Frankrijk dag 5: Waterloop

De ochtend start heeeeel rustig op, want we hebben dus maar een kleine route te gaan. De regen is gestopt en de tent is nog nat maar het zonnetje doet echt al wel zijn best om door het dikke wolkenpak heen te stralen. Tegen de tijd dat we weggaan zijn er al wat blauwe stukjes te herkennen, en naarmate we verder komen klaart het steeds meer op.

We zijn de afgelopen dagen al 2x langs een grote kerk gereden die is opgedragen aan Jeanne d’Arc en nu we er de derde keer langskomen besluiten we even een kijkje te nemen. Daarna vervolgen we onze route over met name mooie grindpaadjes door het bos en over de heuvels. Rond 13:00 gaan we lunchen en we hebben een mooi plekje zonder wind en met volop zon. We zitten heerlijk dus blijven lekker lang zitten. Daarna vervolgen we de route. En grappig genoeg werd het vanaf dat moment best een pittige modderige, smalle route door een bosrijk gebied. Heel anders dan de ochtend. Best een beetje zweten maar echt weer heel erg leuk!

Bij een doorwading die we moesten maken hadden we even twijfel hoe diep het zou zijn, dus Linda ging op de blote voeten verkennen. Dat viel mee dus we konden makkelijk door. Midden in de plas stond ik op Hugo te wachten om in te stappen, maar hij reed me mooi voorbij! Tssss. Op de blote voetjes verder door het ijskoude water (was best lekker verfrissend hoor, haha) en hop, daar konden we weer verder!

Na de rit waren we rond half vier terug op de camping en konden we na een koud colaatje op pad voor wat inkopen voor een bbq en wat brood en eten voor morgen. Eenmaal bij de Lidl bedacht ik me dat ik geen muntje voor de kassa had. Tja wat doe je dan? Dan moet je verplicht een ijsje kopen om wisselgeld te krijgen. Hihi. Daar hebben we van genoten en toen ie op was konden we de inkopen gaan doen.

Vanavond worden het broodjes hamburger met een zelf in elkaar geknutselde ‘huzaren’ salade. Met een roseetje. En voor later in de week kopen we een voorraadje bonen voor een chili.

Terug op de camping even lekker gedoucht en op het gemakkie gegeten en afgewassen. Grappig hoe relaxed en lang de dag zo voelt. We zitten tot zonsondergang in het zonnetje. De avond blijft gelukkig weer droog, dus we zitten lekker en kruipen daarna weer het tentje in. Op naar morgen!

Frankrijk dag 4: Weer een prachtige dag

Vanochtend besluiten we dat we vandaag alleen de route van gister afmaken en morgen de volgende etappe doen. Dan blijven we nog een nachtje langer in Neufchateau (wel lekker dat we dan de tent niet hoeven afbreken en op te zetten).

Rond een uur of tien vertrekken we naar het punt waar we gisteren zijn gestopt. Het vertrek verliep niet zo soepel, want we hadden de steun van ons reservewiel niet vastgezet dus die vloog bij de eerste bocht los. Op een paar cm na vloog het viel in een auto die langs de weg stond. Pffff een engeltje op onze schouders!

De antenne heeft het alleen niet overleefd, dus we kunnen niet meer echt lekker communiceren via het bakkie. Later maar even kijken of we dat kunnen fixen.

Bij het startpunt nemen wij de koppositie weer in en daar gaan we weer! Opnieuw prachtige weggetjes. Paadjes door de weilanden, in de bossen, in dalen en op heuvels. Met weer genoeg vocht en ook een heleboel blubber (sta er elke keer van te kijken dat Armo’s auto er doorheen komt). onderweg tovert Herman een nieuw voetje tevoorschijn voor de antenne en kunnen we de mannen ook weer van een wat grotere afstand verstaan.

We genieten weer volop en stoppen onderweg bij een mooi plekje om te lunchen. Onder een boom die volop bloesem regent en bij een oud badhuis met een heel ouderwetse kogelbaan. Leuk plekje! En we worden weer volop getrakteerd op de zon, heerlijk!

Rond een uur of twee is de route af en zijn we weer bij de camping. Daar kunnen we nog even lekker relaxen. Eigenlijk hadden Hugo en ik het plan om wat inkopen te doen voor een bbq, maar alle winkels zijn hier op zondag dicht, dus het wordt toch een pastamaaltijd. Ook lekker.

