Bij het opstaan merken we allebei meteen dat onze armen wat stram zijn. Zou dat nou van die aquafitness komen? Of hebben we te hard gezwommen? Nee joh! We hebben onszelf gewoon superkr(amp)achtig vastgehouden op de banaan! Hahaha!
Linda heeft zich deze ochtend ingeschreven voor de HIIT, dus die begint de dag in sportkleding. En na nog een spelletje onder de parasol is het dan zover: knallen! En pfoe dat was het echt. Ik moest echt alles geven en zelf als ik dat deed kon ik het niet volhouden 😬. Ik kwam dan ook echt helemaal leeg aan bij het zonnebedje. Waar ik eigenlijk het plan had om een paar minuutjes later aan te sluiten bij de aquafitness. Maar dat betekende nog omkleden tussendoor en dat leek even een onmogelijke opgave. Maar, nog even doorgezet en eenmaal in het water was ook dat weer superlekker! Al met al toch wel een lekker begin van de dag 😊.
In de middag kwam het entertainmentmeisje ook vragen of we mee wilden doen met de waterpolo. En hoewel ik met lichte tegenzin meeging (Hugo moest me bijna aan mijn haren meetrekken, maar toch goed en leuk dat ie dat deed 😉), werden we allebei toch best fanatiek (mijn boobies zijn zeker 5x uit mijn bikinitopje gesprongen in het heetst van de strijd). En dat leverde een mooie eindstand op: 11-9 voor ons! Helaas leverde het bij mij ook wat hoofdpijn op, dus de rest van de middag hebben we maar lekker rustigaan gedaan.
Voor de bananenboot was ik natuurlijk nog wel te porren, maar helaas stond er daarvoor vandaag teveel wind en was de pier afgesloten. Jammer!
Ondertussen doet de brandweer hier niet rustigaan, blusvliegtuigen en helicopters vliegen af en aan en er hangt in de verte een soort bruinige wolk. Het is te ver om echt te zien wat er aan de hand is (ook een strandwandelingetje om een hoekje van onze baai biedt weinig extra zicht), maar dat het ergens mis is is een zekerheidje.
Na onze wandeling hebben we ons opgedofd, want vanavond gaan we a-la-carte uit eten bij het Turkse specialiteitenrestaurant! Op het rooftop terras. Qua uitzicht is daar ’s avonds niet zo heel veel te zien (pikkedonker), maar het terras was mooi opgemaakt met cactussen om ons heen en mooi gedekte tafels. En het eten was een grote proeverij. Erg lekker en leuk!
Na afloop nog een kopje koffie gedaan in de koffiebar, waar we onze tegenstanders van de waterpolo nog even tegenkwamen. Wat gekletst (zo lastig, 90% van de mensen hier is Duits, en ik versta het wel, maar iets terugzeggen lukt me echt niet… gelukkig is Hugo daar een stuk beter in 😊). En toen DJ Tarkan opgezocht in de beachbar. We werden verwelkomd door een mooi met fakkels verlicht pad en kreggen mooie bloemenkransen om onszelf te versieren (moest meteen aan mijn verjaardag op camping Noordeinde denken 😉), en met een cocktail in de hand hebben we nog een klein uurtje meegedaan.
Toen was het tijd voor het bedje, want morgen moeten we vroeg op: dan gaan we met een rivercruise naar schildpadden zoeken!