoop: oh nee die zijn vast al in het kampvuur beland…

Maar na de briefing gingen Herman en Arjan even een biertje drinken met Harry en hebben wij met zijn viertjes de zoektocht gestart. Sebastiaan de grote containers bekeken, ik wat doosjes hier en daar… en uiteindelijk zag ik in het restaurantje een doosje, liep er naartoe en jahoor! Daar zaten alle 250 vouchers in. Dus ik graaien tussen de rest van het papierafval en Margriet, Sebas en Hugo zoeken naar de voucher van Arjan. En jaaaa, Margriet vond hem! Superleuk, mooie herinnering waar Arjan later op de avond heel blij mee was.

Nog lekker even gezeten met een kopje thee, en rond middernacht hebben we allemaal het bedje opgezocht. Op naar morgen, doe ons nog maar zo’n dag!

Jamboree 2023: Lekker uitwaaien

Na een iets te volle week na onze vorige tripwas het vandaag tijd voor ons volgende uitje. De Jamboree!! Toen we opstonden met het mooie zonnetje in de tuin dachten we even… mmm… willen we hier wel weg? Maar nee, het is de Jamboree!

We hadden om 10:00 afgesproken met Sebas en Margriet, en na nog een laatste boodschapje en de laatste inpakdingetjes zijn we vertrokken. En oooohh wat is het lekker om zo open met een jeepie te rijden met dit weer. Vanaf seconde 1 zijn we eruit! Vanaf de rotonde zien we gele Moppie al staan bij de carpoolparkeerplaats, jeeej nu zijn we echt op pad!

We hebben een vlekkeloze reis naar het zuiden, met prachtig weer en een hele mooie route naar Douzy. Onderweg bedenken we dat we onze kussens vergeten zijn, dus we besluiten de jeeps aan het einde van de rit nog even vol te tanken bij de Leclerc, zodat we meteen nog een boodschapje kunnen doen. Margriet en ik maken nog een hele tour door de winkel om een koffiefilterhouderding te vinden maar helaas, dus daarvoor liften we maar mee met Arjan.

Herman en Arjan hadden al een mooi plekje gereserveerd (bij het aanmelden werd gezegd dat we een beetje dicht op elkaar moesten gaan staan op de camping, maar toen we zeiden dat we bij Herman en Arjan hoorden zeiden ze meteen: ooohh die hebben hun eigen veld, hahaha).

De tenten opgebouwd en toen was het tijd voor een lekker biertje/frisje in de zon. Heeeerlijk!

We zijn in het campingrestaurant wat gaan eten, en konden daarna konden we meteen aansluiten voor de briefing. Ondertussen werd het wel een beetje fris, dus het was fijn dat we even bij een vuurkorf konden staan. Eenmaal bij de tent moesten we onszelf warmhouden (vuur mag niet), dus het thermoshirt en het teddy-gevoerde vest kwamen goed van pas.

We hebben nog even gezellig zitten kletsen met een kopje thee/koffie bij een idyllisch kaarsje van Margriet en toen hebben we het bedje opgezocht. Op naar morgen, naar de eerste rit. Hoop dat we het hele weekend dit weer blijft, duim duim! We kunnen ons nu al niet meer voorstellen dat we ons vanochtend afvroegen of we eigenlijk wel zin hadden om weg te gaan. Heerlijk uitgewaaid en vitamine D opgedaan vandaag!

Rome dag 4: Bruce!

Vandaag is het druk in het ontbijtzaaltje! Er is geen tafeltje meer over. Maar… de zon schijnt, dus wij vragen of we ook buiten kunnen zitten. Dat mag uiteraard, en daar was het heerlijk!

We hebben heeel langzaam aan ontbeten, met een kopje koffie en nog een, en uiteindelijk zelfs nog een spelletje. Dit keer had Linda de laagste score ever, dus Hugo heeft gewonnen. Jeeej!

We doen vandaag maar even rustigaan, want we lopen hier elke dag wel zo’n 15km en dat is vandaag wat veel als we het vanavond tot middernacht willen volhouden bij Bruce. En het zonnetje schijnt, dus we gaan nog één keer een rondje met de bus, kunnen we alles ook nog een keer in de zon zien!

