… maar uiteindelijk gaan we dan echt, op naar Essen!
Een paar weken terug is ons huis geisoleerd en ter voorbereiding daarom zijn er wat voegen boven het raam dichtgemetseld. Dat bleek niet helemaal handig (wisten wij veel), want met regen hebben die voegen juist een functie bij het afvoeren van het water dan door de bakstenen sijpelt. Dat kon nu niet meer, met als gevolg dat het maandag ineens regende aan de binnenkant van het raam. Oepsie! Gelukkig konden de raammannen snel langskomen, en omdat we zelf gister niet thuiswaren werd dat vandaag. Dat leek prima in de planning te passen, totdat bleek dat er een nieuwe loodstrip ingemetseld moest worden. De oude moest er dus eerst uitgebikt worden, de nieuwe erin, en aan de binnenkant moesten de sierlijsten die bol stonden van het vocht ook worden vervangen. Al met al konden we daardoor pas om 19:00 weg in plaats van de geplande 16:30…
Maar, we hebben er zin in! En uiteindelijk gaat de reis zo supersoepel dat we tegen elkaar zeggen: misschien moeten we wel altijd rond deze tijd vertrekken. Onderweg eten we (zoals altijd elk jaar) weer een hapje bij het truckersrestaurant vlakbij de duitse grens, en uiteindelijk zijn we nog voor tienen in het hotel. Daar zien we al snel een groepje van de spellenvereniging zitten en niet veel later komt het eerste spelletje op tafel.
Na het spelletje zoeken we de hotelkamer op (dit is echt een beter hotel dan de voorgaande jaren!) en gaan we lekker slapen. Hugo gaat morgen met de bordspelcommissie naar de beurs en ik ga lekker een dagje shoppen.