Vandaag is Phil Collins de artiest van de dag. Oh mam, sommige Tarzan nummers… daar kreeg ik gewoon kippevel van, en zelfs een beetje natte ogen. Wat was dat even een moeilijke periode, en wat maakte ik me toen druk over dingen waar ik nu van denk: Let it go!
Maar… ‘On my way’ was toch wel het liedje van vandaag. Vandaag het grootste deel verhard gereden, richting Portugal. Hugo en ik hadden het erg gezellig in de auto, meer kletstijd dan anders, was ook wel weer een keer leuk. Weer allerlei ideetjes bedacht voor tripjes en natuurlijk ook veel gesproken over deze ervaring. Want dat is me er een! En natuurlijk lekker een muziekje geluisterd, keihard meegezongen in de wind, soms zelfs even een dansje met de armen erbij. Ja we hadden het wel nasr ons zin 😊.
Onderweg geprobeerd gas te tanken, dat ging bij Herman en ons prima, bij Arno ging het moeizaam en bij Arjan hield de pomp er helemaal mee op… leeg. Gelukkig kregen we snel een herkansing. Rond de lunch het nieuwe roadboek opgepakt en daar meteen een schaduwplekje gezocht voor de lunch. Supermooi plekje weer, dit keer met nieuwsgierige klingelende koeien met bel om ons heen. Echt grappig!
De eerste camping die we opzochten was een soort spookstadje geworden, dus daar moesten we toch nog even naar doorzoeken. Maar een leuke gevonden! Simpele camping, met veel bomen en veel ruimte. Beetje zoeken naar een vlak stukje om op te liggen, maar weer een prima plekje gevonden. Voelt goed!
Lekker even afgekoeld en afgespoeld in het water samen met Leen, terwijl Herman en Arjan nog even wat brood en water gingen halen in een dorpje verderop. Hugo en ik hebben nog een spelletje gedaan, en ik vertel niet wie gewonnen heeft 😉.
Tijdens het koken heeft Hugo de drone nog weer even uitgepakt. Ging veeeel beter dan de vorige keer! Blijft toch wel erg leuk en het blijft ook wel voor hilarische momenten zorgen (we zijn toch steeds allemaal een klein beetje bang dat we onthoofd worden 😜).
Nu na een lekker esspressootje weer bijna bedtijd! Morgen verder over de route in Portugal!
