Na een zeedag komen we vanmiddag aan in Cape Canaveral (in de buurt van Orlando, vlakbij het Spacecenter). Maar niet voordat we lekker hebben ontbeten en een ontspannen ochtendje in de zon hebben op het volwassenendek. Inmiddels is het een heerlijk klimaat (hier zijn we gewoon voor gemaakt hahaha) dus het is echt genieten met een boekje en een muziekje. We drinken een (alcoholvrije) Pina Colada en Linda neemt een erg frisse duik in het zwembad. Hugo zoekt de jacuzzi op, en zo komen we de ochtend wel door.
Zodra we bij de haven zijn wordt het serieus rustig op het dek en gaan wij ook maar wat lunchen. Ook daar is het wat rustiger en we hebben daar inmiddels ook wel een favoriet plekje gevonden op het achterdek.
Na het eten gaan we een stukje wandelen. De missie: zakdoekjes en verkoudheidspilletjes voor Linda. Want de verkoudheid en grieperigheid is inmiddels niet echt meer te negeren (zo jammer!). Het wordt een lekkere wandeling in het zonnetje en de warmte. We lopen eerst even naar een strandje, komen daar nog een schildpad tegen en dan gaan we door naar de winkel. In totaal toch weer zo’n 15km vandaag, dus de beentjes zijn wel in beweging. Maar dat is maar goed ook met al dat eten aan boord haha.
We zijn net voor zonsondergang terug op het schip en chillen daar nog even lekker op de kamer en op het balkon.
We gaan een hapje eten, en tijdens het eten begint Linda een beetje in te storten. We besluiten dat het slim is als zij maar lekker gaat slapen terwijl Hugo nog even naar de Comedian gaat. En ook nog de volgende bedel gaat halen voor haar armband (hebben ze wel grappig gedaan, op dag 1 krijg je een gratis armband en dan kun je elke dag een bedel kopen in het tropische thema. Als je aan het eind van de cruise alle bedels hebt verzameld krijg je dan nog een gratis schip-bedel. Mooie verkooptruc natuurlijk maar toch wel grappig. Vandaag is het een palmboompje.
Hugo speelt nog een spelletje en loopt nog een rondje over het schip en komt dan ook lekker het bed in. Op naar morgen!
Een dag op zee, naar het lekkere weer. Tenminste, dat hopen we, want vandaag is dat nog zeker niet het geval. Wat een wind, wat een regen! Een heel andere cruise ervaring dan wat we tot nu toe hebben gehad, haha.
Maar ook dit heeft wel wat. Lekker cozy binnen. Spelletje doen, koffietje drinken. Linda woont nog even een informatiemoment over de bestemming Nassau (Bahama’s) bij. Dat laatste was, ondanks dat we natuurlijk de tijd helemaal aan onszelf hadden, echt een van de meest zinloze uren van mijn leven. Een groot verkoopverhaal over een diamantenwinkel. Pfff.
We versieren onze deur met de meegebrachte magneten, plan is om er elke dag iets leuks op te schrijven. En blijkbaar werd het gewaardeerd, want niet veel later hadden we een mini eendje voor de deur.
Doordat iedereen binnenblijft is het overal best druk. Bij het buffet, in de fitness. We doen nog een poging om in de jaccuzzi te gaan (best leuk als het een beetje stormachtig weer is) maar buiten waaiden we zelf, maar vooral onze spullen steeds weg en toen ik voor de derde keer de door de lucht vliegende slippers had opgevangen zijn we er maar uitgegaan. We hebben de jacuzzi binnen nog even geprobeerd maar die zat zo bomvol kinderen dat we dat ook niet zo lang uithielden. Dan toch maar even sporten en daarna heerlijk lui op de kamer. Dat wordt een super lekker moment. Drankje, serietje, lekker lui op bed. Niks mis mee!
Rond 7:00 gaan we ons klaarmaken voor het avondeten. Het is galanight dus ik doe een mooie jurk aan, en dan gaan we eens kijken of we een beter tafeltje kunnen krijgen. Dat lukt, de vrouwelijke manager van de tafels herkent ons en we krijgen een tafeltje voor twee. Dat voelt toch beter! Leuk.
Na het eten moeten we bijna meteen door voor de show. Weer een musical achtige show met veel zang en dans, een reis door Europa. Leuk gedaan en opnieuw lekkere muziek!
