Whaaa wat is dat lekker zeg, wakker worden met een zonnetje. Het is nog best fris (15 graden) maar je voelt dat de zon zijn best doet om op te warmen.
We zijn door het tijdsverschil allemaal vroeg wakker en gaan vanochtend uitgebreid ontbijten. Bij een Denny’s vlakbij het strand. Na een (veel te) groot ontbijt rijden we nog een klein stukje door en komen we echt bij het strand van Fort Lauderdale. Wat een leuk plaatsje is dit zeg! Kleurrijk, veel palmbomen, een mooi, rustig strandje en een heel relaxte sfeer. Echt genieten!
Hugo en zijn moeder spelen nog een spelletje zakwerpen (dat heeft vast ook een mooiere naam, haha) en nadatwe een natte broek hebben gehaald doordat we iets te enthousiast gingen pootjebaden drinken we een lekker kopje koffie met de voetjes in het zand. echt een lekker plekje! Hier komen we vast nog een keer terug.
Na een lazy morning gaan we op pad richting een outletcentrum om nog wat inkopen te doen. Dat blijkt een mega winkelcentrum dus we kunnen ons met gemak de hele middag vermaken. We vinden helaas niet alles wat Hugo’s moeder zocht, maar hebben toch wel weer wat leuke dingetjes gevonden.
Na afloop maken we weer een tussenstop bij de Denny’s en dan gaan daarna naar ons appartement om te zorgen dat onze koffers klaar zijn voor de reis van morgen. Hugo’s moeder is ondertussen wel erg aan het hoesten dus we zorgen ook nog even voor iets verzachtends voor de keel zodat we dat hopelijk de kop in kunnen drukken.
Het herorganiseren van de koffers kost iets meer moeite dan gedacht, dus als we klaar zijn gaat Linda lekker naar bedje. Op naar morgen, op naar de cruise!
Na een tripje naar Limburg en een gezellig momentje bij Janine, komen we rond een uur of half negen weer aan in Boskoop. We beginnen met het inpakken van de laatste dingetjes in de koffer als we erachter komen dat de medicatie in Limburg is achtergebleven. O.a. de insulinespuit. Pfff dat is even schakelen. Met een 24-uurs apotheek op Schiphol gebeld maar die konden ons geen garanties geven. Dus ja, dan moeten we toch maar terug… gelukkig blijkt er ook nog een spuit in Veldhoven te liggen dus dar scheelt toch weer 2 uur. Hugo en zijn moeder gaan op pad terwijl Linda thuis de koffers zo goed mogelijk vult.
Linda gaat rond 23:00 naar bed, Hugo en zijn moeder komen rond middernacht weer thuis. Om 5:35 gaat de wekker, en dan… gaat het beginnen!!
De laatste dingetjes worden nog in de koffer gestopt en dan kunnen we op pad naar Schiphol. Halverwege bedenkt Linda het eerste wat ze vergeten is in te pakken: zonnebrillen. Mmm das niet handig. Gelukkig ligt er van Hugo nog een in de auto, en voor Linda regelen we er wel een. Komt goed! Als dat alles is 🙂
We parkeren luxe met Valet Parkeren dus op Schiphol zijn we zo binnen. We brengen de koffers weg, er wordt nog een sigaretje gerookt, en dan kunnen we, via een kopje koffie en een zonnebrillenwinkel (geslaagd, dat ging snel), naar de gate.
Het eerste vluchtje naar Parijs ging met een beetje vertraging weg, maar dat gaf niet, want we hebben voldoende overstaptijd.
In Parijs gaan we op zoek naar de gate voor de vlucht naar Miami. Best een eindje lopen maar het gaat soepel. En toch hoeven we uiteindelijk niet heel lang te wachten en kunnen we door. Op naar Miami!
Poeh, dat was best een lange, maar vooral een heeeeeeel erg warme vlucht! Dat hebben we nog niet eerder zo meegemaakt. Het voelde best een beetje als de langste vlucht ooit. Wel leuke films kunnen kijken, en het is voor een goed doel!
