Vanochtend stonden we op, en voor het eerst in onze vakantie was er sneeuw. Veeeel sneeuw. Jeeeej!
Ja de ondergrond kon het wel gebruiken inmiddels na al die mooie dagen, en ook die besneeuwde bomen, geeft meteen zo’n ander gezicht. Gaaf!
De sneeuw gaf ons goede rodelhoop, dus het plan was twee berghutten te bezoeken en daar vanaf te rodelen. Op weg naar berghut 1 hadden we sterk onze twijfels of het zou gaan gebeuren, maar we waren het er allebei over eens: deze prachtige wandelweg, in de verse sneeuw tussen de bomen door klimmen, dat alleen al was genoeg. Toen we richting de top de eerste persoon wandelend naar beneden zagen lopen vervloog echt al onze hoop, maar keken we wel uit naar een lekker bakje kaiserschmarrn. Eenmaal echt op de top zagen we toch een paar rodelaars! Wat een cadeautje na deze toch wel pittige wandeling!
In de hut eerst lekker plaatsgenomen op een mooi plekje, vlakbij een grote haard. Daar een goulashsoepje besteld, met als toetje de Kaiserschmarrn. Nou zeg maar gerust goulashSOEP want wat een grote bak!! Maar wat was ie lekker en goed gevuld! Jumjumjum. Tijdens het eten weer een spelletje regenwormen gedaan (jaja weeer dik ingemaakt) en daarna was het tijd voor de eerste rodelrit!
Deze rodelrit ging wat met horten en stoten (hadden we natuurlijk al verwacht), maar het laatste stukje ging echt als een speer! Supergaaf! Omdat we er geen genoeg van konden krijgen met de rodels nog weer een stukje terug de berg op gelopen (valt toch tegen, met rodel de berg af gaat veeeel sneller ) en opnieuw naar beneden gevlogen.
Toen de rodels toch maar in de sneeuw gezet en aan de wandeling naar de volgende berghut begonnen. Was weer een mooie sneeuwtocht (af en toe wel wat glibberig, maar echt prachtig), en na een choco op een vertrouwd plekje het laatste (bekende) stukje beklommen.
Nog een glaasje cola en een kopje thee gedronken, en toen was het donker genoeg om aan de laatste afdaling te beginnen. In het donker. En op een baan die inmiddels bijna ijs geworden was, dus spekglad. We gingen dus echt als een dolle . Af en toe was het maar goed dat er in de bochten wat zaagsel was gestrooid om ons af te remmen
. Onderweg nog wel allebei gecrasht in een berg zachte sneeuw, en daarna weer doorgezjoefd naar beneden. WAHNSINN!
Ja wat een topafsluiter. De snelheid, naar zeker ook de lichtjes langs de baan, en de uitkijkjes naar de verlichte huisjes in het dal, echt prachtig.
De rodel weer in de sneeuw achtergelaten en naar het hotel teruggewandeld. Na een badje meteen door naar het eten. Daar was goed te merken dat de voorjaarsvakantie in nederland ook was begonnen. Een erg grote groep nederlanders had het hotel ‘overgenomen’… hahaha neehoor tuurlijk niet, maar je merkt dan ineens wel wat zo’n grote groep mensen doet met de rust. Waar het hotel tot nu toe echt klasse en rust uitstraalde, werd het nu ineens best wel een normaal hotel met kakelende nederlanders .
Maar dat mocht de pret natuurlijk niet drukken, de avond op de hotelkamer weer afgesloten met een (nieuw) spelletje, en daarna moe maar voldaan begonnen aan de laatste nacht…