Spiel dag 4: Nog een dagje beurs en weer lekker naar huis

Vandaag zijn de parkeerkaarten voor iemand anders, dus na het ontbijt vertrekken we richting P10. Op de een of andere manier komen we anders aanrijden dan anders, en komen we terecht op een klein parkeerterreintje naast P10, waar nog precies een plekje voor ons is. Gratis?! We kijken een paar keer om ons heen maar het lijkt toch echt zo te zijn…

Dus de pendelbus in en op naar de beurs! Dat ging lekker soepel. We lopen ons rondje verder waar we gister gebleven zijn en maken tussendoor weer wat stopjes voor een hapje en een drankje. Om een uur of vier vinden we het wel mooi geweest en besluiten nog even bij Centro langs te rijden. Doordat we nu vroeg waren en we ook op het aparte parkeerterreintje stonden was het lekker rustig wegrijden en waren we niet veel later bij Centro. Daar hebben we wat rondgewandeld (al waren onze beentjes wel al een beetje moe), en hebben we in het zonnetje nog wat gesnoept. De middag afgesloten met een kopje koffie en toen teruggereden naar het hotel. Niet omdat we daar nog zouden gaan slapen, maar wel omdat we in het restaurant ernaast nog met de groep zouden gaan eten.

Het vinden van een parkeerplek bleek echter een drama. Wat een drukte!! En het hield ook niet dat de halve parkeerplaats onder water was gelopen door alle regen. Daar heeft onze auto natuurlijk niet zoveel moeite mee, maar om nou met zeiknatte voeten te zitten de rest van de avond is toch ook niet zo handig. Uiteindelijk een plekje gevonden waar Hugo redelijk droog kon uitstappen, en als een echte gentleman is ie op zoek gegaan naar wat keien om een pad voor mij de maken. Gelukt!

Er waren meer mensen uit de groep die wat vertraging hadden dus uiteindelijk konden we pas rond 20:30 ons eten bestellen. Inmiddels hadden we ons al erg verbaasd over de meeega pizza’s die langskwamen en naar de andere tafeltjes gebracht werden en inmiddels hadden we ook gezien dat de pizza’s op de kaart 45cm doorsnee waren (!!). Hahahaha

Ze waren wel heel erg lekker, en Hugo had pasta gekozen dus mijn pizza konden we een beetje delen.

Nu is het dan toch tijd om in de auto te stappen richting het westen. We hebben afgesproken nog een tussenstop in Veldhoven te maken. Daar stond een tafel vol lekkers voor ons klaar, superlief! Maar door de enorme pizza die we pas net achter de kiezen hadden hebben we er maar weinig van kunnen eten.

Na een kort bezoekje weer doorgereden en uiteindelijk konden we toen rond een uur of half drie het bedje opzoeken. Morgen lekker uitslapen en dan een heeeerlijke zondag!

Spiel dag 3: Samen naar de beurs

Vandaag hebben we weer het voorrecht om te parkeren op P1 met de perskaarten die de bordspelcommissie heeft. Ideaal, dat scheelt zomaar 1,5 uur in de ochtend. We ontbijten met de rest om 8:00 maar omdat de beurs pas om 10:00 opengaat, en we dus voor de deur kunnen parkeren, hebben we voldoende tijd om alsnog het hout te gaan kopen. De Duitsers lachen om de Nederlanders die hun auto staan vol te laden, maar ze vinden het ook wel zo leuk dat ze stuk voor stuk een praatje komen maken. Grappig.

Net voor tienen zijn we met een volle auto bij de beurs, en kunnen nagenoeg meteen naar binnenwandelen. We lopen op het gemakkie de beurs over, eten de meegebrachte broodjes lekker in het zonnetje op, drinken een kopje koffie en spelen een spelletje. Het voelt heerlijk relaxed.

Vanavond eten we bij een restaurant vlakbij Centro. Daar komen wij vrij laat aan en als we aankomen dan is er bijna geen plek meer aan tafel. Dat wordt proppen op het bankje. Uiteindelijk zit ik wel leuk maar Hugo zit wel een beetje weggedrukt in een hoekje. De muziek in het restaurant is ook lachwekkend, steeds start een nummer op en dan halverwege stopt ie weer. En het zijn ook steeds dezelfde liedjes. Er ontstaat zelfs een theorie dat de muziek gaat spelen zodra iemand van het toilet afkomt, hahaha. Heel apart en vooral ook heel apart dat het ze blijkbaar niet lukt om er iets aan te doen.

