Auteur: tossow

Op tijd op want vandaag gaan we op cruise! Rond 8:00 namen we afscheid van ons Treehouse en gingen we op weg naar het zuiden. Naar de haven van Fort Lauderdale!

Het plan was de auto rond 11:30 bij Hertz in te leveren, dan met de shuttlebus naar het vliegveld te gaan en dan met een shuttlebus naar de haven.

Rond 11:45 waren we volgens google maps bij Hertz. So far so good zou je denken. Alleen… zagen wij geen Hertz. Mmm. Rondje gereden om een parkeergarage maar niets te zien. We zagen een politieauto langs de weg dus Hugo is uitgestapt om het te gaan vragen. Zijn eerste reactie was: keep it (de tesla, hahaha) maar gaf ons daarna wel instructies waar we naartoe moesten. Helaas hielpen zijn instructies weinig, dus verderop ben ikzelf uit de auto gesprongen om het aan iemand anders te vragen. En uiteindelijk, na een half uurtje zoeken hadden we de auto afgeleverd en konden we naar het vliegveld. Mmm… vanaf welke terminal zou die shuttlebus eigenlijk gaan? Wij waren zelf een week geleden geland bij Terminal 2 en daar hadden we een Celebrity tentje gezien (de rederij waarmee we varen). Dus laten we daar maar naartoe gaan.

Toen we daar eenmaal aan de beurt waren bleek dat we de shuttlebus hadden moeten reserveren. Mmm oke. You should take an Uber was het antwoord. Nou, dan maar naar de taxi plek. Ook dat ging niet meteen helemaal soepel, heel even dachten we zelfs nog dat niet al onze koffers in de taxi zaten (de kofferbak was dieper dan we dachten en konden hem dus niet zien). Maar… uiteindelijk waren we om 13:02 bij ons schip. Supernetjes, want we mochten tussen 13:00 en 13:30 boarden. Yeah!

Het boarden ging best heel snel dus voor we het wisten waren we in het schip! En onze kamer was al klaar voor ons, dus yeah, we konden meteen een kijkje nemen!

De eerdere cruises die ik heb gemaakt zat ik in een ‘gewone’ kamer. Nu hadden we een minder-validenkamer gekregen, en wow! Wat een ruimte! Echt een fijne plek. Met een zitje in het raam, bijna net als thuis, haha.

We konden meteen aanschuiven bij de lunch. Een enorm uitgebreid buffet met heerlijk eten. Gezond en minder gezond. Heerlijk. In het zonnetje (blijft grappig dat Amerikanen blijkbaar echt niet zo graag buiten en al helemaal niet in de zon eten, dus plek genoeg).

Lekker rustigaan gedaan, koffietje gedronken en om 17:30 konden we onszelf alweer melden bij het restaurant. Dus even douchen en omkleden in onze nette(re) kleding, op naar het a la carte restaurant.

Er was even een teleurstelling toen we aan een tafel van 8 werden geplaatst, maar dat bleek uiteindelijk juist wel heel leuk. Gezellig zitten kletsen met vrolijke en praatgrage mede cruisers. En heel lekker gegeten! Dus hoewel ik meteen dacht: voor de rest van de week gaan we een tafeltje voor 2 proberen te regelen laten we het nu toch maar lekker zo.

In het theater is vanavond een caberetier, dus nadat we een lekkere flat white hadden gedronken onder het genot van een spelletje (waarbij de serveerster me enorm aanmoedigde om vooral wel te winnen) konden we plaatsnemen in het theater (echt bizar eigenlijk zo groot als alles is).

Na de show was het voor Linda wel een beetje klaar, dus na nog even over de reling naar het klotsende water te hebben staan kijken (ons realiserend dat dat toch wel echt een heel groot zwart gat is als je daar door een schipbreuk of wat dan ook in komt te drijven) lekker de kamer opgezocht. Hugo nog een spelletje gedaan en ik ben, lekker het bed in gekropen. Morgen gaat de wekker vroeg, want om 7:00 meren we aan bij de Bahama’s en gaan we met dolfijnen knuffelen!

