Auteur: tossow

Vandaag weer een wat relaxtere dag. Hoewel.. om 8:00 werd er duidelijk al druk gesleuteld aan de Desperado om iets aan het benzineproble te doen . Vandaag 100km, met een vertrek tussen 9:30 en 11:00. Lekker relaxed dus. Wel moest er eerst nog getankt worden (kon Arjan tenminste ook weer gewoon rustig op gas rijden), dus terwijl de rest nog relaxt aan het ontbijten was gingen een paar mannen even de Jeeps te drinken geven.

10:30 en bijna klaar voor vertrek. Totdat… Arjan de motorkap van Michael ineens zag gloeien…! Meteen de brandblusser er bij, en het vuur gedoofd, maar helaas was de schade toen al aangericht. De Banana was klaar voor deze jamboree. Supersneu!

Zeker Katrin was even behoorlijk van slag en wilde het liefst naar huis, maar na veel overtuiging van de groep (en ook eerst nog even een rustig kopje koffie) hebben ze toch besloten om op het achterbankje mee te gaan. Dat bleek een erg goede keuze, want wat hebben ze genoten. Michael kon nu alles vastleggen op zijn go pro camera, en Katrin zat heerlijk te kletsen met iedereen en te genieten van alle mooie plekjes waar we doorheen gingen.

Weer indrukwekkende modderpoelen, beklimmingen en afdalingen. En Arno die per ongeluk met zijn tweewielaandrijving een zwarte route op reed, wat een avonturen weer. Super!

Rond half zeven waren we weer thuis en zijn we begonnen met het klaarmaken van 4 kilo overheerlijke macaroni. De simpelste ingredienten, maar wat smaakte dat goed zeg! Salade erbij gemaakt van al het overgebleven groenvoer, echt top!

De laatste avond dus het vuur kon hoog worden opgestookt, daardoor was het lekker warm en gezellig. En het was droog, dus kon niet beter. Laat op de avond nog wat hamburgers en worsten gebakken en verder lekker van de nootjes en de chipjes geknabbeld. Helaas waren de lekkere douches op (gas op) en gaven ook de douches in het toiletgebouw alleen nog ijskoud water, maar na zo’n korte ijsdouche is het kampvuur wel weer extra lekker.

Wat hebben we enorm genoten zeg! Niet te beschijven. En een ding weten we bijna zeker, ooit hebben wij ook een jeep met onze eigen naam erop! 

Vandaag vroeg op omdat we de lange route gaan doen. 230km ongeveer en we hebben gisteren gemerkt dat 100km al best veel is in dit soort omstandigheden… maar ook op de vroege ochtend konden de eitjes niet ontbreken, en hoewel het weer duidelijk minder mooi was was de stemming opperbest en reden we rond 8:15 van het terrein af.

Op naar weer een fantastische route, met regen en zonneschijn, met stof en modder, maar vooral met prachtige uitzichten en een super gezelschap.

Halverwege de middag moest er getankt worden, en bij het benzinestation onstond het idee dat een deel van de groep liever naar huis ging, en nog een rustige lange avond bij het kampvuur zou zitten. Dat gold niet voor iedereen en daarom besloten we op te splitsen. Margriet, Sebastiaan, Petra, Bas, Arno en Dick gingen terug naar het kamp en de rest vervolgde de route.

Rond een uur of acht een plekje op gezocht om wat te eten (iets wat duidelijk niet erg in de smaak viel bij Herman en Arjan, omdat zij de tijd voorbij zagen tikken en voorzagen dat ze op deze manier de route niet af konden maken). Ondanks dat wel erg lekker gegeten (pizza) en toen het begon te schemeren hadden Herman en Arjan er echt een beetje genoeg van dus zijn we opnieuw opgesplitst, en zijn Simone, Marco, Herman, Arjan, Hugo en Linda teruggereden naar het kamp. Een erg avontuurlijke tocht, waarbij Arjan zonder gas met zijn kapotte benzinetoevoerding met een slecht werkend navigatiesysteem probeerde de weg naar huis te vinden. Dat was echt geen doen en de auto sloeg om de haverklap af, waardoor we op een gegeven moment maar het besluit hebben genomen dat Herman voorop moest met navigatie op de telefoon.

Hugo heeft zijn mannetje als navigator heel goed gestaan, en heeft ons veilig thuisgebracht. Maar wat was ik blij dat we er waren! Heb Arjan een groot applaus gegeven toen we weer geparkeerd stonden. Held!

