Budel dag 2: Bos, modder, eieren en spelletjes

Vanochtend starten we een keer niet met de eitjes van Hugo. WHAAAAT?! Maar wees niet getreurd, ze komen vandaag nog ergens terug 😊.

We ontbijten dus ietsje sneller dan normaal, want doordat wij gisteren laat zijn aangekomen is onze Stitch nog niet gekeurd en daardoor mogen we nog geen roadbook ophalen. Dus dat gaan we meteen om 9:00 laten doen.

De keuring stelde weinig voor, en de lier werkte deze keer meteen mee, dus daar waren we vlot doorheen. Het roadbook opgehaald, en dan zijn we klaar voor de start!

Al snel in de route kwam het eerste speelterreintje, maar daar stond zo’n rij dat we die maar hebben overgeslagen. Niet veel later stond de tweede al op het programma, maar daar ging het bij Arjan al snel mis (ik kan niet reproduceren wat er precies gebeurde, niks heel ernstigs in ieder geval), dus toen zijn we daar maar onder het lintje door uitgereden.

Doordat we de twee terreintjes hadden ‘gemist’ gingen we best snel door de route heen, en dat was stiekem best leuk, want… we hadden de kettlebraai en de eieren meegenomen! Dus een mooi plekje in het bos opgezocht, waar we mooi op een (ietwat verende en krakende) omgevallen boom konden zitten. De kok ging aan de slag, en zo hadden we allemaal een heerlijk broodje ei als lunch. Superleuk!

Na onze lunch was het echt nog maar een klein stukje, dus we waren vroeg klaar met de route. Konden we mooi even boodschapjes doen voor het eten van vanavond, en… hadden we tijd voor een spelletje! Zo maken we de combi van spellen en jeeps helemaal compleet 😊. Grappig spelletje waarmee we onszelf lekker gek konden maken met iets simpels als een kleur benoemen.

Na het spelletje nog even het hoofdterrein opgezocht, naar de dappere jeeps gekeken die de modderbak probeerden door te komen, een rondje langs de stands gedaan, wat gedronken bij de jeepclub (en voor allebei een leuke trui gescoord) en daarna met zijn allen nog een drankje gedaan bij de feesttent.

En toen was het tijd voor het eten! Een lekker bbq maaltje gemaakt op de twee mini kettlebraaitjes (met dank aan de kok 😉) en daarna nog een grappig spelletje op tafel gelegd. Wat heel simpel leek (tel met elkaar tot 20) werd nog een hele uitdaging, maar we hebben het gered! En zelfs de toeschouwers hadden er veel lol om 😊.

Nog even lekker zitten kletsen bij de terrashaard (pfoe het wordt deze nacht duidelijk een stuk kouder dan gister) en met een opgewarmd lijf de koude slaapzak in gekropen. Gelukkig hebben we fijne slaapmatten en goede slaapzakken…

Spiel dag 3 / Budel dag 1 😊

Bij het opstaan merkten we allebri wel dat de beentjes gister gewerkt hadden: stijf! Maar na een lekkere warme douche waren we weer helemaal fris en fruitig en klaar voor het ontbijtbuffet 😊.

Rond 9:15 vertrokken naar de Messe, in de hoop dat er dan nog een plekje voor ons zou zijn in P5 (op loopafstand van de beurs, anders zou het een parkeerplaats worden waar we nog met de pendelbus zouden moeten). Gelukt! Dus mooi op tijd voordat de deuren opengingen bij het beursgebouw.

We zijn meteen doorgelopen naar hal 2, op aanraden van een van de andere verenigingsleden, om daar kaartjes te halen voor een show van Dice Tower (daar konden maar een beperkt aantal mensen naartoe). Ook dat is gelukt! Dan gaan we nu door het Hugo’s voorbereide lijst 😉.

Heel veel spelletjes bekeken, een paar spelletjes kunnen spelen, en uiteindelijk ook een paar spelletjes gekocht. Het was eigenlijk best een relaxte dag, maar we merkten allebei ook wel dat we al half met ons hoofd bij het avondprogramma zaten: Op pad naar Offroad Budel! Dus om het geen nachtwerk te laten worden hebben we de beurs rond 18:00 maar verlaten. Best lekker om weer vrij te kunnen ademen zonder mondkapje 😉.

Lekker stukje rijden met een muziekje op de achtergrond, even rust voor de beentjes, best lekker! We zijn op pad naar Veldhoven want daar hebben we Stitch vorig weekend achtergelaten toen we de garagebox hebben leeggemaakt.

