Jeeptrip dag 5: Door naar het zuiden

Vandaag vertrekken we weer om door te gaan naar het zuiden. La Rochelle is de bestemming. Het inpakken gaat alweer ietsje soepeler al moet alles nog wel een beetje zijn plekje vinden. Uiteindelijk rijden we bezweet van de camping weg. Maar dat is een goed teken: de zon schijnt! En dat blijft hij doen… het wordt een erg lekkere zonnige rit.

We maken een leuk stopje bij een picknickplekje tussen de bomen en genieten van alle landschappen met al de nodige zonnebloemen om ons heen (blijft een prachtig gezicht zo’n veld vol lachende zonnetjes). Eenmaal in de buurt van La Rochelle zijn we wel behoorlijk warm dus als we een grote supermarkt tegenkomen maken we nog even een laatste tussenstopje voor een boodschap en een ijsje. Texas pecan… jumjumjum!

Eenmaal op de camping besluiten we eerst even lekker af te koelen in het zwembad. De tent komt straks wel. Het is een mooi zwembad met leuke rotsformaties en bruggetjes, verschillende glijbanen en een heerlijk 25m bad. Had ik nou mijn zwembrilletje maar meegenomen! Zin om de borstcrawlen!

Nadat we lekker zijn afgekoeld zetten we de tent op op ons leuke plekje aan de rand van de camping. We dachten: wat hebben ze ons een leuk plekje gegeven aan de rand van de camping. Totdat we na het zwemmen terug kwamen lopen en ineens zagen dat er pal een spoorlijn langs de camping loopt hahaha. Uiteindelijk gelukkig weinig last van gehad. Tijdens het opzetten van de tent en tijdens het eten hoorden we steeds iets van trompetten/trombones en zelfs wat drums. Het leek wel alsof er achter de spoortlijn iets van een muziekschool zat. Steeds hetzelfde stukje.

Na het eten gingen we nog even een wandelingetje langs het strand maken en toen bleek het gewoon een groepje mensen te zijn die op de parkeerplaats bij het strand met al hun muziekinstrumenten waren gaan zitten. Steeds hetzelfde liedje. Grappig.

De strandwandeling was anders dan verwacht. Het water was heeel ver weg getrokken (eb) en het strand lag helemaal vol met oesterachtige schelpen. Ik heb echt nog nooit zoveel schelpen bij elkaar gezien, waanzinnig!

Op de terugweg probeerden we nog een cache te zoeken, maar toen er bij de boom een enorme spin wegrende had Linda het wel een beetje gehad en daarna begon ook alles te kriebelen van de muggen. Dus op naar huis! Daar nog even lekker wat gedronken en toen was het voor Linda wel bedtijd. Hugo gaat nog even douchen en komt zelfs een egeltje tegen!

Morgen een lekker relaxdagje. Duimen voor goed weer!

Jeeptrip dag 4: Mont Saint Michel

De ochtend begint met wat regen, maar onder ons luifeltje is het prima vertoeven. Na een douche gaat Linda een stokbroodje (en een croissantje, hihi) halen en eten we een gezellig ontbijtje. We hebben ons aangemeld voor een rondje door de Abdij om 13:00 dus tot een uur of twaalf kunnen we een beetje luieren. Dat doen we dan ook.

Het zonnetje begint zijn best te doen en het wordt tijd om de wandelschoenen aan te doen. Op naar Mont Saint Michel! Het is best wel druk tijdens de wandeling over ‘het wad’. Als het nu al zo druk is, hoe zal dat in het hoogseizoen dan wel niet zijn? Eenmaal in het dorpje op de berg is het nog veeeel drukker. Maar wat een mooi gezicht. Alsof je in een (zeer goed onderhouden) pretpark loopt! Echt grappig hoe we steeds weer die beleving hebben. Het ziet er echt mooi en goed onderhouden uit.

