Maand: augustus 2018

‘can’t start a fire without a spark’ nou… letterlijk dus… vandaag had Stitch even geen vonkje meer… dus vielen we stil. Heel even maar, want de ANWB (Arjan de Nooit Wanhopige Berijder) had binnen no-time door wat er mis was. En voor ons weer een lesje: als je maar brandstof, een vonkje en lucht hebt… dan moet ie het doen. Dus als je lucht hebt (en die hebben we ondanks dat ons luchtfilter onherkenbaar is door de hoeveelheid stof) en brandstof (we zijn dan misschien ezels maar dat was deze keer echt niet aan de hand) moest het wel de vonk zijn. Dat was dus ook zo, en snel min of meer gefixt (goed genoeg om thuis te komen). Jeeeej!

Verder vandaag weer een lange etappe voor de boeg. Maar wel weer supermooi weer dus besloten rond 18:00 toch een camping op te zoeken. Dat werd een camping met een wat typisch ingang (receptie in eerste instantie niet te vinden). Na een kort gesprekje met een buurman wisten we waar we moesten zijn om ons aan te melden en besloten Leen en ik de wandeling te gaan maken. De ‘chef de camping’ was helaas al weg en er stond op de deur uitdrukkelijk dat hij alleen in noodgevallen buiten openingstijden gebeld kon worden. Balen! Maar niet getreurd, 100 meter verderop zat nog een camping. Een met restaurant, dus die zou vast nog open zijn…

Dat bleek het geval en ze hadden nog een plekje voor ons! Geprobeerd de rest te bellen om te vragen of ze naar ons toe konden komen. Niemand nam op, en toen bekroop ons al het gevoel dat ze de tenten misschien al aan het opzetten waren op de eerste camping. Dus voordat we definitief inschrijven eerst maar even terugwandelen. En jahoor, de tenten stonden al!

Nou ja, dan zien we morgenochtend wel, stoppen we een envelopje met geld onder de deur bij de campingchef voordat we vertrekken en dan zal het wel goedkomen.

Nog even van het zonnetje genoten, het laatste avondmaal gemaakt, en toen werd het toch wel heeel erg fris (heldere nacht, zou afkoelen tot 4 graden). Dus beetje op tijd de tanden gaan poetsen om naar bed te gaan. Op de terugweg kwam ik nog een man tegen die vrolijk ‘bon soir’ zei… ik dacht nog: ook grappig op deze vervallen verlaten camping. Maar toen ik terugkwam bij de tenten bleek dat dat de ‘chef de camping’ was die boos was geworden op de groep dat we zomaar de tenten hadden neergezet. En dat hij de slagboom neer zou laten en we morgen pas om 10:00 konden komen betalen. Daar ging ons plan om vroeg te vertrekken…. droplul! Ik ben nog steeds van mening dat we het heel netjes hadden gedaan/wilden doen. Maar helaas…

Met een beetje een raar gevoel, zonder gedoucht te hebben (kon alleen met muntjes die we niet hadden) de slaapzak in gekropen… met een extra dekentje, want whaaaa wat was het koud!!

Ja, nu is dan toch echt gevoelsmatig de reis naar huis begonnen… de navigatie op ‘kort zonder snelweg’ en ook aan het landschap merk je dan toch wel dat je niet meer in de prachtige spaanse of franse of portugese zonnige bergen rijdt.

Een best lange rijdag, met wel weer een mooie lunchstop (met supersonisch toilet)(het was een picknickplekje bij een camperparkeerplaats), maar verder ook wel een beetje frissig rijden. Onze climate control houdt me nog niet echt warm, dus toch halverwege maar de lange broek aan gedaan… dat zijn we niet gewend hoor! En eigenlijk willen we er ook niet aan wennen 😊.

Aan het einde van de dag wel weer echt een mooie camping aan de Loire gevonden (eentje om voor terug te komen) met een heeeeerlijke warme douche! Lekkere chili gemaakt (goed toegemaakt zou mam zeggen 😊) en ik een beetje op tijd naar bed gegaan (net als Leen en Arno)…

Morgen weer een grens over dichter naar huis…

Wat staat ons Jeepie (en het nieuwe zeiltje!) er nog mooi bij he!

‘Ik heb een steen verlegd, in een rivier op aarde’ en wat voor een, Hugo heeft vandaag een flinke steen verplaatst, waardoor het water er letterlijk anders gaat dan voorheen. De Dordogne.