In Veldhoven een frietje gegeten en daarna de grote wisseltruc gedaan. Garagebox open, Stitch eruit, spullen overgeheveld, onszelf omgekleed, en vervolgens de mini in de garagebox. Hoppa, klaar om naar Budel te rijden!

In Budel had ons groepje het kamp al opgezet en een mooi plekje vrijgehouden voor ons tentje. Rick regelde meteen een bouwlamp voor ons en zo konden we ons snel installeren. Om daarna lekker bij de warme terrasverwarmer in de partytent te gaan zitten voor een gezellige (rest van de) avond 😊.

Spiel dag 2: Shoppen!

Dubbel shoppen vandaag! Hugo op de beurs (hoewel dat vooral ‘krijgen’ is, want de uitgevers zijn weer welwillend om spellen te doneren aan de vereniging), en Linda in Centro. Maar niet voordat ze Hugo heeft afgezet bij het beursgebouw. Met nieuwe polo van onze club. Nu zitten we er echt op 😃.

Beide goed geslaagd! Veeel spellen binnengehaald, en ook best geslaagd voor de kleding die ik zocht. Allebei erg veel stappen gezet (dat zijn die kantoorbeentjes toch echt niet gewend) dus het was fijn toen we rond half acht konden neerploffen in een restaurantje. We hadden een grote groep (19 personen) dus vond het wonderbaarlijk knap dat ze al onze bordjes tegelijk konden serveren. Erg lekker gegeten en het was ook weer heel gezellig. Blijft grappig om de onderlinge verstandhoudingen te observeren, en ook te zien hoe verschillend iedereen met de beurs, de spellen, elkaar en het eten omgaat.

Na het eten nog even de nieuwe aanwinsten verwerkt in het collectie-systeem en voorzien van stickers, zodat ze straks meteen een mooie plek kunnen krijgen op de spellenzolder van het verenigingsgebouw.

En nu lekker slapen, want morgen gaan we gezellig saampjes nog een dagje over de beurs.

Spiel dag 1: Met de mini op pad!

Het begin van een volgepropt ‘weekend’! Maar wel met allemaal leuke dingen 😊. Vandaag gaan we, na het werk, op pad naar Essen: de spellenbeurs!

Doordat we net een vakantie achter de rug hebben, gevolgd door een halve werkweek ivm ons geregistreerde partnerschap, voelt het voor ons allebei een beetje dubbel/onhandig om alweer maar een halve week te werken. Dat is stiekem gewoon te kort om lekker wat gedaan te krijgen. En bij Hugo voelt het al helemaal een beetje gek, omdat hij nog vanalles moet regelen voor zijn trip naar India later deze maand (visum enzo). Maar goed, dat is nou eenmaal zo… 😉. We gaan er gewoon van genieten!

En dat genieten start eigenlijk meteen als we in de auto zitten. Lekker rijden met een muziekje aan, onderweg naar ons ‘favoriete’ wegrestaurant! Vorig jaar kwamen we bij toeval bij zo’n truckersrestaurant terecht vlakbij de Duitse grens, en dat was toen zo goed bevallen dat we nu dachten: daar maken we gewoon weer een tussenstop vandaag. En ook deze keer hebben we er weer heerlijk (veel te veel, dat wel) gegeten!

Met een ronde buik doorgereden naar het hotel en dat ging heel soepel. Het is een basic, maar wel fijn en netjes hotel, en echt letterlijk tegenover de ingang van het winkelcentrum Centro, dus ideaal voor de shopdag van Linda als Hugo morgen op de beurs aan de slag gaat voor de spellenvereniging 😃.

Nog even zitten kletsen met de andere borspelspelers (we zijn weer met een gezellig grote groep in het hotel), en daarna lekker het bedje opgezocht. Dat slapen zal wel lukken want stiekem zijn we allebei best wel een beetje boel moe…

Trouwen stap 1: Geregistreerde Partners

Het voelde vooraf een beetje als een suffe (maar wel belangrijke!) administratieve stap, maar… de handtekening is gezet: en stiekem voelt het nu toch ook wel heel speciaal ❤️.

We willen graag trouwen, en willen dat ook vieren met een mooi feestje in onze fijne tuin, maar dan wel het liefst zonder ‘moetjes’ zodat we het helemaal zelf de invulling kunnen geven waar we zin in hebben. En dat kan! Door nu al te kiezen voor het geregistreerd partnerschap, kunnen we op het moment dat, wanneer wij dat willen, om laten zetten zonder dat daar bijvoorbeeld nog een ambtenaar voor nodig is. Hoe fijn is dat!

