De wekker gaat vroeg, want we moeten dus al vroeg de kamer uit. Veel in te pakken hebben we niet meer, dus een half uur later zitten we in het zonnetje aan het ontbijt. Omdat we niet meer terugkunnen naar de kamer kunnen we lekker blijven zitten totdat we een notificatie krijgen dat we het schip af mogen. Officieel is dat om 8:30 maar we hoorden al dat er iets vertraging was. Voor ons alleen maar fijn, want hoe dan ook wordt het best een lange dag op het vliegveld, en dan is het hier in het zonnetje met een lekkere koffie toch een stuk aangenamer. Hugo’s moeder heeft zo tijd genoeg om een sigaretje te roken, en als we ongeveer nog de enige gasten zijn op het terras en het restaurant gaan we toch ook maar langzaamaan richting beneden. Net als we bij de lift zijn wordt omgeroepen dat ook wij het schip kunnen verlaten.
In de hal met koffers zien we opnieuw een voordeel van ons late (nou ja, late, het is pas 9:00) vertrek, want de hal is al aaedig leeg en we zien de koffers dan ook direct staan. We lopen naar buiten en regelen een UberXXL. Het is weer een joekel van een auto, heel fijn zo met al die koffers. En dan beginnen we aan een lekker ritje van uiteindelijk bijna een uur naar Miami airport.
Helaas mogen we de koffers nog niet afgeven (dat mag pas om 12:45), dus we installeren onszelf maar ergens in de vertrekhal en doen daar nog een spelletje. Het voelt wel als lang wachten zo, zeker als je weet dat het buiten zulk heerlijk weer is en het hier binnen vriest in de airco. Maar goed, dat hoort er ook een beetje bij. Als we de koffers hebben ingeleverd gaan we nog even een paar minuutjes naar buiten in het heerlijke zonnetje, en dan begeven we ons maar naar de security.
Daarna is het nog steeds best even wachten, maar we hebben prima zitplekjes bij de gate, en een lekker broodje van Earl of Sandwich (dat zal ons toch altijd aan Disneyland Parijs doen blijven denken).
Eenmaal in het vliegtuig hebben we weer lekkere plekken bij de nooduitgang, en we vliegen op deze terugweg rechtstreeks dus dat is ideaal. De reis is zo voorbij, en dan zijn we weer in het (ijzig koude, maar ook prachtige) nederland! We worden echt getrakteerd op een prachtige ochtendrit. In het zonnetje dat over de ijzige weilanden straalt. Zeker met dan af en toe zo’n oerhollandse molen in het landschap maakt het wel een warm welkom.
Ik zet ondertussen de verwarming thuis vast aan (daar zal het wel koud zijn!), en zo rijden we naar huis. Eenmaal thuis drinken we een kopje koffie en niet veel later gaan Hugo en zijn moeder zich klaarmaken voor de rit naar Veldhoven. Ik doe ondertussen de wasjes en ruim de koffers op en leeg, en zorg weer voor een gevulde koelkast.
Aan het einde van de middag komt Hugo weer thuis en dan hebben we een heerlijk avondje. Met het haardje aan lekker op de bank. Genieten van elkaar en van ons fijne huis. Jammer dat morgenochtend het werkende leven alweer begint..: