Tux 2017 dag 7: Sneeuw!!

Vanochtend stonden we op, en voor het eerst in onze vakantie was er sneeuw. Veeeel sneeuw. Jeeeej!

Ja de ondergrond kon het wel gebruiken inmiddels na al die mooie dagen, en ook die besneeuwde bomen, geeft meteen zo’n ander gezicht. Gaaf!

De sneeuw gaf ons goede rodelhoop, dus het plan was twee berghutten te bezoeken en daar vanaf te rodelen. Op weg naar berghut 1 hadden we sterk onze twijfels of het zou gaan gebeuren, maar we waren het er allebei over eens: deze prachtige wandelweg, in de verse sneeuw tussen de bomen door klimmen, dat alleen al was genoeg. Toen we richting de top de eerste persoon wandelend naar beneden zagen lopen vervloog echt al onze hoop, maar keken we wel uit naar een lekker bakje kaiserschmarrn. Eenmaal echt op de top zagen we toch een paar rodelaars! Wat een cadeautje na deze toch wel pittige wandeling!

In de hut eerst lekker plaatsgenomen op een mooi plekje, vlakbij een grote haard. Daar een goulashsoepje besteld, met als toetje de Kaiserschmarrn. Nou zeg maar gerust goulashSOEP want wat een grote bak!! Maar wat was ie lekker en goed gevuld! Jumjumjum. Tijdens het eten weer een spelletje regenwormen gedaan (jaja weeer dik ingemaakt) en daarna was het tijd voor de eerste rodelrit!

Deze rodelrit ging wat met horten en stoten (hadden we natuurlijk al verwacht), maar het laatste stukje ging echt als een speer! Supergaaf! Omdat we er geen genoeg van konden krijgen met de rodels nog weer een stukje terug de berg op gelopen (valt toch tegen, met rodel de berg af gaat veeeel sneller 😄) en opnieuw naar beneden gevlogen.

Toen de rodels toch maar in de sneeuw gezet en aan de wandeling naar de volgende berghut begonnen. Was weer een mooie sneeuwtocht (af en toe wel wat glibberig, maar echt prachtig), en na een choco op een vertrouwd plekje het laatste (bekende) stukje beklommen.

Nog een glaasje cola en een kopje thee gedronken, en toen was het donker genoeg om aan de laatste afdaling te beginnen. In het donker. En op een baan die inmiddels bijna ijs geworden was, dus spekglad. We gingen dus echt als een dolle 😄. Af en toe was het maar goed dat er in de bochten wat zaagsel was gestrooid om ons af te remmen 😊. Onderweg nog wel allebei gecrasht in een berg zachte sneeuw, en daarna weer doorgezjoefd naar beneden. WAHNSINN!

Ja wat een topafsluiter. De snelheid, naar zeker ook de lichtjes langs de baan, en de uitkijkjes naar de verlichte huisjes in het dal, echt prachtig.

De rodel weer in de sneeuw achtergelaten en naar het hotel teruggewandeld. Na een badje meteen door naar het eten. Daar was goed te merken dat de voorjaarsvakantie in nederland ook was begonnen. Een erg grote groep nederlanders had het hotel ‘overgenomen’… hahaha neehoor tuurlijk niet, maar je merkt dan ineens wel wat zo’n grote groep mensen doet met de rust. Waar het hotel tot nu toe echt klasse en rust uitstraalde, werd het nu ineens best wel een normaal hotel met kakelende nederlanders 😊.

Maar dat mocht de pret natuurlijk niet drukken, de avond op de hotelkamer weer afgesloten met een (nieuw) spelletje, en daarna moe maar voldaan begonnen aan de laatste nacht…

Tux 2017 dag 6: Weer zo’n mooi zonnetje!

Vandaag weer een mooie dag, dus het plan was weer de gletcher op te gaan, maar dan te voet. Op het panoramadak van het restaurant even in het zonnetje te vertoeven en daarna via de rodelbaan nar beneden te zoeven….

