Frankrijk dag 4: Op naar Aix les Bains… of toch niet?

Hahaha ja onze reis zit vol verrassingen 😊. Dachten we vanochtend zeker te weten dat we de komende twee nachten door zouden brengen aan een groot meer in een toeristisch plaatsje door te brengen, zitten we nu op een heerlijk rustige camping aan een veel kleiner meertje. Zo kan het gaan 😉.

Vanochtend eerst naar een bakkertje gewandeld in en dorp, en daarna op het gemakje ontbeten en ingepakt. Er staat een korte, maar mooie route op ons te wachten, waarvan google maps al zegt dat we niet sneller dan 50km/u zullen gaan. Klinkt goed! En dat is het ook, wat een prachtige route, wat een mooie bergen, wat een verre gezichten. En vooral ook: wat groen! Echt genieten. Te mooi om niet te stoppen dus we hebben dan ook een paar mooie picknickplekjes uitgezocht onderweg. En wat een zon! Strakblauwe luchten, de hele dag het zonnetje op ons bolletje door het open dak. Heerlijk 😊.

Eenmaal bij de beoogde eindbestemming dachten we: whaaa wat een plaatje! Supermooi meer, omringt door bergen, en veel toeristische bedrijvigheid. Meer richting de camping begon al wel het gevoel te komen: zou dit wel goed gaan? En eenmaal op het terrein dachten we: mm het staat hier best wel hutjemutje vol. En bij de receptie was het meteen duidelijk: dat gaat hem niet worden.

In het plaatsje zelf waren meer campings, maar in het campingboek had ik ook een andere camping gezien die me wel aansprak. Op 30km, maar wel 48 min rijden. Maar het is nog best vroeg, het zonnetje schijnt nog volop, dus wie doet ons wat. We gaan het gewoon proberen!

En dat was een schot in de roos. Ook dit is een mooi meer (veel kleiner maar net zo mooi tussen de bergen) en veeel minder druk en stiekem vinden we dat ook best lekker. Tent opgezet (de grotere deze keer) en toen hadden we allebei erg veel zin in een duik. Dus hup, naar het zwembad! Even voelen… whaaa wij zijn teveel verwend! Wat een ijskoud water 😬😬😬.

We vonden dat we dapper moesten zijn dus met pijn en moeite (bij Linda iets meer dan bij Hugo) eindelijk koppie onder gegaan. Snel eruit en opwarmen in de zon! Tenminste, dat dacht Linda. Maar Hugo ging toch ook het diepere bad proberen. En omdat ik er van overtuigd was dat als het kleine bad al zo koud was dat het grotere dan vast nog kouder zou zijn, geloofde ik er niks van toen Hugo gebaarde dat het water warmer was. Toch maar even voelen, en jahoor, heeeerlijk warm water! Ik weet niet zeker of het kwam door het contrast met het andere bad, maar dit voelde zelfs nog wel een standje warmer dan thuis, dus ik zou het zo op 32 graden schatten. Superlekker! Hier gaan we morgen zeker terugkomen om een paar baantjes te trekken.

Eigenlijk moesten we voor het avondeten (en voor de koffie van morgenochtend) nog even boodschapjes doen, maar door onze zwemactie was het eigenlijk een beetje laat om nog naar de super te gaan. We vonden er op google maps nog 1 die tot 22:00 open moest zijn maar die bleek er uiteindelijk niet (meer) te zijn. Op de terugweg zagen we gelukkig ook nog een super u en die bleek precies lang genoeg open te zijn. Supermooie winkel dus snel wat boodschappen kunnen doen en naar huis gereden.

Hugo heeft in het donker misschien wel de lekkerste fajita’s gemaakt die ik ooit heb gegeten. Gevolgd door een lekker ’toetie’ van griekse yoghurt.

De avond hebben we afgesloten met twee spelletjes (beide gewonnen door Hugo… grrr 😉), bij een mooie constructie van een koffiepot met daarop de telefoon als tafellamp (ons mooie handige tafellampje lijkt het ineens al te hebben begeven…).

Nu lekker slapen 😊. Op de camping is het echt pikkedonker, dus ik ben benieuwd of we vannacht het toilet nog kunnen vinden als het nodig is 😉.

