Het is een winderig dagje, maar heel erg lekker. We ontbijten in het zonnetje op ons mooie plekje en gaan dan even naar een Gifi. Gewoon omdat het kan. We neuzen lekker rond en zoals het bij zulke winkels hoort lopen we niet met lege handen de winkel uit. Na de Gifi maken we nog even een stop bij de Intermarche en daar doen we de laatste boodschapjes voor de vakantie. We hebben weer een prachtig ritje door deze mooie omgeving en stoppen onderweg nog even bij een meloenenkraampje. 2 kleine voor 3 euro die kun je toch niet laten liggen!
We worden voor de lunch geinspireerd door een reclamebord met een pizza. We hebben al een paar keer gezien dat mijn ouders op de camping een pizza bereiden op de safari chef, tijd om dat ook eens te proberen. En dat was een succes! Superlekker!
Hugo wil graag een spelletje doen maar dat is eigenlijk geen doen met deze wind. Dus we gaan kijken wat er gebeurt als we de tarp opzetten (eigenlijk zoeken we gewoon een excuus om hem eens op te zetten). Het wordt een hilarische actie waar we heerlijk om onszelf kunnen lachen maar uiteindelijk lukt het. Helaas doet het echt ongeveer niks tegen de wind maar het is wel een leuk gezicht.
In de middag maken we een wandelingetje naar het strandje dat aan de camping vast zit. Best een leuk plekje! Jammer dat we geen waterschoenen aan hebben. We zeilen wat met stenen (Hugo blijkt een pro) en wandelen dan weer terug.
We lezen wat, Hugo slaagt er toch in zijn spelletje te spelen, en aan het einde van de middag wandelen we nog even terug naar het strandje (deze keer met waterschoenen). Daar wandelen we wat tegen de stroom in en zitten even met de billen in de stroming. Via het dorpje wandelen we weer terug en dan gaan we ons installeren voor de BBQ. Dat doen we onder de tarp en dat wordt weer een heerlijk momentje. De Safari Chef had wel veel zin dus de vlammen vlogen door het rooster heen, maar het was weer erg lekker en erg gezellig.
We ruimen de boel weer op en kijken op ons beschutte plekje weer de Tour du Jour met een kopje koffie. Leuk ritueeltje dit! Wel een uniek momentje: met het windje wordt het vanavond zo koud dat vanavond voor het eerst de tas met warme kleding opengaat… allebei toch maar even het Camping Noordeinde vest aan, hihi.
Inmiddels is het weer donker en nadat we de tarp hebben opgevouwen zoeken we lekker het bedje op. Morgen de eerste etappe naar huis!
De wekker staat om 8:00 maar dat haalt Linda bij lange na niet. Het mooie weer zorgt ervoor dat de biologische klok alweer vroeg op gang is. Om 8:00 staat Hugo ook op en dan gaan we ons na een relatief snel ontbijtje klaarmaken voor de trip naar Vallon d’Arc, het startpunt van onze kanotocht.
In Vallon zelf stoppen we even bij een Lidl voor een snelle boodschap (denken we) voor een picknickpakketje voor in de kano. Maar joh! Wat een drukte! Het is net alsof de supermarkten drie weken zijn dichtgeweest en alle Nederlanders uit de wijde omgeving hier naartoe zijn gekomen. Pffff.
We vinden wat lekkere broodjes en een sapje en gaan gauw weer op pad naar het startpunt. We staan nog op het gemakkie onze schoenen te wisselen en zijn best trots op onszelf dat we zo mooi op tijd zijn. Totdat Linda even de bevestigings email van de boeking gaat opzoeken waar in staat dat je een kwartier van tevoren aanwezig moet zijn. Oeps!
Dus met een onzeker gezicht loop ik naar de balie om aan te geven dat we een beetje laat zijn. De groep blijkt al weg en er worden wat telefoontjes gepleegd of wij nog apart gebracht kunnen worden. Dat kan gelukkig en daardoor hebben we een prive taxi in de auto die de kano’s achter de bus aan brengt (of eigenlijk vooruit, we waren uiteindelijk veel eerder bij het startpunt van de rest). We laden onze spulletjes in de waterdichte ton, gespen die aan de kano vast en als de bus er is kunnen we ook peddels halen. We slepen de kano het bergje af en hop, daar gaan we! 12km lekker varen.
