Categorie: Jamboree 2024

Er is de afgelopen dagen zoveel regen gevallen dat het onverantwoord is geworden om een gewone route te gaan rijden. De start is vandaag dus verlaat en bij de start wordt aangekondigd dat we alleen naar een dichtbij gelegen terrein gaan. Wij kijken elkaar even aan… hebben we daar wel zin in?

Maar het terrein was vorig jaar echt leuk, en dat is het nu ook. Het is een prachtig bos met uitdagende routes (zeker nu, blauw voelt al als zwart). Dus we genieten nog even, maar Stitch heeft het moeilijk. Hij slaat steeds af en wil dan niet meer starten. Na wat sleutelwerk van Arjan gaat het beter, maar na een halve dag vinden wij het wel genoeg. Dus bij de lunch nemen wij afscheid en gaan via een gaspomp naar de camping. Bij de pomp krijgen we nog even de volle laag qua regen. Het kwam weer echt met BAKKEN uit de lucht. Maar eenmaal terug op de camping begint het zonnetje weer te schijnen en installeren we onszelf met een colaatje voor ons tentje. Wat een heerlijk gevoel! Even de zon op ons gezicht, de tent die eindelijk een beetje droogt. Heerlijk!

Een uurtje later komen Esther en Dave ook de camping op. Zij gingen nog even een stukje rode route doen terwijl de rest ging tanken, en kwamen ook in die bui terecht. Daarmee was rood ook zwart geworden en toen zijn ze er ook maar mee gestopt. Nu lekker met elkaar in het zonnetje even naar de F1 race kijken. Lekker ontspannen!

Nog een uurtje later komt de rest ook (zij hebben de auto’s even afgespoeld), en dan wordt het een gezellige avond. We zitten lekker op een rijtje in het zonnetje te kijken naar de mensen om ons heen die aan het inpakken zijn en moeite hebben om van de camping af te komen (er ligt zooooveel blubber dat zelfs sommige jeeps er moeite mee hebben, maar de caravans en campers natuurlijk al helemaal. Er wordt dus volop gesleept en gelierd.

We maken met elkaar weer een lekkere maaltijd en gaan daarna nog even naar het ontmoetingspunt voor het afscheidspraatje van de organisatie. En daarna ploffen we weer lekker in de partytent neer. Het laatste avondje gezelligheid en dan morgen lekker naar huis.

De ochtend begint droog en dat is na gisteren wel even lekker. Maar alles is nat en blubberig dus het is wel een klein beetje behelpen. We hebben vandaag een lange route voor de boeg met wat terreintjes onderweg dus rond 9:30 vertrekken we.

Het is een mooie rit die wel een beetje wordt overschaduwd door het weer, en we voelen allebei dat we toch niet helemaal zeker zijn in het terrein. Toch een beetje een klapje gekregen. En Stitch is ook nog net niet helemaal stabiel, dat helpt natuurlijk ook niet.

Bij het laatste terreintje gaan Margriet, Sebas en wijzelf boodschappen doen terwijl de rest het terreintje nog gaat proberen. We zoeken in de supermarkt spulletjes bij elkaar voor een nasi voor 17 (!) personen en we trakteren onszelf op regenlaarzen om toch iets makkelijker op de camping te kunnen lopen. Want daar heb je inmiddels echt een 4×4 nodig om uberhaupt te kunnen rijden, laat staan lopen.

We zijn goed geslaagd en rijden terug naar de camping. Daar is de rest inmiddels ook, dus we kunnen beginnen met het snijden en het bakken. En dat wordt echt even leuk. Allerlei kooktoestellen komen tevoorschijn, onze skottelbraai wordt gebruikt voor het bakken van de eitjes en de butter chicken en in de grote skottelbraai van Margriet wordt de kip en de nasisaus klaargemaakt. Het begint heerlijk te ruiken, en dat is het uiteindelijk ook. Iedereen zit echt te smikkelen en dat is weer zo’n gezellig moment dat je het slechte weer een beetje vergeet.