Frankrijk dag 3: Weer verder… of toch niet?

Na een ietwat koude nacht (Hugo had er iets minder last van dan Linda) kwam het zonnetje al vroeg ons tentje binnen. Jaaa dat wordt ontbijten in de ochtendzon! We hadden gisteravond vers brood besteld dus Linda ging dat ophalen terwijl Hugo voor de koffie zorgde. Dan nog even het beleg uit de koelkast… mmm dat is wel erg koud! Hahaha bevroren kaas en vleeswaren 😂. Gelukkig deed de zon zijn best en konden we in ieder geval de brie nog redelijk doorsnijden. Heerlijk gegeten, en daarna kon het inpakken beginnen.

Dat ging best soepel en toen we klaar waren en nog even naar het toiletgebouw liepen voor de laatste plas, drukte Hugo op het knopje om de auto af te sluiten. Mmm hij doet het niet. Ojee… sleutel stuk? Nee de andere doet het ook niet. En de lampjes ook niet. Oeps!

Gelukkig hebben we een accubooster bij ons, dus die zetten we snel op de accu. Daardoor gingen de deuren weer open en sprong ook de verlichting weer aan. Maar starten.. nee dat was teveel gevraagd. En na twee pogingen was ook de booster leeg. Hmmm wat nu?

Dan maar naar de buren, vragen of zij misschien startkabels hebben. Helaas. Dan maar naar de receptie. Die was dicht. Nog een ander nederlands stel geprobeerd maar ook daar waren geen startkabels te vinden. Nog maar weer een keer terug naar de receptie, en toen had ik meer geluk. In het Engels begreep de man echt niet wat ik bedoelde, maar op mijn beste frans en met grootse handgebaren begreep hij wat ik bedoelde. En zowaar kwam er een tas met kabels uit de kast!

Terug naar onze buren die meteen welwillend de Meriva voor de Jeep zette. Maar starten… ho maar. En ondertussen klonk de Meriva zelf ook niet zo fantastisch meer dus dat plan hield op. Dan maar de anwb. Hebben we eigenlijk wel Europa service? Niet dus. Maar dat kon meteen online geregeld worden, dus voordat we iemand aan de lijn hadden was dat het probleem niet meer. Alleen de drukte wel. De boodschap was dat als we over twee uur nog geen telefoontje hadden gehad dat we dan nog maar eens terug moesten bellen. Tja, dan zit er niks anders op dan de stoeltjes maar weer uit de auto halen en (heel vervelend) lekker in het zonnetje te gaan zitten…

Bij het tweede nederlandse stel waar we om startkabels hadden gevraagd was inmiddels ook de man weer terug op de camping, en die was wel nieuwsgierig of het gelukt was om startkabels te vinden. Dat was natuurlijk zo, maar veel verder dan dat waren we nog niet. Hij had wel goede hoop dat aanduwen misschien wel zou werken, dus met Linda achter het stuur probeerden ze de Jeep met man en macht aan te duwen. Helaas zonder resultaat. Maar… misschien zou het wel te doen zijn om de Jeep naar hun camper te duwen en het dan nog een keer met de startkabels te proberen? Dat lukte wel, en tadaaaa!! We konden alsnog op pad!

Uiteraard meteen maar een aardig stukje gereden voordat we de eerste stop maakten en een lekker broodje, twee kussens en het avondeten hebben geregeld. De doelstelling voor vandaag natuurlijk wat bijgesteld (elke km die we alsnog kunnen rijden is er 1), en we hebben een prachtige rit gemaakt door de Vogezen en de Jura. Vandaag geland in Arbois, op een mooie camping met heeeerlijk weer. Zelfs vanavond kunnen we nog in de korte broek buiten zitten, wat een verschil met gister!

Hugo heeft zich na een spelletje weer lekker uit kunnen leven op het buitenkoken, en daarna zijn we nog even het plaatsje ingewandeld. Daar was het stil, heel stil (het voelde om half negen al alsof het middernacht was). Maar lekker gewandeld en inmiddels bij kaarslicht voor de tent. Morgen gaan we weer een stukje verder door de bergen. Steeds een stapje zuidelijker 😊.