Maar niet voordat we nog even een lekkere cappucino hebben gedronken op een terrasje met een zonnig uitzicht. Oh, wat is de wereld veel mooier als de zon schijnt! Hoop zooo dat dit de hele dag blijft!

In de bus was het gewoon bijna heet, het windje op het open dek was welkom! Alleen halverwege de rit zagen we toch wel een heeele donkere wolk op ons afkomen. En ja hoor, niet veel later voelden we druppels en zagen we (prachtige) flitsen om ons heen. Het dak van de bus werd snel dichtgetrokken en het laatste half uurtje zaten we gezellig in een rijdend tentje.

We hebben even overwogen om nog langer te blijven zitten en te wachten tot het droog zou worden, maar het leek erop dat dat nog wel even zou gaan duren, dus uiteindelijk bij het station toch maar uitgestapt. Daar wat gegeten bij het roadhouse (heel leuk, beetje amerikaans, allemaal hapjes).

Het was nog niet helemaal droog, maar prima voor de 5 min naar de hotelkamer. Daar hebben we even de tas gewisseld (mogen maar een klein rugzakje meenemen), en na een toiletstop zijn we aan de wandeling naar Circus Massimo begonnen. Want daar is Bruce vanavond. Wat een bijzondere locatie met superveel historie!

Tijdens de wandeling begon het zo hard te regenen dat we er toch maar aan hebben toegegeven… de poncho’s gaan aan! Zelfs met poncho nog even staan schuilen bij het Forum, om te voorkomen dat we nu al in onze schoenen zouden gaan soppen.

Gelukkig is het niet koud, en niet veel later liepen we op het gemakje weer door. De eerste kaartcontrole leek wat raar (ze controleerden wel onze ID met de naam op het kaartje maar de qr code werd niet gescand), maar later bleek dat we verderop nog een keer gecontroleerd zouden worden.

We waren rond 17:00 binnen en konden nog het laatste stukje van de eerste artiest meekrijgen. Om 17:30 begon de tweede, en begon ook het zonnetje weer te schijnen. Wat fijn!! Het terrein is wel echt een grote blubberzooi (zo sneu voor alle mensen met witte schoenen), waardoor het een uitdaging was om heuveltje op naar het (blubberige) toilet te gaan, maar met dit zonnetje is het al gauw goed. We hadden een plastic zak meegenomen om op te zitten, en zo zaten we lekker totdat Bruce om19:30 zou beginnen. We wilden nog een spelletje keer-op-keer doen, maar Linda was de pennen vergeten, dus dat werd uiteindelijk een digitaal potje op de telefoon. En daarna heerlijk gelachen bij het door Hugo uitgevonden stopwatch spel.

En toen ging het dan echt van start! 3 uur lang Bruce! Met zooooooveel mensen (geloof dat er 80.000 kaartjes verkocht waren). In zo’n bijzondere omgeving! Heel speciaal! Lekker meegezongen met de liedjes die we kenden (dat bleken er minder dan we dachten) en ook lekker mensen gekeken (heerlijk om te zien dat zoveel mensen van verschillende leeftijden zo staan te genieten). Echt een feestje.

Rond 22:30 was het afgelopen en liep het terrein heel soepel en gemoedelijk leeg. We zijn nog nooit zo snel van een festivalterrein thuisgekomen, zelfs niet toen we bij een festival op 5km van huis waren.

Een heerlijke avondwandeling door de mooi verlichte stad. Met een laatste gelato als avondeten om het reisje Rome af te sluiten. Nu meteen het bedje in, want morgen staat de wekker om 4:45 zodat we op tijd de trein kunnen pakken naar het vliegveld…

Rome dag 3: Nog meer historie

Het wakker worden gaat vanochtend moeizaam, dus we doen lekker rustigaan. Ontbijtje met een lekker kopje koffie, en daarna op het gemakje naar de bus. We besluiten deze keer niet bij stop 1 te starten, maar even door te wandelen naar de laatste stop, in de hoop dat we dan in een iets minder lange rij komen te staan. En dat werkt wel. Alleen moeten we nog steeds best lang wachten, haha.