We klimmen omhoog naar de abdij en gaan daar naar binnen. Het is mooi, vooral ook wel indrukwekkend hoe ze dat ooit hebben gemaakt, maar tegelijkertijd merken we ook dat we liever buiten de abdij zijn. Na een uurtje lopen we weer naar buiten en lopen we nog even door het dorpje heen. We laten ons verleiden tot mooi uitziende gekleurde nougat en een (erg lekker!) ijsje en daarna beginnen we aan de wandeling terug naar de camping.

Daar eten we een lekker broodje en doen we een klein wasje (Hugo’s shirt was vies geworden van het zwart van het kooktoestel). Inmiddels is de zon volop aanwezig en is het gewoon zweten in de zon! We gaan nog even op pad voor een supermarkt om vanavond te kunnen BBQen en als we onderweg de action tegenkomen kunnen we het niet laten om ook daar even te stoppen. Meteen even een zeiltje gehaald om een klein buitje op te kunnen vangen als het begint te druppen en we hebben het dak van de auto af. Handig!

Op de terugweg maken we nog even een stopje bij een winkeltje langs de weg met lokale producten en daar scoren we een peer-cider uit de streek. Ik ben benieuwd!

Vanavond doen we het eerst met een glaasje Hugo uit Veldhoven, gecombineerd met een knabbeltje terwijl de kolen beginnen te gloeien. Linda maakt een lekkere salade en Hugo zorgt voor een stukje vlees en zo vullen we deze relaxte avond. Heerlijk dat het zo lang licht blijft!

Nu lekker naar bedje. Morgen gaan we weer een stukje verder rijden.

Jeeptrip dag 3: Doeidoei en door!

We worden wakker en Hugo ziet meteen dat het straks gaat regenen. He! Dat was niet het plan! Niet veel later krijgen we ook een berichtje van papa dat hij het ook gezien heeft. We besluiten dus maar vroeg uit de veren te gaan en meteen te gaan inpakken zodat we alles hopelijk droog binnen hebben voordat het gaat spetteren. Dat lukt best goed (we moeten nog wel een beetje een systeempje ontwikkelen voot het inpakken in de auto maar ging best goed al). We weigerden in eerste instantie nog even om het dak van de auto ook dicht te maken, maar toen ging het zo hard dat we toch overstag moesten. Nou, dan halen we hem er na het ontbijt wel weer af.

Gelukkig duurde het niet lang en konden we daarna met de kleine braai op pad naar mijn ouders. Daar heeft Hugo lekker eitjes gebakken en hebben we allemaal zitten smullen.

Tijd voor een dikke afscheidsknuffel! Daar gaan we dan, allebei een andere kant op. Wij naar de zon, zij naar iets minder zon. We maken weer een mooie rit die begint over de binnenwegen en daarna een flink stuk snelweg. We willen het liefst een beetje op tijd op de camping aankomen. Dat lukt, we zijn rond 16:30 op de camping. Hebben een mooi plekje en een uur later zitten we bij ons opgezette kamp weer in de schaduw met een koud colaatje. Heerlijk!

We lopen naar de receptie en leren daar dat Mont Saint Michel pas in september weer van het vaste land gescheiden wordt (haha wisten wij veel, wij dachten dat dat elke dag gebeurde…). Maar dat is mooi, dan kunnen we er op elk moment van de dag naartoe. We lopen even door naar een uitkijkpunt vanaf de dam en maken wat foto’s. We besluiten vanavond nog even terug te wandelen om de abdij ook verlicht te zien vanaf hier.

Nu eerst even wat eten maken. We maken pasta met de shoarma die Hugo’s moeder had meegegeven en dat wordt echt superlekker! We spelen een spelletje, zetten een kopje koffie en voor we het weten is het al na tienen. Tijd voor een wandelingetje. Dat liep een klein beetje uit op een teleurstelling want de verlichting leek niet aan te gaan. Maar goed het was wel heel lekker om daar even te zitten en de lucht rondom het kasteel steeds donkerder te zien worden. Uiteindelijk zijn we zo rond 23:15 maar weer teruggewandeld. Hebben we leuke verlichting geinstalleerd en toen het bedje opgezocht (Linda dan, Hugo ging nog even douchen en lekker wat lezen). Op naar morgen, dan gaan we de abdij echt bezoeken…

Jeeptrip dag 2: Op naar pap en mam!