Eenmaal in Miami kan het lange wachten beginnen. Eerst bij de security een uur en daarna bij de autoverhuur nog zoiets. We waren om 17:45 geland en uiteindelijk waren we pas om 21:45 (!!) onderweg.
Linda maakte weer een klassieke navigatiefout, waardoor we eerst bij het verkeerde adres stonden en dachten… mmm waar moeten we zijn? We stonden bij de 5th street in Miami ipv Fort Lauderdale hahaha lekker slim. Toen we dat eenmaal doorhadden ging het soepel en kwamen we in een leuk wijkje terecht in een huuuuuuge appartement. Heerlijk zo voor die eerste dag. Nog even wat boodschapjes gedaan en toen kon eindelijk de avond beginnen (voor wat er nog van over was, Linda’s kaarsje ging direct uit, hihi).
Vandaag zijn de parkeerkaarten voor iemand anders, dus na het ontbijt vertrekken we richting P10. Op de een of andere manier komen we anders aanrijden dan anders, en komen we terecht op een klein parkeerterreintje naast P10, waar nog precies een plekje voor ons is. Gratis?! We kijken een paar keer om ons heen maar het lijkt toch echt zo te zijn…
Dus de pendelbus in en op naar de beurs! Dat ging lekker soepel. We lopen ons rondje verder waar we gister gebleven zijn en maken tussendoor weer wat stopjes voor een hapje en een drankje. Om een uur of vier vinden we het wel mooi geweest en besluiten nog even bij Centro langs te rijden. Doordat we nu vroeg waren en we ook op het aparte parkeerterreintje stonden was het lekker rustig wegrijden en waren we niet veel later bij Centro. Daar hebben we wat rondgewandeld (al waren onze beentjes wel al een beetje moe), en hebben we in het zonnetje nog wat gesnoept. De middag afgesloten met een kopje koffie en toen teruggereden naar het hotel. Niet omdat we daar nog zouden gaan slapen, maar wel omdat we in het restaurant ernaast nog met de groep zouden gaan eten.
Het vinden van een parkeerplek bleek echter een drama. Wat een drukte!! En het hield ook niet dat de halve parkeerplaats onder water was gelopen door alle regen. Daar heeft onze auto natuurlijk niet zoveel moeite mee, maar om nou met zeiknatte voeten te zitten de rest van de avond is toch ook niet zo handig. Uiteindelijk een plekje gevonden waar Hugo redelijk droog kon uitstappen, en als een echte gentleman is ie op zoek gegaan naar wat keien om een pad voor mij de maken. Gelukt!
Er waren meer mensen uit de groep die wat vertraging hadden dus uiteindelijk konden we pas rond 20:30 ons eten bestellen. Inmiddels hadden we ons al erg verbaasd over de meeega pizza’s die langskwamen en naar de andere tafeltjes gebracht werden en inmiddels hadden we ook gezien dat de pizza’s op de kaart 45cm doorsnee waren (!!). Hahahaha
Ze waren wel heel erg lekker, en Hugo had pasta gekozen dus mijn pizza konden we een beetje delen.
Nu is het dan toch tijd om in de auto te stappen richting het westen. We hebben afgesproken nog een tussenstop in Veldhoven te maken. Daar stond een tafel vol lekkers voor ons klaar, superlief! Maar door de enorme pizza die we pas net achter de kiezen hadden hebben we er maar weinig van kunnen eten.
Na een kort bezoekje weer doorgereden en uiteindelijk konden we toen rond een uur of half drie het bedje opzoeken. Morgen lekker uitslapen en dan een heeeerlijke zondag!
Vandaag hebben we weer het voorrecht om te parkeren op P1 met de perskaarten die de bordspelcommissie heeft. Ideaal, dat scheelt zomaar 1,5 uur in de ochtend. We ontbijten met de rest om 8:00 maar omdat de beurs pas om 10:00 opengaat, en we dus voor de deur kunnen parkeren, hebben we voldoende tijd om alsnog het hout te gaan kopen. De Duitsers lachen om de Nederlanders die hun auto staan vol te laden, maar ze vinden het ook wel zo leuk dat ze stuk voor stuk een praatje komen maken. Grappig.