Linda is wat snotterig en daardoor ook een beetje moe, dus na de show gaan we lekker naar boven. Naar ons eigen hutje. Lekker slapen!
Oh en kijk eens wat een mooie chocolade ze hier in het chocoladewinkeltje maken. Het ruikt daar lekker joh!
Vandaag hebben we een wekker gezet om 8:00 maar dat was niet nodig. Linda zit nog steeds niet helemaal in het ritme dus ruim voor de wekker was ze al wakker. Geeft niet, dan hebben we lekker de tijd.
We douchen even en gaan dan weer uitgebreid ontbijten op Times Square. Dat smaakt weer goed en met volle buiken en een volle coffee to go beker gaan we weer naar het hotel om daar de koffers in te pakken. Dat is snel gebeurd en dan gaan we maar op pad richting de metro. We hadden gisteravond al gezien waar we moesten zijn dus dat ging soepel. De koffers door het metropoortje waren een beetje een uitdaging, maar toen we eenmaal doorhadden hoe we dat moesten doen ging het prima.
We gingen rechtstreeks naar Pier 11 en kwamen uit bij een mooie waterkant. Het is prachtig weer, strakblauwe lucht, dus het is echt een mooi plaatje.
We zien in de verte het schip al liggen dus het is meteen duidelijk waar we naartoe moeten. Bij de ferry staat ook iemand om aan te wijzen welk bootje we moeten hebben en een paar minuten later varen we richting de cruiseterminal.
We meren echt letterlijk naast het schip aan. Wat een luxe. We hadden vooraf nog een beetje zoiets van zouden we dat wel doen, zo met het openbaar vervoer. Is een taxi niet handiger? Maar we dachten, laten we het gewoon proberen en er de tijd voor nemen. Een taxi nemen kan altijd nog. En zo hebben we toch mooi 80 euro bespaard en een mooi tochtje over het water gehad!
Doordat het zo soepel ging zijn we supervroeg bij de terminal, maar dat wordt gecompenseerd door de wachtrij voor de security check om het schip op te gaan. Wat een mensen! Ruim 5000 gasten leren we later.
Op het schip kunnen we bijna meteen naar onze hut. Een hele fijne hut met een prachtig groot balkon. Zelfs met ligbed! Lekker plekje! En net onder het restaurant dus binnen no time zitten we aan de lunch. Dat is nog wel wat chaotisch druk, maar dat kennen we inmiddels van de eerste cruisedag, iedereen moet nog een beetje zijn plekje zien te vinden.
Na de lunch gaan we even in het zonnetje aan de reling staan. Wat een uitzicht zeg! Waanzinnig! En wat zijn we een bofferds met het weer. Heeeeeerlijk!!
We zoeken even een kopje koffie en daarna gaan we weer naar de reling om ons vertrek goed mee te maken. Echt leuk zo langs het vrijheidsbeeld en met de skyline van New York!
Als we op weg zijn maken we nog een klein rondje over het schip en gaan we lekker op ons balkon zitten. Koffers een beetje uitpakken, boekje lezen, zonsondergang kijken. Echt heel naar allemaal, haha.
We doen het nieuwe spelletje dat we bij de spellenwinkel hebben gekocht (leuk!) en daarna maken we ons langzaamaan klaar voor het eten.
Dat eten wordt echt een lachwekkende situatie. We konden ons lachen gewoon niet inhouden. We kwamen aan tafel bij een aantal chinezen die al 40 jaar in NY wonen maar echt nagenoeg geen woord Engels spraken en ook echt helemaal niet open stonden (of konden) voor een gesprek. Het was gewoon echt hilarisch. de ober deed hard zijn best om de bestelling bij hen op te nemen, maar werd overduidelijk gek van het chinese gekakel waar hij niks uit op kon maken. Toen konden we ons lachen echt niet meer inhouden, het was net alsof we in een bananensplit aflevering terecht waren gekomen. Hahahaha. Straks toch maar even vragen of we morgen een ander tafeltje kunnen krijgen.
Wel lekker gegeten (eerst voelt het wat ongemakkelijk maar op een gegeven moment laat je het maar los en doe je maar alsof je met zijn tweeen zit), en opgestaan toen we zelf klaar waren. Ze gaan proberen te zorgen dat we morgen een tafeltje voor twee hebben, we zijn benieuwd.