We starten de dag met een ontbijtje in de b&b. Er is goed voor ons gezorgd met een stokbroodje, een croissantje en huisgemaakt jam. Christine zet koffie voor ons en we kletsen wat over reizen. Na een half uurtje komen er ook andere gasten aan tafel en hebben we een grappig gesprek waarbij wij engels spreken, zij frans, en we begrijpen elkaar en dat is best grappig.

Toen de koffie op was zijn we onze spullen gaan pakken, hebben we het dak weer van de auto gehaald, en kon onze reis weer beginnen. We hebben vandaag geen lange trip voor de boeg: we gaan naar Amiens om daar even langs te gaan bij pap en mam op de camping. We rijden dus lekker binnendoor en hebben een prachtige zonnige rit. Genieten!

Rond half twee komen we op de camping aan en het meisje bij de receptie had snel door wie we waren. Mam had gisteren al een plekje voor ons gereserveerd omdat de camping best wel vol zat. En dat resulteerde in een mooie plek! We hebben de tent opgezet en onszelf geinstalleerd met een lekker koud colaatje. Halverwege de middag zagen we een bekende Opel het terrein oprijden. Daar zijn ze! Zij waren even een boodschap doen en een kathedraal bezoeken en dat was erg indrukwekkend geweest, en op de terugweg ook wel heeel erg heet. Dus even in de schaduw bij ons plekje was lekker.

We zijn een beetje bijgekletst en dan gaat pap even douchen en wij gaan even luieren. Het is echt heerlijk in het gezeefde licht met een zuchtje wind. Al wordt de hoeveelheid schaduw wel steeds minder en in de zon is het wel heftig heet. Ik ga maar eens kijken hoe de zon op het plekje van pap en mam is. Daar is de duidelijk wat meer schaduw te vinden. Dus we gaan onze spulletjes bij elkaar verzamelen om daar lekker te koken. Het wordt nasi vanavond!

Een lekkere maar vooral erg gezellige maaltijd! We doen nog even de afwas samen en een kopje koffie, en voor je het weet is het elf uur. We zoeken het bedje op. Wat boffen we met het weer zeg! En nu lijkt het al helemaal alsof we een week weg zijn…

Jeeptrip dag 1: Ed Sheeran!

Jaaaa vandaag is het zover! Na gister een dagje inpakken en vooral de tuin een beetje klaarmaken voor 3 weken zonder onderhoud (weet natuurlijk zeker dat alles overnieuw moet als we terug zijn, maar anders wordt het echt een oerwoud) lacht de zon ons vanochtend tegemoet om op pad te gaan. Dak eraf en go!

We hebben bedacht om onderweg bij de la place te ontbijten dus dat wordt al de eerste tussenstop. Lekker op het terras. Wat een luxe dat het zulk lekker weer is zeg! Met goed gevulde magen gaan we door naar Veldhoven. Daar maken we een koffiestopje bij Hugo’s moeder. Zij heeft een prachtig picknickpakket voor ons samengesteld, daar gaan we lekker van smullen onderweg.

Na een uurtje maken we nog een stopje. We zien er echt leuk uit zo met het roofrack met de tas op het dak, en als echte roadtrippers hebben we nu ook een handig plankje aan de kofferbakdeur. Superhandig en we hebben veel bekijks. Allemaal duimpjes en glimlachenfe mensen op de parkeerplaats.

Rond een uur of half vijf zijn we dan in Villeneuve d’Ascq (bij Lille) bij ons bed en breakfast. Het is even zoeken naar de ingang maar het lukt! En Queen Christine is een hele aardige bereisde Franse dame. Leuk hoor!