Na een supernatte nacht was het vanochtend gelukkig weer droog. En ons tentje heeft zich goed gehouden! Op het dakje van Stitch lag een flinke plas water, maar ook die was verder gelukkig best droog gebleven. En de temperatuur was meteen al best goed, dus dit zou een lekker dagje worden. De laatste rustdag…

Arjan ging zijn Jeep vast poetsen (hij is weer als nieuw!) en Herman ging zijn banden oppompen, en wij bleven achter op de camping en hebben met Arno nog een paar spelletjes gedaan. Daarna het dichtstbijzijnde stadje opgezocht en de auto bij de Supermarkt geparkeerd maar eerst een leuk plekje opgezocht voor een broodje. Dat werd een lokaal bakkertje dat ook 3 tafeltjes had waar we een kopje koffie konden drinken en belegde broodjes konden eten. En natuurlijk een taartje als toetje! Een heerlijk momentje!

Inkopen gedaan voor de rest van de reis, en voor de bbq van vanavond, en toen we terugkwamen op de camping ons klaargemaakt om nog even een plons in de Dordogne te doen. Het begon met een wandelingetje door het water, maar nirt veel later zijn we er toch maar even helemaal ingezakt. En lekker tegen de stroom in gezwommen (lukte niet), en daarna nog lekkerder met de stroom mee gedreven. Gisteren wilde ik eigenlijk wel graag vandaag gaan kanoen… Maar de temperatuur vandaag was niet overdreven (ergens tussen de 20 en 25 denk ik) dus toch maar besloten het niet te doen. Maar toen we daar zo dreven had ik toch spijt. En leek het Hugo eigenlijk toch ook wel heel leuk. Dus die komt op de lijst, nog een keer kanoen op een Franse rivier. Wieweet ooit met de camper 😊 of gewoon met ons tentje…

Bij het water nog samen een spelletje gedaan en toen aan de voorbereidingen voor de bbq begonnen. Die was erg geslaagd al zeg ik het zelf 😊. De afwas was vanavond voor mij zodat de rest de Champions League kon kijken. Een rustige avond, bijna windstil, geen vergelijk met de storm en de regen van gisteravond.

Ojaaa en vandaag eindelijk het cactusfruit uitgeprobeerd! Best wel lekker 😃. Waren we al bijna de hele reis nieuwsgierig naar!

We zijn klaar voor de laatste etappes, op naar huis! Stiekem best wel zin in 😊.

De laatste paar dagen beginnen we in de Jeep steeds de dag met ‘Brand new day’ en nog een paar mooie nummers waar we blij van worden (You’ve got a friend in me, U2, Bruce Springsteen, …). En vandaag stond daarna Guusje op het programma. Wat zijn dat toch lekkere meezingers en wat hebben zijn nieuwere nummers pakkende teksten. Heerlijk 😊. Zaterdag hebben het Strandfestival moeten missen, maar volgend jaar hopen we hem daar toch wel weer te zien… en in ieder geval in Eindhoven natuurlijk 😃.

Vandaag weer vooral over de weg (we moeten nu toch echt wat meters richting huis gaan maken), maar we kregen toch nog een bonus offroad paadje, waar Leen zijn hekken-openen-en-sluiten kunsten nog een keertje kon laten zien…

Zoals verwacht had de zon vanochtend wel even wat tijd nodig om boven de berg bij de camping heen te komen, dus de tenten hebben we drijfnat (van binnen dan) moeten inpakken. Maar toen we ongeveer klaar waren voor vertrek was ie daar, en dat scheelde meteen een lange broek en een trui. Dus toch nog maar even snel de korte broek aangedaan en het vest opgeborgen. Jeeej! Eigenlijk de hele dag lekker rijweer gehad, tot na de lunch. Toen werd het heet, drukkend heet, 35 graden zonder zon.

In de auto weer lekker veel zitten kletsen. Best leerzaam zo’n trip, met zo’n groep, op bezoek bij een vakantie van iemand anders, terwijl je er zelf ook duidelijk een onderdeel van bent. Echt een bijzondere ervaring.

Ondertussen ook alvast een volgend tripje vastgelegd: eind oktober een tripje naar Essen naar Spiel. Zin in! Hugo is al druk met de voorbereidingen 😊. En… ook al met een schuin oog gekeken naar een Halloween-Disney tripje. Daar krijg ik ook weer zooooveel zin in als ik die Disney muziek hoor! Hahaha zo blijven we lekker bezig 😊.

