Na weer een goede nacht (wat zijn het toch topslaapzakken) weer vroeg uit de veren, voor de zondagroute!
Even wachten op Marco, die met Moppie een dagje meerijdt. Even op het terrein rondgekeken terwijl hij de Jeep aan het keuren was, en met cateringbedrijf ML&M uit Veldhoven afgestemd over het avondeten. En toen op pad!
Dat begon GAAAAAAF!! Lekker in de blubber na zo’n regenachtige dag, heerlijk gevoel. Het 4×4 schakelen krijgen we als topteam steeds beter onder controle. De dag kon nu al niet meer stuk.
Vandaag een ritje zonder Bas en Petra en de kids (die bleven een dagje op het terrein zodat de kinderen aan alle georganiseerde activiteiten mee konden doen). Maar daarvoor dus in de plaats Marco en een vriend. Al snel stonden we in de file. Voor ons was een autovan een randje afgegleden en zat vast in de diepe bandensporen. Hulptroepen in de vorm van Herman en Arjan waren natuurlijk snel paraat en na een half uur reden we denk ik ongeveer weer verder.
Via de bospaadjes naar het eerste terrein. Een pittige, waarbij onze Jeep met de stugge vering weer een paar keer vastsloeg (konden niet meer schakelen). Met hulp kwamen we steeds een stapje verder, maar op een gegeven moment zijn we toch maar afgehaakt. Kopje koffie gedronken (en geplast in hele luxe dixies), en de route voortgezet.
Tijd voor het volgende terrein. Even twijfel of we mee zouden doen maar toch besloten het weer te gaan proberen. Door onze twijfel reden we wel als laatste het bos in, en het was een pittige route met weer flink wat scheve hobbels, en toen begon de Jeep weer te protesten. Uiteindelijk via een superstrakke manouvre van Herman van ons plekkie gelierd. Al snel ging het weer mis, en toen besloten Arjan, Arno en ik dat het misschien wel handig was als we het treklint tussen Herman en Hugo zouden laten zitten tot het einde van het parcours. Herman wist dat, maar toen Hugo op een gegeven moment over het lint heenreed en we die even losmaakten, had Herman begrepen dat we het lint helemaal los hadden gemaakt. Herman reed weer verder, met Hugo achter zich aan. Met een vaart waar we allemaal van stonden te kijken. Arjan riep nog: Maan, rustig! Maar Herman reed lekker door, en Hugo hobbelde er vakkundig, driftig sturend achteraan. Het was een prachtig gezicht!!
Eenmaal aan het einde van de route werd duidelijk dat Herman dus dacht dat Hugo los zat en hij wilde afstand houden zodat Hugo de vaart kon vasthouden. Hahaha dat hadden we eigenlijk echt moeten filmen 😄.
Beetje op tijd teruggereden naar het kampeerterrein om mama, Mia en Adje nog even te zien, en Bas te kunnen zien rijden in de modderbak. Gisteren hadden we bedacht dat het misschien wel leuk zou zijn om mama-nasi te eten met het hele gezelschap. Dus in Veldhoven zijn er flinke pannen nasi gemaakt en heul veul sateetjes. Superlief, en superlekker!
Eenmaal op het terrein gezocht naar Adje, maar halverwege de zoektocht kwam de catering binnen dus zijn we de nasi gaan ophalen en uiteindelijk hebben we Adje niet meer gezien. Maar wel superleuk dat ze er was!
Mama en Mia een beetje rondgeleid en samen gekeken hoe Bas een paar dappere pogingen deed om door de modderbak te rijden. Niet gelukt, maar wel vermaakt 😄.
En toen was het tijd voor de nasi! Die werd errug gewaardeerd. Een van de kinderen zei zelfs dat het lekkerder was dan van de chinees. Iedereen heeft heerlijk zitten smikkelen.
Er was (natuurlijk) best wel wat over dus al snel ontstond het idee om de rest te bewaren voor morgen. Zo gezegd zo gedaan, de nasi in bakjes en zakjes, en na het vaatje genoten van een lekker bakje koffie (met Pencee taart… whaa wat is dat lekker!). Na de koffie natuurlijk weer veel groene flesjes onder de terraswarmer, en een colaatje voor ons tweetjes. Wat knabbels erbij en lekker zitten nakletsen over de dag. Rond een uur of twaalf weer met een voldaan gevoel ons tentje in.