Het is lekker weer, het water stroomt lekker en de omgeving is prachtig. Het is genieten! We maken diverse stopjes op kleine strandjes en trotseren zonder moeite de 4 glijbanen in het eerste stuk. Af en toe komen we vast te zitten in ondiepe stukjes, maar met veel hupsen komen we vaak weer los, en anders springt Linda de voorman even in het water om de boot de goede kant op te trekken.
Er zitten af en toe wat stroomversnellinkjes in, bij een daarvan ging de kano van de mensen voor ons over de kop, maar wij deden het alsof we profs waren. We hebben zelfs nog even tegen de stroom in de peddels, een pet en een waterschoen teruggebracht naar de omgeslagen voorganger. Hij bedankte ons maar had duidelijk hoop gehad dat we ook zijn telefoon hadden gevonden en keek dus toch wat teleurgesteld toen dat niet zo bleek te zijn.
We zijn weer doorgevaren en kwamen onderweg langs enorme rotswanden waar tegenop geklommen werd. Ook werd erg geabseild en er werd zelfs aan de klimtouwen geslingerd (eng!). Bij een andere rots sprong de een na de ander (de een ook met wat meer angst dan de ander) het water in. Stoer hoor!
Het hoogtepunt van de route was de bekende Pont d’Arc. Echt een heel mooi stukje, maar wel echt suuuuupervol met mensen. Honderden kano’s en nog veel meer strandgangers en fotomomentzoekers.
We zijn bijna bij ons eindpunt dus Hugo chilt nog even lekker in zijn zwemvest in het water en daarna glijden we door naar Stop 5 waar wij weer de bus in stappen.
Eenmaal terug bij de auto zoeken we nog even een supermarkt op voor het avondeten en dan nemen we de touristische route via de rue de Gorges naar huis. Een prachtige route met heel veel fotopunten onderweg (als je bij ze allemaal stopt denk ik dat je met gemak een dag vult). De zon die al een beetje aan het zakken is schijnt prachtig in het stromende water van de Ardeche. Heerlijk.
Eenmaal thuis voelen we allebei wel dat we wat gedaan hebben. Linda heeft spijt dat ze bij de super geen chocola heeft gekocht (lijkt ongeveer het enige moment in de vakantie dat dat gekund zou hebben vanwege de warmte). Dat laat Hugo zich natuurlijk geen tweede keer zeggen dus samen wandelen we nog even het dorpje hier in. Dat wordt best een grappig wandelingetje langs de Ardeche en in het winkeltje scoren we naast chocolade ook 3 mooie mini lokale kaasjes. Die blijken ook superlekker!
We gaan even koken en zorgen dat we het vaatje weer hebben gedaan voordat de Tour du Jour begint. Een heerlijk avondje maar Linda vecht alweer tegen de slaap… hihi.
En we gaan weer door! Van de Gorges du Tarn naar de Gorges de Ardeche.
Linda is vroeg uit de veren en leest eerst nog even een bladzijdje in ietwat kille (maar lekkere!) buitenlucht. Lekker onder een dekentje. Als Hugo ook wakker is wordt is het inmiddels wat warmer en terwijl Hugo een broodje haalt pakt Linda alvast de bedden in. Na het ontbijtje pakken we verder in, en dat ging best soepel (al zeggen we het zelf).
De reis begint prachtig. Wel voelen we nu al aan dat de 200km die we gaan rijden weleens best pittig zouden kunnen worden. Op een mooi plekje (bij een helicopter landingsplek) maken we een lunchstopje, en terwijl we dat doen begint het ineens te druppen (onderweg zagen we al wel bijzonder gevormde wolken, misschien had dat al een hint moeten zijn…). We proberen het nog even te negeren, maar als we het zeiltje eenmaal op de Jeep hebben zitten gaat het inmiddels zo hard dat we moeten doorpakken en het dak op de auto moeten doen. We halen snel onze lunchspulletjes de auto in, maar we zijn inmiddels wel een beetje verzopen katjes. Het is inmiddels ook koud hier in de bergen (15 graden) dus het is geen straf om heel even met het dak erop en de ramen dicht te rijden.
Het maakt de rit wel een beetje anders. Natuurlijk is het nog steeds mooi, maar met het zonnetje wordt alles wel een stuk vrolijker. Gelukkig hebben we wel een gezellige Sebas opstaan die ons van alles wat er in de tour gebeurd op de hoogte houdt.
