Maand: augustus 2018

Gewoon omdat het een vrolijk liedje is… en omdat het op een rijdag ook best wel aardig klopt. Hoewel… working… met mijn liefie in de auto is niet echt werken te noemen, en al helemaal niet als we er supersmalle weggetjes en straatjes bij hebben, mooie uitzichten en onverstoorbaar zonnig en warm weer. Wat hebben we toch een geluk.

En de 9 tot 5 klopte vandaag ook niet helemaal… we hadden een flinke afstand te maken om bij de geplande camping aan te komen, en met een tankstop, een koffiestop, een lunchstop en een pechstop (dit keer was het Stitch die even geen energie meer had) was dat best een volle dag rijden. Maar dat gaf niet, we hadden het naar ons zin en kwamen weer op plekjes die je gewoon niet verzint. Zo smal die straatjes!

Nu we zo in het Portugese landschap rijden vraag ik me telkens af waar Annette een aantal jaar geleden heeft gefietst. Zou dat ook hier geweest zijn? Waren de huisjes toen ook al zo hagelwit (met geel) (ik verdenk de overheid ervan dat ze de mensen een boete geven als ze hun huis niet elkaar schilderen… zo wit in de meeste plaatsjes, alsof alles net geschilderd is!)? Was het toen ook zo warm? Heeft ze al die bergweggetjes getrotseerd?

Onderweg worden we telkens vriendelijk onthaald en staan mensen enthousiast te zwaaien. Als je nog niet vrolijk was dan zou je het vanzelf wel worden 😊.

Ergens rond koffietijd merkte Hugo op dat de spanningsmeter op het dashboard op 0 volt stond. Dat was eerder niet zo… mmm… ik vroeg nog: zal ik de koelbox er maar uit trekken? Toen dachten we: laten we in ieder geval de anderen even informeren, en voordat we dat konden doen viel het bakkie weg, en nadat ons zwaaien niet werd opgemerkt door de groep (we bewegen onderweg wel vaker wat met onze armen als er een leuk liedje voorbij komt 😃), vielen we bij een verkeerslicht helemaal stil. Best handig dat het verkeerslicht aangaf hoe lang het nog duurde voordat ie groen werd, want in die 48 seconden kon ik mooi even uit de Jeep springen en Herman (die voor ons stond) informeren. Arjan schoot meteen te hulp om even te duwen, en zo hebben we Stitch met elkaar even op een veilig plekje gezet. Accu was bijna leeg, maar de dynamo leek het nog wel te doen… mmm we hadden gisteravond en vanochtend al problemen gehad met de massasleutel, zou die het niet kunnen zijn? Binnen no-time hadden Arjan en Arno die omzeild en met een extra energieboost vanuit de Jeep van Arjan kon Stitch ook weer starten. En daarna laadde hij overduidelijk uit zichzelf weer. Operatie geslaagd dus!! Morgen nog even kijken wat er met het massaslot aan de hand is, en als ie niet te repareren is heeft Herman er als het goed is nog ergens een in zijn gereedschapskist liggen 😉.

We waren op weg naar een camping waar Herman, Arjan, Leen en Arno 4 jaar geleden al eens gekampeerd hadden. Een camping van een Nederlanse 4×4 liefhebber. Het duurde dus even voordat we er waren, maar het ziet er uit als een rustige erg mooie camping, goed verzorgd (totaan shampoo bij de douche en handdoekjes en zeep bij de wastafels), met een lekker zwembad, en volgens mij zijn er 2 plekjes bezet dus het is ook heerlijk ruim en rustig. Gezellige eigenaar die ook lekker kan kletsen. Leuk om ook zijn verhaal te horen.

Inmiddels koelt het best wel behoorlijk af, dus dat wordt lekker slapen vannacht, bij het gezellige krekelgeluid.

