Categorie: India 2022

We vertrekken vandaag pas tegen de avond uit Hyderabad, dus het idee was om nog wat rond te gaan kijken in de stad. Winfried kent het hier erg goed, dus dat moet lukken. Alleen… is Winfried ziek wakker geworden…

Nadat ik aangeboden had om in het hotel te blijven, uiteindelijk besloten toch maar op pad te gaan en te kijken hoe het gaat. Overigens zou een van onze medewerkers (Thribhuvan Devaguptapu, gelukkig mogen we Tribu zeggen) ons vandaag rondleiden.

Hij zou om 9 uur aanschuiven bij het ontbijt, of om 10 uur bij de taxi. Uiteindelijk is het 12 uur ergens onderweg geworden, maar hij is uiteindelijk wel gekomen.

Het eerste bezoekje was het Chowmahalla Palace. Het Chowmahalla Palace is het paleis van de heerser van Hyderabad van (de 18de tot de 20ste eeuw).

En heel eerlijk, leuk om even geweest te zijn. Maar men is hier niet zo van het onderhoud, dus… je ziet echt wel dat het heel oud is. Persoonlijk vind ik de paleizen die wij in Parijs kunnen zien zeker zo indrukwekkend.

Wat wel erg leuk is, is dat men ook hier niet vaak Europeanen ziet. Dus we waren eigenlijk een extra attractie. De mensen stonden nog net niet in de rij voor een selfie met ons, maar het scheelde niet veel.

Na het eerste bezoekje is Winfried naar het hotel gegaan, om even onder de wol te gaan en ben ik met Tribu verder op pad gegaan. Dat was echt wel heel erg leuk. We zijn lopend naar de charminar (char=4 en minar=toren) gegaan… op zich al een avontuur (met de drukte hier) maar volgens mij heb ik hier het echte India ervaren. Wat een drukte!!

Naast het beklimmen van het gebouw, heb ik vooral genoten van de omgeving, de mensen, de drukte en enkele bijzondere producten. Zo heeft Tribu mij kokoswater laten proeven, rietsuiker en Irani Chai Tea en als de klap op de vuurpeil zijn we met een toektoek door de straten van Hyderabad gecrossed. Wat een leuke ervaring en vooral ook, wat een leuke gast.

Ik moet wel zeggen dat ik met zijn idee van tijd, het wel spannend vond of ik wel op tijd terug zou zijn in het hotel, want we zouden daar weer om 18:00 uur vertrekken, maar gelukkig is daar Anan weer… die Tribu 10x per half uur belde om te weten waar we waren en te zorgen dat ik op tijd terug zou zijn.

Om 18:00 uur zijn we vertrokken. In eerste instantie naar een hotel vlak naast het vliegveld, om daar nog even onze avond maaltijd te nemen. Vanuit dit hotel is het nog 10 minuten naar het vliegveld, dus wat veiliger te plannen dan vanuit het centrum van de stad. Lekker in buffet vorm gegeten en ze hebben speciaal crispy corn voor ons gemaakt, erg lekker!

Na wat kleine opstoppingen bij de security, keurig op tijd vertrokken. En toen.. begon de mindere stap: wachten op Bangalore. Daar hebben we namelijk een tussenstop van 6 uur. Van 24:00 uur tot 6:00 uur. Nou ja, komt goed en daarna moet slapen tijdens de vlucht toch lukken zou je zeggen.

Zoals het altijd gaat, op een gegeven moment wordt het normaal.

Opstaan, ontbijt… good morning Anan.

Vervolgens het schema van afspraken van 30 minuten tot een uur.

Naast dat we een gesprek hebben met een 10-tal schoolverlaters en hen als wijze mannen mogen toespreken en de echte kneepjes van het vak kunnen leren, zijn er vandaag ook een aantal mensen jarig en dan krijg je gebak…. In je gezicht ??!!

Het is hier volledig normaal dat de jarige bij het uitdelen van het gebak, door iedereen een deel van het gebak in zijn gezicht gesmeerd krijgt.

Naast het gebak was er ook een spicy snack.. waar deze keer niet gevraagd werd naar het spice niveau. Eigenlijk was het verhaal meer… dit is heftig.. nou ik dacht kom maar op en… Ik heb het doorstaan.

Na dit feest momentje moesten wij wat vroeger vertrekken, om met Ritesh, de eigenaar van CoMakeIT, speciaal te gaan eten. En speciaal, dat was het…

We zijn gaan eten in een paleis en wel het taj falaknuma. Heel speciaal en bijzonder. Je merkt dat je hier in India los van het geld, vooral ook van de connecties moet hebben. Zo zijn er in het paleis rondleidingen waar je geen foto’s mag maken. Terwijl wij zelfstandig (onder begeleiding van Ritesh) rond mochten lopen en bijna foto’s “moesten” maken.