Na het eten gaan we naar de show. Die heet Disco en heeft lekker veel energie. Dans, zang (bekende nummers) en een stukje acrobatiek. Leuk om naar te kijken!
Na de show kunnen we meteen door voor een show in de galerie (we hebben een winkelstraat met een dak dat is gemaakt van schermen waarop steeds wat anders wordt afgebeeld (zwemmende vissen, vuurwerk, soms alsof je naar het plafond van een kerk kijkt enzo). En meteen aansluitend is de ‘Lets glow crazy’ party. Dus snel even omkleden om de shirts die ik gemaakt heb aan te doen en onszelf te voorzien van glow-in-blacklight tattoos. Het effect daarvan was uiteindelijk niet zo heel erg groot (hadden misschien beter onze felle shirts aan kunnen doen haha) maar er was wel lekkere muziek en we hebben gezellig meegedaan.
En dan is het wel tijd voor het bedje. Lekker dutten op de deining van de zee.
We beginnen de dag met een krentenbol en na een douche (nu met eigen shampoo en een schone onderbroek, de koffer is er!!) gaan we op weg naar een fiets. Want… we gaan een rondje fietsen door Central Park!!
Eigenlijk hadden we gepland om vanochtend de Trick or Trot run te lopen, maar door de vertraging en ook wel een beetje de vermoeidheid hebben we bedacht dat het slimmer is als we dat niet doen, dan kunnen we de dag helemaal indelen zoals we zelf willen. En dat voelt nu al heel erg goed.
Het is prachtig weer en het is een leuke fietstocht. Het Central Park wordt duidelijk voorbereid op de marathon (die is zondag) en er zijn echt waaaaaanzinnig veel renners. Niet normaal! Allemaal lekker aan het trainen in een prachtig herfstig park, dat nu nog mooier is zo met het zonnetje en de blauwe lucht.
Onderweg verwisselen we een keer de fiets, en als we dat nog een keer doen gaan we op zoek maar een plekje waar we een kopje koffie (kijk eens hoe een leuke barista art in mijn kopje) kunnen drinken. We maken er meteen ons lunchplekje van. Lekker!
We fietsen ons rondje af en daarna gaan we nog even te voet een stukje het park in. Wat is het heerlijk weer zeg! We zitten een tijdje op een rots, wandelen weer verder langs wat muziekanten en gaan dan weer door naar een volgende bestemming: Rockefeller Center!
Onderweg komen we een gebouw van Louis Vuton tegen, die is helemaal opgebouwd uit koffers. Erg grappig gedaan!
Bij Rockefeller Center is de schaatsbaan al in gebruik en zijn ze duidelijk bezig met de opbouw van het kersttafereel met de kerstbomen. Grappig om deze plek van Home Alone zo in het echt te zien!
We lopen verder door naar het Empire State Building en daar in de buurt zit ook een spellenwinkel dus die pakken we natuurlijk ook even mee. Nog even door naar het Flat Iron gebouw (bekend van het bordspel, haha) en dan gaan we op zoek naar een plekje om te eten. Dat wordt een diner en dat is erg leuk en lekker.
We maken de lange wandeling weer terug naar ons hotel (prachtig gezicht zo de ondergaande zon die op de hoge flats schijnt) en daar kleden we ons even om. Want… we gaan naar Broadway!! Het New Amsterdam Theatre, want daar speelt de musical Aladdin!
Het theater is bij ons om de hoek, dus dat is makkelijk. Het is een mooi theater met balkonnetjes en versieringen zoals je hem in een film ziet. En de musical is waanzinnig! Heerlijke muziek, mooie dans, heel veel energie! ‘I can show you the world’ voelt ook wel als van toepassing op ons, haha.
Na afloop lopen we nog even over Times Square en nemen stiekem een beetje afscheid (we lopen hier morgenochtend ongetwijfeld nog even maar zo in het donker is het toch wel echt een imposante plek). We gaan weer lekker naar het hotel. Deze heerlijke dag verwerken en morgen weer fris op!
Na een goede nacht en een douche lopen we even naar de overkant van de straat voor een tandenborstel en tandpasta. Eindelijk de tanden poetsen, en dan op pad voor een ontbijtje. Op Times Square vinden we de Brooklyn diner. Dat blijkt een erg leuk plekje en het ontbijt is erg lekker. Voor herhaling vatbaar.
