Bericht

Geplaatst op

Parijs dag 2: Dagje Disney!

Superlekker geslapen vannacht, en langzaamaan wakker geworden met de campinggeluidjes om ons heen. Kopje koffie gemaakt en een ontbijtje voor onszelf gecreeerd. Vandaag staat er een dagje Disney gepland!

Stiekem zijn we wel benieuwd hoe het zal zijn. Even kwam het ‘ik moet nog een beetje zin maken’ gevoel zelfs naar boven. Want wat is het lekker zo voor het tentje, en wat moet dat worden als je een dag lang in deze warmte met een mondkapje op moet lopen. En hoe zal dat zijn, een Disney zonder shows…?

Maar eenmaal op de parkeerplaats waar de Disney muziek alweer klonk was alle twijfel voorbij: superleuk om hier weer te zijn!

Het bezoek was echt wel wat anders dan anders, waar we de attractie Crush n Coaster eigenlijk altijd overslaan door de lange wachttijd (90 min) konden we een plekje reserveren in de wachtrij en daardoor konden we die nu ineens heel makkelijk meepakken. Dat geldt ook voor Peter Pan en Autopia (waar we uberhaupt nog nooit in geweest waren doordat de rijen daar altijd zoooo lang zijn). En het aantal mensen was ook aanzienlijk minder, dat was ook best wel erg lekker 😊. We hebben de shows wel echt gemist, maar verder mag het beleid wat ons betreft wel blijven zoals nu 😉. Nou ja, op de mondkapjes na dan, want die waren we na een lange dag in 31 graden wel een beetje zat 😊.

Aan het einde van de middag zijn we buiten het park nog een ijsje gaan eten, en hebben we wat boodschapjes gedaan voor wat hapjes en een hamburger bij de tent met daarna een kopje koffie bij de kaars. En ondertussen kijken hoe de nieuwe buren zich installeren op het plekje naast ons (dat blijft toch ook wel erg leuk aan een camping 😉).

Een lekkere dag, echt genoten! En inmiddels besloten dat we morgen lekker ’thuis’ blijven en het meer wat bij de camping ligt te gaan ontdekken. Nu eerst lekker het bedje in…

Geplaatst op

Parijs dag 1: Eerste lange rit met de JK 😃

Jeeej! Na lange tijd weer eens wat verder van huis! We mogen natuurlijk helemaaaal niet klagen met ons fijne huis en de camping-tuin, maar stiekem is het toch ook wel weer heel leuk om een paar daagjes weg te gaan. Met de Jeep. Zonder dak. In de wind. In de volle zon. Met heerlijke muziekjes. Met de tent achterin. Naar de stad van de liefde. En van Mickey. Zin in!!

Het was echt een heerlijke rit, hier en daar wel wat file maar dat mocht de pret niet drukken. Lekker weer en met dat open dak voelt het meteen ultiem als vakantie.

Eenmaal op de camping konden we ons tentje installeren (ging al een stuk soepeler dan op camping Noordeinde), en de jeep mag gezellig bij ons tentje staan dus dat is ook wel heel makkelijk. Ons stroomsnoer was wel een beetje te kort voor de afstand naar de stroompaal, en omdat we toch nog wat boodschapjes wilden doen zijn we meteen maar even naar de intermarche gereden. Die bleek (bijna) alleen voedsel te hebben, dus nog maar even doorgereden naar de auchan. Grappig dat je zo dicht bij Parijs zo kunt zigzaggen tussen de huisjes door alle dorpjes.

Eenmaal in de supermarkt merkten we wel dat de vermoeidheid (en trek) een beetje begon toe te slaan dus het werd niet zo’n efficient bezoekje 😊. Maar de koelbox en de telefoon kunnen aangesloten worden, en we kunnen vanavond eten, dus op naar de camping voordat we in het donker moeten koken… dat ging goed, totdat… de ‘gewone’ ingang van het campingterrein dicht bleek te zijn. Daar waar we vanmiddag werden gecontroleerd op onze ‘pass sanitaire’ was nu niemand meer en de slagbomen waren dicht. Mmm wat nu? Met hulp van iemand die we tegenkwamen kwamen we erachter dat we de camping ook via een poort konden bereiken, met een code die we hadden gekregen. Het was al een zoektocht naar die ingang, maar eenmaal daar bleek onze code niet te werken… gelukkig zagen we diezelfde jongen in de verte nog, en had hij zelf ook een code om ons binnen te laten… jeeej! We zijn weer thuis! Dat wordt alleen wel braaien on het pikkedonker 😉.