De heren knutselen wat aan hun auto en navigatiesysteem en wij gaan een rondje lopen om een geocache te vinden. Dat laatste lukt helaas niet, we hebben echt wel goed gezocht, de hint vertaald vanuit het frans, maar helaas. Op naar de volgende. Die zit op een plek met heel veel spinnen(rag), en bij stilstaand water (dus veel muggen). We doen echt ons best om dat alles te trotseren maar ook hier lukt het ons niet. Dan nog een laatste poging vlakbij de camping, maar daar zijn ze met een verbouwing bezig waardoor we niet in de buurt van de cache kunnen komen. Nou moe! Wieweet morgen een nieuwe poging.

De laatste foto in het plaatje is de binnenkant van een paal van een verkeersbord waar we de dop af hebben gesloopt in een poging de cache te vinden, helaas liet de foto zien dat er niks in de buis zat…

We gaan lekker koken en eten dat nog in het zonnetje op. Dan begint de lucht toch echt wel dreigend te worden en gaat het erg hard waaien. We zetten de tent nog even vast met wat extra scheerlijnen en dan begint de weeranalyse. Alle apps zeggen net wat anders maar in de praktijk gaat veruit de meeste regen langs ons heen. Wel hebben we prachtige donkere luchten met mooie bliksems om ons heen. Best een kadootje eigenlijk.

We hebben weer leuke gesprekjes en lol om het weer. En uiteindelijk rond 22:15 begint het dan toch echt. We besluiten ieder de eigen tent maar op te zoeken en lekker te gaan liggen. Ik lig lekker en val meteen in slaap. Hugo kijkt nog een serietje en gaat dan ook lekker slapen. Op naar morgen. Een dag met een route in een lus, relatief kort dus we kunnen rustigaan doen. Ik ben benieuwd wat alle regen om ons heen heeft gedaan met de paadjes…

Frankrijk dag 3: Waterballet

In de ochtend komt het zonnetje al weer snel op ons plekkie kijken dus we hebben weer een vrolijk ontbijt. Daarna pakken we de boel weer in en gaan we op pad en proberen Neufchateau te bereiken zodat we daar twee nachtjes kunnen staan en vanuit daar ook de volgende route (een lus) kunnen rijden. Dat is waarschijnlijk wat te optimitisch want we moeten nog heel wat kilometers van de route van gister en de nieuwe route is ook 126km lang. Dus we kijken hoe ver we komen en rijden we vanuit daar rechtstreeks naar Neufchateau.

En whaaa wat is het weer een gave route vandaag. We komen van de ene doorwading in de andere, de paadjes staan stuk voor stuk onder water. Op een gegeven moment kwamen we zelfs bij een stuk waar we echt niet verder konden, daar was de weg echt helemaal in een rivier veranderd. Wat een belevenis weer zeg!

We rijden door tot een uur of vier en genieten volop van de prachtige route, de zon en de afwisselende landschappen en ondergronden. Bij terugkomst op de camping ontstaat er bij Linda een hoofdpijntje en nadat ze even samen met Arjan een boodschap is gaan doen zet die even flink door. In de tent is het te warm, daarbuiten te hard op de grond. Het is even zoeken, maar gelukkig ontstaat er na een klein uurtje een windje en dan helpt het om even te gaan liggen. De misselijkheid trekt weg en ik kan gelukkig weer meeeten. Iets te intensief genavigeerd denk ik, en te weinig gedronken. Gelukkig ben ik er weer.

Hugo had ondertussen weer een creatieve nasi gemaakt, die hebben we lekker opgesmikkeld en daarna hadden we een lekker avondje. Ik ben wat eerder naar bed gegaan en oooooohh wat lag dat bedje lekker!

Frankrijk dag 2: De wildernis in!

Na een gezellig ontbijtje is het tijd voor de eerste rit. Arjan heeft gezorgd dat er een mooi roadbook beschikbaar is, dus zodra we bij het beginpunt zijn kunnen wij voorop en dan kan het avontuur beginnen. Tenminste… dat proberen we. Maar hoewel de startsituatie echt wel leek te kloppen, waren de volgende situaties toch telkens net niet helemaal kloppend, en hoorden we al snel van Arjan dat de gpx de andere kant op wees. Na nog wat puzzelen kwamen we erachter dat we op het verkeerde startpunt waren begonnen. Hahahhahaha. Oepsie.

