Buienradar en alle andere weer-apps hadden het ons al voorspeld: regen… regen… regen. De hele dag door regen. In de camper wel gezellig, maar daarbuiten toch wel een beetje nat en koud. Maar gelukkig hebben we de partytent!
Voordat de dag vandaag echt kon beginnen moesten er eerst nog wat noodreparaties uitgevoerd worden. Bij Herman was ineens zijn linker voorband helemaal leeg (hopelijk een vuiltje nadat we gister wat lucht uit de banden hadden laten lopen), en Arno herinnerde zich bij het ontbijt plotseling dat hij onder onze Jeep iets had zien hangen wat er naar zijn idee niet hoorde. En dat klopte: de schokbreker hing los. Tja, zo konden we het terrein niet in. Weer wat geleerd over de functie van de schokbreker en toen werd duidelijk dat we hem er maar gewoon af moesten halen, en dat er dan niet eens zo heel veel aan de hand zou zijn. Dus Hugo in de stromende regen onder de Jeep (oke wel onder een kunstig zwevende paraplu 😉) en Herman ernaast met zijn compressor om de band weer van wat lucht te voorzien.
Gelukkig beide heel succesvolle acties, dus toen konden we toch op pad. Bas en Petra hadden ondertussen de roadbooks al opgehaald dus we konden bijna meteen weg. Ook vandaag al heel snel het eerste terreintje. En die was LEUK! Echt perfect voor ons. Lekker hobbelen door het bos, precies op ons niveau, dus redelijk ontspannen maar echt wel weer heel gaaf. Ja, ondanks de regen was de dag nu al weer top!
Het tweede terreintje lag wat verder weg, dus vandaag echt wel een aardig stukje roadbook kunnen volgen. Dat terreintje was wel weer pittig! Wat stonden die bomen dicht op elkaar en wat waren de bochtjes daartussen krap zeg! Klam van het zweet gecombineerd met de regen kwamen we er weer uitrijden. Toch maar weer mooi geklaard!
Inmiddels was het wel zo’n beetje tijd om weer terug naar de camping te gaan om in te pakken. Herman en Arjan waren met de vouwwagen dus die moest nog worden ingeklapt, en ook de partytent moest natuurlijk nog worden afgebroken. In de regen dus iedereen was uiteindelijk lekker nat (had ik het nog errug luxe omdat ik vooral de camper weer aan het inruimen was).
En toen waren we klaar om te gaan… maar ja, dan moet je nog met de hele stoet het grasveld af, met dit weer, waarbij het gras al door de nodige voorgangers was omgeploegd en platgereden (op onze logische rijroute had al een vrachtwagen stilgestaan, dus die namen we iig maar niet). En jahoor ook Bas begon te slippen met de camper. Met een sleepje van Arno kwam ie gelukkig wel weer makkelijk op gang. Maar toen mocht ik er met de camper natuurlijk ook achteraan. En ook meteen slippende voorwielen. Achteruit lukte gelukkig nog wel, dus ik kon nog een paar nieuwe pogingen doen. Helaas zonder succes. Hugo zag me natuurlijk al snel ploeteren dus schoot meteen te hulp, en met een duwtje van mijn liefie in de rug lukte het wel. Sterke beer! 😊
Het wegrijden ging niet helemaal soepel, het was druk en we werden niet allemaal dezelfde kant op gestuurd, dus uiteindelijk zijn we in wat afzonderlijke groepjes naar huis gereden. Maar allemaal weer veilig thuis, lekker opdrogen en opwarmen. En oooohh wat is het dan ineens lekker dat we nu een heerlijk bad hebben waar we in kunnen. Genieten!