Net voor tienen zijn we met een volle auto bij de beurs, en kunnen nagenoeg meteen naar binnenwandelen. We lopen op het gemakkie de beurs over, eten de meegebrachte broodjes lekker in het zonnetje op, drinken een kopje koffie en spelen een spelletje. Het voelt heerlijk relaxed.
Vanavond eten we bij een restaurant vlakbij Centro. Daar komen wij vrij laat aan en als we aankomen dan is er bijna geen plek meer aan tafel. Dat wordt proppen op het bankje. Uiteindelijk zit ik wel leuk maar Hugo zit wel een beetje weggedrukt in een hoekje. De muziek in het restaurant is ook lachwekkend, steeds start een nummer op en dan halverwege stopt ie weer. En het zijn ook steeds dezelfde liedjes. Er ontstaat zelfs een theorie dat de muziek gaat spelen zodra iemand van het toilet afkomt, hahaha. Heel apart en vooral ook heel apart dat het ze blijkbaar niet lukt om er iets aan te doen.
Wel lekker gegeten, maar ook hier duurde het behoorlijk lang, dus het is alweer rond elven als we terug zijn bij het hotel. Hugo gaat nog even naar beneden voor de foto met de spellen die ze gister hebben opgehaald (en om een spelletje te spelen uiteraard), en ik duik lekker het bedje in. Op naar morgen!
Vandaag dus een dagje shoppen. Hugo spellen ophalen bij de uitgevers, en ik shoppen in Centro. Dus na het lekkere ontbijt stapt Hugo de auto van Pieter in om naar de beurs te rijden (gelukkig kon ik er nog net achteraan rennen toen ik me bedacht dat Hugo zijn autosleutel nog in zijn broek had zitten). En ik ga even kijken hoe laat alle winkels open zijn. Ik wil eerst even naar de Hornbach om de auto vol te gooien met briketten (die zijn hier maar 1/3e van de prijs van in NL), en daarna op het gemakkie door Centro wandelen.
Vanuit de hotelkamer kijk ik uit over de parkeerplaats van de Hornbach en daar blijft het angstvallig stil… mmm… ik wist wel dat het vandaag een feestdag is in Duitsland, maar is dan zelfs de Hornbach dicht?!
Na wat onderzoek blijkt echt letterlijk alles dicht te zijn. Alleen winkeltjes op stations en op vliegvelden mogen open zijn. Nou, lekker dan! Zit ik hier op mijn hotelkamertje…
Ik besluit te kijken waar het dichtstbijzijnde station is en die is op 4km dus dan wandel ik daar maar even heen. Geen station gevonden, maar wel heerlijk gewandeld, mooie bomen gezien, rare struiken met appels, verse kastanjes, zonnebloemen… Leuk om zo door de duitse straatjes te wandelen (wat een gekke putten hebben ze allemaal in hun voortuin) en uiteindelijk geëindigd bij de mcDonalds met een heerlijke cappuccino.
Na afloop maar lekker gaan lezen en zelfs nog even een dutje gedaan. En toen was het al zowat tijd om richting het restaurant te gaan. Ik heb Hugo opgehaald bij het beursgebouw en samen zijn we naar het schnitzelrestaurant tussen de volkstuinen gereden. Ook dit restaurant is inmiddels vaste prik, en even later zaten we met zijn twintigen aan onze schnitzels. Gezellig!
Het was al rond half elf voordat we weer terugkwamen bij het hotel. daar hebben we de nieuwe spellen nog even ingevoerd in het leensysteem van Roll the Dice, en hebben we ze vakkundig voorzien van een sticker. En daarna mochten we lekker naar bedje toe. Morgen gezellig samen naar de beurs!
… maar uiteindelijk gaan we dan echt, op naar Essen!