We rijden dus nog een kilometer of 50 verder naar het echte startpunt en dan kunnen we echt echt echt beginnen. En whaaa wat begint het meteen met een gaaf modderstuk. Voor ons heel leuk maar voor Arno (die met zijn 2WD werkjeep is) is het wat minder. Die komt dus ook al snel vast te zitten en daardoor Arjan ook. De lier komt tevoorschijn en even later ook het snatchblok (voor mij weer iets nieuws, haha). Uiteindelijk komen ze los en kunnen we weer verder. Tenminste… dan start Stitch ineens niet meer. Gelukkig staan we bijna bovenaan een bergje en kunnen we hem met zijn alleen een stukje omhoog duwen en kan ie daarna al rollend naar beneden alsnog gestart worden.

Dus we kunnen door! Een prachtige rit met heel veel zon, heerlijk. We redden het niet om de hele rit uit te rijden (tenminste, het is ook lekker om op tijd weer op de camping te zijn), dus rijden naar een camping in de buurt en rijden dan morgen weer door naar een punt om daar de route verder op te pakken. Dan kunnen we morgen misschien 1,5 route rijden. Nu gaan we lekker de tent opzetten.

De aankomst op de camping is bijzonder. We zijn bij een camping waar de receptie maar een half uurtje per avond open is dus we mogen zelf een plekje zoeken. We vinden een mooi plekje, en we willen daar ons kamp opzetten maar dat ging niet gebeuren. Onze toekomstige buurman kwam meteen melden dat we op zijn plek gingen staan. De hele plek was volgens hem van hem. Een compleet landgoed had ie voor zichzelf geclaimd. Hahaha, nou hij doet maar. We gaan wel aan de overkant staan.

Tentjes opgezet, biertje/colaatje gedronken en toen konden wij lekker een maaltje maken terwijl Arno nog hard aan de bak moest om zijn voor as te vervangen (teveel speling op zijn lagers dus het was behoorlijk kapotgereden). Voor Hugo weer een leuke les om mee te kijken. Gelukkig lukt alles en daarna smaakte het maaltje extra lekker. Er blijft nog wat over, maar dat is morgen tijdens de lunch vast nog lekker.

Het blijft lekker lang licht, dus we kunnen lekker in het zonnetje blijven zitten totdat het vanzelf donker wordt. Een mooie dag met weer mooie ervaringen. Nu lekker slapen!

Frankrijk dag 1: Jaaa, alweer op pad!

Na een iets te drukke week (en voor Hugo zelfs nog een stukje werk-ochtend) zijn we er klaar voor… we gaan weer op pad!

Stitch is volgeladen en rond 10:45 zijn we op weg. In Waarder doen we nog even een bakkie en rond 12:00 gaan we dan echt: op pad naar Arlon, onze eerste stop.

We hebben wat file onderweg maar we zijn mooi op tijd op de camping. Een mooie (doorreis) camping. Nog lekker de tijd om de tenten op te zetten en daarna uitgebreid te genieten van het zonnetje. Want wat is die lekker aanwezig!

Voor ons is het de eerst keer met onze nieuwe Tipi tent, eens kijken of die net zo makkelijk is als zijn kleinere broer.

Aan het opzetten ligt het in ieder geval niet. Haringen in de grond, stok in het midden en klaar! We schrokken wel even van de lengte van de stok, hahaha we kunnen er wel een tweede verdieping in maken. Maar heerlijk hoor, kunnen we goed staan. Het is een fijne ruime tent! De deur is een beetje laag, en de sluiting is niet helemaal handig als je de binnen en buitentent beide dicht hebt, maar vooralsnog heel blij mee!

We hebben spullen meegenomen voor een nasimaaltijd, dus we gaan lekker kokkerellen. Eitje bakken, sateetje bakken, een nasiprutje maken met Hugo kruiden. Een heerlijk maaltje!