De aankomst op de camping vandaag was een beetje bijzonder… ik denk dat we zeker een kwartier in de rij hebben gestaan bij de receptie en toen we eenmaal aan de beurt waren was de boodschap dat we eerst maar een plek moesten zoeken en daarna maar terug moesten komen. Nou lekker dan… dus terwijl Leen en ik nog binnen waren riep de rest: 4! En zo konden we toch nog meteen inschrijven 😊.

De lucht zag er wat onheilspellend uit, en de europese buienradar voorspelde ook nog niet veel goeds, dus uit voorzorg hebben we voor het eten de partytent nog even opgezet. En dat was maar goed ook….. want vanavond toen Arjan,Herman en Leen voetbal aan het kijken waren en wij met Arno nog een spelletje regenwormen aanhet doen waren begon het ineens enorm te waaien/stormen (is overigens geen handige combi met de reisversie van regenwormen… hebben best even moeten zoeken voordat we alle steentjes die door de lucht gevlogen waren weer bij elkaar hadden) en vanaf tien uur ongeveer is het niet meer droog geweest. De eerste test van onze tent en de eerste serieuze regen tijdens deze vakantie. Na ruim 4 weken mogen we dan natuurlijk helemaaaal niet klagen… maar stiekem hoop ik toch dat het morgenochtend weer lekker droog is…

Wat een bergen!! Supermooi!

Vandaag weinig offroad, maar wel op een mooie manier de Pyreneen doorkruist. Door de tunnel de grens over, en echt genoten van de mooie uitzichten onderweg.

Het was eigenlijk de bedoeling om de Tourmalet op te rijden, maar de weg die ons naar (ongeveer) de top zou brengen was overdag dicht, of liepen volgens het navigatiesysteem dood (vind het nog steeds vreemd). Maar de pogingen om er te komen waren ook al een feestje op zich 😊.

En ook het lunchplekje was een plaatje:

Alles bij elkaar wel best een lange rijdag, maar we eindigden weer op een mooie goed verzorgde camping. De campingbaas vond 4 auto’s bij 2 tenten wel erg lastig (later bleek dat met de slagboom te maken hebben, per plek kon hij via zijn systeem eigenlijk maar 1 auto door de slagboom laten gaan. Uiteindelijk is hij gaan overleggen en kon hij de slagboom toch handmatig voor ons openen. Jeeej!

Een plekje met een mooi uitzicht op de berg (het zal daardoor helaas wel even duren voordat de zon ons bereikt morgenochtend…). Om 22:00 is het leven op de camping wel echt een beetje over (iedereen gaat zijn stacaravan of camper in) en werd het ook goed vochtig. Maar, gelukkig nog steeds geen regen!

Wij hebben samen met Arno nog een potje Regenwormen en Qwixx gedaan (bij Regenworden dachten we even dat we een zeer geduchte tegenstander hadden, hij won glansrijk, maar bij Qwixx was zijn beginnersgeluk op 😊).

Tijd voor de nacht! Zin in het bedje 😊.

‘I like mine with a smile!!’ 😃

(Of een kiss, is ook fijn ☺️☺️☺️)

Vandaag weer een frisse ochtend, met een zon die eerst nog over de bomen moest komen, dus we konden ietsje langer blijven slapen. Lekker warm gedoucht en daarna weer samen een ontbijtje gedaan. Beetje plannetjes gemaakt voor de dag en bij ons stond een tripje naar het dichtstbijzijnde centrum op het programma. Lekker rondwandelen, even naar een borspellenwinkel om te koekeloeren, een terrasje doen en dan op de terugweg even boodschappen doen…

…. nou van dat alles is eigenlijk alleen het terrasje gelukt 😃. Niet omdat we daar te lang bleven zitten (had ons ook kunnen overkomen 😊) maar omdat alles, maar dan ook echt alles dicht was (oke behalve het terrasje dan). Tot aan alle grote supermarkten aan toe. Nou moe!

Maar… het terrasje, of eigenlijk: het terrasje met tapas, het kleine Italiaanse boetiekje met lekkere koffie, en het suuuuperlekkere hoorntje met Italiaans schepijs op een bankje in de stad, waren een feestje! Wat kunnen we dat toch goed 😊. Super genoten!