Een paar weken terug is ons huis geisoleerd en ter voorbereiding daarom zijn er wat voegen boven het raam dichtgemetseld. Dat bleek niet helemaal handig (wisten wij veel), want met regen hebben die voegen juist een functie bij het afvoeren van het water dan door de bakstenen sijpelt. Dat kon nu niet meer, met als gevolg dat het maandag ineens regende aan de binnenkant van het raam. Oepsie! Gelukkig konden de raammannen snel langskomen, en omdat we zelf gister niet thuiswaren werd dat vandaag. Dat leek prima in de planning te passen, totdat bleek dat er een nieuwe loodstrip ingemetseld moest worden. De oude moest er dus eerst uitgebikt worden, de nieuwe erin, en aan de binnenkant moesten de sierlijsten die bol stonden van het vocht ook worden vervangen. Al met al konden we daardoor pas om 19:00 weg in plaats van de geplande 16:30…
Maar, we hebben er zin in! En uiteindelijk gaat de reis zo supersoepel dat we tegen elkaar zeggen: misschien moeten we wel altijd rond deze tijd vertrekken. Onderweg eten we (zoals altijd elk jaar) weer een hapje bij het truckersrestaurant vlakbij de duitse grens, en uiteindelijk zijn we nog voor tienen in het hotel. Daar zien we al snel een groepje van de spellenvereniging zitten en niet veel later komt het eerste spelletje op tafel.
Na het spelletje zoeken we de hotelkamer op (dit is echt een beter hotel dan de voorgaande jaren!) en gaan we lekker slapen. Hugo gaat morgen met de bordspelcommissie naar de beurs en ik ga lekker een dagje shoppen.
Nog voordat de wekker gaat staat Linda al te springen, we gaan vandaag op road trip! We hebben bedacht eerst nog weer even een lekker ontbijtje op het strand te doen, en daarna in te pakken en weg te rijden naar Ayia Napa, naar een zwempark.
Het ontbijtje is weer erg lekker, het is al goed warm en het zonnetje schijnt lekker door de palmbomen op ons hoofd.
We pakken de boel in en nemen afscheid van ons fijne huisje. En dan kan onze eerste wat langere trip aan de linkerkant van de weg beginnen. Dat gaat supergoed! En 40 min later zijn we bij het waterpark. Het is niet echt vergelijkbaar met de waterparken in Amerika, maar het is een heerlijke plek, en er zijn veel verschillende soorten glij ervaringen. En sommige gaan zo hard dat ik zeker weet dat ik morgen blauwe billen heb. Ik stuiterde over het water!
We hadden onszelf bij het boeken een Cabana gegund en dat was heel lekker. Lekker dikke matrassen, op een lekkere plek vlak bij de ‘wave pool’. Het werd een heel relaxte dag. Wat een kadootje! Het zorgde ervoor dat we echt nog helemaal niet bezig waren met de terugreis.
Om 17:00 was het dan toch wel tijd om langzaamaan terug te gaan. Even douchen en daarna de natte spullen in een waterdichte zak in het koffertje. We rijden weer een goed half uur terug richting het vliegveld en daar is het even zoeken naar de autoverhuur maar uiteindelijk gaat dat ook best soepel. Heel even hadden we een stressmomentje toen we in de terminal waren en we erachter kwamen dat Hugo’s telefoon nog in de auto lag, maar gelukkig was de auto nog geen minuut lopen bij ons vandaan, en hadden we hem zo weer terug.
We hadden al gezien dat onze vlucht wat vertraging had, en we konden lange tijd nog niet zien naar welke gate we toe moesten, dus we hebben maar lekker een hapje gegeten en uitgebreid koffie gedronken. Eindelijk wisten we waar we naartoe moesten en toen ging het best soepel. Al met al gingen we wel zo’n 1,5 uur na planning weg, dus het zou wel een latertje worden.
Eenmaal op Schiphol deed de slurf die aan het toestel bevestigd moest worden om door naar buiten te lopen het niet, dus moesten we nog zo’n 40 min in het vliegtuig blijven staan. Ondertussen zaten pap en mam maar te wachten. Maar goed, het gaf niet. We hadden een gezellig nachtelijk ritje, en om 3:00 waren we eindelijk lekker thuis. Lekker slapen en morgen geen wekker. Hugo moet wel weer aan het werk maar begint iets later.
Wat een heerlijke trip! Echt een aanrader voor iedereen die van zon en rust houdt. We hebben weg genoten en het voelt alsof we zeker een week zijn weggeweest. Voor herhaling vatbaar!