Na de week waarin ik af en toe een mopper had over het inpakken en de zooi in huis, zijn we nu toch wel al meteen helemaal weg en met het hoofd in vakantiemodus. Lekker rijden in het zonnetje, muziekje erbij. Een heerlijk vrij gevoel weer, en via Maastricht naar het zuiden geeft ook meteen weer lekker het gevoel van ‘in het buitenland zijn’. En kijk al de hele dag naar dit moment: lekker in de slaapzak met het hoofd in de frisse lucht. We gaan lekker slapen… tot morgen!

Florida dag 22: Bonusdagje

Vandaag voelt echt een beetje als een bonusdagje. Doordat we zo laat op het vliegveld hoeven zijn, en doordat we de weg hier inmiddels echt wel goed kennen, hebben we het gevoel dat we nog een hele vakantiedag hebben. En het is weer prachtig weer, heerlijk!

We eten onze yoghurtjes op en pakken de koffers in. Met het weegschaaltje kijken we wat we nog moeten herverdelen en rond 11:00 zijn we er dan echt klaar voor (al zijn we nu al bezweet door de inpakactie (en we zijn ook allebei niet helemaal fit (snotterig) dat helpt vast ook niet).

De koffers in de auto, en dan rijden we naar een outlet toe. We komen enorm in de file en denken even na over wat we dan zullen doen. We besluiten eerst ergens anders heen te rijden om een kopje koffie met een Cinnabon roll te halen. Linda zegt al de hele reis dat ze daar zin in heeft, omdat ze er in Hoog Catherijne regelmatig langsloopt, en dat ruikt zoooo lekker, maar het is wel 1000 KCal per stuk… dus ja… maar op vakantie mag het! Dat doen we uiteindelijk bij een andere outlet. Een heerlijke ijskoffie met de Cinnabon. Linda zou het en bankje zoeken en eerst was er alleen een in de zon vrij… nou, toen ik ging zitten schroeiden mijn benen meteen vast aan het bankje. Gelukkig kwam er niet veel later ook een bankje in de schaduw vrij en daar hebben we lekker zitten smikkelen van ons gedeelde koekje.

De rest van de middag besteden we door wat bij de outletwinkels rond te kijken, ook op een plek waar we nog niet eerder zijn geweest. Het is weer leuk, maar het is wel echt zinderend heet vandaag. Alle mensen om ons heen hebben er last van. En als we later nog even wat eten voordat we naar het vliegveld gaan verkiezen zelfs wij de tafeltjes binnen boven die van buiten. Zelfs de parasols helpen weinig, er is gewoon geen zuchtje wind.

We rijden via een creatieve route naar een benzinestation vlakbij het vliegveld, en niet veel later rijden we mooi op ons voorbedachte schema naar binnen bij de autoverhuur.

We hebben in het vliegtuig weer plekjes bij de nooduitgang dus we kunnen breeduit zitten. Alleen is het zo ruim dat we niet bij de muur zitten, dus daardoor lukt het bij Hugo niet echt lekker om een houding te vinden om te slapen (we hebben fijne kussentjes maar die zijn eigenlijk alleen fijn als je ergens tegenaan kunt liggen). Bij Linda lukt het slapen iets beter maar we hebben allebei behoorlijk last van een verstopte neus en een zere droge keel. En we krijgen echt weinig drinken dus aan het einde van de vlucht zijn we het allebei zat en is het hoofd van Linda weer aan het ontploffen. Snel 2 grote flessen water gekocht, aspirientje genomen en dat hielp gelukkig!

Op London Heathrow hebben we ongeveer 1,5 uur (zou iets korter zijn maar ons vliegtuig heeft een half uur vertraging). Het laastste stukje vlucht zitten we ver van elkaar, maar dat duurt natuurlijk maar 45 min dus dat gaf niet zo.

De auto opgepikt bij de Valet parking (dat is toch echt wel luxe hoor!) en door het mooie zonnige landschap rijden we naar ons fijne huis. Wat is de tuin alweer groen! En wat is het gras alweer hoog! En wat is het koud in Nederland! Hahaha.

We nemen allebei een lekker uitgebreid bad, zetten de eerste wassen aan en eten frietjes om het af te leren. We kijken de F1 race terug (het is soms moeilijk om wakker te blijven), en gaan het straks maar niet te laat maken. Weer lekker slapen in ons eigen fijne bed!