Morgen blijven we weer een dagje op de camping. Ik ga even proberen te rennen en zeker ook lekker bij/in het zwembad te liggen. En natuurlijk gaan we zorgen dat Stitch weer af en toe een echte pauze kan nemen 😊.

Hahahaha wat een hilarische ochtend! We hadden een camping-kip op bezoek en die vond het brood nogal interessant. Wat een brutaal beest! Ik was mijn sneetje brood aan het besmeren met creme de brie, en ineens was het ‘pik!’ En daar lag mijn broodje op de grond en zat de kip onder de kaas. Hahahaha. Een mooi begin van de dag 😊.

Vandaag begonnen met het laatste stukje roadboek. Mooie stukjes, zowel door dorpjes als weer over stoffige paadjes. Tot iets na de lunch (echt weer een grappig plekje gevonden!) en na een koelprobleempje bij Arno, kunnen genieten van de navigatieplaatjes (ook al was het grotendeels verhard). Blijft toch leuk om die plaatjes te zoeken. Zeker als het top-navigatie team Leen en Herman voorop rijdt. Leen heeft zich vandaag trouwens ook weer bewezen als gemeentewerker: menig hekje kon hij voor ons openen en weer sluiten 😊.

De middag was toen ineens stiekem wel een beetje saai. Dus onszelf toegesproken dat we niet zo verwend moeten doen, en dat we morgen weer een muziekje moeten opzetten. Dat gaan we doen!

De aankomst op de geplande camping was bijzonder. Een rokerig hok, met twee dames erin die Portugees met elkaar spraken (al leek het meer op Russisch). Met een computersysteem uit het jaar nul die zelfs haar ongelofelijk trage vingers nog niet bij kon houden. Maar wel het toppunt qua prijs (of eigenlijk dieptepunt: 25 euro voor ons zessen), en de camping zelf was eigenlijk echt niet onaardig. Goed sfeervol verlicht, ruim, veel mooie bomen, wij als enige gasten (later kwam er nog een klein tentje bij maar die stond bij het andere toiletgebouw), en eigenlijk ook best wel heel goed sanitair. Alleen van dat laatste was de ‘eigenlijk’ toch wel een beetje jammer: het was modern, ruim, goed verlicht… maar echt schoon was het niet te noemen. Maar goed, voor een nachtje prima!

Meteen na aankomst op de camping hebben Hugo en ik nog even boodschapjes gedaan voor het avondeten. Bij terugkomst wilde Stitch niet starten… Hugo vroeg aan mij: he heb je de massasleutel eruit gehaald? Ja dat had ik, maar die had ik er ook al weer in gedaan… gek. Maar met een beetje extra aanduwen ging het toch! Fjieuw!

En na een mooie zonsondergang (😍) op de terugweg weer een lekker maaltje bereid. Topplekje zo, een warme nacht tegemoet… (en misschien ook wel een harde: Het matje waar Hugo nu op sliep is ook lek, dus we gaan plan C (tevens het laatste) inzetten… als dat ook misgaat gaan we toch maar eens luhtbedjes shoppen bij een grote super… ook leuk hoor 😊.

Konden we vandaag weer lekker uitslapen, was ik om 7:00 al wakker… zal deels het tijdverschil geweest zijn, maar zeker ook mijn eigenwijsheid dat de slaapzak vannacht niet nodig zou zijn (koelde toch meer af dan we verwacht hadden 😊).

In ieder geval rustigaan opgestaan en na het ontbijtje met een eitje en een lekkere meloen een wasje gedraaid en Stitch een poetsbeurtje gegeven (zo, dat knapt op! Best lekker werkje als je er zoveel stof af kunt vegen 😊).

Wel grappig, de man van de camping begroette me vanochtend met ‘He, daar hebben we Linda!’. Voelt toch meteen goed 😊. Leuk!

