Het is alweer bijna twee jaar geleden dat ik Garansys verliet om bij de Belastingdienst aan de slag te gaan. Wat VLIEGT de tijd, haha.
Bij dat afscheid werd ik enorm verrast door alle lieverds bij mijn favoriete klant: Libris Blz. Om me te bedanken voor de vele jaren van fijne samenwerking, kreeg ik van hen een supermooi cadeau: een vliegles! Die had ik echt niet aan zien komen, en het was een cadeau die helemaal in mijn straatje past: spannend maar ook suuuuuuperleuk!
Het boeken van de les kende de nodige strubbelingen. De eerste boeking kon niet doorgaan vanwege slecht weer, daarna kon er geen nieuwe boeking meer gemaakt worden voordat de bon die ik had gekregen zou verlopen. Van de zomer ging het weer mis (op de dag van de boeking was het code oranje, hoe krijg ik het voor elkaar)… maar… deze week kon het bijna niet misgaan. Wat een prachtige zomerweek hebben we nog gekregen zo aan het einde van de zomer! En nadat ik vrijdag een heerlijke luierdag in de tuin heb gehad, starten we de zaterdag samen in luiermodus met in het achterhoofd dat het vanmiddag dan toch echt gaat gebeuren!
Na een heerlijk ontbijtje in het ochtendzonnetje, gevolgd door een spelletje in de tuin, zweten we zowat uit onze zwemkleding dus is het tijd voor een lekkere plons! Lekker rondgedobberd, totdat het tijd was voor een broodje. Ook die konden we lekker in het zonnetje oppeuzelen en de lucht bleef maar strak blauw en zonder wind. Wat een feestje!
Rond een uur of twee zijn we in de mini gestapt, dak open, en we hebben erg genoten van de rit naar Teuge. Onderweg bij Hoevelaken hard gezwaaid naar het EK gebouw (waar Libris Blz zit), en rond half vier waren we al bij het vliegveld. Daar was het verrassend druk (blijkbaar was er ook een Airfair), maar gelukkig konden we toch een mooi plekje voor de auto vinden, en bij binnenkomst in gebouw 55 (waar we moesten zijn), werden we meteen al hartelijk ontvangen door wat later onze piloot en instructeur bleek te zijn.
Nadat we onszelf hadden gewogen op de ‘vriendelijke’ weegschaal en wat formulieren hadden ingevuld waren we ‘ready to go’! De instructeur was duidelijk een heel ervaren piloot, die ook het laatste beetje spanning goed wist weg te halen. Hij heeft rustig uitgelegd welke metertjes er allemaal voor ons stonden en hoe het stijgen, landen en sturen in zijn werk ging. Nadat we straks de juiste hoogte hadden bereikt zou ik het stuur mogen overnemen. Whaaa! Echt wel gaaf!
Het was echt prachtig weer. Een strakblauwe lucht, nauwelijks wind. Een waanzinnig uitzicht. Omdat ik gezegd had dat ik een paar maanden in Apeldoorn had gewoond zijn we daar eerst overheen gevlogen. Het huis heb ik niet kunnen identificeren, maar de winkelstraat, het station en mijn werkgever waren duidelijk te herkennen. Echt een mooi gezicht!
Nadat we een rondje Apeldoorn hadden gedaan zijn we doorgevlogen naar de IJssel en hebben we ook Deventer even goed vanuit de lucht bekeken. Daarna was er ook nog tijd over om via de IJssel door te vliegen naar Zutphen. En dat alles terwijl ik het stuur beet had en de instructeur lekker aan het kletsen was en al mijn vragen beantwoordde. Na Zutphen zijn we weer teruggevlogen richting Apeldoorn en in de buurt van het vliegveld nam de instructeur het stokje weer over. Wat was dit leuk, en wat heb ik genoten! En niet alleen ik, ook Hugo heeft achterin zitten genieten van het uitzicht. Zowel van het uitzicht op de cockpit als het uitzicht op de grond. Echt een feestje en een ervaring om nooit meer te vergeten.
Ik zal het lijstje waar de bon in zat wel gaan missen, bijna twee jaar heeft ie boven/naast mijn bureau gehangen. Maar ik heb er een mooie herinnering voor terug.
Wat een geweldig cadeau en wat was het het wachten waard!