De wekker maakte ons op tijd wakker. En hop, binnen een paar minuten waren we op pad richting het strandtentje. De serveerster herkende ons meteen en vond dat we vanochtend een goede keuze maakten door te gaan voor yoghurt met havermout, fruit, honing en kaneel. Dat vonden we zelf ook wel, dus we hebben er lekker van zitten genieten in het gezeefde zonlicht onder een palmboom.
Een uurtje later werd het al tijd om richting de haven te wandelen, want daar moesten we ons om 9:45 melden voor onze snorkeltrip!
Er stond een heerlijk windje, wat er voor zorgde dat het heel aangenaam voelde met onze bezwete lijven. We waren erg op tijd en hadden daardoor een mooi plekje op de boot (het was sowieso een mooie ruime boot en niet overdreven druk). Tijdens de trip hadden we twee tussenstops. Een bij een wrak, maar ondanks dat het in de beschrijving overkwam alsof we die wel al snorkelend zouden kunnen zien lag die echt wel te diep om iets te zien. Ook niet door de glazen bodem van onze boot. Maar dat gaf niet, het water is echt heerlijk warm en prachtig blauw dus we hebben lekker gezwommen en gedobberd.
De tweede stop was bij een veel ondieper stuk, daar konden we de bodem goed zien. Er zwom niet echt iets voorbij, maar ook hier hebben we weer lekker gezwommen en sprongen gemaakt vanaf het schip. En nu lagen we precies onder de aanvliegroute naar het vliegveld hier, op denk ok een paar honderd meter van het vliegveld. Dat gaf ook indrukwekkende plaatjes als er dan een vliegtuig aan kwam vliegen.
Langzaamaan varen we terug naar de haven, en eenmaal aan wal gaan we op zoek naar een leuk plekje om te lunchen. Wat een leuke ochtend was dit! En de dag is nog maar halverwege!
We eten mexicaans (dat was ook weer heel erg lekker) en wandelen daarna door voor een lazy momentje in de b&b. Even lekker het zoute water er afspoelen, en een beetje verkoeling van de airco. En de voetjes van Hugo wat rust geven (daar is een blaar op ontstaan), zodat we die vanavond weer goed kunnen gebruiken als we naar Edje gaan!
Na een boekje, een spelletje en liters water was het tijd om op pad te gaan. Het concert is niet ver weg, maar wel net te ver om te lopen, dus we pakken de auto en rijden in een kwartiertje ongeveer naar onze gereserveerde parkeerplek. Dat gaat allemaal soepel. We staan vlakbij de ingang van het terrein dus we lopen er met een paar minuten naar toe. Eenmaal binnen gaat het iets minder soepel. We hadden al gelezen dat dit pas het tweede concert is op dit nieuwe festivalterrein en dat we dus de tijd moesten nemen. Nou, dat bleek waar. We weten nog steeds niet waarom, maar nadat onze kaartjes al gescand waren bij de ingang moesten we daarna nog een poortje door en daar stonden veel, heel veel mensen te wachten. Dus daar hebben we alsnog een uur in de rij gestaan. Om vervolgens naar de tweede rij te gaan om ‘muntjes’ te kopen. En na een half uur wachten daar bleek de pinautomaat het begeven te hebben, dus van het laatste verloren briefje wat ik in mijn portemonnee had zitten hebben we wat bonnetjes gekocht om in ieder geval wat water te kunnen halen. We hebben nog nooit zo weinig uitgegeven bij een concert, hahaha.
Maar, we hadden heel goede plekken. Het voorprogramma was echt leuk (Calum Scott) en hoewel de bas echt een beetje te hard stond was het geluid echt fijn. We konden Edje goed zien en lekker meezingen en swingen. Wat kan die man muziek maken zeg. Het is natuurlijk al heerlijk om al die bekende liedjes mee te kunnen zingen, maar hij is ook zo enthousiast en doet het zo zonder moeite. Mooi om te zien. In zijn enthousiasme had jij wel zijn hand stukgeslagen op zijn gitaar. Maar hij zong gewoon door terwijl iemand zijn hand aan het verbinden was. En ondertussen dacht ie na hoe hij de rest van zijn liedjes kon zingen en begeleiden met een vinger minder. Zo knap!
