Vandaag gaan we naar de stad van de liefde! Met de trein. Hoe zal dat zijn? Nou, superfijn! Wat een fantastische manier van reizen is dit! Onder het genot van een spelletje en ons ontbijtje zjoeven we met ongeveer 300km per uur naar Parijs. En 2,5 uur later stappen we uit op het Gare du Nord station en wandelen we in een paar minuten uitgerust naar ons hotel. Dit dien we nooit meer anders 😉.
Gelukkig konden we zelfs al inchecken en onze rugzak op de hotelkamer achterlaten. En zo liepen we om 12:00 al heerlijk in Parijs rond. Prachtig weer, en genoeg te zien. Nadat we weer even hadden gekeken hoe de metro ook alweer werkt zijn we op een terrasje neergeploft en daar hebben we genoten van een heerlijke salade met een koud glas cola (die was welkom! 😊). Op het terrasje konden we lekker mensen kijken en daar zagen we de ene na de andere step voorbij sjezen. Het leek Linda nog een klein beetje spannend in zo’n drukke stad, maar Hugo had in Polen natuurlijk al ervaring opgedaan, dus hup! Op zoek naar een eigen step. En wat is dat gaaaaaaaf zeg!! Door de grote stad, rollend met iets van 15km/u, FANTASTISCH 😃.
De Sacre Coeur opgezocht en door Montmartre gewandeld. Onszelf getrakteerd op een ijsje en daarna doorgegaan naar de Notre Dame. Daarvan schiet de restauratie al behoorlijk op! Weer even op een terrasje neergestreken voor een koude cola (we zweten lekker vandaag, wat een weer!), en daarna koers gezet naar de Champs Elysees. Het was even zoeken voordat we een plekje hadden gevonden voor onze step, maar wat was dit een top ervaring zeg! Echt lachen.
Wat rondgewandeld en een hapje gegeten en toen was het al snel tijd om door te gaan want om 19:00 moesten we bij het stadion zijn. Voor Edje!
De reis ging soepel en we zaten mooi op tijd op ons plekje. Met een mooie helicopterview over het stadion, zonder iemand voor ons en met een perfect uitzicht op alles wat Ed Sheeran zong en creerde. Fantastisch wat die man in zijn eentje kan. Wat een show, wat een belevenis. Genoeg kippenvelmomentjes 😃.
Op de terugweg werd het even spannend (we stonden zeker een uur stil in een grote drom mensen zonder te kunnen zien waarvoor of waarom en we begonnen op een gegeven moment de hoop te verliezen dat we de laatste metro nog zouden halen (was op zich geen ramp, het hotel was 5km lopen, maar beide telefoons waren zo goed als leeg en dan is navigeren toch wat lastig), maar het bleek puur een opstopping van mensen die onder een versmald viaduct doormoesten en uiteindelijk waren we precies op tijd op het station. In de snikhete metro naar huis, nagenietend van wat we hadden gezien.
Lekker even douchen en daarna met een supervoldaan gevoel het bedje in. Wat hebben we genoten vandaag! Het voelt alsof we al een week van huis zijn. En wij gaan nooit meer naar een concert in Nederland 😉.