Wel zijn we stiekem best een beetje blij als we bij de camping aankomen. Het was inmiddels al wel weer een tijdje droog (en warm!) maar de lucht voorspelde nog niet zoveel goeds. We besluiten eerst even de tour af te kijken in het cafe van de camping, en zodat we daarna de tent kunnen opzetten.
Uiteindelijk besluiten we dat dat nog wat lang duurt dus we zetten de tent toch maar op. Zodra we het grondzeil neerleggen begint het weer te druppen, maar we zetten door en een goed kwartier later hebben we ons hutje weer staan. We luisteren nog even het einde van de tour en zitten even lekker te zitten.
Vanavond maken we fajita’s. Wat is dat toch een leuke camping maaltijd (oke altijd wel maar hier een beetje extra). Het koken is leuk en het eten is erg lekker. We doen het vaatje en zetten een kopje thee, doen de gezellige verlichting weer aan en zetten Tour du Jour op. Achter onze tent verzamelen de kinderen zich voor de ‘buitenbios’ (Peter Pan, echt een heeeele oude versie), dus ook dat is wel een leuk schouwspel.
Nog even douchen en dan is het voor Linda duidelijk bedtijd. Hugo blijft nog eventjes zitten maar maakt het ook niet te laat, want mogen moeten we een beetje op tijd op, dan gaan we kanoen!
We hebben weinig op het programma, de zon doet al zijn best, dus het gaat een lekker dagje worden. Het koelt hier best wel een beetje af in de nacht dus vannacht was het lakentje bijna niet genoeg. Maar we hebben allebei erg lekker geslapen en de dag begint meteen met gezeefd licht door de bomen om ons heen. Een heerlijk klimaatje voor het ontbijtje.
Linda haalt de bestelde broodjes op. De streek waar we nu zijn haalt voor haar sowieso veel herinneringen naar boven, maar bij een klein tussenstopje op het strandje dat aan de camping (en dus de Tarn) vastzit komt dat gevoel helemaal dubbel en dwars naar boven. Er staan zelfs stoelen in het water, net zoals mijn ouders dat vroeger weleens deden. Zij met de voeten in het water terwijl wij lekker in het zonnetje water aan het spelen waren. En het water is spiegelglad, perfect om met de platte stenen die hier liggen te kunnen zeilen (ik kan het nog steeds niet).
Als broodje hebben we deze keer een flute, ook om te zien of die nog hetzelfde is als vroeger toen ik een ‘grande pain’ ging halen. En jahoor, nog net zo dik en net zo’n hard half verbrande korst die in je tandvlees snijdt. Maar toch is ie lekker!
Na het ontbijtje gaan we even een boodschapje doen. Als we bij de Intermarche aankomen zien we ook een soort action achtige winkel en daar gaan we even naar binnen. Nou hahahaha wat een leuke winkel zeg! We hebben de neiging van alles mee te nemen voor onze camping. Zoveel leuke zomer- en waterspelletjes, en allemaal voor bijna niks. We zeggen steeds tegen onszelf: is niet handig! Maar uiteindelijk komen we toch met 6 dozen naar buiten, waarvan er 1 zo groot is dat ie amper lekker in de kofferbak past: een drijvende pingpong tafel. Tja… zoiets kun je toch ook gewoon niet laten liggen?!
Hop, nu is het tijd voor de echte boodschappen. Wat yoghurt en salade, weer lekker veel water en frisdrank, en ingrediënten voor Fajita’s (ook een favoriet voor op de camping). Ik had gedacht dat ik bij de Intermarche wel zou kunnen plassen, maar helaas, het toilet was buiten gebruik. Dus toen we eenmaal klaar waren wilde ik wel snel terug naar de camping. Totdat… ik een bordje ‘Gorges du Tarn’ zag staan die de andere kant op wees dan de camping. Precies op dat moment zei Hugo: ik denk dat ik toch nog even omdraai om te tanken, of hou je het echt niet meer?
