Categorie: Tux 2019

Om 8:00 was het vandaag tijd om op te staan. Inpakken en dan na het ontbijt de lange reis…

Het inpakken ging supersnel dus we konden lekker ontspannen ontbijten en afscheid nemen van het vriendelijke personeel. Daarna de spullen de auto in gedragen, de parkeergarage uitgereden (trots op mijn liefie). De auto had nog niet zoveel zin om te vertrekken (remmen zaten duidelijk een beetje vast bij het wegrijden 😊) maar eenmaal rijdende had ie er weer zin in.

Uitgecheckt en toen was het echt tijd om op pad te gaan. Als afscheid kregen we een kookboekje zodat we thuis de gerechtjes na kunnen maken 😊.

De terugreis was echt wel bizar… meer dan de helft van de tegenliggers die we in het eerste stuk tegenkwamen waren nederlanders… de voorjaarsvakantie is overduidelijk begonnen 😊.

Onderweg was de drukte ook te merken, best veel file (de andere kant op nog erger dan onze kant op, maar toch, veel d-tours gemaakt en ook best veel file gereden), en ook bij de laadpunten was het te merken (gelukkig wel altijd plek hoor, op eentje na, maar toen was het laden bij ons eigenlijk nog niet nodig dus konden we doorrijden). Maar… in de auto was het gezellig, we hebben lekker muziekje kunnen luisteren (en af en toe een aflevering startspelers 😉), we hadden flesjes met mutsjes om ons wakker te houden en de eenzame ouderen warm, we hadden een haardvuurdje om het gezellig te maken bij de nachtelijke laadstops… wat wil een mens nog meer…?

Op het eind kreeg Linda het wel wat zwaar en dommelde af en toe weg, maar chauffeur Hugo heeft ons veilig thuisgebracht en ergens rond 1:30 waren we weer in ons fijne eigen huisje.

Morgenochtend lekker uitslapen en nog een dagje genieten thuis… en misschien wel een cabrioritje voor een kopje koffie als we de weersvoorspellingen zo zien. Zin in!

En kijk nu al weer uit naar de sneeuwtrip van volgend jaar…

Nou… wat een leven…! Na een uitgebreid ontbijt de berg op en daar een paar uurtjes zitten genieten in de zon. Heeerlijk! Natje en een droogje, mooi uitzicht, flink bruin gekleurd en echt zitten relaxen. En inmiddels weten we het zeker, we gaan het komende jaar skiles proberen en als dat lukt en leuk is dan komen we hier terug (en anders ook hoor 😉).

Halverwege de middag zijn we met de lift naar beneden gegaan en hebben we de bus gepakt naar het wandelpad richting de tweede rodelhut. Pittige maar nog steeds prachtige (door het mooie weer is er al best veel smeltwater maar doordat er zo’n dik pak sneeuw ligt merk je daar op de berg nog weinig van) sneeuwpaden omhoog. Bij de hut wat gedronken en een spelletje gespeeld en om half zes mochten we aan de sleetochr beginnen. Hij had duidelijk meer vaart dan eerder deze week, allebei een mooie crash in de kant gemaakt (vooral Hugo maakte er een mooie show van met een schreeuw en een rodel die op de kant half overeind kwam te staan 😊). Maar allemaal onschuldig en we hebben echt weer genoten (we worden er ook echt steeds beter in… pap zou zeggen: ze zitten erop 😊).

We waren iets te vroeg terug voor de bus dus in de schemer en daarna het donker gewacht tot we weer naar huis gebracht zouden worden. De buschauffeur zette ons netjes voor de deur af en bij ons kon het luier/badder momentje beginnen. Nog even een uurtje niksen voor het eten. Ja, hier kunnen we wel aan wennen 😉.

Weer lekker gegeten (deze keer was het voor mij echt teveel dus zelfs het toetje maar overgeslagen… maar twas weer erg lekker), en daarna nog een paar spelletjes gedaan (we gaan inmiddels aardig gelijk op qua winst 😉). Een fijne laatste avond!

Nu lekker naar bedje en morgenvroeg maken we ons klaar voor de terugreis…

Al meteen toen we vanochtend de gordijnen opendeden was het duidelijk, het licht van de zon straalde via de sneeuw naar binnen en schreeuwde: kom naar buiten!

Na het ontbijt (en nog wat werkdingetjes) zijn we dus vlug naar onze gister ontdekte stek gegaan. In de volle zon, heet bijna, met het prachtige uitzicht op de hagelwitte sneeuw, de skiers en de parapenters die je bijna kon aanraken vanaf je stoeltje. Gaaf!

Heerlijk lang blijven zitten, wat gedronken, wat gelezen, en een flinke hap uit de boeken gelezen… jaaa misschien doen we dit morgen toch nog maar een keer 😉.