Wel lekker gegeten, maar ook hier duurde het behoorlijk lang, dus het is alweer rond elven als we terug zijn bij het hotel. Hugo gaat nog even naar beneden voor de foto met de spellen die ze gister hebben opgehaald (en om een spelletje te spelen uiteraard), en ik duik lekker het bedje in. Op naar morgen!

Spiel dag 2: Shoppen… of toch niet?

Vandaag dus een dagje shoppen. Hugo spellen ophalen bij de uitgevers, en ik shoppen in Centro. Dus na het lekkere ontbijt stapt Hugo de auto van Pieter in om naar de beurs te rijden (gelukkig kon ik er nog net achteraan rennen toen ik me bedacht dat Hugo zijn autosleutel nog in zijn broek had zitten). En ik ga even kijken hoe laat alle winkels open zijn. Ik wil eerst even naar de Hornbach om de auto vol te gooien met briketten (die zijn hier maar 1/3e van de prijs van in NL), en daarna op het gemakkie door Centro wandelen.

Vanuit de hotelkamer kijk ik uit over de parkeerplaats van de Hornbach en daar blijft het angstvallig stil… mmm… ik wist wel dat het vandaag een feestdag is in Duitsland, maar is dan zelfs de Hornbach dicht?!

Na wat onderzoek blijkt echt letterlijk alles dicht te zijn. Alleen winkeltjes op stations en op vliegvelden mogen open zijn. Nou, lekker dan! Zit ik hier op mijn hotelkamertje…

Ik besluit te kijken waar het dichtstbijzijnde station is en die is op 4km dus dan wandel ik daar maar even heen. Geen station gevonden, maar wel heerlijk gewandeld, mooie bomen gezien, rare struiken met appels, verse kastanjes, zonnebloemen… Leuk om zo door de duitse straatjes te wandelen (wat een gekke putten hebben ze allemaal in hun voortuin) en uiteindelijk geëindigd bij de mcDonalds met een heerlijke cappuccino.

Na afloop maar lekker gaan lezen en zelfs nog even een dutje gedaan. En toen was het al zowat tijd om richting het restaurant te gaan. Ik heb Hugo opgehaald bij het beursgebouw en samen zijn we naar het schnitzelrestaurant tussen de volkstuinen gereden. Ook dit restaurant is inmiddels vaste prik, en even later zaten we met zijn twintigen aan onze schnitzels. Gezellig!

Het was al rond half elf voordat we weer terugkwamen bij het hotel. daar hebben we de nieuwe spellen nog even ingevoerd in het leensysteem van Roll the Dice, en hebben we ze vakkundig voorzien van een sticker. En daarna mochten we lekker naar bedje toe. Morgen gezellig samen naar de beurs!

Spiel dag 1: Wachten, wachten, wachten…

… maar uiteindelijk gaan we dan echt, op naar Essen!

Een paar weken terug is ons huis geisoleerd en ter voorbereiding daarom zijn er wat voegen boven het raam dichtgemetseld. Dat bleek niet helemaal handig (wisten wij veel), want met regen hebben die voegen juist een functie bij het afvoeren van het water dan door de bakstenen sijpelt. Dat kon nu niet meer, met als gevolg dat het maandag ineens regende aan de binnenkant van het raam. Oepsie! Gelukkig konden de raammannen snel langskomen, en omdat we zelf gister niet thuiswaren werd dat vandaag. Dat leek prima in de planning te passen, totdat bleek dat er een nieuwe loodstrip ingemetseld moest worden. De oude moest er dus eerst uitgebikt worden, de nieuwe erin, en aan de binnenkant moesten de sierlijsten die bol stonden van het vocht ook worden vervangen. Al met al konden we daardoor pas om 19:00 weg in plaats van de geplande 16:30…

Maar, we hebben er zin in! En uiteindelijk gaat de reis zo supersoepel dat we tegen elkaar zeggen: misschien moeten we wel altijd rond deze tijd vertrekken. Onderweg eten we (zoals altijd elk jaar) weer een hapje bij het truckersrestaurant vlakbij de duitse grens, en uiteindelijk zijn we nog voor tienen in het hotel. Daar zien we al snel een groepje van de spellenvereniging zitten en niet veel later komt het eerste spelletje op tafel.

Na het spelletje zoeken we de hotelkamer op (dit is echt een beter hotel dan de voorgaande jaren!) en gaan we lekker slapen. Hugo gaat morgen met de bordspelcommissie naar de beurs en ik ga lekker een dagje shoppen.