Vandaag vroeg op omdat we de lange route gaan doen. 230km ongeveer en we hebben gisteren gemerkt dat 100km al best veel is in dit soort omstandigheden… maar ook op de vroege ochtend konden de eitjes niet ontbreken, en hoewel het weer duidelijk minder mooi was was de stemming opperbest en reden we rond 8:15 van het terrein af.
Op naar weer een fantastische route, met regen en zonneschijn, met stof en modder, maar vooral met prachtige uitzichten en een super gezelschap.
Halverwege de middag moest er getankt worden, en bij het benzinestation onstond het idee dat een deel van de groep liever naar huis ging, en nog een rustige lange avond bij het kampvuur zou zitten. Dat gold niet voor iedereen en daarom besloten we op te splitsen. Margriet, Sebastiaan, Petra, Bas, Arno en Dick gingen terug naar het kamp en de rest vervolgde de route.
Rond een uur of acht een plekje op gezocht om wat te eten (iets wat duidelijk niet erg in de smaak viel bij Herman en Arjan, omdat zij de tijd voorbij zagen tikken en voorzagen dat ze op deze manier de route niet af konden maken). Ondanks dat wel erg lekker gegeten (pizza) en toen het begon te schemeren hadden Herman en Arjan er echt een beetje genoeg van dus zijn we opnieuw opgesplitst, en zijn Simone, Marco, Herman, Arjan, Hugo en Linda teruggereden naar het kamp. Een erg avontuurlijke tocht, waarbij Arjan zonder gas met zijn kapotte benzinetoevoerding met een slecht werkend navigatiesysteem probeerde de weg naar huis te vinden. Dat was echt geen doen en de auto sloeg om de haverklap af, waardoor we op een gegeven moment maar het besluit hebben genomen dat Herman voorop moest met navigatie op de telefoon.
Hugo heeft zijn mannetje als navigator heel goed gestaan, en heeft ons veilig thuisgebracht. Maar wat was ik blij dat we er waren! Heb Arjan een groot applaus gegeven toen we weer geparkeerd stonden. Held!
In het kamp waren de mensen die eerder naar huis waren gegaan duidelijk al in een verder vesuft stadium (niet zo gek, het was elf uur en zij waren toen al 6 uur terug), dus het kampvuur was wat zwijgzamer, en toen even later Dave, Esther, Katrin en Michael ook weer teurgwaren zocht iedereen vrij snel de tentjes op. Weer heerlijk geslapen na een weer indrukwekkende dag!