Na het ontbijt vindt Linda het toch aan de frisse kant dus gaan we nog even langs het hotel om een jas te pakken. In de tussentijd verzint Hugo dat we misschien ook wel ergens een fiets kunnen regelen. Hoe leuk is dat?!
We besluiten even te gaan zitten om een account aan te maken voor de huurfietsen en dan nemen we de eerste fiets mee voor een ritje naar het zuiden. De bestemming wordt de ferry naar het vrijheidsbeeld! Het is even wennen met de fiets, het navigeren en de drukte, en daardoor is ons eerste half uur erg snel voorbij. We besluiten daarom alsnog voor een dagfiets te gaan (die moet je dan wel elk half uur verwisselen maar dan hebben we iets meer flexibiliteit). Daarna vervolgen we onze weg. Het is best wel zoeken maar uiteindelijk vinden we onze route en raken we ook iets meer gewend aan het fietsen in de stad en het systeem van de fietspaden. Zo wordt het wel erg leuk!
Halverwege de middag stappen we op de boot naar het eiland van het vrijheidsbeeld. Inmiddels waait het heel hard en daardoor is het best wel fris, maar dat maakt het ook wel weer erg leuk. We zitten lekker en hebben een fantastisch uitzicht op de stad en op het vrijheidsbeeld!
Op het eiland lopen we een rondje en hebben we lol in de storm. De veerboot klotst als een dolle heen en weer, maar stiekem geeft dat ook wel een lekker gevoel. Eenmaal weer aan wal krijgen we het wel een beetje koud. We gaan even een mall in en komen daar weer uit bij het 911 memorial. Best een indrukwekkende plek.
Nu beginnen we ook wel een beetje trek te krijgen en zoeken een plekje om te eten. Dat valt niet helemaal mee. We belanden in een andere mall, en besluiten daar uiteindelijk maar wat te eten. Niet helemaal de setting die we in gedachten hadden, maar het was een lekkere burger en we kunnen weer door. Op naar de halloween optocht!
We lopen naar het startpunt, en zien onderweg heeeeel veel prachtig verklede en opgemaakte mensen, maar de optocht lijkt behoorlijk onbereikbaar. Wat een drukte! We hadden wel gehoord dat er zo’n 50000 mensen zouden meelopen en zo’n 1,5 miljoen toeschouwers zouden zijn, maar man! Niet doorheen te komen!
We vangen uiteindelijk wel een glimp op van de optocht, maar na een uur of twee besluiten we toch maar richting het hotel te lopen. Dat valt ook niet helemaal mee, maar onderweg vinden we nog een lekker ijstentje, en daarna gaan we in de grote stroom verder. Langzaamaan wordt het steeds rustiger en na zo’n 1,5 uur zijn we thuis. Poeh! Nu is de vermoeidheid toch wel toegeslagen. Maar dat mag ook wel met meer dan 30.000 stappen en meer dan 20km, haha. Helaas is de koffer er nog niet, dus we ploffen lekker op het bedje en vallen niet zo heel veel later weer heerlijk in slaap…
De wekker staat vroeg (5:00) want… we gaan weer op pad! Op naar New York!
We vertrekken netjes om 6:10 met onze koffers naar het station en stappen vrolijk de trein in. Nou ja, vrolijk, Linda had wel wat last van de zware koffer. Dan is dat wandelingetje toch best lang. Maar goed, we zitten!
En dan… beseft Linda ineens dat ze haar telefoon vergeten is. Wat ontzettend suf zeg! Maar ja, tegenwoordig is een telefoon ongeveer net zo belangrijk als een paspoort dus ja, toch maar terug. We besluiten te splitsen zodat Hugo hopelijk de koffers al kan droppen en Linda terug kan reizen naar Boskoop en dan even naar huis heen en weer kan rennen. Dat gaat best soepel (bij ons allebei) en om iets over achten zijn we weer verenigd op Schiphol. Prima op tijd.
Na een kopje koffie met een broodje ei gaan we door naar de gate, en daar krijgen we even later het bericht dat onze vlucht vertraagd is. Een uur. En dat terwijl we in Kopenhagen 1 uur en 5 minuten zouden hebben om over te stappen…. NEEEE…
Nou, dat ging natuurlijk niet meer lukken. Dus dat werd een lekker chaotische dag van bellen, herplannen en wachten. En… we hadden net voor vertrek geboden op een plekje in business class (en tegen alle verwachtingen in gewonnen) dus ook dat ging nu niet door. Geen ramp natuurlijk, maar toch wel jammer. En ja, daarvan wilden we dan toch ook wel zekerstellen dat we het geld zouden terugkrijgen….