Op de terugweg uiteindelijk bij een benzinestation maar een tussenstop gemaakt om nog een broodje te kopen zodat we vanavond toch nog wat te eten zouden hebben. Een broodje, met nog wat ingeblikte worstjes en balletjes, wat worst en kaas, dadels en wat nootjes, daar kunnen we vast nog wel wat leuks van maken.

Bij de tent bleek er ook geen ontbijt meer te zijn, dus een deel van het stokbrood toch maar in de broodtas gestopt. Ook het koekje bij de koffie is op, dus het is vandaag een beetje een karige maaltijd wat dat betreft. Als ze zou kunnen zou mama Menning even overvliegen als ze het zou zien denk ik 😉. Morgen maar weer eens heeel uitgebreid boodschapjes doen 😊.

Bij thuiskomst hebben we met z’n tweetjes nog een paar spelletjes gespeeld terwijl er naast ons aandachtig naar Studio Sport gekeken werd. Allebei een keertje gewonnen… jeej!

Vanavond een avondje zonder achtergrondmuziekje (normaalgesproken heeft Arjan altijd een muziekje aan in zijn Jeep) want terwijl wij vanmiddag weg waren zijn beide campingbazen blijkbaar langsgekomen om aan te geven dat de muziek uit moest (het is een rustcamping, alleen natuurlijke geluiden). Genoeg reden voor een hoop grappen gedurende de avond 😉.

‘Big wheels keep on turning’

Nou dat doen ze! Af en toe horen we iets wat anders klinkt dan anders (vandaag is het de uitlaat, die begint een beetje lek te raken en dus een beetje te knallen), maar het meeste hoort erbij en voor je het weet hoor je het niet eens meer. Wat is het toch gaaf om zo rond te rijden!

Vannacht weer een koude nacht en vanochtend dus een frisse start (de tent was kletsnat van binnen, lekker liggen wasemen 😊). De voorspelling was dat we voorlopig nog wel even in minder dan 20 graden zouden blijven rijden (deze vakantie geleerd dat elke 100 hoogtemeters een graad scheelt, dus ja, als je dan op 900 meter slaapt en vervolgens nog naar 1600 stijgt is de kans klein dat het 30 graden is). Dus de fleece en lange broek meteen maar weer aangetrokken (ik dan) en na het ontbijtje in het lange pak op pad gegaan. Natuurlijk niet voordat we de motorkap van Herman hadden ontdaan van de waterflessen (en het houtblok wat eronder lag en inmiddels aan de kap was vastgeplakt 😃). Maar het resultaat ziet er top uit! Zo komt hij de rest van de reis wel door.

Toen ik bij de Jeep kwam vanochtend stond onze zonnebloem (die we gisteren liefdevol in een mountain dew vaasje hadden gezet tijdens het rijden maar die aan het einde van de dag een wat hangend kopje en hangende blaadjes had) me ineens vrolijk toe te lachen. Goood morning!! 😃🌻

Vandaag hadden we de navigatie weer op ‘kortste route’ staan en dat zorgde weer voor prachtige stukjes. Voor ons net iets meer dan voor de rest van de groep, want toen we weer op een smal paadje met veel overhangende takken reden hadden wij niet door dat de rest na de eerste helft een parallel paadje had gevonden wat veel beter begaanbaar was 😂. Maar wij houden van takken! 😜 was weer een super ervaring. Stitch en de chauffeur doen het top, en ik hobbel letterlijk lekker mee 😊.

Steile klimmetjes en vooral ook steile afdalingen (vond het vandaag voor het eerst een beetje eng, zo snel over zo’n grind-ondergrond naar beneden sjezen). En onderweg kwamen we bij een stuk wat (als het geen animatiefilm geweest was) zo het decor had kunnen zijn van een van de races in Cars. En daar vond vandaag een Rally plaats. Gaaf gezicht zeg! Grote stofwolken achter de auto’s.

Ook een lang stuk weg gehad met zooooveel asfalt pleisters dat je je afvroeg (of eigenlijk zeker wist) of het niet slimmer was geweest om de weg gewoon een nieuw laagje asfalt te geven. Vast goed geweest voor de werkgelegenheid zullen we maar denken 😊.

En… vandaag wel heel bijzondere wildlife gezien… we kwamen in een heus dinopark! Zo belanden we vanuit Cars zo in Jurassic Park 😃.

