Eersel dag 3: In processie

De dag begon met een inspectie van Stitch, en nog voordat ik goed en wel uit de camper was was de ontsteking al gereviseerd en kon Hugo weer een proefritje doen. Die kwam stralend terug, wat een verschil! Dus kunnen we toch met zijn allen weg 😊. Bas, Petra en de kids verdeeld over de andere jeeps. Alleen Sebas kon niet mee, die moest vanmiddag sportverslaggeven. We hebben hem wel een codewoord gegeven voor tijdens de uitzending (ontsteking). En jahoor, op de terugweg met de radio aan kwam ie langs 😊.

Maar goed, wij eerst nog een mooie rit vandaag. Wat een weer weer, tis gewoon heet! En met het zweet en de stof waren we allemaal al snel zwarte pietjes 😉. Bij mij waren de ‘muggenbulten’ in mijn nek inmiddels uitgebreid naar de armen en de schouders, en ook bij Hugo begon er van alles te jeuken. Mmm… we zouden toch geen bedbugs hebben in de camper?!

Onderweg weer mooie stopjes in de volle zon: genieten. De rit uitgereden en daarna was het weer tijd om het kamp op te breken. Op naar huis!

Net voordat we naar huis gingen ontdekte Simone dat de bulten weleens de processierups kon zijn…. mmm het zal toch niet?

… nou het zal toch wel. Eenmaal thuis was de jeuk niet meer te doen. Wat een ellende! Dus snel alles in de was en verder met plakband en mentholcreme in de weer. Dat zal een leuke nacht worden…

Maar, weer super genoten van dit weekend. Nu wachten tot oktober, duuuurt laaaaang 😊

Eersel dag 1: Daar gaan we weer!

Na een bizar weekje waarin we maandag nog aan het klussen waren in Veldhoven, dinsdag een wortelkanaalbehandeling gepland stond, woensdag de auto voor een schade naar de garage moest en de bouwkundige keuring van ons nieuwe huis plaatsvon en we camper hebben opgehaald, en donderdag , was het vrijdagochtend tijd om de Jeep op te halen. Stitch heeft een nieuwe koppeling!

Daarna allebei nog aan het werk, en ook het inpakken moest nog beginnen 😬. Maar, toch weer gelukt om op tijd bij de Starbucks te zijn om gezamenlijk naar Eersel te rijden. En hoewel het er heel erg op leek dat Hugo zelfstandig achter ons aan zou rijden was ook zijn afspraak wat eerder klaar en konden we nog even op hem wachten zodat hij ook meteen mee kon. Gezellig!

Wat een weer zeg! Eenmaal op het terrein van het paardensportcentrum ons kamp opgebouwd en langzaamaan stroomden ook margriet, simone en marco binnen, dus werd het tijd voor het stoofpotje (jaja deze keer hebben we eraan gedacht om hem mee te nemen 😊).

Vanavond konden we ons jubileum cadeautje ophalen (jas) en stonden er naast de briefing nog wat proefjes op het programma waarbij Bas en Petra assisteerden voor de tijdregistratie. Erg leuk bedacht! Wij dus ook op pad… maar toen begon Stitch te protesteren. Hugo had al snel door dat er geen vonk was. Mmm. Verdeelkap (mona toetje) opengemaakt, maar wij kwamen er zelf niet uit. Uiteindelijk nadat iedereen de proefjes had gereden en alle hulptroepen weer bij elkaar waren kon Arjan toch constateren dat de puntjes waren afgesleten. Door wat opnieuw te stellen kregen ze hem weer aan de praat! Geen proefjes voor ons dus maar wel superblij dat we morgen gewoon de rit mee kunnen doen!

Lekker zitten kletsen bij het kampvuur (wat een grote groep weer, meer dan 20 man!), en rond middernacht het inmiddels het gelukkig wat afgekoelde camperbedje opgezocht. Als een roos geslapen!

Eersel dag 2: Ontstoken Stitch

Of eigenlijk juist niet 😊.

Vandaag weer op tijd op voor een rit! Het weer is prachtig, de groep is gezellig, wij hebben er zin in!

Maar Stitch vandaag iets minder. Al bij een van de eerste bochten ging het mis en moesten we stoppen. Uiteraard gelijk de hulptroepen om ons heen en niet veel later kon Hugo weer een proefritje doen. Hij reed weer! Niet helemaal van harte, maar we konden in ieder geval weer verder 😊. Wij gingen voorop maar dat duurde deze keer niet lang, want Hugo moest best wel werken om Stitch aan de gang te houden dus het samen navigeren zat er niet in, dus al snel reden we een van de afslagen die we hadden moeten nemen voorbij. Oepsie. Dan maar even in de volgstand.

De route was weer super, en het eerste terrein met proefjes ook. Wij hebben niet meegedaan maar konden wel heel leuk kijken en hier en daar wat aanwijzingen geven. Net als gister echt leuk uitgezet en ook de kinderen konden als bijrijder weer goed meedoen. Leuk!

Om 13:00 was het klaar met de proeven maar mochten we nog wel even op het motorcross terrein blijven. Tijd om de achterklep van Stitch open te klappen en de BBQ erop te zetten… Hamburgers!!

Superleuk zo met z’n allen (vandaag wel meer dan 20) verse Vlaamse hamburgers (bedankt Michael voor het meenemen!) op Zuid Hollandse broodjes (bedankt Petra!) eten, gebakken door chefkok Hugo 😊.

Daarna verder gereden en de route afgemaakt. Heerlijk zo met dat prachtige weer door de bossen.

Onderweg kwamen we nog weer bij een ander motorcross terrein waar iedereen lekker op los kon. Wij hebben Stitch maar even rust gegeven maar zijn wel met Moppie een rondje gaan doen. En ook de kinderen konden even achter het stuur, die hebben echt genoten!

Eenmaal op de camping wel echt helemaal zwart van het stof (tja je kunt niet alles hebben 😉), dus ondanks dat we dachten dat er geen douche was toch maar even op onderzoek uit gegaan. De cafebaas aan de overkant van de weg keek me een beetje boos aan toen ik kwam aanlopen. Hij had wat jeepers toegelaten tot zijn douche, maar nu was ie het zat. Oke, duidelijk… dus nog even verder gebuurt en toen bleek dat we toch op het manegeterrein ergens konden douchen. Heerlijk!

Met zijn allen gegeten in de kantine van de manege, en daarna was het tijd voor de bingo! Het begon met kinderbingo. Supergrappig om te zien hoe de kinderen er in op gingen!! En allemaal met een mooie prijs naar huis. En ook de volwassenbingo was natuurlijk superspannend. Hugo en ik hadden precies tegelijk de kaart vol. Twee mooie jeep-petten voor ons 😊.

Langzaamaan teruggewandeld naar ons kampvuur en daar mooie houtblokjes gemaakt met een ingebrand Jeeplogo, en veeel marschmellows gewarmd. Lekker!

Bij het kampvuur nog even vooruit gekeken naar morgen. Bas en Petra hebben besloten niet meer met de eigen Jeep te gaan rijden. En wij twijfelen ook erg. Lijkt wel slim om morgen op de camping te blijven zodat we na afloop in ieder geval weer veilig thuis kunnen komen. Maar daar waren de geleerden (Arjan) het natuurlijk niet mee eens 😊. Morgen zal er eerst nog wel even gekeken worden of de ontsteking van Stitch iets verbeterd kan worden… heerlijk toch, van die kenners om je heen 😉.

Superdag zo. Moe maar voldaan (en met een flink jeukende nek, stomme muggen…) het bedje weer in. Tot morgen!