… dat was het plan… maar zoals dat gaat met plannen… 😊

De wandeling omhoog bleek erg steil en vooral heel erg glibberig, waardoor het op een gegeven moment niet leuk meer was. Dus maar omgekeerd en na een kopje koffie in het dal toch met de lift naar boven gegaan. Daar bleek het terras van het restaurant zo overvol, dat het een kortere stop binnen werd (met germknodel), en daarna lopend de berg af. Toen we weg wilden gaan ontdekten we nog een erg mooi bankje met fantastisch uitzicht, dus daar zijn we nog even blijven hangen en toen de wandeltocht van gisteren voor een deel herhaald. Rodelen zat er niet in vandaag (veel te natte sneeuw) dus halverwege de route een ander pad gekozen. Die was wat spannender, ook steil en glibberig, maar we hebben onszelf veilig naar beneden gebracht. En het was weer een prachtig stukje.

Eenmaal beneden wel moeie voetjes en knietjes, dus lekker naar huis, in badje. Weer heel lekker gegeten, en de avond afgesloten met een spelletje.

Morgen de laatste dag alweer…!

Tux 2017 dag 5: De gletscher op!

Vandaag beloofde weer een mooie dag te worden, dus besloten de gletscher op te gaan en daar van het uitzichg te gaan genieten. En genoten, dat hebben we zeker. Mijn gezicht voelt gewoon een beetje verbrand 😄.

Na het (weer te grote 😊) ontbijt de bus gepakt richting de gletscher. Na een kwartiertje waren we daar, en zijn meteen met onze skipas-voor-een-rit naar boven gegaan. We hadden 3 niveau’s te gaan en we hadden ons voorgenomen van elk niveau te genieten. Nou, dat is gelukt!

Op het eerste niveau stonden er meteen al mooie ligstoelen voor ons klaar (die niet lang na de foto ook werden voorzien van een lekker zacht kussen), dus daar hebben we ons geinstalleerd met een kopje koffie. Spelletje gedaan (ik ben genadeloos ingemaakt, daar moet nog een revenge op komen…), boekje gelezen en heerlijk in de zon liggen genieten. De jassen konden uit en het was nog steeds heerlijk warm. Met uitzicht op prachtig besneeuwde bergtoppen en veel, heel veel skiers op de piste.

Na ons tweede drankje was het tijd om door te gaan. Eerst naar het hoogste punt (waar geen catering was) om daarna te kunnen lunchen op het middelste station. Het hoogste punt was ietsje kouder, stond ook net iets meer wind. Maar ook daar was het prachtig. Overal keek je over uit, en die zon… fantastisch.

Bij de middelste berghut dus onze lunch gedaan, en hoewel het er wel heeeel erg druk was toch een plekje in de zon gevonden (weliswaar aan een gedeelde tafel), en toen was het tijd voor… Kaiserschmarrrn! Met pruimen deze keer, jumjumjum. Wel veel teveel, maar het was erg lekker, en die zon en het uitzicht maakten het plaatje wel weer compleet.

We wilden de dag afsluiten met een wandeling bergafwaards, met als toetje weer een rodeltochtje. De wandeling was weer super. Door dikke knisperende sneeuw, zonder iemand tegen te komen, een heerlijk gevoel. Even in de verse sneeuw gezakt (superlekker gevoel als die sneeuw je opvangt en om je heen sluit, daarna wel snel koud 😊) en doorgewandeld naar de berghut. Het laatste stukje werd ons al duidelijk dat de rodelweg er waarschijnlijk niet goed genoeg bijlag (veel gesmolten sneeuw), en in de hut werd ons vermoeden bevestigd. Dus na een kopje koffie en een bakje thee dan maar wandelend verder gegaan. Wij waren van mening dat het nog best had gekund… weliswaar met een paar keer afstappen… maar goed, lopend was ook leuk. Nu hopen dat er wat sneeuw gaat vallen zodat het later in de week wel weer kan. En zo niet, dan genieten we toch wel.

Vandaag dus een heerlijk dag, relaxed en toch heerlijk de hele dag buiten. Smaakt naar meer…!

Nu lekker een hapje eten. Er staat weer veel lekkers op het menu… Tot morgen!