Al met al konden we vanuit Kopenhagen door naar Londen, en vanuit daar door naar New York. Met tussendoor de nodige wachttijd, maar dat hebben we goed gevuld met wat eten (op kosten van SAS) en een paar potjes regenwormen.
Het waren twee prima vluchten, maar met alle wachttijden waren we wel zo’n 7 uur later dan gepland in NY. En zo rond 2:45 lokale tijd in het hotel (voor ons gevoel dus al 7:45). En dat ook nog zonder de koffer van Hugo, want die was het laatste stukje van de reis niet meegevlogen. Dus ook zonder toilettas. Maar goed, dat maakte voor nu even niks meer uit. We waren zo moe dat we zijn gaan liggen en allebei in een coma zijn gevallen. In een mooie hotelkamer trouwens, op echt een waanzinnige plek. Maar dat gaan we morgen vooral verder ontdekken…!
Na weer een lekker en gezellig ontbijt gaan we de spullen inpakken, uitchecken, en rijden we naar de beurs. We hebben weer de luxe om op P1 te mogen staan (midden voor de ingang) en daar hoopten we al een beetje op, dus Hugo had al ingefluisterd dat ik even een rolmaat moest kopen want er stond dat de auto max 1,9m mocht zijn. Dus wij in de ochtend meten… 1,88… dat zou goed moeten gaan.
Eenmaal bij de parkeerplaats voelde het toch spannend, dus ik stap uit om even te kijken, en dan pas zie ik dat onze bordspelvrienden al staan te wenken dat we er makkelijk onderdoor kunnen. Er wordt een erehaag voor ons gemaakt door de Roll the Dicers en zo kunnen we een plekje zoeken.
Om 10:00 openen de deuren en daar gaan we! Hugo heeft lijsten bij zich van waar hij allemaal wil kijken en/of kopen, en al is dat gewoon echt moeilijk op zo’n drukke megabeurs, we gaan er best gestructureerd doorheen. Drinken een kopje koffie, spelen een spelletje (alleen of met mensen van de vereniging die we toevallig tegenkomen), kijken uit naar Angela (klant van het vorige werk die we elk jaar tegenkomen en die we tijdens het ontbijt ook in het hotel zagen) en Michiel (oud klasgenoot die ook had laten weten dat ie er vandaag is), en eten een bradwurst. En natuurlijk kopen we ook spelletjes, voor onszelf en voor collega’s. We gaan tot 2x toe even de tassen legen (dat loopt toch echt lekkerder en dan is het zooo luxe als je zo voor de deur kunt parkeren…) en hebben het goed naar ons zin.
Tegen half zeven vinden we het wel mooi en gaan we langzaamaan naar de auto. We herschikken de spellen even op het hout zodat niet alles gaat schuiven onderweg en dan gaan we aan de rit beginnen. Linda wordt steeds moeier, en als we in Velp uiteindelijk een frietje hebben gegeten en Linda in een lekker dik vest van Hugo is gekropen is het moeilijk om wakker te blijven. Maar het lukt! En als we dan thuis de spullen en de spellen (het hout laten we maar lekker liggen voor morgen) binnen hebben gebracht kruipt Linda meteen dat heeeerlijke bed in. Hugo installeert zich nog even in de bios en daarna natuurlijk nog even met een spelletje en in de kleine uurtjes sluipt ie ook het bed in. Merkt Linda niks van, die is het weekend lekker aan het verwerken in dromenland. Heerlijk!
We starten de dag met een lekker en gezellig ontbijtje in het hotel. Daarna gaat Hugo op oad naar de beurs, en Linda naar de Hornbach. Hugo gaat veel gekregen spellen ophalen voor de spellenvereniging en Linda gaat geld besparen door houtbriketten in te slaan (die kosten hier maar 4 euro, in Nederland 12).
Bij de Hornbach wordt Linda niet echt vertrouwd door de man bij de slagboom. Eerst vond ie me al lastig toen ik aan kwam rijden en hij de slagboom voor me open moest doen. Maar toen ik een tijdje later terugkwam met mijn 300 kilo briketten begon het helemaal. Alle deuren moesten open, hij heeft een keer of vijf de kofferbak opengemaakt. Erg op zoek naar andere dingen die ik misschien stiekem had meegenomen naast de briketten. Maar ja, die vond ie natuurlijk niet dus na een tijdje deed ie toch maar morrend de slagboom voor me open.