Ze raadt ons meteen aan om niet met de auto naar het concert te gaan maar een stukje te lopen naar het metrostation en daar de shuttlebus te pakken. Hoewel we al een parkeerkaart hadden geboekt hebben we haar advies gevolgd (we hebben al zo vaak gehad dat je dan na afloop van zo’n concert al een uur bezig bent om de parkeergarage uit te komen), en dat blijkt een gouden greep. Wat goed georganiseerd! Er staat een grote rij bussen klaar en binnen 5 minuten zijn we weg.

We stoppen midden voor de ingang van het stadion en nu kan het echt beginnen. Het voorprogramma is al heerlijk, met Myles Smith die ook erg mooie liedjes heeft. En Ed is weer echt een feest. Blijft zo knap hoe die dat doet. En wat een spektakel weer met veel vuur en vuurwerk! En we zaten een op de tribune en vanuit daar was het ook echt een waanzinnig gezicht om steess 66000 mensen in beweging te zien. Genoten!

Op de terugweg ging de reis bijna net zo soepel op de heenweg. Dus zelfs met het half uur dat we van het metrostation naar huis moesten wandelen waren we voor middernacht thuis. We hebben nog even het dak op de auto gedaan, even gedoucht (het was wel echt zweetweer, maar heerlijk dat we de hele avond in ons korte broek konden lopen), en toen lekker gaan slapen. Het voelt nu al alsof we dagen op vakantie zijn!

Jeeptrip dag 10: Naar de Pyreneen

Vandaag gaan we dus weer een stukje op pad. Naar de Pyreneen. We willen even in Andorra langs (daar ging Hugo vroeger vaak op vakantie), en omdat dat wat ver is maken we halverwege een tussenstop. We hebben een camping gereserveerd en een plek gekozen met eigen sanitair en een klein keukentje. Ik ben benieuwd!

We pakken de tent in en krijgen complimenten van onze buren. Ze noemen ons een ‘geoliede machine’. Zo voelt het nog niet helemaal, maar eerlijk is eerlijk, we worden er steeds handiger in!

Onderweg wordt het landschap steeds mooier. Hoge bergen, met prachtig weer. Het rijden is wel wat intensiever dan de voorgaande dagen dus de rit is lang zat. We dachten onderweg nog even een tussenstopje te maken bij een Decathlon om daar een tarp te kopen om wat extra schaduw te kunnen creeeren als we dat willen. Dus daar naartoe genavigeerd, en een paar minuten voordat we op de bestemming waren zei ik ineens: mmm zal ie op zondag open zijn? Nou niet dus! Hahaha.

Onderweg stoppen we even bij de Subway voor een erg goed gevuld broodje. Daar kunnen we de rest van de dag wel op teren haha!

Eenmaal op de camping hadden we een prachtig plekje. Veel schaduw, heel mooi uitzicht en dat sanitairhokje zag eruit alsof het nog nooit gebruikt was. Wat een luxe om alles zo dichtbij te hebben! Er is nog wel wat reparatiewerk nodig, want de douchekop blijft niet vastzitten (lossen we op, we hebben niet voor niks een gereedschapsset bij ons) en de knop om te douchen moet je ongeveer ingedrukt houden om te kunnen douchen (hadden we ook op kunnen lossen maar we vergaten steeds de tiewraps).

We zetten de tent op en gaan dan even plonzen. Het zwembad is best oud en ligt inmiddels al in de schaduw door de hoge bergen er omheen. En het water is in eerste instantie echt superkoud… maar… whaa wat was dat toch even lekker na de verhitte dag!

We warmen ons maaltje van eergister op in ons eigen keukentje en dat smaakt erg goed. Tijdens het eten bespreken we ook een beetje het vervolg van onze reis. We hadden de optie nog opengelaten om door te rijden naar Javea (ook daar is Hugo vaak op vakantie geweest), maar besluiten dat toch niet te doen. Het is eigenlijk te ver en dan wordt het bepalend voor de hele vakantie. Dan gaat het relaxte er toch een beetje vanaf. Dat besluit voelt goed en we hebben een lekker avondje met een spelletje.