Nadat ik mezelf had opgesloten in een wc waar het licht spontaan uitging en ik het sleutelgat niet meer kon vinden (pikkedonker!! Hahaha dat overkomt mij ook weer) hebben we het laatstse stukje gereden en nu zitten we iets onder de Pyreneen op een camping waar we weer een extra nachtje blijven. Op de camping is vandaag een soort filmfestival dus er is een groot scherm bij de receptie geplaatst, en is wel 3x verontschuldigingen aangeboden voor eventueel geluidsoverlast. Nou tot nu toe houden ze zich heel erg rustig… en Herman, Arjan en Leen kijken aandachtig naar het voetbal dus die merken sowieso niet wat er om hen heen gebeurt 😊.

Zo lekker het bedje in, morgen ietsje langer blijven liggen, hopelijk is de temperatuur dan wat verder gestegen 😊.

Ja, dat was wel even wennen…! 8 graden toen we opstonden… brrrr! Nog iets te eigenwijs om een lange broek aan te doen, maar de fleece moest toch wel uit de tas komen… gelukkig waren de eerste zonnestralen al onderweg en kon je meteen merken dat het weer een mooie dag zou worden.

Vandaag een rit die met name over de ‘normale’ weg ging. Iets minder avontuurlijk maar toch eentje om nooit meer te vergeten… eentje met een gouden randje! Want vandaag riep mijn liefie, midden op een doorgaande weg ineens ‘even wachten…!’ en stil stonden we. Hugo rende de auto uit, en plukte een prachtige zonnebloem die eenzaam in de kant stond . Zoooo’n mooi moment! Voor ons allebei. Eentje met een knipoog van papa Ton. ❤️

Zonnebloemen waren altijd al een beetje mijn favoriet, maar nu zullen ze voor altijd een speciaal plekje hebben 🌻.

Verder een lekkere rijdag, op weg naar de Pyreneen dus. Mooi weer, en een lekker stukje opgeschoten. En op tijd op de camping. Het aanmelden ging een beetje gek, waardoor ik zo lang bezig was dat Hugo de tent helemaal alleen moest opzetten. Maar een fluitje van een cent, dus petje af 😊.

Na het opzetten van de tent hebben Herman en Arjan de motorkap van Herman nog even een beetje gerepareerd… het randje wat aan het begin van de vakantie al wat omhoog was gaan staan begon nu echt wat lucht te happen, dus om te voorkomen dat er een stuk af zou vliegen, hebben ze de flap vastgeplakt en daarna goed vastgeklemd met vele liters water 😃. Morgen het resultaat afwachten…

Oja en gister vergeten te vermelden dat Arjan de antenne van ons bakkie ook weer heeft vastgezet, werkt weer bijna zoals voorheen… blij mee!

Vanavond zo’n koude avond dat nu toch ook de broek maar tevoorschijn moest komen… bij mij dan, Hugo is een bikkel 😊. Maar ik doe vannacht in ieder geval zeker weten sokken aan in de slaapzak (helaas geen echte bedsokken… mam, je moet die maar eens voor Hugo maken, hij was ongeveer de enige in het gezelschap die ze nog niet kende… 😃 al denkt hij zelf dat handschoenen beter van pas komen 😉.

Morgen weer een stukje verder naar het westen, benieuwd wat we dan weer tegenkomen…

Waaaaaaanzinnig! Wat een belevenis vandaag zeg! Na een wat typische droom waarin alle Jeeps boven op elkaar stortten in een proef (ja Bas en Petra, die van jullie ook) was ik blij dat ik wakker werd en ze gewoon nog netjes naast de tent stonden… en dat was maar goed ook, want whaaa wat hebben we weer beleefd. Weggetjes waar al jaren niemand meer in geweest was, afgesloten met hekken die zelfs voor Leen een uitdaging waren om te openen, en zo volgegroeid dat ik er zelf waarschijnlijk zelfs lopend nog niet ingegaan was. Stapvoets stukje voor stukje vooruit, de takken boven je en naast je proberen te ontwijken of met de handen weg te duwen, terwijl letterlijk alles volregent met kleine takjes, blaadjes, besjes en beestjes (ja, de onderbroek zat ook vol 😊). Zo gaaf, dat vergeten we nooit meer. Eigenlijk niet te beschrijven… je moet erbij geweest zijn zal ik maar zeggen 😊. Dat geldt ook voor het momentje net ná het smalle pad… iedereen had zich half ontbloot en zijn kleding uitgeklopt, en via het bakkie vroeg Herman of iedereen er klaar voor was. Omdat ons bakkie het niet meer zo best deed stak ik mijn duim op naar Arjan, en niet veel later stuiterde ik zowat uit de Jeep door een spastische reactie op een joekel van een spin die op mijn arm zat. Hahahaha wat ik zeg, je moet erbij geweest zijn, Arjan en Hugo zullen vast glimlachen als ze het lezen 😊.