Halverwege de middag de lift naar beneden weer gepakt, en met de sportbus richting de gletscher gereden. Niet om de gletscher op te gaan, maar wel om de derde rodelbaan te gaan verkennen. De weg daar naartoe is een stuk korter dan de andere twee, dus op ons gemakkie over een mooie sneeuwweg gewandeld. Op het terras van de berghut een warme choco gedronken en daarna naar beneden geroetsjt. Topbaantje (al is ie stiekem wel een beetje kort 😊).

Op tijd thuis en daar nog even lekker zitten kletsen en luieren. En natuurlijk lekker gebadderd.

Bij het eten kregen we per ongeluk 2 ‘karafjes’ wijn ipv 2 glazen dus ik weet niet hoe de uitwerking daarvan is op het spelletje van straks… ik ga er maar vanuit dat het eindelijk een einde maakt aan Hugo’s win-streak 😉. In ieder geval zullen we straks wel lekker slapen…

Morgen alweer de laatste volle dag hier. Maar al wel weer veel zin in!

Maar wel een heeerlijke dag…!

Na het ontbijt even ‘vergaderd’ over de invulling van de rest van de dag. We hadden allebei het gevoel dat het misschien wel niet de beste dag was om naar de gletscher te gaan. Het was mooi weer, maar nog geen strak blauwe lucht, en dat is toch eigenlijk wel wat je wilt als je zo hoog op een berg staat… en de voorspellingen voor morgen en overmorgen zijn nog beter dan vandaag. Dus ja…

… nou dan trek je gewoon een ander plan 😊 op de kaart zag ik dat er niet ver van ons hotel nog een gondel zat die we nog niet eerder hadden gepakt. En we hadden ook het plan om deze week nog een keer in het donker te gaan rodelen. Bovendien moest Hugo nog wat voor het werk doen, dus waarom zouden we die niet combineren? Eerst met de lift naar boven, daar een kopje koffie, met de lift terug, paar uurtjes ’thuis’ en dan dan wandelend naar de berghut om daar om 18:00 de rodel naar beneden te pakken. Topplan!

Dat kopje koffie op de berg werden er twee, met een suuuperrelaxt zitje… whaaa wat een leven! Praaaachtig uitzicht, met af en toe een skier die voorbij kwam, inmiddels wel een blauwe lucht, en zooooveel sneeuw. Echt genieten! Dus uiteindelijk lekker lang blijven zitten met een boekje, een drankje en een koekje. Ook hier komen we zeker nog terug! (en ik weet dus niet of we de gletscher nog gaan zien 😉)

De wandeling de berg op was pittig, maar het was het weer zoooo waard. Inmiddels is het rodelpad goed aangestampt en het wordt er dus steeds gladder (en sneller). En zo in het donker is toch ook wel een superleuke ervaring. Zo mooi met al die lichtjes in de sneeuw! (helaas alleen filmpjes gemaakt deze keer dus geen foto’s te delen 😊)

Nu met een vol(daan) gevoel weer terug op de hotelkamer na een lekker diner. Lekker boekje lezen…. tot morgen!

Vandaag zag de wereld er nòg mooier uit dan de dagen ervoor. Prachtig al dat wit.

Na een uitgebreid ontbijt rustigaan gedaan en rond 11:30 de bus gepakt naar het beginpunt van onze wandeling naar de Grieralm. Dit keer kon het niet misgaan en dat ging het dan ook niet. Banjerend over een dik pak sneeuw weer zo’n 400m geklommen en 2 uur later waren we in de berghut. We waren hier natuurlijk al eens eerder geweest, maar toch bijna vergeten hoe een fijne en relaxte hut het is. Lekker ruim, schoon, rustig, overzichtelijk en (als we geen mist is) een prachtig uitzicht. En ook niet onbelangrijk: goed eten en erg leuke bediening. Dus we hebben er ons bijna twee uur vermaakt met Flammkuchen, kaiserscharrn, koffie, thee, een spelletje en een borrel van het huis. We moesten onszelf bijna meeslepen om net op tijd op de rodel te stappen (er zijn tijdsblokken waarop je kunt rodelen, de tijden ertussen mag de taxi over diezelfde route rijden en dan is rodelen dus verboden).

Door de diepe sneeuw hadden we wel wat minder vaart, maar toch heb ik een nieuwe topsnelheid gehaald (41km/u 😊). Af en toe hadden we op een vlak stukje een zetje nodig maar verder was het wederom een feestje. Hier gaan we nog wel eens terugkomen 😉.

