
Na weer een lekker en gezellig ontbijt gaan we de spullen inpakken, uitchecken, en rijden we naar de beurs. We hebben weer de luxe om op P1 te mogen staan (midden voor de ingang) en daar hoopten we al een beetje op, dus Hugo had al ingefluisterd dat ik even een rolmaat moest kopen want er stond dat de auto max 1,9m mocht zijn. Dus wij in de ochtend meten… 1,88… dat zou goed moeten gaan.
Eenmaal bij de parkeerplaats voelde het toch spannend, dus ik stap uit om even te kijken, en dan pas zie ik dat onze bordspelvrienden al staan te wenken dat we er makkelijk onderdoor kunnen. Er wordt een erehaag voor ons gemaakt door de Roll the Dicers en zo kunnen we een plekje zoeken.
Om 10:00 openen de deuren en daar gaan we! Hugo heeft lijsten bij zich van waar hij allemaal wil kijken en/of kopen, en al is dat gewoon echt moeilijk op zo’n drukke megabeurs, we gaan er best gestructureerd doorheen. Drinken een kopje koffie, spelen een spelletje (alleen of met mensen van de vereniging die we toevallig tegenkomen), kijken uit naar Angela (klant van het vorige werk die we elk jaar tegenkomen en die we tijdens het ontbijt ook in het hotel zagen) en Michiel (oud klasgenoot die ook had laten weten dat ie er vandaag is), en eten een bradwurst. En natuurlijk kopen we ook spelletjes, voor onszelf en voor collega’s. We gaan tot 2x toe even de tassen legen (dat loopt toch echt lekkerder en dan is het zooo luxe als je zo voor de deur kunt parkeren…) en hebben het goed naar ons zin.
Tegen half zeven vinden we het wel mooi en gaan we langzaamaan naar de auto. We herschikken de spellen even op het hout zodat niet alles gaat schuiven onderweg en dan gaan we aan de rit beginnen. Linda wordt steeds moeier, en als we in Velp uiteindelijk een frietje hebben gegeten en Linda in een lekker dik vest van Hugo is gekropen is het moeilijk om wakker te blijven. Maar het lukt! En als we dan thuis de spullen en de spellen (het hout laten we maar lekker liggen voor morgen) binnen hebben gebracht kruipt Linda meteen dat heeeerlijke bed in. Hugo installeert zich nog even in de bios en daarna natuurlijk nog even met een spelletje en in de kleine uurtjes sluipt ie ook het bed in. Merkt Linda niks van, die is het weekend lekker aan het verwerken in dromenland. Heerlijk!