Linda is vandaag weer erg vroeg wakker. En omdat Hugo niet helemaal fit is èn het prachtig weer is gaat ze vast lekker in de tuin zitten. Vandaag wordt het een lekkere luierdag. In het zwempark van Universal. Dat is een minuut of 20 rijden dus na het ontbijtje gaan we op het gemakje die kant op.

Eenmaal in de parkeergarage blijkt dat we nog verder moeten met een shuttlebus. Wat een domper! Nog een kwartier in de rij om vervolgens in een prrooopvolle bus te gaan staan. Dat is op deze mooie zonnige (en warme!) dag niet echt een lekker begin. Maar… na een klein kwartiertje zijn we er dan echt en kunnen we op zoek gaan naar ons luierplekje. Dat wordt een bedje naast de wildwater rivier. Voetjes in het zand, muziekje erbij. En laten we eerlijk zijn: ook hier kwam even het gevoel naar boven van: wow wat een hoop mensen. Thuis bij het zwembad is het toch wel lekkerder rustig. Erg he?

Maar… eenmaal in de wildwaterbaan (die was niet zo wild maar wel wat wilder dan een gemiddelde lazy river) waarin we een paar rondjes lekker hebben liggen drijven op de golven in ons zwemvest, kwamen we toch wel tot de conclusie dat dat lastig te maken wordt in onze tuin. Hihi.

De rest van de dag hebben we rondgedobberd en zijn we elk uur ongeveer een keertje van de ‘ohno’ en ‘ohyah’ glijbaan gegaan. Erg leuke snelle glijbanen met aan het einde een vrije val van een paar meter. Ze hebben in het park een handig systeem met een armbandje wat je bijeen glijbaan tegen een paal aanhoudt, en waarmee je in een virtuele wachtrij komt. Als je aan de beurt bent gaat je horloge trillen en kun je zo doorlopen. Superhandig!

Doordat we (inmiddels vooral Hugo) niet helemaal fit zijn hebben we lang niet het hele park verkend, en ik denk maar 10% van de ‘attracties’ gedaan, maar dat was helemaal prima. Het is heerlijk weer, de omgeving is echt prachtig gemaakt (wow, die vulkaan, echt niet normaal zo groot en zo mooi, heel indrukwekkend). En, we gaan hier in onze laatste week zeker terugkomen met de Universal passen die nog tot het einde van onze vakantie geldig zijn (en de laatste week slapen we op loopafstand van dit waterpark).

Onderweg een hapje gegeten bij een italiaans restaurant. Beide een ‘tour of italy’ gekozen. Heel lekker, 3 verschillende gerechtjes, maar we hadden hem beter samen op kunnen eten (beetje veel teveel, haha).

En toen was het tijd om naar ons hutje terug te gaan en de koffers in te gaan pakken. Onderweg nog even bij de Walgreens gestopt voor deet (bij een aantal excursies van de cruise stond dat je dat mee moest nemen), en wat keelsnoepjes.

Toen alles zo’n beetje weer in de koffers zat zijn we lekker gaan liggen. Morgen op tijd op om naar de haven in Fort Lauderdale (port Everglades) te rijden voor onze cruise!

Vandaag gaan we weer op schoolreis! Onze tweede (en laatste) dag Disney! Het park is superlang open (van 9-22) en omdat we weten dat we de avondshow willen zien, èn dat 13 uur in een park best veel is, maken we in de ochtend niet zoveel haast. Door het schoolreisjesgevoel is Linda al wel weer vroeg wakker, dus het wordt lekker uitgebreid ontbijten in het zonnetje en dan lekker op pad.