Wat hebben we weer enorm genoten van deze reis! Zoveel indrukken! Het basketbal, de hardloopwedstrijd, de (voor ons) nieuwe pret- en waterparken, de fantastische plekken in de Caribbean en Latijns Amerika tijdens de cruise, de luiaarden, de gigaspinnen, het ziplinen, de zeesterren, het kanoen, het midgetgolfen, de superhoge zweefmolen… tjonge jonge… het lijkt wel een jaar! En hoewel het ook weer superfijn is om thuis te zijn, kijken we stiekem toch ook al wel weer uit naar een volgende keer…

Florida dag 21: Volcano Bay en Starflyeren

Vandaag doen we dus een dagje Volcano Bay. Het is zo’n 20-25 min lopen vanaf het hotel en onderweg pikken we bij de walgreens nog even een yoghurtje met muesli en een banaan op en die eten we op een bankje langs de weg in het ochtendzonnetje op.

Het is echt waanzinnig weer. 33 graden, volle zon, bijna geen wind. Dus van luieren op het strandbedje met een boekje komt weinig. Veel te heet, haha. Van luieren op de lazy river en in de wildwaterbaan des te meer. Heerlijk! We drijven en glijden wat af.

We hebben vandaag onze laatste snackjes opgemaakt en verder niet gegeten (ook wel eens goed, haha), en daardoor beginnen we op de terugwandeling toch echt wel een beetje trek te krijgen. Eenmaal op de hotelkamer kleden we ons even om en het is uiteindelijk alweer 20:00 als we op pad gaan om wat te eten. Dat smaakt nu lekkerder dan ooit, we hebben heerlijk zitten smikkelen van onze spicy sizz’lin pan.

We halen nog even een kofferweegschaal (we willen even zeker zijn dat we niet teveel mee terugnemen en ineens moeten bijbetalen) en een ontbijtje voor morgen, en dan is het tijd voor de afsluitende excursie van de vakantie: de Starflyer! Een zweefmolen op 150 meter hoog. Whaaaa!

Hugo vond het vooraf al best spannend (heeel leuk dat we dit wel samen gaan doen), maar als ik eenmaal zit en we met de blote voetjes omhoog gaan en toch wel heel erg snel met heel veel wind echt heeeeel erg hoog rondvliegen ben ik ook niet zo’n held meer. Beide handjes klam van het zweet aan de stang, hahaha.

Maar het uitzicht is prachtig! En we hebben het overleefd! Echt weer een mooie, en spannende, ervaring!

We lopen nog even een rondje (het is nog steeds echt warm!) en dan is het inmiddels al weer morgen, dus we gaan het bedje maar opzoeken. Morgen hebben we nog een groot deel van de dag vrij te besteden (moeten om 17:00 op het vliegveld zijn) dus dan hebben we tijd zat om de koffers te pakken, nog even rond te wandelen in de outlet mall, en de auto in te leveren. Een lekker gevoel!

Florida dag 20: Dag schip!

Het grote voordeel van je koffers de avond van tevoren inleveren is dat je ‘s ochtends niet veel meer hoeft te doen. we kunnen dus vlot opstaan en nadat we afscheid hebben genomen van onze fijne kamer lekker gaan ontbijten.

Na het ontbijt kan dan het grote wachten gaan beginnen. Om 9:00 beginnen ze met nummer 1 en het duurt maar en duurt maar. Uiteindelijk zijn wij (nr 23) pas rond 13:00 (!) aan de beurt. Pffff. Gelukkig mochten we in de tussentijd nog wel wat drinken, en konden we natuurlijk een spelletje doen, maar het voelde toch wel een beetje als zonde van onze tijd. Eerder deze vakantie hadden we nog het plan om deze dag misschien nog even naar de Keys te rijden voordat we maar Orlando terug zouden gaan. Dat was al een strakke planning als we om 9:00 van het schip hadden gemogen, dus we hadden al besloten dat niet te doen, maar nu zou het al helemaaaal geen optie meer geweest zijn.

Dat maakte dan ook dat we eigenlijk geen haast hadden en dan maak je er het beste van. Het is weer heerlijk weer en we zijn met elkaar. En eenmaal van het schip hebben we onze eerste ervaring met Uber om van de haven naar de autoverhuur op het vliegveld te gaan, en dat is echt top! Een taxi had niet soepeler kunnen gaan. Wij zijn fan!