Er ontstaat echt een werkelijk prachtige sterrenhemel (een van de mooiste die ik heb gezien) en het koelt lekker af om lekker te kunnen slapen. Kunnen we morgen helemaal opgeladen weer door!

Caribbean dag 11: Op naar de vrieskou!

De wekker gaat vroeg, want we moeten dus al vroeg de kamer uit. Veel in te pakken hebben we niet meer, dus een half uur later zitten we in het zonnetje aan het ontbijt. Omdat we niet meer terugkunnen naar de kamer kunnen we lekker blijven zitten totdat we een notificatie krijgen dat we het schip af mogen. Officieel is dat om 8:30 maar we hoorden al dat er iets vertraging was. Voor ons alleen maar fijn, want hoe dan ook wordt het best een lange dag op het vliegveld, en dan is het hier in het zonnetje met een lekkere koffie toch een stuk aangenamer. Hugo’s moeder heeft zo tijd genoeg om een sigaretje te roken, en als we ongeveer nog de enige gasten zijn op het terras en het restaurant gaan we toch ook maar langzaamaan richting beneden. Net als we bij de lift zijn wordt omgeroepen dat ook wij het schip kunnen verlaten.

In de hal met koffers zien we opnieuw een voordeel van ons late (nou ja, late, het is pas 9:00) vertrek, want de hal is al aaedig leeg en we zien de koffers dan ook direct staan. We lopen naar buiten en regelen een UberXXL. Het is weer een joekel van een auto, heel fijn zo met al die koffers. En dan beginnen we aan een lekker ritje van uiteindelijk bijna een uur naar Miami airport.

Helaas mogen we de koffers nog niet afgeven (dat mag pas om 12:45), dus we installeren onszelf maar ergens in de vertrekhal en doen daar nog een spelletje. Het voelt wel als lang wachten zo, zeker als je weet dat het buiten zulk heerlijk weer is en het hier binnen vriest in de airco. Maar goed, dat hoort er ook een beetje bij. Als we de koffers hebben ingeleverd gaan we nog even een paar minuutjes naar buiten in het heerlijke zonnetje, en dan begeven we ons maar naar de security.

Daarna is het nog steeds best even wachten, maar we hebben prima zitplekjes bij de gate, en een lekker broodje van Earl of Sandwich (dat zal ons toch altijd aan Disneyland Parijs doen blijven denken).

Eenmaal in het vliegtuig hebben we weer lekkere plekken bij de nooduitgang, en we vliegen op deze terugweg rechtstreeks dus dat is ideaal. De reis is zo voorbij, en dan zijn we weer in het (ijzig koude, maar ook prachtige) nederland! We worden echt getrakteerd op een prachtige ochtendrit. In het zonnetje dat over de ijzige weilanden straalt. Zeker met dan af en toe zo’n oerhollandse molen in het landschap maakt het wel een warm welkom.

Ik zet ondertussen de verwarming thuis vast aan (daar zal het wel koud zijn!), en zo rijden we naar huis. Eenmaal thuis drinken we een kopje koffie en niet veel later gaan Hugo en zijn moeder zich klaarmaken voor de rit naar Veldhoven. Ik doe ondertussen de wasjes en ruim de koffers op en leeg, en zorg weer voor een gevulde koelkast.

Aan het einde van de middag komt Hugo weer thuis en dan hebben we een heerlijk avondje. Met het haardje aan lekker op de bank. Genieten van elkaar en van ons fijne huis. Jammer dat morgenochtend het werkende leven alweer begint..:

Caribbean dag 10: Luieren in de zon

Opnieuw een dag op zee. Gelukkig is de wind van gisteravond weer gaan liggen en we hebben een prachtige dag. Gisteren stond in het krantje dat elke avond op bed ligt dat er vanochtend een Tai Chi les zou zijn bij het zwembad. Dat vond Hugo’s moeder wel leuk dus we staan op tijd op zodat zij om 9:00 paraat kan staan.