Ik had het idee dat het park hetzelfde zou zijn in Parijs. Maar, op een paar attracties na was het toch een heel andere beleving. Zo groen! En zo mooi! En echt het nieuwe Star Wars gedeelte… in een woord WAUW. Ik ben niet echt een star wars fan, maar dit was echt waanzinnig. Ze wisten het echt zo te creeeren dat je het gevoel had dat je tijdens je ride van 20 min (!) echt in de ruimte was en in het gevecht terechtgekomen was. Superknap gedaan en wat is alles immens groot en goed doorgevoerd. In de hele wereld trouwens. Precies alsnog je in de films rondloopt.

Naast de Star Wars omgeving hebben we ook genoten van de Indiana Jones show (ook heel erg leuk gedaan), van een Belle en het Beest ‘musical’ en natuurlijk van de eindshow Fantasmic. Verder alles kunnen doen wat we wilden, op een lekker tempo en wederom met prachtig weer.

Helaas begint nu bij Hugo het hoesten, proesten en niezen een beetje in de weg te zitten. We hadden morgen al een relaxdag in een zwempark bedacht en dat gaan we dus ook zeker doen. Lekker uitslapen en dan in het zonnetje liggen en af en toe van de glijbaan af of drijven op de lazy river.

Wat een prachtige start van de dag! Een heerlijk zonnetje in ons tuintje. Daar maken we natuurlijk even gebruik van! Lekker ontbijtje met een paar kopjes koffie. En… een spelletje!

Wow, die zon is echt best heet, hahaha, druipend van het zweet ruimen we het spelletje op en gaan op pad. We gaan vandaag even bij de outlet langs, en daarna naar Disney Springs.

In de outlet lekker rondgelopen en veel uitgeprobeerd. En onszelf met dit weer getrakteerd op een heerlijk ijsje (die eigenlijk iets te groot was, hihi).

Goed geslaagd voor wat sportkleding (die hadden we expres niet meegenomen met het idee dat we die hier ongetwijfeld zouden gaan vinden) en daarna doorgereden naar Disney Springs. We gaan vanavond lekker op zijn Amerikaans naar de bios!

Disney Springs voelde als avondje festival. Fijne live muziek van bandjes verspreid over het gebied. Mooi avondzonnetje erbij, lekker warm, en gezellig druk. Fijne plek om te zijn!

Rond 19:30 was het tijd om naar de bios te gaan en de popcorn (ons avondeten, hihi) te gaan halen. We gaan vanavond naar de Dungeons and Dragons film. Ben heel benieuwd!

Heel eerlijk waren we een klein beetje teleurgesteld toen we de zaal inliepen. We hadden stiekem een beetje gehoopt op van die enorme relaxstoelen waarbij je ook met je benen omhoog kan zitten. Dat zat er niet in en we moesten het met een erg beperkte beenruimte doen (echt erg, we dachten meteen allebei: mmm in onze thuisbios is het beter). Dan heb je het toch goed!

Na de film kregen we nog even een verrassing op de parkeerplaats: we hebben geen idee waardoor, maar het stond muurvast. Het eerste half uur konden we niet eens uit onze parkeerplaats wegrijden. Dus dat werd een latertje!

Eenmaal thuis snel het bedje in gekropen. Op naar morgen

Het leek ons leuk om eens een baseball wedstrijd in het echie mee te maken, dus vanuit huis hadden we al kaartjes voor deze wedstrijd geboekt. Goed excuus voor een dagje Tampa!

De wedstrijd begint pas om 18:40 dus we hebben vandaag lekker de tijd. Dus weer een lekker lazy breakfast gedaan in de tuin. Yoghurtje, boterhammetje met peanutbutter en jelly, sapje, theetje, koffietje… en zullen we nog een koffietje doen?

En dan op pad richting Tampa! Een lekkere roadtrip met onze eigen muziekjes (dat is toch wel heerlijk makkelijk met die Tesla, gecombineerd met die simkaart met onbeperkte data). Onderweg een subway broodje gehaald en die tijdens de laadstop met een kopje koffie opgegeten. Het is vandaag een erg bewolkte dag met af en toe een druppel, maar doordat het zo warm is maakt het niet zoveel uit. Heerlijk om zo in de korte broek rond te kunnen wandelen.