Ook het ophalen van de huurauto gaat erg soepel, dus uiteindelijk rijden we rond half drie weg richting ons tweede thuis: Orlando!

We maken er weer een gezellige roadtrip van, met een hapje, een drankje en een plasje onderweg. Doordat we onderweg ook avondeten is het al donker als we Orlando aankomen. Dan is het stiekem best wel fijn dat je de weg al kent en weet waar je moet zijn. Dus we checken in, parkeren de auto, dumpen de koffers en gaan nog even gezellig naar buiten. Want… we gaan midgetgolfen tussen de alligators!

We sluiten de dag af met een handgemaakt ijsje bij het post-it winkeltje (dat duurde veel langer dan verwacht, ze waren qua personeel nogal onderbezet) en ronde middernacht zijn we weer op de kamer.

We hebben inmiddels dat we morgen nog een relaxdagje doen in Volcano Bay, dus daar kopen we nog even kaartjes voor en dan gaan we lekker slapen.

Florida dag 19: Laatste zeedagje!

Hoewel we de wekker niet hebben gezet worden we mooi op tijd wakker voor de aerobics en Linda voelt zich fit dus… tijd voor actie! Het is weer een leuk lesje, met een grote groep.

Na het lesje tijd voor een lekker ontbijtje, een koffietje, en een dagje luieren! We zoeken weer een lekker plekje (ons ‘favoriete’ plekje heeft vandaag wat last van de rook uit de uitlaten, dus we zoeken een ander plekje) en we eindigen precies naast een van de bubbelbaden. Prachtig plekje zeg ik!

Begin van de middag geven we de lijven wat rust van de zon en doen we weer een nieuw spelletje, we maken een dino-pretpark met een roll and write. Daarna klimmen we weer 9 verdiepingen omhoog om via het buffet weer naar ons zonnebedje toe te gaan. Daar lezen we en bubbelen we nog wat, drinken een m/cocktail en voor we het weten is het alweer tijd voor de zonsondergang. Die beleven we weer vanaf ons balkonnetje. Heerlijk is dat.

Douchen en omkleden voor de Italiaanse avond (we hadden echt onze hele kledingkast wel kunnen meenemen, we hebben al een aantal gala avonden gehad, een witte avond, een 60-70-80s avond, nu een italiaanse avond… we proberen aan het personeel te vragen of we dat thuis al hadden kunnen weten, maar ze begrijpen de vraag niet goed en blijven maar antwoorden dat het niet elke keer in het krantje staat dat je de avond van tevoren op je bed krijgt. Ja, dat weten we, maar dan moet je maar net wat wits of italiaans in je koffer hebben zitten…

In ieder geval zijn de tafels mooi in het rood, groen en wit gedekt en we hebben weer een gezellig dinermoment. De tafelgenoten hebben een uitgebreid briefje gemaakt met al hun gegevens zodat we contact kunnen houden en ze in Breda op kunnen komen zoeken. De obers doen opnieuw een dansje (als we eerlijk zijn duurt dit wel wat te lang en de muziek bij het dansje staat zo hard dat we niet verder kunnen praten) en de obers komen nog weer een keer vragen of we ze echt wel een 10 willen geven. Want een slechte beoordeling leidt tot een week cursus of in wen slechter geval moeten ze dan afval gaan opruimen….

Na het eten moeten we de koffers in gaan pakken, want die moeten vanavond voor 23:00 buiten de kamer staan. Op ons bed ligt dan de sprei gevouwen in een hartje. Voor de kamerjongen geldt natuurlijk hetzelfde met die beoordelingen…

Het inpakken gaat best soepel dus we kunnen mooi op tijd naar de laatste show. Dat is weer een spektakel!

Na de show gaan we weer naar de sportsbar, want nu gaat het echt eindelijk gebeuren… we gaan bowlen!! Hahaha het stelt uiteindelijk weinig voor (we hebben allebei maar 4 of 5 beurten kunnen doen) maar het was toch echt even leuk! En zelfs een strike en een paar spares, knap he!