Tja, toen was 1+1 twee, hebben we de auto volgetankt en hebben we de bordjes gevolgd. We hadden geen idee hoe ver we zouden gaan dus na een minuut of 10-15 zeiden we: oke, was een mooi stukje, bij de volgende rotonde draaien we weer om. Maar terwijl we deze vakantie eigenlijk gek worden van alle rotondes (we hebben er serieus echt honderden gehad), kwam er nu geeneen. En op een gegeven moment zag Hugo een ‘oogje’ en besloot die kant op te rijden. Nou, dat hebben we geweten! Stiekem best een beetje een spannend weggetje (het wegdek ging van slecht naar heel slecht en daarna naar gewoon losse rots), we keken elkaar onderweg aan: ‘gaan we verder of niet’ maar we volgden nog steeds wel gewoon een weggetje op Google maps dus het zal straks wel weer gewoon een weg worden. En dat was ook zo. Maar wat een uitzichten onderweg joh! Fantastisch mooi. Toen we bijna boven waren gaf het bordje aan dat de weg zo 20% zou gaan dalen. Je kon de weg naar beneden in eerste instantie niet eens zien. Maar hoewel de handrem van de Jeep echt prut is zijn de andere remmen heel erg goed, dus vol vertrouwen zetten we de afdaling in. Waanzinnige uitzichten, wat hebben we genoten!
Op weg naar de camping stoppen we nog even bij een winkeltje met ‘produits regionaix’ en halen wat kersen (tijdens het parapenten heb ik geleerd dat veel bomen die we zagen kersenbomen zijn) en abrikozen (daar zijn hier ook heeeel veel velden van en we kunnen ons allebei niet herinneren dat we verse abrikozen hebben gegeten). We beginnen in de auto al te snoepen en kunnen nauwelijks stoppen. Wat een sappige smaakexplosies!
Eenmaal op de camping maken we eerst een fles koud water soldaat, daarna eten we een broodje en zet Hugo even de start van de tour op. Even naar Sebas luisteren.
Zwemkleding aan het even afkoelen in het zwembad! Het kunstgras om het zwembad heen is zo heet dat het ons niet lukt om in 1 keer naar de strandbedjes te lopen. Het was dus hoppen van zwembadrand naar zwembadrand om even de voeten af te koelen. Dat moet vast een grappig gezicht zijn geweesr.
Het is vanmiddag wat bewolkter en ook wat winderiger maar het is nog heerlijk vertoeven bij het zwembad. Hugo gaat na een uurtje nog even terug om het einde van de tour te kijken en Linda leest verder in haar boek. Aan het einde van de middag komt Hugo terug en samen nemen we nog even een laatste plons. Dag zwembad, tot ooit!
Hugo steekt de BBQ (oke, de safari chef, ook hier mogen we niet met kolen BBQen) aan en Linda maakt een salade, en zo hebben we een ultiem ontspannen avondje. We staan nog steeds bijna alleen in ons uithoekje en het is een aangename temperatuur, en met een muziekje erbij is het plaatje compleet.
Na het eten kijken we samen met een kopje koffie nog even naar ‘Tour du Jour’ (ook weer grappig) en dan vallen Linda’s ogen ongeveer dicht. Tijd voor het bedje! Hugo blijft nog even lekker zitten terwijl het meisje meteen in een diepe slaap valt.
We gaan weer door! Met een klein beetje pijn in ons hart nemen we afscheid van de camping. Tegelijkertijd hebben we allebei het gevoel hier wel een week te zijn geweest, dus het is goed zo.
Na een rustig ontbijtje pakken we de boel in, en en gaan we toch wel een beetje beginnen aan de terugweg: op naar het noorden. Maar, we hebben nog genoeg in het vooruitzicht dus het voelt nog niet als ‘naar huis’. Vandaag is de bestemming Millau. Bekend van een hele grote brug en we hebben een camping aan de Tarn (jeugdliefde van Linda).
Na ongeveer een uurtje tijden komen we bij een rotonde met een groot wijnvat erop. Dus ja, dan moeten we even stoppen. We nemen twee leuk uitziende flessen me en vervolgen onze reis. Dat wordt een erg mooie rit, met op het eind goed uitzicht op de brug. En als in de buurt komen van de camping begint het te wemelen van de parapenters. Whaaaa… ja, dat hadden we nog niet verteld, maar eergister heeft Hugo zich laten overtuigen, hij gaat mee! We gaan vanavond de lucht in!!
Op de camping mogen we kiezen uit verschillende plekjes langs het water. We doen wat onderzoek en kiezen uiteindelijk een plekje aan het uiteinde van de camping. Ver van het sanitair maar lekker prive. En… weer een armbandje erbij!