Even door naar de Lidl, voor wat lekkere chocolaatjes en andere Duitse dingetjes en dan is het tijd voor Centro! Lekker geshopt.
Bij Hugo gaat het ondertussen voortvarend en is het behoorlijk druk op de beurs. Voor hem genieten van alle spellen om hem heen.
Rond een uur of drie denkt Linda nog even naar de aldi te rijden. Dat gaat op de heenweg soepel, maar op de terugweg is dat ritje van 3km ineens een rit van ongeveer een uur. Wat een en file!! En wat een weer joh. Regen, storm. Pff haha.
Eenmaal op de hotelkamer lekker liggen lezen tot het tijd was om elkaar weer op te zoeken. Bij het restaurantje op het volkstuinencomplex. Daar is al een gezellig groepje als ik aankom. We moeten nog ongeveer een uur wachten tot iedereen vanaf de beurs er is, maar uiteindelijk zitten we met ruim 20 mensen te smikkelen van de meeega grote schnitzels. Ik vraag me nog steeds af hoe ze dat doen daar in die keuken. Hoe krijg je die allemaal ongeveer tegelijk klaar?!
Met een overvolle buik gaan we terug naar het hotel en wordt het tijd voor de donderdagavond activiteit: de folie van alle spellendozen afhalen en er een Roll the Dice sticker op plakken. Terwijl Pieter zorgt dat alle spellen netjes in het leensysteem van de vereniging komt. Dat blijft toch ook altijd wel een erg leuk moment.
Als we klaar zijn zijn we ook wel klaar en gaan we allemaal lekker slapen. Gelukkig is ons bedje niet ver, we Pieter en Bart zijn onze overburen dus we hoeven alleen maar de gang over te steken.
Wat een leuke dag weer en wat is het leuk hoe iedereen ons altijd hartelijk ontvangt en opneemt in de groep. Misschien moeten we ook wel gewoon zeggen dat wij een stukje van de groep zijn. Hoe dan ook, je merkt aan iedereen dat ze het erg leuk vinden dat we er zijn, en dat vinden wij ook! Op naar morgen.
Na een drukke werkdag, waarbij Hugo nog een BBQ had op het werk en een snert-moment in verband met de koeienmarkt (waar ie zelfs nog vegetarische soep voor had gemaakt voor zijn Indiase collega’s…) en ook nog eens host was van zijn zelfgemaakte pubquiz…! En Linda een lange actielijst had en nog boodschappen moest doen en de tas nog moest inpakken… konden we rond een uur of vijf dan toch vertrekken!
Allebei een beetje moe, maar met weinig file en een lekker muziekje een heerlijke rit. We maakten weer een tussenstop bij De Barriere (ons favoriete wegrestaurant op weg naar Spiel) en daar was geen tafeltje meer voor ons alleen maar dat pakte best wel leuk uit. We gingen bij een paar vrachtwagenchauffeurs aan tafel zitten en raakten lekker aan de praat. Wat is dat toch een bijzonder leven. Zitten ze in zo’n restaurant en overnachten ze in hun truck, omdat ze de laatste 20-30 minuten naar huis niet meer mogen rijden. Pfff zou niks voor mij zijn. Maar het was leuk en we hebben genoten van het dagmenu (champignonsoep, jagerschnitzel en een vlaflip).
Met een volle buik gaan we, op advies van onze tafelgenoten, via een alternatieve route naar de grens om de grenscontrole (en dus de file) te ontwijken. Dat is een donkere route, maar het gaat in 1x goed en scheelt denk ik behoorlijk veel tijd. Een klein uurtje later zijn we bij het hotel. We zien meteen al een paar bekenden zitten dus als we onze tassen boven hebben gebracht gaan we nog even terug naar de lobby.
Dat duurde uiteindelijk ietsje langer want een van de spotjes in de badkamer is heel irritant aan het knipperen. En dat zie je niet alleen in de badkamer maar ook op bed. Dus we hebben nog even geprobeerd dat te repareren of het lampje eruit te halen. Dat lukte helaas niet, dus dan laten we het licht maar uit.