En wat misschien vooraf dan voelde als een suffe stap, voelde donderdag dus helemaal niet zo! Vooraf lekker een hapje gegeten met onze getuigen, en doordat de ‘ceremonie’ maar heel klein en kort was, voelde het best wel speciaal en intiem. De trouwambtenaar deed het leuk en we hebben ons geen seconde opgejaagd gevoeld.

En thuis alsnog verwend door allemaal lieve mensen om ons heen. Bloemen, lieve kaartjes, berichtjes, kadootjes, waaronder een waaaanzinnig briljant door mijn vriendinnezusje verzonnen cadeautje : EEN EIGEN HOLE 5 (beetje achtergrondinfo: onze eerste kus was ooit bij de vijfde hole op de golfbaan ❤️). Een echte hole, met een superpassende eigen vlag. Die gaan we van het voorjaar zeker een plekje geven in de tuin! Hoe verzin je het?!

’s Avonds nog gezellig zuurvlees gegeten met elkaar om deze mooie dag af te sluiten.

Bedankt allemaal! We kijken met een speciaal gevoel terug op de dag, en genieten we lekker door van de liefde voor elkaar. Zoals de trouwambtenaar ons heeft opgedragen: we gaan lief zijn voor elkaar 😃

(het kadootje voor de getuigen: levenslang toegang tot de camping, met een bijpassend strandlaken ☺️)

Turkije dag 8: Laatste ochtendje!

Vandaag naar huis! Hebben we stiekem ook weer best veel zin in. Wieweet is het thuis wel zo koud dat we de kachel aan moeten/kunnen doen, of dat we lekker onder een dekentje een filmpje kunnen kijken. Hoe dan ook, ook weer lekker om thuis te zijn 😊.

Maar… eerst nog even genieten van de laatste zonnestralen! We hoeven ons niet te haasten want de bus komt ons pas om 11:35 ophalen. Dus nog lekker uitgebreid ontbijten en daarna nog een uurtje chillen bij het zwembad. Lekkere cappuccino erbij. En nog eentje 😉.

En dan toch de koffer maar pakken en ons klaarmaken voor de reis…

We zijn mooi op tijd op het vliegveld, eten daar nog een broodje, en gaan naar de gate. In het vliegtuig hadden we een kletsmajoor als gezagvoerder die ons elk detail van de route vertelde. Best grappig, maar wij hadden geen plekje bij het raam dus konden het helaas niet echt volgen. Maar hij heeft ons weer veilig thuisgebracht (wel met de ergste turbulentie die ik ooit heb meegemaakt geloof ik). Met wat vertraging vertrokken, maar door een verkorte vluchttijd waren we precies op tijd op schiphol.

Weer lekker met ons vertrouwde jeepie naar huis! Thuis lekker gebadderd, en inderdaad een filmpje aangezet. Mogen jullie raden welke…

… Spiderman! 😉

Fijn om weer thuis te zijn! Jammer dat morgen meteen het werkende leven alweer begint…

Turkije dag 7: Zon, zee en bananen!

Vandaag ben ik wat vroeger op dan Hugo, dus ik ga even op het balkon zitten om het stukje over gisteren te schrijven. Eigenlijk is het nu al bijna te heet om in de volle zon te blijven zitten, maar het kleine briesje vanaf zee zorgt ervoor dat het toch echt lekker wakker worden is zo. Bij het boeken van deze vakantie had ik niet bedacht op een kamertype te kiezen, maar zei Hugo: laten we dan wel een kamer nemen met zeezicht. Was volgens mij voor de hele reis nog geen 10 euro duurder, en dat is het dubbel en dwars waard geweest. Elke ochtend genieten van dit stukje prive, en ook elke namiddag met ons eigen kopje koffie. Zou toch heel anders geweest zijn als we hadden uitgekeken op de parkeerplaats, of erger nog, als we uberhaupt geen balkon hadden gehad. Dus daar ga ik in het vervolg zeker wel op letten 😉.

Om 8:30 kreeg ik een 😘 op mijn telefoon… jeeej! Hugo is ook wakker en de dag kan echt beginnen!

