Na een ietwat koude nacht (Hugo had er iets minder last van dan Linda) kwam het zonnetje al vroeg ons tentje binnen. Jaaa dat wordt ontbijten in de ochtendzon! We hadden gisteravond vers brood besteld dus Linda ging dat ophalen terwijl Hugo voor de koffie zorgde. Dan nog even het beleg uit de koelkast… mmm dat is wel erg koud! Hahaha bevroren kaas en vleeswaren 😂. Gelukkig deed de zon zijn best en konden we in ieder geval de brie nog redelijk doorsnijden. Heerlijk gegeten, en daarna kon het inpakken beginnen.
Dat ging best soepel en toen we klaar waren en nog even naar het toiletgebouw liepen voor de laatste plas, drukte Hugo op het knopje om de auto af te sluiten. Mmm hij doet het niet. Ojee… sleutel stuk? Nee de andere doet het ook niet. En de lampjes ook niet. Oeps!
Gelukkig hebben we een accubooster bij ons, dus die zetten we snel op de accu. Daardoor gingen de deuren weer open en sprong ook de verlichting weer aan. Maar starten.. nee dat was teveel gevraagd. En na twee pogingen was ook de booster leeg. Hmmm wat nu?
Dan maar naar de buren, vragen of zij misschien startkabels hebben. Helaas. Dan maar naar de receptie. Die was dicht. Nog een ander nederlands stel geprobeerd maar ook daar waren geen startkabels te vinden. Nog maar weer een keer terug naar de receptie, en toen had ik meer geluk. In het Engels begreep de man echt niet wat ik bedoelde, maar op mijn beste frans en met grootse handgebaren begreep hij wat ik bedoelde. En zowaar kwam er een tas met kabels uit de kast!
Terug naar onze buren die meteen welwillend de Meriva voor de Jeep zette. Maar starten… ho maar. En ondertussen klonk de Meriva zelf ook niet zo fantastisch meer dus dat plan hield op. Dan maar de anwb. Hebben we eigenlijk wel Europa service? Niet dus. Maar dat kon meteen online geregeld worden, dus voordat we iemand aan de lijn hadden was dat het probleem niet meer. Alleen de drukte wel. De boodschap was dat als we over twee uur nog geen telefoontje hadden gehad dat we dan nog maar eens terug moesten bellen. Tja, dan zit er niks anders op dan de stoeltjes maar weer uit de auto halen en (heel vervelend) lekker in het zonnetje te gaan zitten…
Bij het tweede nederlandse stel waar we om startkabels hadden gevraagd was inmiddels ook de man weer terug op de camping, en die was wel nieuwsgierig of het gelukt was om startkabels te vinden. Dat was natuurlijk zo, maar veel verder dan dat waren we nog niet. Hij had wel goede hoop dat aanduwen misschien wel zou werken, dus met Linda achter het stuur probeerden ze de Jeep met man en macht aan te duwen. Helaas zonder resultaat. Maar… misschien zou het wel te doen zijn om de Jeep naar hun camper te duwen en het dan nog een keer met de startkabels te proberen? Dat lukte wel, en tadaaaa!! We konden alsnog op pad!
Uiteraard meteen maar een aardig stukje gereden voordat we de eerste stop maakten en een lekker broodje, twee kussens en het avondeten hebben geregeld. De doelstelling voor vandaag natuurlijk wat bijgesteld (elke km die we alsnog kunnen rijden is er 1), en we hebben een prachtige rit gemaakt door de Vogezen en de Jura. Vandaag geland in Arbois, op een mooie camping met heeeerlijk weer. Zelfs vanavond kunnen we nog in de korte broek buiten zitten, wat een verschil met gister!
Hugo heeft zich na een spelletje weer lekker uit kunnen leven op het buitenkoken, en daarna zijn we nog even het plaatsje ingewandeld. Daar was het stil, heel stil (het voelde om half negen al alsof het middernacht was). Maar lekker gewandeld en inmiddels bij kaarslicht voor de tent. Morgen gaan we weer een stukje verder door de bergen. Steeds een stapje zuidelijker 😊.