Frankrijk dag 2: On the road again

En hoe! Wat een fantastische dag om lekker met het open dak naar het zuiden te pruttelen. Heerlijk!

Na een snel en simpel ontbijtje hebben we de last-minute spulletjes gepakt en zijn we op pad gegaan. Lekkere rit met hier en daar wat vertragingen door wegwerkzaamheden, maar verder viel het verkeer reuze mee. Zelfs bij antwerpen en brussel bijna niks. Goede timing dus!

Onderweg een paar keer een tussenstopje gemaakt (een keer zelfs met een dunkin donut!) en onderweg af en toe een nectarine uit de tuin van de schuin overbuurvrouw gesnoept (hoe lief, die kwam ze zondag langsbrengen).

Rond 17:00 vonden we het wel een mooi moment om een camping op te zoeken, dat werd een camping in Charmes. Grappige camping, waar we veeel ruimte hebben. Prachtig plekje! De jongen van de receptie is wel een beetje druk (die is receptie, kok, schoonmaker, ijsboer en entertainer in 1), maar probeerde ons zelfs in het Nederlands te woord te staan, en gaf aan dat we het beste om 21:00 even terug te komen om te betalen en brood te reserveren voor morgenochtend. Dus eerst maar lekker ons tentje opzetten en wat te eten maken. Uiteindelijk hebben we ’s avonds denk ik nog wel drie kwartier bij de receptie zitten wachten, maar dat gaf niet, want er zat ook een ander nederlands stel met een puppy die later blindegeleidehond wordt. Te schattig! Wat een prachtig beestje 😊.

Voor de tent koelt het nu wel snel af (en is alles vooral behoorlijk vochtig), en ineens komt er een wolk over de grond langsdrijven.

(het vastleggen lukt niet zo goed, maar tis best een mooi gezicht).

Straks lekker het bedje in, en dan gaan we morgen onder het genot van een frans stokbroodje kijken wat de volgende bestemming wordt…

Frankrijk dag 1: Vive la Fr… eh… Boskoop!

De vertrekdag voor onze vakantie! Toch? Jazeker! We hadden bedacht het mooie weer te volgen, en toen was onze eerste camping heel snel gevonden! Wat is het toch heerlijk als je kunt denken: mmm waarom zouden we eigenlijk weg willen? Met dit weer… is er toch bijna niets mooiers te verzinnen dan lekker luieren op je eigen grasveld aan je eigen heerlijk warme zwembad..! Dus dat was een top eerste dag!

De auto volgeladen voor vertrek, boodschapjes gedaan voor onderweg en voor een lekkere lunch, en verder genoten van de zon, met een boekje en af en toe een duik om een beetje af te koelen.

De dag afgesloten met lekkers van de bbq (en daarna met de hand afwassen, tis net een echte camping 😉) (de vaatwasser heeft een storing), en nog even de route van morgen uitgestippeld. Die is gedurende de dag nog weer 2x omgedraaid, maar nu zijn we er (denk ik 😉) uit: we dalen via de oostkant van Frankrijk naar het zuiden. Zin in!

Tot morgen!

Parijs dag 4: op naar huis!

Weer lekker langzaamaan wakker geworden (wat is het toch heerlijk om zo in de frisse lucht te slapen!) en op het gemakkie ons ontbijtje klaargezet. En na de eerste paar happen… begon het ineens een beetje te spetteren… dat hadden we niet gereserveerd! In eerste instantie bleven we volhouden dat het niet veel voor zou stellen, maar op een gegeven moment konden we het toch niet meer negeren. Dus de stoeltjes naar binnen en daar ons kopje koffie/thee verder opgedronken. En toen moest toch het natte inpakken maar gaan beginnen. Dat hadden we ons wel iets anders voorgesteld, maar gelukkig hadden we de tijd, en hebben we thuis een huis waar we alles wel weer kunnen laten drogen…

En toen natuurlijk weer op pad! In eerste instantie met het dak erop, maar na de eerste stop (en die was snel want linda moest snel plassen, en we hadden wel weer zin in koffie), toch het dak er weer afgehaald. De koffie was trouwens een heel bijzondere cappuccino: zonder melk 😂. De starbucks automaat had geen melk meer denk ik. De fransen deden net alsof ze ons niet helemaal begrepen, dus uiteindelijk hebben we gewoon maar nieuwe cappuccino’s besteld (en betaald) bij de balie…

Het dak eraf was toch stiekem wel een beetje fris, dus eerst een trui aan gedaan maar daarna toch maar toegegeven dat we het vandaag met dak moesten doen. Dan maar af en toe een raampje open als de regen het toelaat (want die wind maakt het toch wel ècht vakantie 😉).