We hebben bedacht om in Tampa een river walk te gaan doen met een audioguide. Een leuke wandeling die startend vanuit de cruisterninal een mooie route maakte langs het water, waarbij we onderweg allemaal weetjes horen over de dingen en gebouwen die we zien. Hugo heeft weer lekker zijn camerastick uit kunnen proberen, en aan het einde van de route konden we lekker even schommelen in een bearseat schommelstoel. Nu is het stiekem toch wel jammer dat de zon niet schijnt, dat had het plaatje wel net wat leuker gemaakt. Maar het is dus heerlijk warm en het is leuk om te zien hoe de eekhoorntjes in de weer zijn met hun nootjes. En ook om mensen te kijken. Zo grappig, het lijkt echt wel of er hier twee soorten mensen zijn. Of ze zijn supersportief, of ze zijn echt zo enorm dat je bijna medelijden krijgt met hoe hun eigen gewicht ze bij elke stap in de weg zit.

De route was geen rondje dus we moesten ook weer terug naar de auto wandelen (goed voor de stappen, toch weer 11km afgelegd). Dat zorgde ervoor dat we eigenlijk precies mooi getimed weer weg konden rijden richting het baseball stadion.

Het was best druk op de weg, maar het was weer een erg lekker ritje. En we konden soepel naar binnen. Echt leuk! We hebben onszelf getrakteerd op chickenstrips (smaakte erg goed!) en hebben als een ware amerikaan meegedaan met de wedstrijd. Heerlijk hoe enthousiast het publiek is en hoe het publiek ook met borden wordt opgezweept om herrie te maken.

En jaaaaa de Tampa Rays hebben gewonnen. JOEHOE! Mooie afsluiter van de dag. Nu nog een nachtelijke rit naar huis (tis zo’n anderhalf uur rijden) en dan lekker het bedje in!

Jaaa, vandaag is het zover, we gaan op safari! Het schoolreisje gevoel zat er al lekker vroeg in dus de wekker van 7:00 was niet zo hard nodig. Dus tijd voor een lekker ontbijtje van yoghurt en verse fruitjes. En cornflakes om toch een beetje een amerikaans gevoel te hebben.

En toen op pad! We waren lekker vroeg in het park en we werden meteen al getrakteerd op een strak blauwe lucht. Hugo had al een beetje bedacht welke attracties en shows we ‘moesten’ zien en de Disney’s genie app hielp ons daarbij een beetje om de dag goed in te delen. De drukte viel zeker in de ochtend heel erg mee dus we hebben superveel kunnen zien en doen. Met als hoogtepunt de safari! Natuurlijk is het door mensen opgezet, maar alles is zo weids en perfect dat je echt het afrika gevoel krijgt. Met zekerheid dat je de big five tegenkomt en dat die lekker hun eigen pad wandelen en dus ook midden voor je Jeep gaan staan. Erg mooi en indrukwekkend. Genoten!

Aan het einde van de dag hadden we eigenlijk alles gedaan wat we wilden doen. Ook de mooie Lion King show was gelukt en we zijn in de Mount Everest bijna ontspoord doordat de rail van de achtbaan door een Yeti kapot was gemaakt. Alleen de wereld van Avatar stond nog op ons lijstje. De wachttijd voor de attracties daar was gedurende de dag zo rond de 3 uur. Tja, dat ging ons toch echt wat te ver…

Maar… we hadden nog 2 uur voordat het park dicht zou zijn en inmiddels was de wachttijd teruggelopen naar 85 min. Zullen we het dan toch proberen? Jaaaa, we gaan het doen! De wachtrij was echt lang. Heeeeel erg lang. We grapten onderweg nog: nou dit doen we niet nog een keer. Na ruim anderhalf uur was het dan eindelijk zo ver. We mochten allebei plaatsnemen op een Banshee (vogeldraakachtigiets) en werden goed vastgeklemd met een duwer in onze rug. En toen… begon onze vlucht. Dat was echt WAAAAANZINNIG! Zo’n gaaf gevoel! Ik wil mijn hele leven al zelf kunnen vliegen en vandaag was het dan eindelijk zo ver. 5 minuten lang gevoel van gewichtloosheid, vliegend over een prachtige Avatar wereld. De bewegingen klopten, je voelde zelfs af en toe de botten en spieren van de Banshee tussen je benen. De wind, de geuren van de prachtige bloemen waar je doorheen vloog. De spetters als je net te dicht langs het water ging. Echt fantastisch. Dus… het was dat het niet kon, anders hadden we zo nog een keer gegaan (oke, over 5 jaar dan, als de attractie niet zo nieuw/populair meer is, hahaha). Maar echt een prachtig toetje van de dag.