Omdat we nog geen echte bevestiging hadden gehad van onze vlucht lopen we nog even naar het startpunt (kwartiertje vanaf de camping) en informeren daar of onze reservering wel goed is doorgekomen. Dat is zo, dus we kunnen met een gerust hart nog even gaan zwemmen op de camping. We trakteren onszelf nog even op een ijsje (oke, IJS), omdat we niet geluncht hebben en we niet voor half negen terug zullen zijn op de camping. Daarna is het tijd om te gaan!
We maken weer hetzelfde wandelingetje en kunnen bij aankomst vrij snel het busje in dat ons naar de top zal brengen. Alleen de route daar naartoe is al erg mooi. Het is nog steeds prachtig weer dus het zicht is supergoed.
Eenmaal op de top pakken we de ‘parachutes’ en dan krijgen we allebei een korte instructie hoe we de berg af moeten stappen. En daar gaan we! JOEHOE!! Een heerlijk gevoel, lekker zweven boven de bergen. Ik ging steeds achter Hugo aan dus kon hem goed in de gaten houden. Heel erg leuk.
Hugo mocht zelfs even zelf sturen, en toen zij aan het einde een beetje een stuntpiroetje deden vroeg mijn piloot of ik dat ook wilde. Tuurlijk! Maar wha! Ik wist dat ik tegenwoordig in pretparken niet meer teveel achter elkaar kan hebben qua achtbanen, maar dit hoefde van mij ook niet langer te duren. Heel gaaf maar tegelijkertijd vond mijn lijf het ook wel pittig hahahaha.
Na een half uurtje in de lucht komen we allebei met een zachte landing op onze kont weer op de grond. Wat een mooie ervaring weer! En ook erg leuk hoe Hugo’s piloot het als cameraman allemaal heeft vastgelegd. Genoeg foto en filmmateriaal om later terug te kijken!
Eenmaal terug op de camping maken we nog een broodje hamburger met een lekkere salade, doen een afwasje en dan wordt het al ongeveer donker. Even douchen en nog wat drinken en dan merken we allebei dat het een heel erg leuke, maar ook best vermoeiende dag was. Lekker het bedje in!
Tjonge, alweer twee weken onderweg! Blijft grappig hoe de tijd werkt, want als ik het zo opschrijf denk ik tegelijkertijd: en wow wat voelt het concert van Ed Sheeran (of het feit dat we thuis waren) alweer superlang geleden!
Vandaag hebben we nog een relaxdagje op de krekelcamping. We gaan even bij het strand kijken en verder hebben we niet zoveel op de planning.
We doen eerst weer een lekker ontspannen onbijtje op onze geclaimde ontbijtplek en Linda doet nog even een wasje (we moeten wel om onszelf lachen, ik denk dat we nog maar 20% van de kleding die we mee hebben hebben gedragen), en we lezen nog even een boekje terwijl het wasje opdroogt (dat duurt niet lang met deze warme wind!).
Op naar het strand! We nemen per ongeluk ergens een verkeerde afslag en dat zorgt ervoor dat we een prachtig mooi ritje langs het water hebben en de zee en baai op verschillende manieren kunnen zien. We rijden door naar het strand en daar is het een feest van herkenning van 4 jaar geleden: we zien direct het toilethokje waar Linda toen in vast kwam te zitten, hihi.
Hoewel we de omgeving herkennen, herkennen we niets van de hoeveelheid mensen. Er is echt zowat NIEMAND. Terwijl we toen echt moeite hadden om ergens een parkeerplekje te vinden. Het hele strand is leeg. We lopen het strand op (ik deed enthousiast meteen mijn slippers uit maar daar kwam ik al na 2 stappen van terug: wat is het zand HEET!)
We lopen naar een van de weinige strandtentjes en daar gaan we even zitten voor een hapje en een drankje. Dat ‘even’ werd uiteindelijk meer dan 1,5 uur… het eten schoot echt niet op. Het was echt wel een leuk uitziend tentje, maar ook hier was het HEET (er stond geen zuchtje wind) dus we hebben denk ik net zoveel uitgezweet als dat we gedronken hebben. Maar, het was wel echt lekker!
Na het eten wil Linda nog even met de voetjes in het zeewater en daarna gaan we weer terug naar de camping. Lekker chillen aan het zwembad.
