En we gaan weer door! Van de Gorges du Tarn naar de Gorges de Ardeche.
Linda is vroeg uit de veren en leest eerst nog even een bladzijdje in ietwat kille (maar lekkere!) buitenlucht. Lekker onder een dekentje. Als Hugo ook wakker is wordt is het inmiddels wat warmer en terwijl Hugo een broodje haalt pakt Linda alvast de bedden in. Na het ontbijtje pakken we verder in, en dat ging best soepel (al zeggen we het zelf).
De reis begint prachtig. Wel voelen we nu al aan dat de 200km die we gaan rijden weleens best pittig zouden kunnen worden. Op een mooi plekje (bij een helicopter landingsplek) maken we een lunchstopje, en terwijl we dat doen begint het ineens te druppen (onderweg zagen we al wel bijzonder gevormde wolken, misschien had dat al een hint moeten zijn…). We proberen het nog even te negeren, maar als we het zeiltje eenmaal op de Jeep hebben zitten gaat het inmiddels zo hard dat we moeten doorpakken en het dak op de auto moeten doen. We halen snel onze lunchspulletjes de auto in, maar we zijn inmiddels wel een beetje verzopen katjes. Het is inmiddels ook koud hier in de bergen (15 graden) dus het is geen straf om heel even met het dak erop en de ramen dicht te rijden.
Het maakt de rit wel een beetje anders. Natuurlijk is het nog steeds mooi, maar met het zonnetje wordt alles wel een stuk vrolijker. Gelukkig hebben we wel een gezellige Sebas opstaan die ons van alles wat er in de tour gebeurd op de hoogte houdt.
Wel zijn we stiekem best een beetje blij als we bij de camping aankomen. Het was inmiddels al wel weer een tijdje droog (en warm!) maar de lucht voorspelde nog niet zoveel goeds. We besluiten eerst even de tour af te kijken in het cafe van de camping, en zodat we daarna de tent kunnen opzetten.
Uiteindelijk besluiten we dat dat nog wat lang duurt dus we zetten de tent toch maar op. Zodra we het grondzeil neerleggen begint het weer te druppen, maar we zetten door en een goed kwartier later hebben we ons hutje weer staan. We luisteren nog even het einde van de tour en zitten even lekker te zitten.
Vanavond maken we fajita’s. Wat is dat toch een leuke camping maaltijd (oke altijd wel maar hier een beetje extra). Het koken is leuk en het eten is erg lekker. We doen het vaatje en zetten een kopje thee, doen de gezellige verlichting weer aan en zetten Tour du Jour op. Achter onze tent verzamelen de kinderen zich voor de ‘buitenbios’ (Peter Pan, echt een heeeele oude versie), dus ook dat is wel een leuk schouwspel.
Nog even douchen en dan is het voor Linda duidelijk bedtijd. Hugo blijft nog eventjes zitten maar maakt het ook niet te laat, want mogen moeten we een beetje op tijd op, dan gaan we kanoen!