Toen was het tijd om naar huis te gaan. Onderweg een tussenstop gemaakt en weer lekker gegeten (maar zeker niet zo lekker als de dag ervoor) en eenmaal lekker thuis lekker op de bank en het bedje in. Wat een mooie dag.

Na een erg fijne nacht (bijna het klokje rond geslapen) werden we wakker met veel beter weer dan we hadden verwacht. Dus, we gaan eerst eens even een lekker kopje koffie drinken in het zonnetje in ons tuintje! Wat een lekker plekje zeg. Zo in het groen! En zo lekker warm in het zonnetje!

We hebben ook meteen even kennisgemaakt met de eigenaar van de b&b. Gezellige man. Zij gaan woensdag zelf ook een paar dagen op vakantie dus dan moeten we onszelf redden. Nou, dat zal wel lukken.

Nadat Linda het stukje van de eerste dag eindelijk online had staan (dat ging niet zo heel erg soepel) en Hugo zijn camerastick voor de telefoon had uitgeprobeerd, besloten we naar de supermarkt te rijden en ook even bij een kleding outlet te gaan kijken. Onderweg eerst even een stokbroodje met wat kaas en smeersel gehaald voor een picknick straks, en daarna doorgereden naar een outlet. Heerlijk rondgelopen en onszelf lekker gemaakt met allemaal leuke dingen. Nog niets gekocht maar dat komt vast nog wel. En niets gekocht is niet helemaal waar: we waren vanochtend niet erg voorbereid vertrokken en hadden niet bedacht dat we zoveel zouden lopen als dat we nu deden. Dat resulteerde erin dat Hugo erg veel behoefte had aan een riem (gelukt) en dat Linda’s voeten schreeuwden om ander schoeisel dan slippers (blaren!). Dus samen de sketchers winkel binnengelopen, en als je die schoenen eenmaal aan je voeten hebt… wil je ze gewoon niet meer uitdoen. Dus als een echt ANWB stel hebben we onszelf allebei van die heerlijke instapschoenen cadeau gedaan en die hebben we meteen aangedaan voor de rest van de dag. Heerlijk!

Toen we de outlet wel zo’n beetje gezien hadden zijn we nog een rondje gaan lopen in een mega outdoorwinkel (van hengels tot boten tot quads, echt alles hadden ze) en tegen alle verwachtingen ik voelde Linda zich nog steeds best oke dus zijn we meteen nog even doorgereden om de international drive (touristische hoofdweg) te bekijken vanuit de auto en daar ook een hapje te eten.

Dat werd een erg lekkere maaltijd, die voor Linda wel wat pittig was (iets teveel jalapenos), en waardoor haar neus alsnog weer helemaal dicht kwam te zitten. Tijd om naar huis te gaan en het volle hoofd lekker neer te gaan leggen. Vandaag was een kadootje. Lekker rustigaan kunnen doen en toch al best wat leuke dingen kunnen doen en bekijken. En ondanks de druppels die we hebben gehad viel ook het weer niet tegen.

Morgen op tijd op, want dan gaan we naar… Disney’s Animal Kingdom. Zin in!!

De wekker ging om 4:20, met voor de zekerheid een wake-up call vanuit het hotel. Dat was niet echt nodig geweest, we waren al best wel wakker. Even gedoucht en ons (errug lekkere!) yoghurtje met amandel-cocos muesli opgesnoept. Op naar de shuttlebus! Daar kwamen we precies op tijd aan: we waren de laatste twee passagiers die nog in het busje pasten.