Na een lekker ontbijtje met een pannenkoek met chocopasta en banaan (oke, en een turks yoghurtje met vers fruit, en een omeletje met verse groenten, en een stukje suuupervers stokbrood…) hebben we ons inmiddels vertrouwde plekje bij het zwembad weer opgezocht. In het gezeefde licht weer lekker zitten lezen (ik had bij het kruidvat een tijdschriftenpakket gekocht voor maar liefst 50ct, met daarin een ‘mijn geheim’, ik hoop dat ik niemand voor het hoofd stoot maar wat een verschrikking is dat… hahaha geen aanrader dus 😉) totdat we werden opgetrommeld voor de aquafit. Weer fanatiek meegesprongen, getrappeld en gedanst in het stiekem best wel frisse water, en daarna weer lekker opgewarmd in het zonnetje.

Een kleine lunch gedaan (de verzadiging begint zo langzamerhand wel echt toe te slaan), en daarna afgereisd naar het strand. Zou het? Zou het?! Jaaaa, er hingen weer zwemvesten aan de pier! Joehoe!

Hoewel er nog best wat mensen in de rij stonden konden we meteen de eerstvolgende banaan op, want we vormden met zijn tween een mooie opvulling bij een gezelschap van 3. Helemaaal niet vervelend 😉. We mochten weer twee rondjes, maar de vrouw achter mij trok dat niet, dus die liet aan de jongen op het bootje weten dat ze eraf wilde. Haar afgezet en gelukkig mochten we als overblijvers nog wel het tweede rondje doen. Deze keer met Hugo voorop. Genieten!!

De rest van de middag weer lekker liggen luieren en naar mensen liggen kijken. Totdat de zon achter een palmboom verdween. Tijd voor een kopje koffie!

Inmiddels is het gaan schemeren en hebben we per ongeluk de deur naar het balkon open gelaten. Dus voordat we gaan eten mogen we eerst nog even op muggenjacht. Gelukkig is Hugo een ster in t-shirt werpen dus ik denk dat we ze allemaal hebben 😉.

Na het eten hadden we vandaag een zang-en-dans show door het entertainment team. Vermakelijk en met lekkere muziek. En een kleine ‘Tim’ die steeds als zijn ouders hem even loslieten het podium op klom. Hij stal zo mooi de show 😃.

Na de show nog even naar de poolbar gelopen naar het 80’s en 90’s feestje. Dat was niet heel spectaculair dus na een drankje hebben we lekker de kamer opgezocht. Op bed geploft voor de laatste nacht in Turkije!

Turkije dag 6: Even helemaal niks

Helemaal niks op de planning. Hoe lekker is dat? Heerlijk!

Grappig om te merken dat vandaag de rust echt is ingedaald, er ontstaat weer zin om vanalles te gaan aanpakken, er borrelen ideeen op en er ontstaan plannetjes. Ook de dag waarop we tegen elkaar uitspreken: nou, het is hier heeeerlijk en ik zou het echt niet vervelend vinden om nog langer van het lekkere weer te kunnen genieten, maar het is ook best lekker om straks weer naar ons fijne huis te gaan. En hoe toevallig, het is alsof mijn pap ons gehoord heeft: hij stuurt een krantenartikel door met een foto die zo vanuit ons huis genomen zou kunnen zijn 😃.

Maar, dat we al gesprekjes hebben over thuis, betekent niet dat we hier niet meer genieten. In tegendeel: we luieren nog even heel erg lekker verder, en hebben allebei het lezen flink te pakken. Het begint vandaag wat minder warm en dat zorgt voor een heerlijk rustige start bij het zwembad. Muziekje erbij, leuk boek en een spelletje erbij, wie doet ons wat!

Na enige twijfel na alle spierpijn van gister heb ik mezelf toch aangemeld voor een nieuw sportlesje: BBT (belly, butt, thighs) in de hoop dat die wat minder heftig zou zijn dan de HIIT. En dat was zo! Een fijne (goedgevulde) les die ik vast morgen nog wel in mijn billen zal voelen 😉. Helaas vandaag geen aquafitness als cooling down, maar een paar baantjes zwemmen was ook erg lekker. Al lijkt het water vandaag wel echt kouder dan anders 😊.

Rond lunchtijd waren onze bedjes uit het gezeefde licht en kwam de zon met volle kracht binnen waardoor we toch af en toe een verfrissende duik nodig om even af te koelen. En om een uur of half vijf kwam er wat sluierbewolking langs die er gecombineerd met de wind wel voor zorgde dat het wat fris werd in de natte badkleding op de natte handdoeken. En toen ook mijn boek uit was kwam de vraag: Wat zullen we doen? Kopje koffie? Of… zullen we even het dorp in wandelen? Jaaa, leuk!