(zien jullie mijn gezicht angstig worden terwijl ik daar lekker in mijn sneeuwtroon zit? En die bal die op me afkomt? Nou jaaaaa… die krijgt ie nog een keer terug 😉)

Vanavond een relaxte avond met uitgebreid badderen, een boekje, een spelletje (weeer verloren, gaat niet goed hier 😉), hapje eten en niet al te laat het bedje in. Morgen is het plan om naar de gletcher te gaan… zin in!

Gisteravond begon zoals voorspeld de sneeuw. Wat een gaaf gezicht en wat lag er snel weer een centimers dikke laag verse sneeuw bovenop alles wat er al lag.

En vandaag sneeuwde het nog vrolijk door. Dat was bij het ontbijt te merken (stuk drukker, denk dat toch best wat skiers vandaag een rustdagje gepakt hebben), en ook op de wandelpaden wel.

Wij hadden het plan vandaag naar de tweede berghut (Grieralm) te wandelen en vanuit daar weer terug te rodelen. Dat kon door met de skibus een paar haltes te gaan en daar het wandelpad op te gaan, maar volgens de kaart was het ook vanuit het hotel met de voet wel te bereiken. Het eerste stukje zou hetzelfde zijn als de hut van gister (Hollensteinhutte) en dan moesten we ergens een afslag nemen… je voelt hem natuurlijk al aankomen: die afslag hebben we nooit gezien, hahahaha. Maar… weer heerlijk gewandeld, echt een andere beleving dan gister met nog meer sneeuw op de weg en nu ook volop sneeuw op alle bomen. Gaaf.

Uiteindelijk kwamen we dus bij dezelfde hut uit, maar lekker belangrijk, want die heeft toevallig wel een suuupercoole rodelroute. Na een drankje dus weer de rodel gepakt, deze keer met veeel meer verse sneeuw (en dus wat minder snelheid), maar daardoor hoefde je nauwelijks te remmen en dat was ook wel super. Wat blijft het toch een feestje! Wij hebben al bedacht dat we eigenlijk iemand moeten vinden die een skilift gaat bouwen speciaal voor rodelaars 😊. Wij zouden fan zijn en meteen een jaarabonnement boeken 😉.

We waren al weer op tijd in het dal, dus via het bakkertje (met een heerlijke chocoladebol) naar het hotel teruggewandeld. Daar een spelletje ‘Imperial Settlers’ gedaan (eigenlijk gelijkgespeeld maar Hugo uiteindelijk gewonnen) en weer even lekker gebadderd.

Na het (weer erg lekkere) avondeten was het tijd voor de Sneeuwshow in het dorp. Een uur spectakel met sneeuw, licht en muziek. En als bonus een lekkere wandeling door de sneeuw.

Eenmaal thuis nog een spelletje Boonanza gedobbeld en de Mol gekeken (nu echt, gister stortte Linda in van vermoeidheid, dus was een spelletje een beter idee 😉). Heerlijke dag weer en we kijken best wel uit naar de nog koudere en sneeuwerige dag van morgen (en uiteraard nog meer naar de voorspelde zonnige dagen voor de rest van de week, maar dan is het extra mooi als er eerst lekker wat sneeuw is gevallen…

Zullen we morgen wel bij de Grieralm uitkomen…?

Na een goede nacht, waarbij we toch best wel op tijd wakker werden maar daardoor nog lekker even lui konden blijven liggen zijn we langzaamaan naar het ontbijt gegaan daar was het inmiddels uitgestorven… we waren gewoon de enige 😊. Op ons nu al vertrouwde plekje met uitzicht op de besneeuwde daken en bergen. Genieten! En natuurlijk teveel gegeten 😉.

Nog even terug op de kamer en daarna hebben we een sneeuwwandeling gemaakt naar een van de berghutten. Heerlijk weer en zoveel sneeuw hebben we hier niet eerder gezien. Echt lekker wandelen (al had een laagje minder kleding ook genoeg geweest 😊), mooie uitzichtjes en natuurlijk op top een lekker bord kaiserschmarrn 😊. Buiten in het zonnetje nog een kopje koffie gedronken en toen was het tijd voor…. het rodelen!! Of eigenlijk kan ik het misschien beter Mario Kart noemen… Hugo ging voorop en schraapte af en toe even met de handschoen langs de sneeuwwand en dan kwam er ineens een sneeuwbal achteruit… nou jaaaaa 😉.

Eenmaal beneden nog een keer met de slee achter ons aan een stukje naar boven gewandeld om nog een keertje te kunnen (helaas gaat naar beneden wel heeel veel harder dan naar boven). En uiteindelijk de sleetjes onderaan in de sneeuw gestoken. Nog even het dorpje ingewandeld, wat blijven kijken naar de skiers en nog een koffie/theetje gedaan bij het lokale bakkertje.