We rijden vandaag naar het Colosseum. Voordat we er zijn is het al bijna lunchtijd en zo besluiten we op een terrasje niet alleen een kopje koffie te nemen, maar ook een hapje te bestellen. Pizza en een club sandwich met een view, pal naast het Colosseum.

Na de lunch nog even een flesje water gekocht bij de carrefour om de hoek, en toen was het tijd om naar het Forum en de Palatin hill te wandelen. Daar hadden we ruim de tijd om rond te wandelen en naar wat uitzichtpunten te lopen. Wat jammer dat het weer zo slecht is (het miezert eigenlijk de hele tijd en met regelmaat verandert dat in regen). Dat maakt het plaatje van de stad toch anders.

Op de heuvel een bankje opgezocht onder een boom (best droog) en daar heel lekker een spelletje gespeeld. Linda had een high score die we nog steeds bijna niet kunnen geloven. Echt een leuk momentje, je zag de in de regen voorbijwandelende mensen gewoon verlangend kijken naar ons mooie plekje.

Rond half vijf hebben we het park verlaten en zijn we doorgewandeld naar het Colosseum. Daar mochten we om 17:30 officieel naar binnen, maar er stond in de beschrijving dat we minimaal een half uur van tevoren moesten zijn ivm de security check. Het wandelingetje was maar vijf minuten dus we waren nogal vroeg. Helaas regent het nog steeds dus we hebben maar weer een beetje een luw plekje opgezocht onder een boom. Daar werden we nog even vermaakt door een groep dansers die een filmpje aan het opnemen waren.

Om 17:00 naar de ingang gelopen, maar daar mochten we nog niet door. We moesten over 10 minuten terugkomen. Kon Hugo nog mooi even een filmpje opnemen voor zijn youtube kanaal, hihi, hij zag er best wel uit als een reporter met zijn telefoon-camera stick.

Na 10 minuten mochten we dan eindelijk naar binnen! Hoewel, binnen, uiteindelijk is het natuurlijk nog steeds een groot deel buiten, maar het voelde toch wel als binnen. Een uurtje rondgewandeld, veel foto’s gemaakt, en weer een stukje historie meegekregen. Erg leuk om meegemaakt te hebben!

Inmiddels was het natuurlijk alweer ongeveer etenstijd, en omdat het eten donderdagavond zo goed was bevallen (en we daar een gelateria hadden gezien waar elke keer als we daar langsliepen echt een enorme rij stond) zijn we nog weer een stukje met de hop on hop off bus gegaan richting dat pleintje. Onderweg begon het echt wel flink te regenen, maar bikkel Hugo ging toch aan de rand bij het open raam zitten. Handdoekje over zijn shirt en gewoon lekker genieten van het uitzicht.

Bij ‘ons’ restaurantje was het terras al vol (in ieder geval, de droge plekken), dus moesten we naar binnen. Maar, daar kregen we een superleuk plekje bij het raam. Ons eigen cozy prive hoekje. Weer heel lekker gegeten, en na het eten was het gelukkig droger en zijn we doorgewandeld naar de ijssalon. En whaaaa dit was hoe een ijsje hoort te zijn (al moeten we eerlijk zijn… de ijsjes van Janssen zijn eigenlijk zeker zo goed).

Al wandelend ons ijsje opgeknabbeld (het hoorntje hebben we maar laten zitten, het was eigenlijk iets teveel als toetje, haha). Zo op weg naar huis. Eenmaal op de kamer was Linda wel een beetje op, dus die is lekker in bed gekropen terwijl Hugo op de bedbank nog eventjes wat Bruce muziek heeft geluisterd. Nog even een beetje de playlist leren kennen, want morgen is het zo ver! Dan gaan we eens kijken hoe het terrein geworden is waar we elke dag al langsrijden en wat steeds verder wordt opgebouwd (en afgesloten) (best leuk om te zien trouwens, wat een fabriek zo om zo’n concert heen). Zin in! Maar nu eerst lekker slapen…