Het is een typisch toeristendorpje met heel veel goedkope merkkleding (hoe doen ze dat toch? 😉) en hier en daar een terrasje. Maar wel leuk om even doorheen te lopen, en ondanks dat het nog heel rustig was werden waren de verkopers niet erg opdringerig. Leuk om even gedaan te hebben!

Eenmaal thuis was het donker en werd het tijd om ons te verfrissen voor het eten. Weer erg lekker gegeten (foto van het buffet van bovenaf), maar wel (weer) een beetje teveel 😊😬. Dus maar even uitbuiken bij het koffietentje, en om 21:15 de film in het Amphitheater opgezocht. Vanavond draait Spiderman. We waren eigenlijk heel bang voor een Duitse nagesynchroniseerde versie, maar dat viel mee: we hadden de originele versie met Duitse ondertiteling. Het was even leuk, maar we merkten toch ook al wel snel dat onze bios thuis toch beter is… hahaha verwende nesten! Dus na een tijdje zijn we toch maar opgestaan en naar de hotelkamer gegaan.

Morgen de laatste volle dag, hopelijk is dan de bananenboot weer operationeel (stiekem zou het toch wel leuk zijn als we dat nog een keertje kunnen doen). En zo niet, dan gaan we sowieso nog een dagje helemaal opladen in de zon (want de weerberichten voor thuis zien er niet al te vrolijk uit 😊).

Tot morgen!

Turkije dag 5: Nog meer spierpijn!

Dacht ik gister spierpijn te hebben… vandaag kan ik amper meer lopen en moet ik mezelf bij elk toiletbezoek gewoon op de bril ‘laten vallen’ want echt gecontroleerd gaat dat even niet meer 😊. Gelukkig hebben we elke keer genoeg trappen te gaan om de billen en de beentjes weer een beetje los te krijgen.

Vandaag staat de wekker vroeg, want we moeten meteen om 7:00 aan het ontbijt zitten zodat we op tijd zijn voor de excursie!

Bij het ontbijt waren we dus nog bijna alleen en dat hebben we geweten ook: we waren meteen een heeeel interessant plekje voor de wespen op het terras. Dat was bijna niet te doen dus na een paar minuutjes hebben we het ontbijtje maar binnen voortgezet.

Om 7:45 werden we opgehaald met de bus en na een paar tussenstopjes bij andere hotels konden we doorrijden naar de Dalyan rivier. Daar zijn we op een bootje gestapt en hebben we een lekker stukje over de rivier gevaren. Tussen de bergen door, met onderweg een mooi zicht op de in de bergen uitgehouwen graftombes.

We hadden hoop dat we onderweg ook schildpadden tegen zouden komen, maar toen we zagen hoeveel bootjes er gingen vervloog die hoop al snel. Maar, na het boottochtje gingen we verder naar ’turtle beach’, en hoewel we daar in het wild ook alleen maar de gemarkeerde plekjes op het strand hebben gezien waar eitjes waren gelegd, konden we bij het ’turtle rehabilitation centre’ wel een paar mooie schildpadden van heeel dichtbij bekijken.

We mochten onszelf nog eventjes vermaken op het strand, dus we hebben een lekker ijsje gegeten en even natte voetjes gehaald. En toen was het alweer tijd voor de terugreis. Met de bus door de eindeloze hoeveelheid granaatappelbomen, met hier en daar een citroenboom en katoenplanten veld. Leuk om zo even een ochtendje wat meer te zien dan alleen ons resort.

Maar stiekem was het ook weer lekker om ’thuis’ te zijn en een plekje bij het zwembad te zoeken. En daar werden we meteen verwend: eerst kwam er iemand langs om stukken watermeloen uit te delen, en niet veel later kregen we allemaal een ijsje. Lekker hoor!

Om een uur of vijf dachten we onder het genot van een kopje koffie een spelletje te gaan spelen op het dakterras. Na 6 trappen bleek het terras alleen nog niet geopend, dus het bleef bij een spelletje. Maar wel een spelletje met prachtig uitzicht en op een heerlijk zacht zitje.