De les is uiteindelijk niet helemaal wat ze ervan had verwacht, maar toch leuk. Om 10:00 begint ‘mijn’ les: de aquarobics. Die is veel leuker dan een paar dagen terug! Leuke liedjes en leuke bewegingen. Blijft grappig dat er altijd wel mensen zijn die niet het water in gaan maar stiekem vanaf de kant toch meedoen (was ook maar goed, want het badje is errug snel vol en dan is 25 deelnemers meer dan genoeg).

De rest van de dag is vooral luieren, Hugo doet nog een spelletje, Linda gaat alvast even de koffers vullen, en verder liggen we op een strandbedje en op de achtergrond gebeurt er vanalles in en rondom het zwembad. Dat maakt het lekker levendig en er is leuke muziek. Ik had bij de zevende zus wat minder vaart dan bij alle voorgaande boeken, maar nu heeft het me gegrepen en lees ik weer met hezelfde tempo door. Heerlijk!

Aan het einde van de middag gaat Hugo een american football wedstrijd kijken op het grote scherm bij het gras. Dat wordt een leuk momentje in de avondzon als we uiteindelijk alledrie zitten. Met een klein frietje als tussendoorhapje.

We kijken samen naar de zonsondergang en als de zon in de zee is gezakt gaat Linda vast douchen en zorgen dat de koffer zo goed als klaar is om buiten de deur gezet te worden. Dat laatste wordt uiteindelijk ineens nog spannend als we het vriendelijke verzoek wordt gedaan om de koffer al voor de show buiten te zetten ipv pas na het eten. Dus samen proberen we ook de koffer van Hugo’s moeder zo goed mogelijk te vullen en ons vliegensvlug om te kleden voor de show. Het is weer een show van de Celebrity productie en daar willen we wel graag bij zijn. Het is een heel andere show dan de voorgaande avonden dat ze optraden, maar het was weer een feestje!

We eten helemaal op ons eigen tempo in het buffetrestaurant en hebben het terras weer bijna helemaal voor onszelf. We hebben allemaal niet zo heel veel honger dus we zijn snel klaar en gaan via de rookzone weer naar de koffiebar om ons spelletje van gisteravond af te maken. Dat ging snel (Hugo stond al ver voor), dus we besluiten maar een beetje op tijd naar bed te gaan. Morgen staat de wekker om 6:45 want om 7:30 moeten we de kamer al verlaten…

Caribbean dag 9: Weer een zeedagje

Lekker hoor, en dagje de tijd weer helemaal aan onszelf. Hoewel, we hebben wel wat dingetjes waar we naartoe willen. Om 10:15 begint de aquarobics (Linda) en ook een presentatie van de kapitein in het theater (Hugo en zijn moeder). En met het ontbijt en een rookpauze ervoor betekent het toch wel dat we rond een uur of negen naar boven toe moeten gaan. Gelukkig zijn we allemaal voor de wekker wakker.

Het is een prachtige dag. Heerlijk zonnig en alleen aan het einde van de middag begint het weer stevig te waaien. Tot die tijd liggen we heerlijk op ons zonnebedje, eten we een hapje in de zon op het terras, en gaan we nog even sporten (dat was pittig, teveel eten in onze lijven denk ik). Na afloop is het gevoel extra lekker, we lezen nog wat en gaan dan uitgebreid in de jacuzzi. De wind blaast de bubbels in het gezicht, maar dat geeft niet, we zitten heerlijk.

Dan gaan we ons opmaken voor de tweede chique avond deze cruise. In de glitters en Linda zelfs met een sierlijke cape. We krijgen weer een zangshow van dezelfde dame als eerder deze week. Het is heerlijk om te zien hoe een paar meisjes met het syndroom van down een paar rijen voor ons opgaan in de muziek. Mooi om te zien.