En toen was het tijd voor het zwembad!! Heerlijk plekje waar ik/we de hele middag hebben vertoefd. Lekkere ligbedjes, erg rustig, verkoelend fijn zwembad, palmbomen en een leuke enorme bank die veel sfeer gaven. Heerlijk! Boekje lezen, spelletje spelen. Was echt even heel lekker.

Arjan en Herman waren ondertussen even naar de winkel geweest voor een HDMI kabeltje, en zij hadden nu ook geluid bij het beeld, dus het voetbal kon nu ook met geluid gekeken worden. Even een zondagmiddag/avond momentje dus 😉.

En vanavond… bbq! Sateetjes marineren, satesaus maken, salades maken en het feestje kon beginnen. Lekker rustigaan gegeten, weer een mooie zonsondergang erbij. En weer een overheerlijk stuk dorstlessende meloen (vandaag in de Sante gelezen dat dat erg goed is voor de zonnescherming 😊).

Top afsluiting van een dag op een (wat mij betreft) top camping. Genoten!

Na een leuk ontbijtje op ons mooie plekje de boel weer ingepakt en nu dan echt de grens over!

Toen we even op pad waren had Herman lekkende remolie bij zijn voorwiel. Daar willen we natuurlijk niet mee doorrijden, dus even een tussenstop gemaakt, waar Hugo en ik even een potje Splendor gedaan hebben (15-4 geloof ik, grrrrrr), en Leen gefascineerd heeft zitten kijken hoe de mieren vanalles de mierenhoop in aan het slepen waren.

Het eerste stuk van de route die het navigatiesysteem had verzonnen was voor ons relatief ‘eenvoudig’, maar na de lunch konden we het roadboek weer oppakken. Dat zorgde wel weer voor veeeel stof 😊, en nog meer hobbels! Hahaha alles is weer op zijn plek gestuiterd 😃. Als toetje werden we verrast door een prachtig uitkijkpunt over heeel veel meertjes. Supermooi!

We hadden een camping in gedachten vanuit het roadboek, en die bleek nederlands/italiaanse eigenaren te hebben. De man keek even wat moeilijk omdat hij best veel reserveringen had en hij ons graag een schaduwplekje wilde geven, maar met wat creativiteit mochten we zelfs 3 plaatsen naast elkaar gebruiken met prachtige oude bomen (steeneiken en olijven) die voor voldoende schaduw zouden zorgen overdag. Verder echt een leuke camping, van mensen die hun klanten hoog hebben zitten. Mooi zwembad erbij, en verder alles erop en eraan.

Omdat we geen avondeten meer hadden (en de campingeigenaar niet genoeg voorraad had voor en groot gezelschap als de onze) zijn Hugo en ik nog even naar de Lidl gereden. Toen we terugkwamen kregen we als kadootje nog een mooie zonsondergang 😊.

Wat een hitte! Maar echt een lekkere camping. En Arjan heeft de schotel aan de praat gekregen, dus de mannen kunnen vanavond voetbal kijken. Goede reden voor mij om er op tijd tussenuit te kruipen en lekker te gaan slapen…

Oja, jullie vragen je misschien af wat je rechtsonderin op de foto ziet… je zou het niet zeggen, maar dat ben ik… met mijn mooie hoofdlamp op! Iedereen vond me een beetje een spook/dracula. Gemeen he?

Vandaag is Phil Collins de artiest van de dag. Oh mam, sommige Tarzan nummers… daar kreeg ik gewoon kippevel van, en zelfs een beetje natte ogen. Wat was dat even een moeilijke periode, en wat maakte ik me toen druk over dingen waar ik nu van denk: Let it go!

Maar… ‘On my way’ was toch wel het liedje van vandaag. Vandaag het grootste deel verhard gereden, richting Portugal. Hugo en ik hadden het erg gezellig in de auto, meer kletstijd dan anders, was ook wel weer een keer leuk. Weer allerlei ideetjes bedacht voor tripjes en natuurlijk ook veel gesproken over deze ervaring. Want dat is me er een! En natuurlijk lekker een muziekje geluisterd, keihard meegezongen in de wind, soms zelfs even een dansje met de armen erbij. Ja we hadden het wel nasr ons zin 😊.