Onderweg zei Hugo: oke, we zeiden: nu naar huis, maar misschien maak ik toch nog een kleine detour. Op de heenweg had hij een offroad paadje gezien en hij wilde even kijken of we daar konden komen. Het was even zoeken maar uiteindelijk vonden we hem en dat was echt even heel leuk! Het was maar een paar minuten, maar we kwamen op een mooi verlaten stukje aan het water uit en het was echt een mooi paadje! Erg leuk.
Hop, nu door naar de camping! Daar drinken we eerst nog even een fles water leeg en dan gaan we lekker zwemmen. Heeeerlijk! De rest van de middag brengen we liggend/lezend/zwemmend door. Geen straf!
We hadden het plan om vanavond te gaan BBQen (op ons grilplaatje dan, want echt BBQen mag niet vanwege de droogte), maar de pizza van vanmiddag zit nog hoog, dus we zetten maar gewoon wat snackjes op tafel. En dat wordt opnieuw een heerlijke avond! Lekker klimaat, lekker muziekje, lekkere hapjes en een spelletje. Genieten!
De wind begint wel weer wat op te rukken dus het zal wel weer een onstuimige nacht worden. Buienradar laat allemaal onweer om ons heen zien. Ben benieuwd of wij echt gespaard blijven…
We worden op tijd gewekt door de zon en hebben allebei wonderbaarlijk goed geslapen. Het ventilatortje doet het perfect en doordat we alle ramen open hadden kwam het zeebriesje ook een beetje de tent in. Om 8:00 begint het wel warm te worden en dan worden we allebei wakker.
We ontbijten in een heerlijk gezeefd ochtendzonnetje aan de picknicktafel op de plek naast ons. Dat wordt een heel fijn momentje. Een kokosyoghurtje met verse aardbeien en wat chocolade ontbijtgranen. En natuurlijk een lekker kopje koffie en thee. En nog een. En nog een. Zo in het windje is het echt superlekker.
We gaan eerst even een boodschapje doen. Raampjes open, muziekje aan en gaan. We sluiten het boodschappenmomentje af met een waterijsje op een bankje (lekker joh!) en rijden dan weer naar de camping. We eten de broodjes die we gekocht hebben op en gaan dan lekker verfrissen in het zwembad. Daar brengen we een groot deel van de dag door.
Op een gegeven moment zien we een wolk aankomen en kijken we op buienradar. Die voorspelt niet veel goeds, rode stukken met heeeel veel regen en onweer. In de weerapp zien we er echter niks van. En zoooo donker ziet de wolk er nou ook weer niet uit…
We wachten het maar af en de wolk vliegt langzaam voorbij (je krijgt wat je verdient he, hahaha). Het begint wel steeds harder te waaien en bijna te stormen. We zetten ons wasrek maar even vast en doen ook een extra scheerlijn aan de tent.
Vanavond is het weer een ‘hapjesavond’ met opnieuw wat sushi (deze keer had ik ook sushi met roomkaas, erg lekker!), een stokbroodje met kaasjes, chipjes en een heuse tortilla (suuuuuperlekker). Lekker frisse sangria erbij met allemaal verse fruitjes. Er was eigenlijk teveel om van te snoepen hahaha.
De wind wordt steeds meer aanwezig en dat maakt dat het echt een lekkere (bijna mugvrije) avond wordt. We zitten lekker met een muziekje bij onze lichtslinger en zo gaan we de nacht in. Die wordt wel wat onstuimig, want buiten is de wind vooral lekker, in de tent voelt het alsof de tent er straks met ons erin vandoor gaat hihi.
Op naar het westen! Na een ontbijtje met een view en een lekker klimaat pakken we de boel weer in (we worden er echt goed in), en gaan we op weg naar het oosten. Tenminste, dat dachten we, maar Google Maps stuurt ons eerst naar het zuiden. Via Spanje gaan we naar de Middellandse zeekust. Bij de grens worden we nog even staande gehouden door de douane, maar nadat we vriendelijk hebben gelachen, de sigaretten hebben laten zien en nadat ze de achterdeur een keer open en dicht hebben gedaan laten we ons weer doorrijden.
Het is werkelijk waar een adembenemende route. We herkennen er weinig Spaans in (dat associeer je dan blijkbaar toch meer met wat dorrige landschappen) maar het is echt heel erg mooi. We passeren heel wat skidorpjes en het landschap is heel weids. Het is een heerlijke rit.