In het kamp waren de mensen die eerder naar huis waren gegaan duidelijk al in een verder vesuft stadium (niet zo gek, het was elf uur en zij waren toen al 6 uur terug), dus het kampvuur was wat zwijgzamer, en toen even later Dave, Esther, Katrin en Michael ook weer teurgwaren zocht iedereen vrij snel de tentjes op. Weer heerlijk geslapen na een weer indrukwekkende dag!

Na een heerlijke nacht (allebei echt heel lekker geslapen, ondanks dat we onze kussens vergeten waren), rustigaan opgestaan en lekker gedoucht (douches zijn echt goed!). En daarna tijd voor het ontbijt. Iedereen zette zijn spulletjes op de ‘buffettafel’ en toen hadden we echt een meesterlijk ontbijtbuffet. Echt gaaf. En masterchef Hugo verzorgde gebakken eitjes op de skottelbraai, nou, toen kon het echt niet meer stuk. Koffie en thee erbij. Mjam mjam mjam.

Rond 10:00 zouden we vertekken voor de toertocht met onderweg de mud cup. Voor ons de eerste keer kaartlezen met de bolletjes en pijltjes. Het weer was fantastisch dus goed smeren en zonder kap op pad. Faaaaantaaaastisch!! Supergaaf! Erg indrukwekkend wat die jeeps allemaal kunnen en wat een sfeer! Echt super genoten!

Onderweg de gesmeerde broodjes (en al het andere lekkers wat iedereen bij zich had en uitdeelde) verorberd en genoten van het zonnetje.

Van onze groep deden alleen Bas en Petra mee aan de mud cup, en dat deden ze erg goed! De rest heeft lekker staan kijken.

De topdag afgesloten met weer een bbq (dit keer shoarma aangevuld met overgebleven salades en door de Belgen gekochte aardappeltjes). En van alle aanwezige fruitjes en wat drank, suiker en chocoladebolletjed hebben Hugo en Michael een overheerlijk toetje gemaakt. ‘linda heeft een kok meegebracht’ en vergelijkingen met een toetje uit een toprestaurant lieten wel blijken hoe leuk dat ook weer gevonden werd. Petra zorgde weer voor de koffie en thee en de avond weer heel gezellig afgesloten met een kampvuur, in een overdaad aan lekkere snoepjes, koekjes en chipjes.

Een beetje op tijd naar bed, want morgen vroeg op voor een lange rit (230km)!

Na best wel wat stress op de woensdagavond ging het vanochtend heel erg soepel. Gisteravond was het niet gelukt om de boodschappen te doen (15 min tot sluitingstijd was blijkbaar niet genoeg ), dus dat moest vanochtend nog, maar het inpakken was al aardig gelukt, dus om kwart over acht waren we al klaar voor vertrek. En na de laatste boodschappen waren we dan ook als eerste, nog voor de afgesproken tijd in Bodegraven. Klaar om te gaan!

De rest opgewacht, de groep werd steeds completer, nog een bakje koffie gedronken in de vakgarage en toen om half elf bleek dat Arno niet meer naar Bodegraven zou komen de vrachtwagen, jeep, oplegger en auto gestart. Daar gaan we!!

Al vrij snel de eerste panne inderweg, kortsluiting in de verdeelkap (?) van de Moppie. Dus bij een parkeerplaats Moppie op de oprijwagen gereden en The Essie eraf gereden en doorgereden. Echt leuk om te zien hoe we iedereen meteen in actie komt en het probleem binnen no time gevonden is. Wat een sfeer! Heerlijk dat we er vanaf seconde 1 onderdeel van zijn.

Onderweg diverse tussenstops (ook het tanken en het laden deden we gezellig samen) en een rit waarin we zuiniger dan ooit hebben gereden (de vrachtwagen had het erg zwaar in het heuvelachtige landschap dus we gingen soms maar 30km/u). Supermooi weer. En onderweg liet Arjan ons al weten dat we op de camping konden laden dus we konden tot het einde meerijden met de rest.

Eenmaal op de camping was het kamp al aardig opgezet (Margriet en Simone waren vooruit gereden en hadden al wat tentjes opgezet), en konden we na een gezellig drankje onze tent opzetten.

Daarna de bbq aan en al snel werd duidelijk dat Hugo veel plezier had achter de bbq en de skottelbraai, en dat werd errug gewaardeerd door de groep !

Nog even naar de briefing en daarna de eerste topdag afgesloten bij een mooi kampvuur.

Daarna heerlijk geslapen in de fantastische slaapzakken in de toptent. En wat het heerlijk om zo in de buitenlucht te slapen!

Zin in morgen!