Onderweg geprobeerd gas te tanken, dat ging bij Herman en ons prima, bij Arno ging het moeizaam en bij Arjan hield de pomp er helemaal mee op… leeg. Gelukkig kregen we snel een herkansing. Rond de lunch het nieuwe roadboek opgepakt en daar meteen een schaduwplekje gezocht voor de lunch. Supermooi plekje weer, dit keer met nieuwsgierige klingelende koeien met bel om ons heen. Echt grappig!

De eerste camping die we opzochten was een soort spookstadje geworden, dus daar moesten we toch nog even naar doorzoeken. Maar een leuke gevonden! Simpele camping, met veel bomen en veel ruimte. Beetje zoeken naar een vlak stukje om op te liggen, maar weer een prima plekje gevonden. Voelt goed!

Lekker even afgekoeld en afgespoeld in het water samen met Leen, terwijl Herman en Arjan nog even wat brood en water gingen halen in een dorpje verderop. Hugo en ik hebben nog een spelletje gedaan, en ik vertel niet wie gewonnen heeft 😉.

Tijdens het koken heeft Hugo de drone nog weer even uitgepakt. Ging veeeel beter dan de vorige keer! Blijft toch wel erg leuk en het blijft ook wel voor hilarische momenten zorgen (we zijn toch steeds allemaal een klein beetje bang dat we onthoofd worden 😜).

Nu na een lekker esspressootje weer bijna bedtijd! Morgen verder over de route in Portugal!

‘I won’t take the easy road, won’t take the easy road no no’

Dat is wel het thema van deze dag! We gingen vandaag op de navigatie (slaan een roadboek over op weg naar Portugal), binnendoor, de kortste route. Een perfect recept voor spannende routes. En zeker vandaag, door de talloze olijvenvelden. Het ene na het andere weggetje was afgesloten en dat zorgde voor spectaculaire momenten tijdens het rijden. Kleine doowadingen (de ene droog, de ander met nog een klein stroompje), een tochtje op een supersmal weggetje die we uiteindelijk in de achteruit nog terug moesten, en een ietwat illegale tocht door een olijfboomgaard (die boer zal vanmiddag wel gedacht hebben: waar komen die bandensporen nou toch vandaan?). Dat laatste stukje was extra bijzonder, die olijfbomen zijn niet zo hoog en staan voor een Jeep niet ver genoeg uit elkaar, dus we hebben voorzichtig al wat olijven uit de bomen geschud. Tjonge, wat lag de auto vol na afloop! En zelfs mijn broekje zat helemaal vol 😊. Hahaha dat laatste zorgde wel weer voor een bijzonder moment (ik kreeg het er zittend niet uit dus ben maar even gaan staan, was voor achterliggers Arjan en Arno wel een apart gezicht denk ik 😊.

Maar echt gaaf om te zien hoe Herman en Arjan blijven proberen om er doorheen te komen. Als het linksom niet lukt dan gaan we rechtsom, zonder op te geven en zonder de overstap naar de verharde weg te maken. Echt gaaf om dat mee te maken! Zo kom je echt op de gaafste plekjes en de meest spannende momenten. En als het dan allemaal lukt is dat echt zo’n gaaf gevoel!

Na de lunch (midden op het pad maar weer een prachtig plekje) wel iets meer verhard gaan rijden zodat we toch nog wel een beetje op tijd weer bij de geplande camping te komen.

Echt weer een gave tocht!

Jaaaa, vandaag alweer 36! Best oud 😊. Maar gelukkig ben ik nog het jonkie van de groep ☺️.

Toen ik de tent uitkwam werd ik meteen verrast door ballen-blazende reisgenoten, en was mijn stoel al mooi versierd 😃 bedankt mannen! Geeft wel meteen een verjaardagsgevoel 😊.