Onderweg maken we een tussenstopje op een mooi plekje middenin de bergen en daar gaan we even gek doen: hamburgers bakken! Dat werd heel erg lekker! Het BBQ rooster bleef alleen wel erg warm, maar dat bleek door de zon te komen, toen we hem even in het gras in de schaduw hadden gelegd koelde hij snel genoeg af om weer mee te nemen, dus we konden weer op pad!
Toen we op driekwart waren stopten we even bij een grote supermarkt om daar een verdeelstekkertje te kopen zodat we vanavond een ventilatortje kunnen gebruiken in de tent (het koelt in Leucate maar af tot 27 graden en dat lijkt ons warm). Dat lukt, maar terwijl we in de winkel rondstruinen zeg ik ineens: joh het lijkt wel alsof het regent. Ik had zelf nog geen benul, dacht dat de luchtkoeling dat geluid veroorzaakte, maar Hugo maakte meteen een drafje naar de parkeerplaats. Ik rekende snel af en holde er achteraan. Het kwam ineens met bakken uit de lucht en het dak was nog van de Jeep af…
Snel een zeiltje (dat we een paar dagen geleden bij de Action hebben gescoord voor wen situatie zoals deze) over het dak gespannen. En ja, wat doe je dan? Dan ga je een milkshake drinken bij de Mac! Dat werd best een leuk momentje, en gelukkig was het weer aardig droog toen we onze milkshake op hadden. Het zeiltje had goed zijn werk gedaan en wat wel nat was geworden zou heeel snel weer opdrogen met deze temperaturen de rijwind. Wijzelf waren ook wel even verkoelend nat dus al met al niks aan de hand.
We rijden verder naar de decathlon voor wat extra rotspinharimgen (ik heb van die van ons al de helft kapotgeslagen en we hebben geen lasapparaat om ze te repareren hahaha) en rijden daarna door naar de camping. Het is erg leeg op de camping maar het is er echt wel weer heel mooi. Droog, maar toch vol met bloemenstruiken. En die krekels joh, niet te geloven, oorverdovend!
We rijden naar ons plekje en dat blijkt echt een plaatje. Een plek met volop schaduw en een prachtige kronkelige dennenboom. Op onze plek zit ook een vogelkuikentje die duidelijk nog in het nest had moeten zitten. Zo zielig! Hugo heeft hem nog geprobeerd te redden door hem eten te geven, maar het heeft helaas niet mogen baten…
We zetten de tent op en verbazen ons over het heerlijke klimaat. Zo’n lekker zeebriesje! Goed vertoeven hier!
Na een drankje gaan we het zwembad opzoeken. Dat zit langs de rand vol met wespen maar is verder echt heel erg lekker. Fijne bedjes er omheen, lekker chillen.
Het toiletgebouw heeft ook een mega upgrade gehad sinds 4 jaar geleden. Alles bij elkaar besluiten we al snel dat de kans groot is dat we hier wel een nachtje extra willen blijven. Zo apart ook met de prijzen van de campings, deze camping is het goedkoopst tot nu toe, nog niet de helft van de camping van gister. Waar dat dan soms aan ligt…
Hugo maakt een lekkere nasi en we gaan allebei even lekker douchen. We installeren de verlichting en zitten nog even voor de tent. Daar slaan de muggen wel even toe, maar verder is het echt een lekkere warme zomeravond zonder dat het benauwd is.
De stekker die we hebben gekocht blijkt niet te passen op ons camping-versloopstuk, dus er wordt nog even een metaalzaagje uit de gereedschapskoffer getoverd en even later past ie wel. Joehoe!
De slaapzakken laten we vandaag maar even buiten de tent en we zetten alle ventilatieraampjes open. Hugo installeert het ventilatortje met waterdamp en tegen alle verwachtingen in maken we allebei een erg goede nacht!
Nadat we samen even boodschapjes hebben gedaan bij de intermarche die naast de camping ligt rijden we vandaag door naar Andorra. Onderweg zijn er een paar momentjes waarop we denken: mmm leuk plekje, moeten we toch niet hier al stoppen? Maar we besluiten door te rijden naar een camping die we hadden gevonden in het campingboek van 2021 die je niet kon reserveren (jullie voelen misschien al iets aankomen…).