Tux 2017 dag 4: Rustigaan!

Vanochtend ging het opstaan een beetje moeizaam, de nacht was best kort geweest, en de lange wandeling van gister was nog duidelijk voelbaar in de beentjes. En ook de beloofde sneeuw bleef weg, dus  buiten zag het er een beetje treurig grijs uit.

Maar wat kan zo’n dag dan beter een beetje kleur geven dan een heerlijk rodeltochtje?! Dus na het ontbijt op pad. Lichte spettertjes maakten het frisser dan de andere dagen, maar de wandeling naar boven was weer zwaar genoeg om ons te doen zweten ☺.

Plan was vandaag naar een berghut iets verder dan die van gister, maar net voorbij de berghut van gister bleek de wandelroute dicht te zijn (lawinegevaar?). Dus toen toch onze vertouwde stek maar weer opgezocht, een warme choco gedronken (deze keer binnen) en vanaf daar weer de berg af gerodeld. Was duidelijk drukker onderweg vandaag, ik denk dat de weersvoorspellingen er voor gezorgd hebben dat veel skiers vandaag tot wandel en rodeldag verkozen hadden.

Door de korter-dan-geplande wandeltocht waren we op tijd weer in het dal. Eigenlijk best wel heel lekker, de beentjes wat rust geven, en in ons ‘huisje’ een broodje eten, een boekje lezen met een kopje thee en een lekkere reep chocola, uitgebreid badderen… kortom een lekker relaxdagje!

Tux 2017 dag 3: Wat een uitzichten!

Vandaag weer geslapen totdat we wakker werden, en heel erg rustigaan begonnen. Met een ontbijtje en daarna een spelletje.

Ondertussen bedacht dat we de bewolkte ochtend zouden vullen met een wandeling de berg op, een kopje koffie te doen in de dan hopelijk schijnende zon, en dan van de berg af te roetsjen. Om daarna met de kabelbaan weer een andere berg op te gaan en naar beneden te wandelen.

Nou, dat hebben we dus gedaan 😉

Lekkere wandeling weer (wel erg warm ondanks de minder dikke kleding), en alsof we het zo hadden afgesproken brak het zonnetje juist goed door toen we bij de berghut kwamen. Daar weer genoten van een kopje koffie, en toen ze ongevraagd de kaart kwam brengen konden we de verleiding tot een lekkere goulashsoep ook niet weerstaan. Spelletje gespeeld (ik heb gewonnen!!) en toen was het tijd voor de afdaling. Heeeeeeerlijk! Je voelt je gewoon echt even vogelvrij, alsof je een kind bent.

Terug in het dal een parapenter zien landen (was het een prachtige middag voor), en een broodje schnitzel gehaald bij een bakkertje. De skilift ingestapt, en hop omhoog. Wat een uitzichten. Waaaanzinnig. Zeker zo met de inmiddels helder blauwe lucht.

Eenmaal boven ons broodje opgegeten op een mooi plekje in het zonnetje, en na een plasje konden we aan de afdaling beginnen. Een lange maar prachtige wandeling. Over ijzige paadjes en met oversteekjes over de skipistes. Onze knietjes hadden het zwaar, maar het was het zeker waard. Wat een heerlijke dag!

Eenmaal thuis lekker gebadderd en weer erg lekker gegeten, en daarna was het natuurlijk tijd voor de show. Nu echt 😀

De show was mwah mwah, maar het afsluitende vuurwerk was prachtig. En de avondwandeling ook wel goed voor de spijsvertering 🙂

Nu lekker ontspannen op de bank, straks nog een spelletje, en dan moe maar voldaan het bedje in.

Morgen gaat het de hele dag sneeuwen (20cm is ons verteld) dus ik ben benieuwd. Jullie horen het wel weer!

Tux 2017 dag 2: Rodelen!

De ochtend begonnen met een heerlijk ontbijtje. In een bijna leeg restaurant, omdat iedereen al vroeg op pad was om te skien. Wij hebben lekker rustigaan gedaan, en na het ontbijt de winterkleding aangedaan, nog even in het zonnetje gezeten/gelegen op het balkon, en daarna de sneeuw in gewandeld. Op weg naar de Kaiserschmarrn en natuurlijk de rodels!