Lekker door geprutteld naar nederland, en toen we onderweg een ‘ambachtelijke friterie’ tegenkwamen dachten we daar ons avondeten al te pakken. Nou, dat ging mooi niet gebeuren. Na een kwartier wachten en nog een stap verder in de bestelling hebben we maar besloten een boterhammetje te pakken en straks in Nederland wat warms te eten. Dus bij Dordrecht een stop gemaakt bij De Beren en daar nog even lekker zitten kletsen en alvast na zitten denken over onze volgende trip.

Maar nu eerst weer even lekker thuis. Het was weer heerlijk thuiskomen, en op zo’n moment voelen we ons echt multimiljonairs 😊. Met lieve buren die gesignaleerd hadden dat er een pakketje op de stoep stond die ze maar even naar binnen hadden gehaald.

Nog even lekker op de bank en dan morgen weer hard aan het werk (alle berichtjes en mailtjes laten wel weer zien dat we gemist werden… 😬).

Parijs dag 3: Hieperdepiep hoera!

Tjonge, en dan is het ineens al zover… 39 jaar alweer. Gelukkig voel ik me nog altijd 25 😉.

Vanochtend meteen verwend met kadootjes en een mooi met balonnen versierde stoel! En daarna samen op pad naar een bakkertje in de buurt voor een paar lekkere broodjes. Tenminste… dat dachten wij. Maar de bakkertjes hier vinden het blijkbaar ook wel lekker om vakantie te vieren 😂. Dus na het derde bakkertje en een uur rijden verder zijn we toch maar naar de intermarche gereden. En daar bleek een mooi bakkertje bij in te zitten. Dus toch gelukt!

Op de terugweg kwamen we in de file terecht die inmiddels was ontstaan voor het strand/meer naast de camping. Met name de check op de corona voorwaarden zorgde er denk ik voor dat de file voor de ingang lang was. Dus uiteindelijk konden we rond 12:00 aan ons inmiddels welverdiende ontbijtje beginnen 😉. Die was daardoor misschien wel nòg lekkerder, we hebben ervan genoten! Met als toetje… een mooie chocolademuffin met een kaarsje! Aan alles is gedacht 😊.

Een spelletje gespeeld en een klein beetje bijgekomen van al die suikers, en toen hebben we een wandelingetje gemaakt naar het strand. Wat een drukte zo met dit prachtige weer! Op het strand hadden we net een paar vierkante meter voor onszelf, en in het water voelde het helemaal alsof we aan alle kanten omringd werden door mensen die door ons heen wilden. Toch even lekker van het zonnetje kunnen genieten, maar even later toch de rust bij de tent weer opgezocht. Wat zijn we lekkere verwende nesten 😉. Maar ik denk maar zo, het is toch fantastisch als je bij een mooi strand kunt denken: mmm thuis lig ik lekkerder met zulk weer. We hebben het maar goed!

Terug op de camping langzaamaan het eten voorbereid (een lekkere oosterse maaltijd, die ondanks de beperkte middelen heel erg goed smaakte! Dat kun je wel aan Hugo overlaten 😉). Een nieuw spelletje gedaan (deze was niet zo erg voor herhaling vatbaar) en daarna lekker bij het kaarslicht gezeten. Het weer is duidelijk een beetje aan het omslaan, het waait meer en het wordt wat frisser. Maar, dat is stiekem ook wel weer lekker voor de nacht. Al duimen we natuurlijk wel voor een lekker zonnige terugrit morgen!

Parijs dag 2: Dagje Disney!

Superlekker geslapen vannacht, en langzaamaan wakker geworden met de campinggeluidjes om ons heen. Kopje koffie gemaakt en een ontbijtje voor onszelf gecreeerd. Vandaag staat er een dagje Disney gepland!