Na afloop eten we wat, en daar krijgen we de ‘show’ van het bedienend personeel. Ook dat is en blijft leuk om te zien.

We gaan weer naar de koffiebar voor een kopje koffie en een potje thee. En natuurlijk een spelletje 10 fasen. We maken het spelletje niet af want door de wind is het feest wat eigenlijk op het zwembaddek zou plaatsvinden naar binnen verplaatst en daardoor is de muziek erg hard in de koffiebar. Iets teveel van het goede voor Hugo’s moeder 🙂 dus zij gaan nog even roken terwijl ik het bedje in kruip. Lekker slapen!

Caribbean dag 8: Aruba

Als we vanochtend wakker worden zijn we in Aruba. Yeah! Voor ons een herkenbaar plekje, en voor Hugo’s moeder totaal anders dan verwacht. Dat komt met name omdat je in de cruisehaven niets terugziet van de mariniers. Op zich logisch natuurlijk maar anders dan ze had verwacht.

Rond half elf gaan we het schip af om te kijken wat we gaan doen. We worden direct aangesproken door iemand die auto’s verhuurt en eigenlijk denken we al snel: ja dat is toch wel het makkelijkst. En wat was het ook! We zaten in een piepend en krakend barrel uit lang geleden, vol deuken en met nog een sleutel die je in de auto moet steken om hem open te maken, maar we reden! De verhuurder heeft ons nog wat leuke plekjes aangewezen op de kaart, dus zo gaan we er een leuke dag van maken.

We besluiten eerst naar de locatie van het korps mariniers te rijden, gewoon om even te kijken. Daarna rijden we door naar de ‘natural bridge’ de brug zelf zien we niet (de weg is eigenlijk niet echt begaanbaar zonder 4×4, het stikt hier dan ook van de jeeps), maar het is een prachtig stukje eiland met hoge kliffen waar het water krachtig tegenaan klotst.

We rijden door naar een grote rotsformatie, ook een mooie plek. Hugo en ik klimmen naar boven en genieten van het prachtige uitzicht. Onderaan de rots kunnen we een kokosnoot kopen om uit te drinken, dus dat doen we. Blijft een leuke plaatje 🙂

Als ons kokoswater op is gaan we weer door naar de volgende stop: het strand. We komen uit bij een plekje waar Hugo en ik vorig jaar ook zijn geweest. Een plekje met prachtig wit zand. Wij rennen meteen het water in om lekker op te frissen en een stukje te zwemmen. Hugo’s moeder blijft op de handdoek zitten maar uiteindelijk laat ze zich toch overhalen om ook even pootje te baden.

Onze laatste stop van vandaag wordt Druif beach. Daar gaan we wat as van papa Ton loslaten. Het is best een wandeling, maar we komen bij het volgende strandje uit en daar gaan we met zijn drietjes het water in en laten we papa Ton uit onze handen glijden het lekkere water in, meestromend met de golven en omringd door de visjes. Mooi!

We nemen nog wat zand mee voor ons projectje en stappen dan de auto weer in. We gaan even tanken (best een uitdaging als je niet weet hoe dat moet) en leveren gelukkig uiteindelijk mooi op tijd de auto in. We lopen nog even door een souvenirskraampje vlakbij het schip en kopen daar nog een mooie arubapet, en dan is het echt bijna all-aboard tijd dus lopen we snel door naar het schip.

Op het schip halen we een drankje en plonzen lekker in het water. Nog even bubbelen voordat het avondprogramma begint!

We worden weer getrakteerd op een specatulaire musicalachtige show vol energie, muziek, dans en acrobatiek. Genoten!

We doen nog een spelletje 10 fasen onder het genot van kopje koffie en een potje thee en voor we het weten is het middernacht. Tijd voor het bedje!