We kijken nog even op het dek (daar draait Indiana Jones vanavond) en pikken nog een havermoutkoekje mee, maar Linda vindt het al snel te winderig en ook een beetje fris, dus rond middernacht zoeken we lekker de hotelkamer weer op. Morgen moeten we een beetje op tijd op, want ondanks dat wij in de groep zitten die pas om 11:20 van boord gaan moeten we toch de kamer al om 8:30 verlaten en het ontbijtrestaurant is maar tot 9:00 geopend.

Vergeet ik helemaal te vertellen dat het schip vandaag een technisch probleem heeft waardoor we minder snel kunnen varen. Uiteindelijk heeft dat voor ons niet zoveel gevolgen: ze denken een uur later dan gepland in Miami aan te komen. Om 8:00 ipv 7:00. Nou, daar zullen wij niet veel van merken, haha.

Florida dag 18: Roatan (Honduras)

Jaaaa vandaag gaan we snorkelen! We meren vroeg aan in Roatan en van een afstandje is al goed te zien dat het een mooi eiland met mooie stranden is. Komt mooi uit, want daar gaan wij naar toe!

Na het ontbijt (waarbij Hugo per ongeluk zoetstof op zijn eieren deed ipv zout, hahaha) gaan we rustigaan naar het theater en als het nummer van onze bus wordt omgeroepen gaan we naar beneden om de bus op te zoeken in de haven. We zien al snel onze bus, maar denken ook meteen: mmm daar gaan nooit alle mensen met ons busnummer in…

Er blijkt een tweede busje achter te staan, maar dan nog… eenmaal in het busje snappen we hoe het past. Het busje staat echt veeel te vol met stoelen. Je kunt er amper meer tussendoor lopen. En dan zitten er ook nog allemaal net iets te volle mensen op. Het is echt alsof we als sardientjes in de bus zitten. Tot overmaat van ramp zit de zitting van Hugo’s stoel los, zit ik bij de wielkuip en kan ik mijn benen niet kwijt, en is er amper iets van airco te voelen bij zo’n 33 graden….

Maar het mag de pret niet drukken! Na een niet heel comfortabele reis met een te lange shop-stop maar met toch wel weer een leuk uitzicht vanuit de bus komen we uit bij een strandtent waar vandaan we de boot gaan pakken om te gaan snorkelen. Wat een verademing! Zuurstof, mogelijkheid om even te plassen, en… wat is het hier prachtig!

Onder water worden we getrakteerd op heeeeel veel (en grote/dikke!) zeesterren en bij de tweede stop zien we een slang en een wrak. Het wrak was niet heel spectaculair, maar de visjes en het koraal eromheen, en de prachtige zon maakte het helemaal goed.

Na afloop bleven we nog even op het strand, mochten we nog een empanada ophalen, en konden we ons even opladen voordat we weer terug de bus in mochten (moesten). We hadden zelf wel het gevoel dat alles veel langer duurde dan verwacht, dus begonnen ondertussen wel te denken: mmm moeten we niet vertrekken om weer op tijd bij het schip te zijn voordat die vertrekt?

Uiteindelijk propten we ons met zijn allen weer in het busje en daar gingen we dan. Race tegen de klok, die we niet haalden. Uiteindelijk dus te laat bij het schip, gelukkig nog wel voor de officiele vertrektijd. We waren nu dan toch wel heel blij dat we met een vanuit het schip georganiseerde excursie weg waren. We mochten er nog in en konden weer lekker lunchen en de rest van de middag lekker luieren. Beetje boekje lezen, beetje sporten.

En ‘s avonds weer gezellig aan tafel met Marcel en Cecilia. De obers gaven een klein optreden en we kregen het vriendelijke verzoek om de ober een goede rating te geven (dat is erg belangrijk voor het verloop van zijn carriere). Nou daar was niets op aan te merken dus dat zullen we doen.

Na het eten spelen we samen in de sportsbar nog een potje Mario op de switch waarbij we worden toegelachen door de bediening. Helaas heeft Hugo glansrijk gewonnen. Haha.

De show van vanavond is een goochelaar die echt leuke dingen kon/deed met zijn vingers en een zaklamp. Van die schaduwen met je handen die je in een bios ook kunt maken. Met bijpassende muziek, erg leuk gedaan!

Linda gaat nog een keertje op tijd naar bed en Hugo doet nog een spelletje. Morgen nog een lekker dagje relaxen tijdens een zeedag!