Tijd om even te checken of er inmiddels een stroomkabel lag in de parkeergarage. En die was er! Zag er best profi uit, verlengsnoer onder de deur door en die lag denk ik zomaar 30 meter langs de kant met het uiteinde in de buurt van de auto. Die staat nu dus lekker te laden. Fijn!

Eenmaal op de (nieuwe! Oh wat is het weer fijn om terug te zijn, echt een superkamer!) kamer de spulletjes allemaal een plekje gegeven in de kasten, en toen even op de bank geploft en nog best wel even zitten werken.

En daarna… in bad! Wat een heerlijkheid! Zo lang geleden! Suuuuuperlekker!

Het avondeten was ook weer een toppertje. Mooie gerechtjes met een erg lekker glas wijn. Nu met rode wangen in het huispak op de bank… straks De Mol kijken (moeten toch bijblijven 😉) en uitkijken naar de verwachte sneeuw. Tot morgen!

Na weer een volgepropte week (inpakken en vanalles willen afronden voor het werk…) waren we er vrijdagavond rond een uur of negen ongeveer klaar voor. Nog even een serietje en dan is het tijd voor bed… wat morgen staat de wekker supervroeg (4:15). Een nieuw experiment met als doel mooi voor etenstijd in het hotel te zijn.

De wekker voelde vroeg maar tegelijkertijd hadden we ook zoveel zin dat het eigenlijk best soepel ging. Om 5:15 reden we weg, met een verwachte aankomsttijd van 17:00 ongeveer. Whaaaa, zoveel zin!!

Bij Zevenaar hadden we al de eerste stop, zonder kopje koffie want het was nog zo vroeg dat de burger king zijn deuren nog niet had geopend. We waren niet de enige laders zo vroeg, de andere twee auto’s waren overduidelijk met een vergelijkbare trip bezig 😊.

Het rijden voelde super relaxed, elke 1,5-2 uur een stopje met een kopje koffie (en soms wat meer… whaaa een van de stops was bij een chocoladewinkel… een walhalla aan chocola, wat een mooie dingen hadden ze daarmee gemaakt… en wat was ons gebakje bij de koffie lekker zeg! (meteen de rest van de dag geen honger meer 😉). Voor de zekerheid nog wel een survivalpakketje voor Linda meegenomen en wat pralines met exotische smaken. Echt superleuk!

1x waren we niet zo tevreden over het koffiehoekje bij het laadpunt dus hebben we ons kleedje uitgeklapt en zelf wat lekkers gemaakt. Ook superleuk! Blije foto gemaakt, en 2 seconden daarna nam de wind het kleedje (en de koffie die daarop stond) mee… woepsie! Hahahaha lekkere smeerboel 😃

Hoe dichter we bij Oostenrijk kwamen hoe drukker het op de weg werd, en hoe meer file we hadden. Zeker het laatste stuk naar Munchen was eigenlijk niet grappig. Maar na toen we Munchen voorbij waren ging het weer prima (stiekem wel een klein beetje jammer dat het inmiddels pikdonker was en we de mooie besneeuwde berglandschappen dus niet konden zien). Uiteindelijk waren we rond 20:00 bij het hotel, konden we de auto in de parkeergarage zetten (best een spannende draai met de Tesla, maar Hugo gaf geen kick 😃) en konden we meteen aanschuiven aan het diner.

Eigenlijk hadden we een buffet verwacht (dat doen ze hier dachten we meestal op zaterdag de wisseldag), maar we werden netjes naar ons plekje in het restaurant begeleid en daar kregen we alsnog een vijfgangen diner. We zaten er misschien eigenlijk iets te vol voor, maar het was weer superlekker en echt mooi verzorgd allemaal. Wat voelt dit relaxed!

Vannacht hebben we nog niet helemaal de kamer die we geboekt hadden (was erg specifiek geweest dat ik de kamer wilde die we 3 jaar geleden ook hadden, met een zitgedeelte en een grote tafel om spelletjes aan te kunnen doen), dus we zitten nu nog in de kamer aan de overkant. Ook een prachtige kamer, met een levensgrote stoof met een ligbankje ernaast (heerlijk om de warme muur te knuffelen en er tegenaan te liggen, zal zeker super zijn als je koud van buiten komt 😉). Enorme badkamer en een uitgebreide inloopkast. Maar… nog niet zo mooi als ‘die van ons’ dus als het goed is zijn we als we morgen thuiskomen na een sneeuwwandeling verhuisd naar de overkant van de gang.

Nog even een klein spelletje gedaan (op een klein tafeltje 😉) en daarna lekker het bedje in gedoken. Wat heerlijk om hier weer te zijn!