Vandaag konden we lekker uitslapen, maar dat lukte niet zo best. Het was nog stil op de camping, maar langzaamaan begon ons kamp wel op gang te komen. Traditioneel een eitje gebakken, en lekker rustig met elkaar ontbeten en een pakketje klaargemaakt voor onderweg. Even naar de briefing gewandeld en even gekeken voor een souvenir hoodie, maar die waren er helaas alleen nog in de wat grotere maten. Dus Hugo is goed geslaagd, en Linda uiteindelijk ook, maar dan met een gewoon jeepclub trui.
Op naar de eerste rit! Er zitten dit keer geen terreintjes in, dus we kunnen best wel doorrijden. Het weer werkt erg mee en de routebeschrijving ook, dus het is een heerlijke rit, en ondanks de 130km kunnen zijn we mooi op tijd op de camping terug.
We kunnen nog net even het terreintje bij de camping op, dus wij gaan nog even het bos in met zijn tweetjes… whaaa wat is Hugo en wat is ons jeepie goed. Echt gaaf weer. Totdat… we bij een erg scheve hobbel komen en we ineens niet meer kunnen schakelen… oeps. Maar ervaren als Hugo is weet ie meteen wat er aan de hand is, en met wat hulp van de omstanders om ons heen is het zo gefixt en zijn we met een duwtje weer op pad. Jeeej! Maar wel even wat genoeg spanning voor vandaag, dus nog even naar Petra gekeken (die inmiddels ook even het terreintje in gereden was) en op naar het kamp 😊.
Vanavond konden we lekker relaxt eten, we werden verwend met een buffet met schnitzels, hamburgers en kipsateetjes. Lekker hoor.
De avond natuurlijk weer afgesloten bij het kampvuur. Wel grappig, doordat het zo vroeg donker is voelt het al snel laat. Dus na een gevoelsmatig heerlijk lange kampvuuravond lekker warm het bedje in.