
Vandaag vertrekken we weer om door te gaan naar het zuiden. La Rochelle is de bestemming. Het inpakken gaat alweer ietsje soepeler al moet alles nog wel een beetje zijn plekje vinden. Uiteindelijk rijden we bezweet van de camping weg. Maar dat is een goed teken: de zon schijnt! En dat blijft hij doen… het wordt een erg lekkere zonnige rit.
We maken een leuk stopje bij een picknickplekje tussen de bomen en genieten van alle landschappen met al de nodige zonnebloemen om ons heen (blijft een prachtig gezicht zo’n veld vol lachende zonnetjes). Eenmaal in de buurt van La Rochelle zijn we wel behoorlijk warm dus als we een grote supermarkt tegenkomen maken we nog even een laatste tussenstopje voor een boodschap en een ijsje. Texas pecan… jumjumjum!
Eenmaal op de camping besluiten we eerst even lekker af te koelen in het zwembad. De tent komt straks wel. Het is een mooi zwembad met leuke rotsformaties en bruggetjes, verschillende glijbanen en een heerlijk 25m bad. Had ik nou mijn zwembrilletje maar meegenomen! Zin om de borstcrawlen!
Nadat we lekker zijn afgekoeld zetten we de tent op op ons leuke plekje aan de rand van de camping. We dachten: wat hebben ze ons een leuk plekje gegeven aan de rand van de camping. Totdat we na het zwemmen terug kwamen lopen en ineens zagen dat er pal een spoorlijn langs de camping loopt hahaha. Uiteindelijk gelukkig weinig last van gehad. Tijdens het opzetten van de tent en tijdens het eten hoorden we steeds iets van trompetten/trombones en zelfs wat drums. Het leek wel alsof er achter de spoortlijn iets van een muziekschool zat. Steeds hetzelfde stukje.
Na het eten gingen we nog even een wandelingetje langs het strand maken en toen bleek het gewoon een groepje mensen te zijn die op de parkeerplaats bij het strand met al hun muziekinstrumenten waren gaan zitten. Steeds hetzelfde liedje. Grappig.
De strandwandeling was anders dan verwacht. Het water was heeel ver weg getrokken (eb) en het strand lag helemaal vol met oesterachtige schelpen. Ik heb echt nog nooit zoveel schelpen bij elkaar gezien, waanzinnig!
Op de terugweg probeerden we nog een cache te zoeken, maar toen er bij de boom een enorme spin wegrende had Linda het wel een beetje gehad en daarna begon ook alles te kriebelen van de muggen. Dus op naar huis! Daar nog even lekker wat gedronken en toen was het voor Linda wel bedtijd. Hugo gaat nog even douchen en komt zelfs een egeltje tegen!
Morgen een lekker relaxdagje. Duimen voor goed weer!