Nog even douchen en een lekker kopje koffie/thee en dan is het tijd om weer lekker het bedje in te gaan.

Tjonge jonge wat een regen. En wat een blubber. Niet normaal! Het is geen seconde droog en alles is nat (bij ons was natuurlijk al veel nat, maar echt niks droogt zo).

We ontbijten in de partytent en dan gaan de heren even gas tanken. Ik ga mee voor oordopjes. Dat laatste lukt maar het eerste niet. Er is geen gas. En dan blijkt dat Arjan niet kan rijden op benzine dus uiteindelijk besluit hij met Jaap achter te blijven op de camping in de hoop dat ze snel weer bij ons aan kunnen haken. Dus dan gaan we maar rijden. Met verzopen schoenen. Hop, op pad en hopen dat het wat droger wordt.

Dat wordt het niet. Maar in de auto is het gelukkig wel lekker warm en kunnen de schoenen wat drogen.

Het is echt een sombere natte dag en we krijgen allemaal een beetje het gevoel: pff wordt dit het weekend? En na alle gebeurtenissen krijgen wij ook wel een beetje het gevoel: waren we maar thuis.

Na afloop van de route zijn Esther en Dave inmiddels ook gearriveerd, en gaan we na het biertje maar langzaamaan aan de bbq beginnen. Het wordt een skottelbraai-bbq onder de partytent. En dat is dan toch wel weer heel erg knus en gezellig. En lekker! Hugo glundert achter de pan en wij smikkelen alles op. Even lekker warm en ontspannen.

En dan lekker het bedje in. Douchen doen we morgen wel weer, het is nu echt te nat en vies. Hopelijk klaart het morgen een beetje op…

Vanochtend eten we weer gezellig in de tent van Herman en Arjan, het regent nog steeds. Daarna pakken we de boel in en proberen we of Stitch vanzelf wil starten. Op benzine gaat het goed, op gas niet. En daarna is de accu leeg dus moet Herman even helpen met de startkabels. Het gas proberen we dan wel weer als we in Douzy zijn.

Er was nog steeds niemand te bekennen op de camping dus we besluiten maar een zakje met wat geld in de brievenbus te stoppen met onze naam en plaatsnummer erop. Maar net voordat we vertrekken komt er toch iemand aanrijden. We worden nog even netjes geregistreerd en krijgen zelfs nog 10 euro terug.

De rit naar Douzy gaat goed. Wat een wonder is dit zeg. Of wat een goed werk van ons team. Heeeeel erg blij en dankbaar voor.

Na de inschrijving gaan we de tenten neerzetten en na de keuring (waar we eerst voor worden afgekeurd door speling op het stuurhuis, maar dat is snel opgelost door 2 bouten vast te draaien) gaan Hugo en ik boodschappen doen voor de pastamaaltijd van vanavond. En droge schoenen voor Hugo want na anderhalve dag soppen is dat ook echt niet leuk meer. Dat lukt ook goed en inmiddels draait Stitch ook op gas. We kunnen gewoon echt weer helemaal meedoen! Hugo doet nog wat controles en dat ziet er allemaal goed uit.

Margriet en Sebas arriveren met de kids en Jaap en nadat zij ook de caravan en de tentjes hebben geinstalleerd koken we samen een lekker pastamaaltje. We hebben een gezellige avond en gaan niet al te laat naar bed. Bij mij wil het slapen alleen voor geen meter. De film van de afgelopen dagen komt nog een paar keer voorbij, en de muziek van de kampjes om ons heen staat zo hard dat het bij mij niet wil lukken. Morgenochtend als de heren gas gaan tanken dus maar even mee om bij de supermarkt een paar oordopjes te halen…

Oh en als het de komende dagen zo doorgaat dan kunnen we snel niet meer normaal lopen over het pad naar onze kampeerplaats… de foto is genomen na de eerste paar uur, vanochtend begon het nog met een prachtig grasveld…