Jaaa, vandaag is het zover, we gaan op safari! Het schoolreisje gevoel zat er al lekker vroeg in dus de wekker van 7:00 was niet zo hard nodig. Dus tijd voor een lekker ontbijtje van yoghurt en verse fruitjes. En cornflakes om toch een beetje een amerikaans gevoel te hebben.
En toen op pad! We waren lekker vroeg in het park en we werden meteen al getrakteerd op een strak blauwe lucht. Hugo had al een beetje bedacht welke attracties en shows we ‘moesten’ zien en de Disney’s genie app hielp ons daarbij een beetje om de dag goed in te delen. De drukte viel zeker in de ochtend heel erg mee dus we hebben superveel kunnen zien en doen. Met als hoogtepunt de safari! Natuurlijk is het door mensen opgezet, maar alles is zo weids en perfect dat je echt het afrika gevoel krijgt. Met zekerheid dat je de big five tegenkomt en dat die lekker hun eigen pad wandelen en dus ook midden voor je Jeep gaan staan. Erg mooi en indrukwekkend. Genoten!
Aan het einde van de dag hadden we eigenlijk alles gedaan wat we wilden doen. Ook de mooie Lion King show was gelukt en we zijn in de Mount Everest bijna ontspoord doordat de rail van de achtbaan door een Yeti kapot was gemaakt. Alleen de wereld van Avatar stond nog op ons lijstje. De wachttijd voor de attracties daar was gedurende de dag zo rond de 3 uur. Tja, dat ging ons toch echt wat te ver…
Maar… we hadden nog 2 uur voordat het park dicht zou zijn en inmiddels was de wachttijd teruggelopen naar 85 min. Zullen we het dan toch proberen? Jaaaa, we gaan het doen! De wachtrij was echt lang. Heeeeel erg lang. We grapten onderweg nog: nou dit doen we niet nog een keer. Na ruim anderhalf uur was het dan eindelijk zo ver. We mochten allebei plaatsnemen op een Banshee (vogeldraakachtigiets) en werden goed vastgeklemd met een duwer in onze rug. En toen… begon onze vlucht. Dat was echt WAAAAANZINNIG! Zo’n gaaf gevoel! Ik wil mijn hele leven al zelf kunnen vliegen en vandaag was het dan eindelijk zo ver. 5 minuten lang gevoel van gewichtloosheid, vliegend over een prachtige Avatar wereld. De bewegingen klopten, je voelde zelfs af en toe de botten en spieren van de Banshee tussen je benen. De wind, de geuren van de prachtige bloemen waar je doorheen vloog. De spetters als je net te dicht langs het water ging. Echt fantastisch. Dus… het was dat het niet kon, anders hadden we zo nog een keer gegaan (oke, over 5 jaar dan, als de attractie niet zo nieuw/populair meer is, hahaha). Maar echt een prachtig toetje van de dag.
Toen was het tijd om naar huis te gaan. Onderweg een tussenstop gemaakt en weer lekker gegeten (maar zeker niet zo lekker als de dag ervoor) en eenmaal lekker thuis lekker op de bank en het bedje in. Wat een mooie dag.