En dat terwijl we vanochtend ook al werden getrakteerd met koeien met enorme horens die de weg blokkeerden…

Meters maken lukte op deze manier natuurlijk niet, maar who cares, dit pakt niemand ons meer af. Na het meest spectuculaire stukje van de reis weer een leuk picknickplekje. Echt zitten nagenieten.

De middag ging wat meer rechtuit, en de avond kon vandaag vroeg beginnen op een lekkere camping… waar het overigens richting de avond wel een beetje frissig werd… 😊

Tja, vandaag vond ik het wel grappig hoe een verschillende beleving mensen van druk kunnen hebben. Wij hadden best wel een lekkere luierdag waarbij we ook best veel aan het zwembad hebben gelegen. Daar kwam de eigenaar ook langs (die vond het overduidelijk erg leuk dat we er waren). Na een paar baantjes klom hij uit het zwembad en haalde een groot tweepersoons luchtbed tevoorschijn. Sprong er zeer behendig op en bleef zo een kkein half uurtje dobberen denk ik. Wij gingen ondertussen een broodje eten (onder het prachtige schaduwrijke tunneltje van druiven), en toen ik hem daarna weer tegenkwam (genietend van de lunch) vroeg ik of hij lekker opgefrist was. Nou, dat was er volgens hem alweer vanaf. Met deze temperatuur was je zo weer heet, en als hij alleen al dacht aan wat hij allemaal nog moest doen vandaag dan brak het zweet hem opnieuw uit….. en een uur later zaten we weer aan het zwembad en speelde hij hetzelfde ritueel af. Zo kan ik ook druk zijn 😉. Maar groot gelijk heeft ie natuurlijk!

Vandaag begonnen met een ontbijtje waarbij we gezellig werden afgeleid door de camping-katjes. Daarna wilde ik weer een stukje gaan rennen. Nou dat heb ik ook gedaan… maar na een kilometer was het niet veel meer dan een paar stappen, uithijgen en weer een paar stappen. Ik ben echt niet gemaakt voor dit heuvelachtige landschap. Qua rennen dan. Want de omgeving was prachtig. Ik liep door een stuk wat een aantal jaar geleden is getroffen door een bosbrand. Zo lopend door de as, tussen de zwartgeblakerde stammetjes, maar al wel weer wat beginnend groen en een fenomenaal uitzicht was toch wel heel bijzonder!

Weer even gebruik gemaakt van de wasmachine, en geprobeerd de massaschakelaar te vervangen. Dat laatste hebben we uiteindelijk niet gedaan, de vervangende schakelaar zag er dermate anders uit dat het veel werk zou zijn, en zo veel last hebben we er nu ook weer niet van… Herman en Arno zijn ook weer aan het klussen geweest, en Arjan heeft geprobeerd zijn drone weer aan de praat te krijgen, maar een van de motortjes lijkt het toch echt te hebben begeven (zonder verpakking meereizen door de stof is niet zo heel goed geweest voor hem denk ik). Hugo heeft de drone ook weer tevoorschijn gehaald en dat leverde weer een leuk plaatje op 😊.

’s Middags nog even saampjes boodschapjes gedaan en toen we terugkwamen zat de rest al bijna geinstalleerd voor een voetbalwedstrijd. Snel eten maken dus (hapjes dus lekker makkelijk)!

Bij het wegrijden van de camping waren we (weer ☹️) vergeten het reservewiel vast te maken, dus onderweg een klap, een soort genadeklap voor de antenne voor het bakkie. Balen! Helemaal afgebroken. Dat is toch wel heel onhandig! Nou ja, morgen maar kijken wat het resultaat is…

Ik had zelf een beetje hoofdpijn en na een paracetamolletje werd ik supermoe, dus ben een beetje op tijd de slaapzak in gekropen (best lekker dat dat nodig was 😊) en de mannen zijn nog even lekker blijven zitten kletsen.

Vond het echt een leuke camping! Morgen via de navigatie op standje ‘kort met onverhard’ richting de Pyreneeen…