We waren mooi op tijd op het vliegveld en hadden dus alle tijd voor een kopje koffie. En tijd om de Amerikaanse simkaart in gebruik te nemen, zodat we vanaf nu lekker ongestoord dingen kunnen opzoeken als we willen.

Net voordat we gingen boarden kwamhet bericht dat ze een crew member misten en dat ze een substitute hadden opgeroepen die met de bus naar het vliegveld zou komen. Nee he, niet weer! Maar de schade viel gelukkig heel erg mee en volgens mij zijn we alsnog mooi op tijd vertrokken.

Na een goede vlucht, die bij Linda wel erg overstemd werd door de verkoudheid (echt, hoe vaak kan een mens niezen in een paar uur), kwamen we rond een uur of elf in Fort Lauderdale aan. Inmiddels voelde linda zich echt niet zo fit meer, dus we wilden zo snel mogelijk de koffers ophalen en de huurauto meenemen zodat we de rit naar Orlando konden gaan maken. Maar dat liep even anders…

Want nadat de eerste 2 koffers (we hadden de handbagage moeten inchecken) vrij vlot op de band lagen, kwam de derde, en belangrijkste, koffer niet opdagen. Nadat we alle andere koffers drie keer voorbij hadden zien komen gaven we de moed op en zijn we naar de bagage service gelopen. Die wisten ons vrij snel te vertellen dat de koffer niet in Fort Lauderdale was. Nee he!

Allerlei gegevens doorgegeven (handig dat we nu ook een Amerikaans telefoonnummer hebben!) en tja, toen zat er niet zo heel veel anders op dan toch de huurauto maar gaan halen en zonder koffer naar Orlando te vertrekken. Echt zo suf, ik had juist alle belangrijke dingen in 1 koffer gedaan, zodat we, bij de eerste hotelovernachting uit het oorspronkelijke plan, maar 1 koffer mee het hotel in zouden hoeven nemen. Mogen jullie raden welke koffer we nu missen… dus geen kleding, geen toiletspullen. Superhandig! Dat wordt shoppen vanmiddag…

Nou, na dit alles zijn we benieuwd of de huurauto er nog zal zijn. Inmiddels zijn we 16 uur later dan de oorspronkelijke ophaaltijd en op internet hebben we gezien dat Hertz de auto voor je vasthoudt tot 24 uur na je ophaaltijd, maar tegelijkertijd geeft Hertz NL een marge van 2 uur aan. We gaan het zien…

Maar dat ging goed! We konden dus beginnen aan de roadtrip! Die ging goed, maar doordat Linda niet fit was en we allebei ook wel een beetje moe waren hebben we er niet zo heel erg van genoten. Het was een beetje een praktische rit, waarbij we wel een leuke laad-stop voor onze Teslahadden waar we onszelf op een ijsje hebben getrakteerd en waarbij Hugo even lekker heeft kunnen racen in de auto (en gewonnen!).

Tijdens het laden werden we gelukkig al gebeld dat onze koffer gevonden was. Hij was in Atlanta terechtgekomen en zou vanmiddag nog naar Orlando vliegen. Om 18:10 zou hij daar aankomen! Superfijn, want dat zou betekenen dat we uiterlijk morgen toch wel weer over onze spulletjes zouden moeten kunnen beschikken. Dat scheelt weer!

En dan zijn we rond 17:30 eindelijk bij onze boomhut! Een mooi plekje in een groene oase, in een leuk wijkje. Ja, hier kunnen we goed vertoeven de komende week!

We besluiten meteen maar even wat te gaan eten en dan even naar het vliegveld te bellen of we de koffer niet zelf kunnen komen ophalen (dan hebben we hem in ieder geval vanavond nog). Dat bellen bleek lastig, we konden geen juist telefoon nummer vinden. Maar we vonden wel een manier om te kunnen appen met iemand. Terwijl we aan het appen waren kwam er een telefoontje binnen: iemand van de bagage service! En ja, we konden hem meteen komen ophalen. Jeeej!