Zo’n concert of festival is ook altijd leuk door de mensen om je heen. Mensenkijken blijft leuk. Nu hebben we ons verbaasd en verbaasd over een meisje voor ons dat zichzelf steeds maar weer in allerlei poses aan het filmen was. Ik ben echt benieuwd hoeveel ze van het concert heeft meegekregen, hahaha.
Rond half twaalf was het laatste liedje klaar en wat we al hadden verwacht gebeurde ook: een grote opstopping op het parkeerterrein en er omheen. Maar onze auto heeft carplay dus we zetten lekker Edje nog even op en zitten best in de airco. En ach, al met al viel het nog best mee. Rond 0:30 waren we thuis. Daar hebben we nog maar even wat gegeten en nog even op de bank gezeten. En daarna heerlijk het bedje in. Wat een heerlijke en goed gevulde dag weer. Het voelt alsof we al dagen op vakantie zijn.
Genieten. Dat staat vandaag op het programma. Linda wordt al best op tijd wakker en terwijl Hugo nog even verder dommelt kan ik het niet laten om alvast met het opkomende zonnetje op ons terrasje te gaan zitten. Heerlijk! Het is al wel snel heet en ik voel de zon branden dus nog voordat ik mijn eerste kopje thee drink smeer ik me alvast maar goed in. Echt wel lekker hoor, zo in de warmte, met uitzicht op zee en een blauwe lucht. Een goed begin van de dag!
Ik lees lekker verder in mijn boek, en terwijl de tranen over mijn wangen onder mijn zonnebril vandaan biggelen (verdrietig verhaal!) heb ik het eerste flesje water al leeg en even gedag gezegd tegen de buurman. Hugo begint ook wakker te worden, en dan kunnen we samen een kopje koffie drinken en het yoghurtje met honing oppeuzelen dat we gister hebben gekocht.
Op ons gemakkie zitten we lekker en kijken we waar we een wat uitgebreider ontbijtje kunnen halen. We lopen langs de waterrand en op weg naar het plekje waar we naar onderweg waren komen we een superleuke strandtent tegen. En ze blijken nog leuke ontbijtjes te hebben ook! Daar hebben we uitgebreid van genoten en meteen besloten dat we hier later vandaag nog een keer terugkomen.
We gaan eerst met de auto even wat boodschapjes doen. Ik blijf het spannend vinden maar Hugo is duidelijk meer op zijn gemak. En zo navigeren we naar een supermarkt. We doen wat inkopen (voornamelijk veeel drinken) en rijden daarna weer terug naar huis. Daar doen we nog een drankje en dan wandelen we naar een zoutvlakte in de hoop daar flamingo’s tegen te komen. Dat lukt niet, maar het is een leuke (maar warme!) wandeltocht en het is mooi om te zien hoe die laag met opgedroogd zout eruit ziet.
We wandelen door naar ‘ons’ terras van vanochtend en verwennen onszelf daar met een heerlijk koud drankje. Om vervolgens door te lopen naar een volgend terras voor een veel te lekkere wafel met ijs. Wat een leven!
En dan is het tijd voor de zee. We wandelen een stukje door het water, en dat is gevoelsmatig net zo warm als de jacuzzi. Echt bizar! Dus, kleren uit en plonzen maar! Verkoelend was het niet echt, maar wel heel lekker.
We drogen op op ons terras onder het genot van een borrelplankje en een glaasje rose, en lezen allebei een flink stuk in ons boek. Wat een heerlijk lange relaxte dag zeg!
Rond een uur of zes wandelen we terug naar de b&b en zorgen we weer even voor voldoende vocht. Een lange wandeling en veel zon heeft ons best moe gemaakt dus we ploffen even lekker neer voordat we ons straks klaar zullen maken voor het avondprogramma.