Twas echt een prachtige dag met een strakblauwe lucht, die dan supermooi afsteekt tegen de witte sneeuw. Na een wandeling van een uurtje of twee (met een warme choco op een bankje waar duidelijk onze naam op stond) bij de berghut aangekomen en daar onszelf verwend met een kopje koffie, een soepje, en als toetje een bakje Kaiserschmarrn. Wat een fantastische plek. In de volle zon (die gewoon echt warm was), met een dik pak sneeuw voor onze neus. Veel te mooi om binnen te gaan zitten, dus dat hebben we dan ook niet gedaan.
Spelletje gespeeld op het terras (dat spelletje “Regenwormen” dat Fleur voor Sinterklaas vroeg is echt grappig en kijk hoe fanatiek Hugo is ;-)) en daarna nog een drankje genomen en nog even van het zonnetje blijven genieten. En toen was het tijd voor… RODELEN!! Wat was het weer een feestje! Leek bijna alsof we erop zaten, zo soepel ging het. Zal ook vast met de sneeuw en het mooie weer te maken hebben gehad. Maar ja, dit smaakt duidelijk weer naar meer. Heeeeeerlijk!

Tux 2017 dag 1: Vroeg op pad!


Vandaag was het plan om vroeg op pad te gaan, dus om 6:00 ging de wekker. Maar het personeel van Hotel Menning was al eerder op, dus toen we beneden kwamen waren de laatste voorbereidingen al in volle gang en stonden er al lekker geurende versgebakken broodjes voor ons klaar. Wat een luxe 🙂
De laatste spulletjes en het lunchpakketje (+ voor de hele week erna :-)) ingepakt en om 7:10 vertrokken. Best trots op onszelf.
Net voor de grens nog even getankt, en daarna elke keer als Linda moest plassen weer een stop gemaakt. Rond lunchtijd de eerste wat langere stop gemaakt, sapje gedronken en een spelletje gespeeld. Superleuk, en echt even eruit, dus weer met frisse zin (fris was het zeker, haha) de auto in. Tegen het einde van de middag kregen we steeds meer file, en daardoor werden de laatste 200km toch nog best zwaar. Nog even een tussenstop gedaan met een klein spelletje, en toen tussen de gigantische bergen (die slecht te zien waren in het donker :-)) naar ons stekkie gereden.
Eenmaal aangekomen werden we hartelijk ontvangen en mochten we (ondanks dat we korting hadden gekregen omdat we de eerste dag niet mee zouden eten) toch nog plaatsnemen in het restaurant. Nog een lekker hapje gegeten (we hebben een mooi plekje gekregen in het restaurant). Na het eten liepen we vol vertrouwen naar ‘onze’ kamer, bleek dat we een andere kamer hadden dan vorig jaar. Hahahahaha dat was echt even onverwacht. Hadden er gewoon echt niet over nagedacht dat ze misschien wel meerdere kamers van hetzelfde type zouden kunnen hebben. Na heel even schakelen zagen we van deze kamer als enige minpunt dat er geen grote ‘keukentafel’ aanwezig was voor onze spelletjes, maar het uitzicht daarentegen was wel leuker, dus geen reden om een verhuizing aan te vragen. Koffers uitgepakt en onszelf geinstalleerd, Hugo nog even gebadderd en daarna nog even een spelletje gedaan. En toen als twee roosjes geslapen…

Oja en jullie denken misschien… wat heeft ze daar nou toch weer in haar hand… ik was nog vergeten te vertellen dat we deze reis eigenlijk alleen maar maken omdat we nog schoenenrekjes nodig hadden van de IKEA, en dat ze die in Nederland niet meer verkopen… 700km rijden voor een paar beugeltjes is een hele goede deal toch? Als je kilometers wilt maken… hahahaha

Maar was een mooie tussenstop, en fijn dat we ze nu hebben! En tja… toen moesten we er toch maar een tripje naar de sneeuw aan vastplakken 😉