Hoewel het ophalen van de koffer soepel verliep was het niet het leukste moment van de dag. We waren allebei echt moe, en Linda had naast een snotterhoofd nu ook hoofdpijn, keelpijn en eigenlijk deed alles zeer. Een beetje ziekjes. Dus zo snel mogelijk naar huis en het bedje in!

De ibuprofen doet zijn best, en het bedje ligt lekker. Het is 21:00 (mooie tijd, haha) dus terwijl Hugo nog even wat op Netflix kijkt op de bank gaat bij Linda de nacht beginnen. Morgen hoeven we niks, dus hopelijk slapen we lekker (en lang) en dan gaan we lekker rustigaan doen en plannetjes maken voor de rest van de week.

Tot morgen!

Jaaaa, vandaag is het dan eindelijk zover. De vakantie gaat beginnen! De wekker staat vroeg, want we willen om 7:13 de trein pakken vanuit Boskoop. Iets later dan we gisterochtend nog dachten. Want… gister bleek onze vlucht gecancelled! En dat terwijl het al een herboeking was van onze oorspronkelijk geboekte vlucht naar Fort Lauderdale. Eerst zouden we via Detroit vliegen, dat was een paar weken geleden omgezet naar vliegen via New York, en nu zouden we via Boston gaan. Omdat het inchecken vanuit huis niet wilde hebben we nog even met KLM gebeld, maar ook zij konden daar niet veel in betekenen. We moesten erop vertrouwen dat we mee zouden kunnen, en moesten op het vliegveld dan bij de balie alsnog inchecken. Elk voordeel heb zijn nadeel, en het voordeel van deze route tov die van via New York was dus dat we een half uurtje langer in bed konden blijven liggen. Boften wij even!

De treinreis verliep prima (al was het best een workout met die twee overstappen en de koffer van 29 kilo (jaja eigen schuld)). Eenmaal op Schiphol mochten we allebei via de priority balies inchecken omdat Hugo inmiddels de zilver status bij KLM heeft bereikt na de zakelijke reisjes van afgelopen jaar. Handig! Konden we meteen doorlopen.

En toen waren we bij de balie. Mmm er is iets mis. We stonden niet op de vlucht naar Boston. Of toch wel? Of toch niet? De jongen aan de balie deed zijn best, bleef lang aan de telefoon. Brak ondertussen zijn computerscherm van zijn desk. Dus met in zijn ene hand de telefoon en in de andere hand zijn scherm deed hij zijn uiterste best om duidelijkheid te krijgen. Hij gaf ons even de hoop dat we omgeboekt zouden worden naar business class. Dat werd het uiteindelijk niet, maar we konden wel worden ingecheckt. Jeeeej!

Eenmaal achter de security kreeg Linda het een beetje zwaar. De slechte nacht in combinatie met een opkomende verkoudheid resulteerden in hoofdpijn en moeheid. Bij de gate vonden we een bankje waar ik even kon liggen en dat deed gelukkig goed. Hugo moest me wakker maken om te gaan boarden.

Na een goede vlucht (niet op de stoelen die we eerder bedacht hadden maar toch helemaal prima) kwamen we in Boston aan. Daar moesten we zelf onze koffers over de grens brengen en meteen weer inleveren voor de volgende vlucht. Dat ging supersoepel, dus we konden ons nog een uur of drie vermaken op het vliegveld.

Totdat…. Er werd omgeroepen dat onze vlucht niet kon vertrekken omdat er geen piloot was. Naaajaaaa!

