‘I won’t take the easy road, won’t take the easy road no no’
Dat is wel het thema van deze dag! We gingen vandaag op de navigatie (slaan een roadboek over op weg naar Portugal), binnendoor, de kortste route. Een perfect recept voor spannende routes. En zeker vandaag, door de talloze olijvenvelden. Het ene na het andere weggetje was afgesloten en dat zorgde voor spectaculaire momenten tijdens het rijden. Kleine doowadingen (de ene droog, de ander met nog een klein stroompje), een tochtje op een supersmal weggetje die we uiteindelijk in de achteruit nog terug moesten, en een ietwat illegale tocht door een olijfboomgaard (die boer zal vanmiddag wel gedacht hebben: waar komen die bandensporen nou toch vandaan?). Dat laatste stukje was extra bijzonder, die olijfbomen zijn niet zo hoog en staan voor een Jeep niet ver genoeg uit elkaar, dus we hebben voorzichtig al wat olijven uit de bomen geschud. Tjonge, wat lag de auto vol na afloop! En zelfs mijn broekje zat helemaal vol 😊. Hahaha dat laatste zorgde wel weer voor een bijzonder moment (ik kreeg het er zittend niet uit dus ben maar even gaan staan, was voor achterliggers Arjan en Arno wel een apart gezicht denk ik 😊.
Maar echt gaaf om te zien hoe Herman en Arjan blijven proberen om er doorheen te komen. Als het linksom niet lukt dan gaan we rechtsom, zonder op te geven en zonder de overstap naar de verharde weg te maken. Echt gaaf om dat mee te maken! Zo kom je echt op de gaafste plekjes en de meest spannende momenten. En als het dan allemaal lukt is dat echt zo’n gaaf gevoel!
Na de lunch (midden op het pad maar weer een prachtig plekje) wel iets meer verhard gaan rijden zodat we toch nog wel een beetje op tijd weer bij de geplande camping te komen.
Echt weer een gave tocht!