Echt van het begin tot een einde een geweldige belevenis en erg lekker gegeten.

Vandaag is de eerste “echte” dag in India.

Gisteren was vooral doorstomen, vandaag is het een volledige dag met het gehele programma, van ontbijt tot een diner met het team.

We starten om 8 uur met ontbijt. Keurig verzorgd, van rijst gerechten tot vers fruit en eitjes…  Anan staat om 8:45 voor de deur om ons om 9 uur op kantoor af te leveren. In India is het tijdverschil met NL 3,5 uur, dat wil zeggen dat de meeste mensen hier rond 10 uur beginnen. Dat is redelijk in de buurt van de start in NL, waardoor de overlap in de werktijden maximaal is.

Op kantoor hebben we een strak programma. Afspraken van 30 minuten tot een uur, waarbij we afwisselend met individuele mensen spreken of met een team aan mensen. Het schema laat weinig ruimte voor uitloop, dus dat gaat behoorlijk mis. Na een paar uur, lopen we een half uur achter… maar dat is geen probleem, want we gaan vanavond gezamenlijk eten.

Wat leuk is om te weten, is dat er vandaag ook een cricket wedstrijd was en wel Nederland-India. India heeft gewonnen en ook niet zo’n klein beetje. Dat was ook wel te verwachten want onze spelers zijn goedwillende amateurs en in India zijn het zeer goed verdienende professionals.

Maar goed, hier speelt echt iedereen cricket en weet de spelregels, in NL vinden we buitenspel bij voetbal al lastig… nou Suresh (een van onze medewerkers) heeft een poging gedaan de eindscore uit te leggen. Want die ziet er ongeveer zo uit: 157/9 vs 124/2…. Wij zeggen dan 157 gedeeld door 9 enz.. nou dat vinden ze hier heel erg grappig. Maar hoe het wel moet weten we nog steeds niet.. HUISWERK 😉.

Na het werk naar het (buffet) restaurant gegaan en daar heerlijk gegeten. Het spice-level was prima… : -)

Kennisgemaakt met het gerechtje chaat. Een hapje dat je in 1x in je mond moet doen. Heerlijk! Nadat ze dat wisten… waren ze niet meer tegen te houden en werden ze met behoorlijke aantallen tegelijk (in verschillende smaken) gehaald. Heel heel erg geslaagd.

Winfried was later aangeschoven, die had nog een belangrijk overleg met NL. Wat tot gevolg had dat we na het diner nog even de roofbar van het hotel ingegaan zijn, voor een drankje en een snack. Prima afsluiting van een erg geslaagde dag.

Net naar middernacht (India time) geland in Delhi (de hoofdstad van India).

In eerste instantie moeten de formele dingen gedaan worden douane enz. Eerlijk gezegd viel dat alles mee. Ik heb (voor nu) een E-visum voor een jaar en men had mij verteld dat een E-visum bij binnenkomst wat meer tijd kost. Veel loketten voor het gewone visum… maar vaak maar 1 voor het nieuwere E-visum. Nou, in Delhi was dat in ieder geval niet (meer) zo. Eigenlijk kon ik overal terecht en het was een fluitje van een cent.

In nederland hadden we alleen een ticket en boardingpass voor de vlucht naar Delhi gekregen… en de rest moesten we hier regelen. Dat was een beetje een bijzondere ervaring, omdat je eerst je weg moet zien te vinden en dan toch ergens de indruk krijgt dat je de eerste bent die dit komt vragen. Uiteindelijk gelukt, en een paar uur wachten voordat onze vlucht vertrekt.

Het valt al direct op dat het aantal Europese mensen hier minimaal is. Of eigenlijk, er lopen hier twee grote blanke mannen rond en dat zijn Winfried en ik… en met mijn 1.80 ben ik voor veel mannen hier toch al snel een kop groter.

De vlucht naar Hyderabad ging goed en daar werden we opgevangen door, nou ja.. iemand die ons kwam ophalen. Ik dacht de chauffeur… maar nee. Zo werkt dat hier niet. Je, of beter… wij, als zakelijke reizigers, hebben iemand om je op te halen van de terminal. Die zorgt dat als er iets gedaan moet worden dit gedaan wordt en brengt je naar de chauffeur… Nadan. Nadan is onze huis chauffeur en een van de chauffeurs van Kiran, waar ik later deze week mee ga eten.

Nadan rijdt ons door de drukte heen naar ons hotel. Tijdens de rit krijg ik al een eerste indruk van de drukte, maar dit zal later op de dag nog wel erger worden. In India verslijt overigens de toeter harder dan de banden, bizar dat continue toeteren, maar tegelijk er zit totaal geen agressie achter, het is vooral omdat men gerust 3 banen op de weg deelt met 4 auto’s 2 motoren een toekloek en soms nog met een koe (heilig dier). Kortom… ik rij graag maar hier… NO WAY!!!