Toen belanden we in een grote rush van: wat nu? Het leek erop dat we een paar opties hadden: vanavond meteen door naar Orlando (daar willen we heen, maar ja, we hebben een huurauto geregeld vanuit Fort Lauderdale), een vlucht morgenochtend naar Fort Lauderdale, maar dan wel met een tussenstop ertussen. Of een rechtstreekse vlucht morgenavond. We kon geen info balie vinden en uiteindelijk bleek dat we moesten bellen. Hugo heeft dat gedaan, maar de persoon aan de overkant was echt nauwelijks verstaanbaar. Ik vond het echt heel knap dat ie uiteindelijk wel voor elkaar had dat we toch een rechtstreekse vlucht voor morgenochtend hadden, en dat we alleen nog naar de ticket balie moesten om dan een hotelovernachting te regelen. Echt superknap!

Het vinden van de ticket balie was zo mogelijk nog een grotere zoektocht dan naar de eerste infobalie, maar uiteindelijk hebben we ook die gevonden. Het duurde even voordat we geholpen werden maar het meisje aan de balie was heel behulpzaam en boekte voor ons een hotelkamer in het hilton dat meteen aan het vliegveld vastzat. Ook kregen we een paar maaltijdvouchers zodat we nog even wat konden eten. Het was een beetje onhandig dat we nu geen koffers hadden (en dus geen toilettas en geen kleding), maar als dat het ergste is…

Op naar het hotel! Daar bleek dat we toch niet in dit hotel moesten zijn, maar bij een ander hilton hotel. Gelukkig konden we snel met een shuttlebus die kant op.

Ondertussen was Hugo’s telefoon al leeg en ook die van mij ging het niet meer de hele nacht volhouden. Maar… slimme Linda had de telefoonkabels in de koffer gestopt en niet in de handbagage (weer wat geleerd). Dus in het hotel vroegen we of er ergens een winkeltje was waar we een kabel zouden kunnen halen. Zonder auto was dat geen optie. Mmm das best onhandig.

Omdat we allebei het beeld hadden dat het voor een gemiddelde amerikaan vrij snel zonder auto geen optie zou zijn keken we eigenwijs toch even op google maps om te kijken waar de dichtstbijzijnde Target zou zijn. 25 min lopen. Nou, het is 17:00, de zon schijnt en het hoofd kan wel wat frisse lucht gebruiken, dus wij gaan op pad! Best leuk om meteen ook weer even het gevoel van de amerikaanse supermarkt te ervaren. Naast de Target bleek ook de Dollar Tree te zitten (winkel met allemaal producten voor een euro), dus daar zijn we eerst even naar binnengewandeld. Daar waren helaas alleen micro USB kabeltjes te vinden, dus we moesten het toch van de Target hebben.

Al wandelend door de Target werd ons mandje steeds gevulder: een flesje water, vanavond nog een colaatje en een chipje is misschien ook wel lekker. Oja en die stomme papieren rietjes daar moeten we ook even wat op verzinnen. En, morgenochtend moesten we om 5:00 weer terug naar het vliegveld dus ontbijt zou hem ook niet worden. Dus meteen ook wat yoghurt/muesli bakjes meegenomen en twee lepels. Met een goedgevulde rugzak begonnen we weer aan de terugweg.

Aan het einde van de wandeling begon de vermoeidheid toch wel behoorlijk toe te slaan (vooral bij Linda). Gecombineerd met inmiddels echt een snotterhoofd was het eten een beetje ‘uitzitten’. Maar, het was wel een lekkere maaltijd, en daarna konden we meteen lekker gaan liggen. Voordeel voor ons is dat om 4:30 opstaan deze nacht nog niet zo erg zou zijn omdat we toch nog half in het Nederlandse ritme zitten.

Tjonge wat een dag! Maar het lijkt erop dat het goed gaat komen. De eerste hotelovernachting in Fort Lauderdale hebben we nu wel gemist. Even met de voetjes in de zee is daardoor ook niet gelukt, maar we hebben een lekker bed, en kunnen morgen weer gewoon op pad. Nu nog hopen dat de vlucht morgenochtend wel gaat, en dat Hertz zo vriendelijk is om onze huurauto een dag voor ons vast te houden (het lukt ons niet om ze telefonisch te bereiken dus we gaan het zien…). Wordt vervolgd!