Stiekem zijn we wel benieuwd hoe het zal zijn. Even kwam het ‘ik moet nog een beetje zin maken’ gevoel zelfs naar boven. Want wat is het lekker zo voor het tentje, en wat moet dat worden als je een dag lang in deze warmte met een mondkapje op moet lopen. En hoe zal dat zijn, een Disney zonder shows…?

Maar eenmaal op de parkeerplaats waar de Disney muziek alweer klonk was alle twijfel voorbij: superleuk om hier weer te zijn!

Het bezoek was echt wel wat anders dan anders, waar we de attractie Crush n Coaster eigenlijk altijd overslaan door de lange wachttijd (90 min) konden we een plekje reserveren in de wachtrij en daardoor konden we die nu ineens heel makkelijk meepakken. Dat geldt ook voor Peter Pan en Autopia (waar we uberhaupt nog nooit in geweest waren doordat de rijen daar altijd zoooo lang zijn). En het aantal mensen was ook aanzienlijk minder, dat was ook best wel erg lekker 😊. We hebben de shows wel echt gemist, maar verder mag het beleid wat ons betreft wel blijven zoals nu 😉. Nou ja, op de mondkapjes na dan, want die waren we na een lange dag in 31 graden wel een beetje zat 😊.

Aan het einde van de middag zijn we buiten het park nog een ijsje gaan eten, en hebben we wat boodschapjes gedaan voor wat hapjes en een hamburger bij de tent met daarna een kopje koffie bij de kaars. En ondertussen kijken hoe de nieuwe buren zich installeren op het plekje naast ons (dat blijft toch ook wel erg leuk aan een camping 😉).

Een lekkere dag, echt genoten! En inmiddels besloten dat we morgen lekker ’thuis’ blijven en het meer wat bij de camping ligt te gaan ontdekken. Nu eerst lekker het bedje in…

Parijs dag 1: Eerste lange rit met de JK 😃

Jeeej! Na lange tijd weer eens wat verder van huis! We mogen natuurlijk helemaaaal niet klagen met ons fijne huis en de camping-tuin, maar stiekem is het toch ook wel weer heel leuk om een paar daagjes weg te gaan. Met de Jeep. Zonder dak. In de wind. In de volle zon. Met heerlijke muziekjes. Met de tent achterin. Naar de stad van de liefde. En van Mickey. Zin in!!

Het was echt een heerlijke rit, hier en daar wel wat file maar dat mocht de pret niet drukken. Lekker weer en met dat open dak voelt het meteen ultiem als vakantie.

Eenmaal op de camping konden we ons tentje installeren (ging al een stuk soepeler dan op camping Noordeinde), en de jeep mag gezellig bij ons tentje staan dus dat is ook wel heel makkelijk. Ons stroomsnoer was wel een beetje te kort voor de afstand naar de stroompaal, en omdat we toch nog wat boodschapjes wilden doen zijn we meteen maar even naar de intermarche gereden. Die bleek (bijna) alleen voedsel te hebben, dus nog maar even doorgereden naar de auchan. Grappig dat je zo dicht bij Parijs zo kunt zigzaggen tussen de huisjes door alle dorpjes.

Eenmaal in de supermarkt merkten we wel dat de vermoeidheid (en trek) een beetje begon toe te slaan dus het werd niet zo’n efficient bezoekje 😊. Maar de koelbox en de telefoon kunnen aangesloten worden, en we kunnen vanavond eten, dus op naar de camping voordat we in het donker moeten koken… dat ging goed, totdat… de ‘gewone’ ingang van het campingterrein dicht bleek te zijn. Daar waar we vanmiddag werden gecontroleerd op onze ‘pass sanitaire’ was nu niemand meer en de slagbomen waren dicht. Mmm wat nu? Met hulp van iemand die we tegenkwamen kwamen we erachter dat we de camping ook via een poort konden bereiken, met een code die we hadden gekregen. Het was al een zoektocht naar die ingang, maar eenmaal daar bleek onze code niet te werken… gelukkig zagen we diezelfde jongen in de verte nog, en had hij zelf ook een code om ons binnen te laten… jeeej! We zijn weer thuis! Dat wordt alleen wel braaien on het pikkedonker 😉.