Het hotel is erg goed en het idee is om een paar uurtjes te gaan slapen (het is nu 9;00 uur India tijd, 5:30 nl tijd) en dan rond 13:00 naar kantoor te gaan.

Voor het vervoer hier kunnen we gebruik maken van een eigen chauffeur (Anan). Anan is super punctueel en staat ons na het dutje op te wachten en brengt ons naar kantoor. Tijdens deze rit krijg ik nog een wat beter zicht op de drukte…en wederom vooral het toeteren!!!

Op kantoor aangekomen, ontmoeting gehad met het team en een soort openingsgesprek voor de komende dagen. Daarna lunch.

Bij iedere maaltijd vragen zie hier wat je spice-level is. Ik denk van mezelf dan ik best wel wat kan hebben, maar toch word je een beetje zenuwachtig wanneer ze het zo vragen… dus ik begin maar op medium en dat lukt prima… hoewel de RIJST…of beter de biryani… Ze hebben hier speciale lokaal rijst gerechten waar ze heel trots op zijn. Nou die was vandaag echt super heet. De rest viel erg mee… maar DE Biryani!!!

Na het werk terug naar het hotel gegaan en daar nog wat gaan eten in het restaurant. Jammer genoeg konden ze geen crispy-corn maken, iets wat Winfried me wil laten proeven.. maar er zijn nog meer mogelijkheden.

Na het eten, naar de kamer… en in mijn geval na wat Netflix en contact met Linda naar gaan slapen.

De afgelopen dagen ben ik behoorlijk druk in de weer geweest met mijn eerste trip naar India. Hoewel ik best al wel wat reizen gemaakt heb en de laatste tijd naar Polen ga alsof ik even naar de naastgelegen stad ga… vind ik dit toch wel spannend. Het visum en alle zaken die je moet hebben maakt het allemaal toch wel erg echt… en vergeet niet. Hoewel ik met Winfried (vriend-collega) ga die al heel vaak naar India geweest is… voelt het toch alsof ik alleen reis zonder mijn meest favoriete reisgenoot Lin. Ene… dat heb ik geweten : -)

Daar ga ik….

Te voet naar het station, want .. het is eigenlijk best handig om met de trein naar Schiphol te gaan.

Ok, kaartje.. oh ja.. ik moet een kaartje hebben. It zit in de IT… dus dat is geen probleem…

Gelukt…. Maar op het moment dat ik op OK gedrukt had… dacht ik.. wacht even.. je bent nu vol spanning alleen aan het reizen… maar had je niet gisteren met Linda op de bank .. al een kaartje gekocht … stom.. nou ja, twee kaartjes dan maar. Wel om mezelf kunnen lachen en toen maar gedacht, nou dit was het foutje dan… nou, nog niet helemaal, zal blijken.

Eerlijk gezegd was de reis met de trein zo relaxed dat ik bijna zou zijn vergeten over te stappen… maar dat is allemaal goed gegaan. Toen naar Schiphol, en daar is eerste stap… natuurlijk kijken waar je moet inchecken… dus ik naar het bord.

Ik moet een vlucht hebben om 14:25… naar Delhi… verrek… staat er niet op?

Nou ja… gaat mijn vlucht niet ofzo … tjonge wat nu…

De oplettende kijker zal zien dat ik op het verkeerde bord aan het kijken ben, namelijk op de lijst van aankomende vluchten en niet te vertrekkende vluchten.. nee dat gaat helemaal lekker dat alleen reizen… maar weer heel erg om mijzelf kunnen lachen (de rest gaan nu verder wel goed hoor 😉).

Het inchecken met alleen handbagage, met business class priority is een fluitje van een cent. Nul wachten, gewoon door. Vervolgens met Winfried in de shops nog wat gezocht naar een kabeltje voor zijn hoofdtelefoon…. Maar uiteindelijk niet gevonden. De grootste doos stroopwafels gekocht en toen.. naar de business lounge. De business lounge is een speciaal gebied voor business class reizigers, waar je kunt zitten, zelfs slapen, “gratis” kunt eten en drinken. Dus prima lunch genoten en leuk gesprek gehad met een andere reiziger, die blijkbaar in dezelfde vlucht zat als wij.

Vervolgens was het zover… boarden maar… tjonge… ik zou zeggen de plaatjes zeggen genoeg.. wat een plekken en vliegtuig-eten van Jonnie Boer (De Librije)… tja daar kun je wel aan wennen allemaal.

We zijn onderweg… op naar Delhi, waar we rond middernacht zijn….