En na afloop hebben we zelf maar een kpje koffie gemaakt op de hotelkamer en hebben we op het balkon nog een spelletje gedaan. Ook met een prachtig uitzicht 😊. Tenminste, totdat het donker werd, want zodra het donker is zie gewoon echt helemaal niks meer 😊.

Jurkje aangedaan voor het avondprogramma en weer prachtige creaties gegeten. Ze maken er echt wat moois van, en het is echt heel lekker. Alleen zijn ze soms nogal gul met koriander, dat is een beetje jammer 😉.

We waren laat vandaag dus we konden na het eten direct door naar de party area, vanavond is er silent disco. Een concept wat we wel kenden maar nog nooit zelt hadden meegemaakt. Er waren 3 DJ’s die je alleen kon horen met je koptelefoon op, en zo kon iedereen de muziek kiezen die hij lekker vond. En dan staat de een te dansen op Duitse slagermuziek terwijl de ander uit zijn dak gaat op een popnummer. Grappig gezicht en grappig om een keer mee te maken 😊.

En nu tijd om lekker te gaan slapen. Morgen staat er weer een heerlijke luierdag op het programma. Wat hebben we het zwaar 😉.

Turkije dag 4: Spierpijn!

Bij het opstaan merken we allebei meteen dat onze armen wat stram zijn. Zou dat nou van die aquafitness komen? Of hebben we te hard gezwommen? Nee joh! We hebben onszelf gewoon superkr(amp)achtig vastgehouden op de banaan! Hahaha!

Linda heeft zich deze ochtend ingeschreven voor de HIIT, dus die begint de dag in sportkleding. En na nog een spelletje onder de parasol is het dan zover: knallen! En pfoe dat was het echt. Ik moest echt alles geven en zelf als ik dat deed kon ik het niet volhouden 😬. Ik kwam dan ook echt helemaal leeg aan bij het zonnebedje. Waar ik eigenlijk het plan had om een paar minuutjes later aan te sluiten bij de aquafitness. Maar dat betekende nog omkleden tussendoor en dat leek even een onmogelijke opgave. Maar, nog even doorgezet en eenmaal in het water was ook dat weer superlekker! Al met al toch wel een lekker begin van de dag 😊.

In de middag kwam het entertainmentmeisje ook vragen of we mee wilden doen met de waterpolo. En hoewel ik met lichte tegenzin meeging (Hugo moest me bijna aan mijn haren meetrekken, maar toch goed en leuk dat ie dat deed 😉), werden we allebei toch best fanatiek (mijn boobies zijn zeker 5x uit mijn bikinitopje gesprongen in het heetst van de strijd). En dat leverde een mooie eindstand op: 11-9 voor ons! Helaas leverde het bij mij ook wat hoofdpijn op, dus de rest van de middag hebben we maar lekker rustigaan gedaan.

Voor de bananenboot was ik natuurlijk nog wel te porren, maar helaas stond er daarvoor vandaag teveel wind en was de pier afgesloten. Jammer!

Ondertussen doet de brandweer hier niet rustigaan, blusvliegtuigen en helicopters vliegen af en aan en er hangt in de verte een soort bruinige wolk. Het is te ver om echt te zien wat er aan de hand is (ook een strandwandelingetje om een hoekje van onze baai biedt weinig extra zicht), maar dat het ergens mis is is een zekerheidje.

Na onze wandeling hebben we ons opgedofd, want vanavond gaan we a-la-carte uit eten bij het Turkse specialiteitenrestaurant! Op het rooftop terras. Qua uitzicht is daar ’s avonds niet zo heel veel te zien (pikkedonker), maar het terras was mooi opgemaakt met cactussen om ons heen en mooi gedekte tafels. En het eten was een grote proeverij. Erg lekker en leuk!

Na afloop nog een kopje koffie gedaan in de koffiebar, waar we onze tegenstanders van de waterpolo nog even tegenkwamen. Wat gekletst (zo lastig, 90% van de mensen hier is Duits, en ik versta het wel, maar iets terugzeggen lukt me echt niet… gelukkig is Hugo daar een stuk beter in 😊). En toen DJ Tarkan opgezocht in de beachbar. We werden verwelkomd door een mooi met fakkels verlicht pad en kreggen mooie bloemenkransen om onszelf te versieren (moest meteen aan mijn verjaardag op camping Noordeinde denken 😉), en met een cocktail in de hand hebben we nog een klein uurtje meegedaan.

Toen was het tijd voor het bedje, want morgen moeten we vroeg op: dan gaan we met een rivercruise naar schildpadden zoeken!