Lekker ontbeten en daarna was het een beetje combi van ontspannen, wasje doen, zwemmen, spelletje doen (Hugo heeft me laten winnen 😉), en om 15:30 werden we in Granada verwacht voor de Alhambra tour. Onze tank was natuurlijk nog nagenoeg leeg, dus eerst een ritje naar het benzinestation… die er niet meer was! Gets! Nu was de tank echt wel helemaal bijna leeg… het zou ons toch geen derde keer overkomen (en nu zonder reddingsploeg)? Voor de zekerheid dus eerst maar terug naar de camping om het reservetankje van Herman op te halen…

Inmiddels zaten we best wel in tijdnood om nog op tijd in Granada te zijn, maar ja zonder benzine komen we er helemaal niet, dus gelukkig een benzinestation gevonden richting Granada, en dat was al een opluchting op zich. Daarna was de reistijd naar het startpunt van de tour minder lang dan we hadden verwacht dus fjieuw alles zou toch nog goedkomen…

… totdat we 350 meter van het startpunt waren en dat een tourist office midden in de stad bleek te zijn waar je dus met de auto niet kon komen. Halsoverkop op zoek naar een parkeergarage…! Gelukkig vrij snel gevonden en volgens Google maps zouden we lopend 4 minuten voor tijd op locatie komen. En dat was ook wel zo… Jeeeej! Gelukt!

Ondanks de tijdsdrukte toch wel erg leuk om zo door de stad te wandelen… en zooooveel ijstentjes! Op de terugweg nemen we zeker lopend een ijsje onderweg 😊.

De tour door Alhambra was LEUK! Leuk om te doen, leuk om op deze manier meer achtergrond mee te krijgen, en prachtige plaatjes! Echt een verjaardagsuitje!

Vanavond eten we bij het restaurant op de camping, leuk plekje met een prachtig uitzicht over het stuwmeer. Ondanks dat we dachten dat we heel ruim de tijd hadden, waren we precies op tijd terug op de camping. Snel een jurkje aan en op pad. Was supergezellig, en lekker, en leuk! Top afsluiting van deze dag!

Lekker de slaapzak in, want het is weer lekker afgekoeld naar een prima slaaptemperatuur. Morgen een stukje op pad richting Portugal. Leuk, leuk, leuk!

‘On a sunny desert highway… warm wind in my hear’ 😃

Oke ook niet echt een highway… maar vond het toch een passend liedje 😃.

Vandaag een dag volledig roadboek rijden naar Granada. Supermooie tocht weer! Met zelfs een stuk waarop alleen de ervaren bestuurder mocht rijden. Maar dat zijn we inmiddels wel na 3000km 😊. Ging super.

Onderweg deze keer relatief veel fauna (we zien onderweg niet zo veel loslopende dieren 😊), bokjes springend over de rotsen. Echt knap wat ze doen, enorme sprongen bijna horizontaal omhoog!

‘Some things to remember, some things to forget’

Tja… heel veel fantastische herinneringen gemaakt, maar ook wel eh… iets wat we maar snel weer vergeten 😊 vandaag tot twee keer toe zonder brandstof komen staan 😬😬😬😬. De eerste keer midden in de ‘off road’, met de reservetankjes konden we toen net weer ver genoeg komen om bij de benzinepomp te komen, de tweede keer was op een onhandiger moment midden in een bocht niet ver van de camping. La Guardia was snel ter plaatse, maar wij konden met het reservetankje gelukkig zelf weer snel verder. Nou ja, vergeten we ook nooit meer, hahahahaha!

Mooi plekje gevonden onder een superoude olijfboom op een camping van de eerste categorie. Hier gaan we weer een dagje ‘rusten’, mijn verjaardag vieren, en Hugo en ik gaan de Alhambra bezoeken morgen. Zin in!!