Voor het avondeten gaan we op zoek naar iets grieks. Lekker gyros eten! Na een wandeling langs heeel veel gezellig volle terrassen aan het water komen we bij een tentje waar ook gyros op de kaart staat. Door de borrelplank hebben we nog niet zo heel veel honger, maar de gyros en de mixed grill smaken heerlijk.
We wandelen terug over de gezellig drukke boulevard, langs een mooi verlicht fort naar ons huisje. Daar ploffen we neer in de heerlijk verkoelende airco en kijken nog een stukje b&b. Linda houdt het amper wakker dus we gaan lekker aan de nacht beginnen.
Morgen gaat de wekker op tijd, want dan gaan we een snorkeltrip maken. En die begint niet zo heel vroeg maar we vinden het wel leuk om voor die tijd nog even een yoghurtje te ontbijten bij ‘ons’ strandtentje.
Na een wat onrustige nacht (ze zijn onze straat aan het asfalteren en bij het wegschrapen van het oude asfalt rijden dan twee gevaartes achter elkaar aan die blijkbaar met elkaar communiceren door te toeteren), gaat de wekker op tijd. Want… we willen de trein van half negen naar Alphen nemen.
Je denkt misschien: hoezo? Jullie vliegen toch pas om 15:10? Waarom dan zo vroeg? Nou… misschien verraden de foto’s wel iets….
Na ons kleine geheimpje gaan we lekker op een terrasje zitten voor een ontbijtje met een heerlijk grote cappuccino bij de bagels en beans. Daarna lopen we nog wat in Alphen rond, en na een tweede kopje koffie wordt het tijd om naar het station te gaan. We besluiten de bus te pakken (die gaat rechtstreeks) en 40 min later zijn we op Schiphol. We eten nog een lekker oerhollands broodje rookworst van de Hema en kunnen moeiteloos doorlopen naar de gate. Daar zitten we lekker te genieten van elkaar en van het vooruitzicht op de vakantie. Zin in!!
Het boarden gaat suuuuupertraag en ook daarna gaat het niet snel. Er blijkt een kat zoek, en doordat lang duurt moeten we daarna ook lang wachten op een nieuw tijdslot om te kunnen gaan. Uiteindelijk worden we pas om 16:45 weggeduwd van ons plekje aan de gate.
Maar goed, we zijn onderweg! Ik begin aan het tweede deel van De Zeven Zussen (dank Miek!) en daardoor vliegt de tijd. Ik ben al bijna op een derde van het dikke boek, hahaha. Hugo luistert een podcast en speelt een spelletje, en om 21:30 landen we in Larnaca. We informeren meteen de airbnb dat we later zijn en gaan na de paspoortcontrole op zoek naar de huurauto. Dat gaat supersoepel en voor we het weten staan we buiten in de heerlijk zwoele avondlucht naast de Kia, onze auto voor de komende dagen.
En dan begint het spannendste stukje: in het donker, linksrijden naar ons huisje. Linda’s hartslag zit in haar keel maar Hugo doet het super! En een kwartier later rijden we veilig de oprit op. We hebben onderweg al diverse ijstentjes gezien dus we weten al wat we zo gaan doen, haha.
Maar eerst even het huisje verkennen. Echt een heel leuk plekje! Alles zit erop en eraan, het is grappig ingericht, heeft een eigen terrasje mer uitzicht op zee (dat is nu nog een zwart gat). Hier gaan we ons zeker thuisvoelen de komende dagen!
We starten een wandelingetje over de weg langs het strand. Nemen een ijsje en komen erachter dat ze hier toch gewoon met euro’s betalen (als we dat geweten hadden dan hadden we wat cash meegenomen). Maar de pinpas doet het gelukkig ook!
Nadat we het ijsje hebben gegeten wandelen we nog even door naar een avondwinkel voor wat water en wat cola (heeeerlijk, zo door die warme avondwind) en daarna wandelen we terug naar ons stekkie. Inmiddels is het middernacht en we ploffen nog even lekker op de bank. Even zorgen dat we nog goed wat drinken, even douchen en de airco zijn werk laten doen om het een beetje op slaaptemperatuur te brengen. We kijken nog een b&b vol liefde en gaan met een voldaan gevoel het bedje in…