Eenmaal terug in de lobby worden we overspoeld met voorbereidingslijsten van welke spellen iedereen wil zien op de beurs en daarna door een veeeeel te uitgebreide kijk op de politiek en de verkiezingen (die jongen had echt niet door dat ik daar erg weinig interesse in had en hij is er helemaal vol van, enorme excelsheets en kansberekeningen houden hem al maanden bezig…).
Gelukkig kwamen op een gegeven moment nog wat vereningingsleden en dat werd juist weer een supergezellig moment.
Rond 23:15 vond Linda het wel bedtijd en Hugo eigenlijk ook. Eenmaal op de kamer grapte ik: mag ik dan vannacht de deken? Het was een grapje, maar toen ik de deken pakte bleek het echt maar een eenpersoons dekbed te zijn. Ook hadden we maar voor 1 persoon handdoeken. Dus dan toch nog maar even terug naar de receptie. Gelukkig was dat snel geregeld en konden we lekker gaan slapen.
Jaaaa we maken er nog weer een lekkere luierdag van! We hebben gisteren geprobeerd onze kamer te verlengen zodat we met een late check-out vanmiddag nog even ‘thuis’ het zweet en het zand van ons af kunnen douchen (en de spullen nog even in de kamer kunnen laten staan). We hebben wel een reactie gekregen van de eigenaresse dat ze zou uitzoeken of dat mogelijk was maar daarna bleef het stil. Dus nadat we weer lekker (en teveel) hebben gegeten bij ons strandtentje (het meisje wist zelfs al precies wat we zouden gaan bestellen.. dan heb je toch ook het gevoel dat je er al weken zit haha), gaan we onszelf strand-klaar maken en nemen we de rugzakken mee naar het strand.
Na een half uurtje kwam er alsnog een berichtje: jullie kunnen blijven! Dus, nou, jammer van de rugzakken die nu toch al in het zand staan maar heeeeeel erg lekker dat we ons straks nog even rustig kunnen opfrissen.
We doen weinig maar genieten van de zon, het warme zeewater en Hugo bedenkt om halverwege de middag een broodje Gyros te gaan halen bij een van de etenstentjes verderop in de straat. Dat worden heeel erg goed toegemaakte BROODjes, maar echt suuuuperlekker en leuk zo op het strand! En meteen ook een mooie manier om vanavond met een klein hapje op het vliegveld toe te kunnen.
Rond half vijf gaan we lekker opfrissen en daarna lopen we richting de bushalte. Dan blijkt het vliegtuig een uur vertraagd. Maar goed, we gaan gewoon maar door en vermaken ons op het vliegveld wel. Zelfs het wachten op de bus is hier heen straf. Er staat een continu warm windje, heerlijk.
De bus komt na een paar minuten aanrijden en hop daar gaan we. Weer wat geleerd, hoe soepel dat hier gaat. Sowieso een relaxtere optie dan een huurauto en ik denk ook zelfs wel dan een taxi. En uiteraard ook een heel voordelige optie. Dus zeker voor herhaling vatbaar!
Op het vliegveld zitten we nog even in het zonnetje en drinken ons laatste waterflesje leeg. Daarna gaan we door de security en op zoek naar een lekker plekje om te zitten. Dat lukt, we hebben een mooie tafel voor onszelf. Mooi plekje om onze escaperoom af te maken!
Dat is echt een super invulling van de tijd. Die vloog om en we hebben echt veel plezier gehad met het oplossen van de raadsels. Opnieuw was het gesprek aan een schaar een beetje een uitdaging, maar uiteindelijk hebben we alle puzzels opgelost.
We eten nog een broodje/pasta en gaan dan door naar de gate. Onderweg hebben we een beetje een onrustige buurman die er steeds uitwil (waardoor wij steeds moeten opstaan) maar verder gaat de reis prima. Eenmaal op schiphol is het even zoeken naar onze lieve ophalers (pap en mam) omdat we uit de verkeerde deur komen, maar toen we dat doorhadden wisten we waar we ze moesten zoeken en jaaaa daar zaten ze!
Nog een gezellig ritje naar huis en dan eindelijk naar bed. De wekker zal morgen wel erg vroeg voelen (het is nu 3:00), maar wat was dit een heerlijk reisje. Het voelt alsof we er een week tussenuit zijn geweest en zoals Hugo vandaag zei: als ik zo terugdenk denk ik eigenlijk dat ik helemaal niks anders had willen doen. En dat is zo. Het was gewoon echt genieten!