Onderweg genieten we van het prachtige landschap en maken een tussenstopje met een welkom ijsje. Ondertussen komen we er ook achter dat thuis de aannemer onaangekondigd op de staat. Hij wist (kon weten) dat we op vakantie waren maar dat was ie duidelijk vergeten. Nou ja, heeft die ook weer een paar stapjes gezet zonder dat we ons er druk over hebben kunnen maken…
Als ik specifiek de camping in wil toetsen in google maps zegt die: permanently closed. Mmmmm. Oke, plan wijzigen dan! Ik kies een nieuwe camping maar als we daar aankomen zien we amper (geen) gewone kampeerplaatsen (overigens zien we wel echt gave huisjes/tenten met een glazen bol waarbij je snachts dus naar de sterrenhemel kunt kijken). Het geeft geen goed gevoel dus we besluiten dan toch maar door te rijden naar de camping bij het centrum van Andorra La Vella, op loopafstand van het commerciele centrum. Het is de duurste camping tot nu toe en er is ongeveer niks, maar we hebben een prima plekje, en we kunnen dus zo naar het centrum wandelen.
Dat doen we dan ook en Hugo kan veel vergelijkingen met vroeger maken. We lopen wat winkeltjes in en uit (er zit zelfs een AliExpress winkel hihi). We nemen sigaretten voor Hugo’s moeder mee en doen inkopen voor een hapjesavondje bij te tent.
Op de terugweg heeft Linda het even zwaar (moe, heet) maar eenmaal voor de tent kikkert ze gelukkig goed op. We hebben erg lekkere sushi, kaasjes, gehaktballetjes en chipjes. Jumjumjum! en het klimaat is inmiddels echt heerlijk.
Even lekker douchen en dan lekker naar het bedje. Morgen gaan we weer door, verder door de Pyreneen naar een plaatsje vlakbij de Middellandse Zeekust waar we 4 jaar geleden op een leuke camping stonden. Die gaan we weer opzoeken!
Vandaag gaan we een stukje op weg naar Andorra, daar willen we graag heen omdat Hugo daar vroeger veel op vakantie ging. En omdat het in 1x wat ver is doen we een tussenstop in Luchon, middenin de Pyreneen.
We kregen vanochtend van de buren een compliment kregen over onze inpakkunsten (ze noemden ons een geoliede machine, zo voelt het voor ons nog niet helemaal maar het gaat wel steeds soepeler…). Die konden we in ons zak steken. En hop daar gaan we!
Onderweg stoppen we even bij de subway voor een (zeer) goed gevuld broodje. Superlekker, maar wel genoeg voor de rest van de middag!
Ik heb op de komende camping een plek met eigen sanitair en een klein keukentje gereserveerd, we zijn erg benieuwd hoe dat bevalt!
De rit is prachtig, maar stiekem ook wel pittig. Het is ook erg warm dus als we op de camping zijn hebben we eigenlijk meteen zin in een plons. Maar natuurlijk gaan we eerst ons plekkie ontdekken! Het is echt een mooie plek met veel schaduw en een mooi uitzicht. En ons sanitair is echt een superleuk hokje met alles erop en eraan. Een koelkast, een kookplaat, gootsteen, toilet, wastafel, douche. Echt grappig! We krijgen er meteen inspiratie van voor onze tuin, hihi.
Het hokje lijkt nog wel nooit gebruikt, en is dus superschoon. Er is alleen nog wel wat onderhoud nodig, want de douchekop zit niet vast (lossen we op, we hebben niet voor niks een gereedschapsset bij ons), en de knop van de douche moet je ongeveer ingedrukt houden om te kunnen douchen. Helaas hadden we geen lasdraad bij ons, anders hadden we ook dat opgelost, hahaha.
We drinken wat en zetten de tent op. Daarna gaan we op pad voor een welverdiende plons. Het zwembad is oud en er is al geen zon meer doordat we midden tussen de bergen zitten. En het water is in eerste instantie behoorlijk fris, maar whaaaa wat was dat lekker. Daar kikkerden we van op!
We maken het maaltje van eergister warm in ons keukentje en tijdens het eten praten we een beetje over het vervolg van onze reis. We hadden even het plan om door te rijden naar Javea omdat Hugo daar ook vaak op vakantie is geweest, maar we besluiten dat dat eigenlijk te ver is en dat dat heel erg de rest van de reis zou bepalen. Dan gaat het relaxte er een beetje vanaf. Dus we besluiten dat niet te doen.
Het is een lekkere avond, met een prachtige sterrenhemel (heb het nog niet zaak zó mooi gezien). We spelen een spelletje en kruipen daarna lekker het bedje in. Morgen op naar Andorra!