Het is Hugo toch gelukt een lekker maaltje te maken, en daarna konden we nog uitgebreid in onze korte broeken voor de tent blijven zitten want om 23:00 was het nog 23 graden. Heerlijk! We zitten al helemaal in het vakantiegevoel.

Cross Country dag 4: Terug naar ons eigen paleisje

Na nog een gezellig ontbijtje in de blokhut is het dan toch tijd om weer aan de reis naar huis te beginnen. Dus de spulletjes weer ingepakt en de sleutel en het kacheltje weer ingeleverd. De eigenaar van de camping was duidelijk opgelucht dat hij geen controle had gehad en stiekem ook wel heel blij dat hij ons van onderdak had kunnen voorzien. Geïnteresseerd in onze reis, nog even met hem gekletst en uiteindelijk nam hij met een grote greins afscheid. Leuk!

Nog een lange ontspannende reis naar huis gehad (ook wel weer lekker om gewoon alleen maar om je heen te kijken).

En dan kom je thuis… whaaa… wat is dat dan ook weer fijn. En dat zonnetje… HEERLIJK! Lekker in het zonnetje gezeten, boekje gelezen, en zelfs nog even de BBQ aangestoken. Een betere afsluiting van deze trip hadden we niet kunnen verzinnen. Jammer dat morgen het werkende leven weer begint 😉.

Cross Country dag 3: Alweer de laatste etappe

Ook deze nacht sliepen we redelijk in de buurt van het startpunt, dus we konden weer normale tijd opstaan. En deze keer ook gezellig samen opstaan met een boterhammetje en een kopje koffie. De spulletjes weer ingepakt, en zodra de slagboom van de camping open kon zijn we er doorheen gereden. Op pad naar Groningen!

We hadden vandaag 218km voor de boeg, dus iets minder ver dan de andere dagen. En ook net iets minder instructies en wat langere stukjes rechtuit, dus vandaag was een iets minder intensieve dag. Wel weer een prachtig zonnige dag, dus toen we met de lunch een luw plekje hadden gevonden voelde het wel alsof we daar de rest van de middag zouden kunnen blijven zitten. We hadden brood met tostibeleg deze keer want ik was blijkbaar zo slim geweest om bij het inpakken per ongeluk het schuifje op de koelbox om te zetten van ‘koelen’ naar ‘verwarmen’. Dus dat werd gesmolten kaas en zwetende salami op brood. Maar dat mocht de pret niet drukken 😊.

Vandaag met een Jeep minder, Hans en Jan zijn definitief afgehaakt en naar huis vertrokken. Gelukkig doen onze jeeps het goed, en halen we met zijn allen eigenlijk probleemloos de eindstreep. Het was nog even spannend of we wel de camping op mochten (de eigenaar twijfelde wel echt of ie ons als ‘huishouden’ kon beschouwen, of eigenlijk twijfelde hij er niet aan, maar vond ie dat ie het ook niet kon maken om ons weg te sturen), maar na heel veel excuses heeft hij de slagboom voor ons open gedaan en liet ie ons toch lachend de camping op rijden. We hadden een fijne blokhut, en toen we aankwamen hebben we nog lekker een uurtje in het zonnetje kunnen zitten op ons ’terras’. We hadden van de eigenaar een kacheltje meegekregen voor in de hut, en dat was ook wel nodig, want al snel werd het behoorlijk kil. Maar, toen eenmaal onze bestelde pizza’s binnen waren is en we na afloop een kopje koffie en thee hadden gemaakt werd het toch wel heel aangenaam.

Een fijne avond met mooie gesprekken. Fijn om dit zo met elkaar te kunnen doen. Intensieve, maar ook echt mooie dagen zo met elkaar. We hadden in de blokhut twee slaapmakers met twee stapelbedden, en we waren unaniem: wat waren dat fijne slaapplekken! De hut was verder eenvoudig, maar degelijk, en eigenlijk ook wel weer goed uitgerust met zelfs een eigen toilet en wastafel. Een superplek om onze reis af te sluiten.