Het is Hugo toch gelukt een lekker maaltje te maken, en daarna konden we nog uitgebreid in onze korte broeken voor de tent blijven zitten want om 23:00 was het nog 23 graden. Heerlijk! We zitten al helemaal in het vakantiegevoel.

Geplaatst op

Cross Country dag 4: Terug naar ons eigen paleisje

Na nog een gezellig ontbijtje in de blokhut is het dan toch tijd om weer aan de reis naar huis te beginnen. Dus de spulletjes weer ingepakt en de sleutel en het kacheltje weer ingeleverd. De eigenaar van de camping was duidelijk opgelucht dat hij geen controle had gehad en stiekem ook wel heel blij dat hij ons van onderdak had kunnen voorzien. Geïnteresseerd in onze reis, nog even met hem gekletst en uiteindelijk nam hij met een grote greins afscheid. Leuk!

Nog een lange ontspannende reis naar huis gehad (ook wel weer lekker om gewoon alleen maar om je heen te kijken).

En dan kom je thuis… whaaa… wat is dat dan ook weer fijn. En dat zonnetje… HEERLIJK! Lekker in het zonnetje gezeten, boekje gelezen, en zelfs nog even de BBQ aangestoken. Een betere afsluiting van deze trip hadden we niet kunnen verzinnen. Jammer dat morgen het werkende leven weer begint 😉.

Geplaatst op

Cross Country dag 3: Alweer de laatste etappe

Ook deze nacht sliepen we redelijk in de buurt van het startpunt, dus we konden weer normale tijd opstaan. En deze keer ook gezellig samen opstaan met een boterhammetje en een kopje koffie. De spulletjes weer ingepakt, en zodra de slagboom van de camping open kon zijn we er doorheen gereden. Op pad naar Groningen!

We hadden vandaag 218km voor de boeg, dus iets minder ver dan de andere dagen. En ook net iets minder instructies en wat langere stukjes rechtuit, dus vandaag was een iets minder intensieve dag. Wel weer een prachtig zonnige dag, dus toen we met de lunch een luw plekje hadden gevonden voelde het wel alsof we daar de rest van de middag zouden kunnen blijven zitten. We hadden brood met tostibeleg deze keer want ik was blijkbaar zo slim geweest om bij het inpakken per ongeluk het schuifje op de koelbox om te zetten van ‘koelen’ naar ‘verwarmen’. Dus dat werd gesmolten kaas en zwetende salami op brood. Maar dat mocht de pret niet drukken 😊.

Vandaag met een Jeep minder, Hans en Jan zijn definitief afgehaakt en naar huis vertrokken. Gelukkig doen onze jeeps het goed, en halen we met zijn allen eigenlijk probleemloos de eindstreep. Het was nog even spannend of we wel de camping op mochten (de eigenaar twijfelde wel echt of ie ons als ‘huishouden’ kon beschouwen, of eigenlijk twijfelde hij er niet aan, maar vond ie dat ie het ook niet kon maken om ons weg te sturen), maar na heel veel excuses heeft hij de slagboom voor ons open gedaan en liet ie ons toch lachend de camping op rijden. We hadden een fijne blokhut, en toen we aankwamen hebben we nog lekker een uurtje in het zonnetje kunnen zitten op ons ’terras’. We hadden van de eigenaar een kacheltje meegekregen voor in de hut, en dat was ook wel nodig, want al snel werd het behoorlijk kil. Maar, toen eenmaal onze bestelde pizza’s binnen waren is en we na afloop een kopje koffie en thee hadden gemaakt werd het toch wel heel aangenaam.

Een fijne avond met mooie gesprekken. Fijn om dit zo met elkaar te kunnen doen. Intensieve, maar ook echt mooie dagen zo met elkaar. We hadden in de blokhut twee slaapmakers met twee stapelbedden, en we waren unaniem: wat waren dat fijne slaapplekken! De hut was verder eenvoudig, maar degelijk, en eigenlijk ook wel weer goed uitgerust met zelfs een eigen toilet en wastafel. Een superplek om onze reis af te sluiten.

Geplaatst op

Cross Country dag 2: Op naar Meppel!

Vandaag ging de wekker gelukkig iets later. We moesten ons tussen acht en half negen bij de start melden, en ons hotel zat daar maar een paar minuutjes vandaan, dus een wekker om 7:00 was prima. Even douchen, ontbijtje voor onderweg, de benzinetank nog even gevuld en toen konden we weer op pad. Klaar voor etappe 2: 283 kilometers, zoveel mogelijk offroad…

En dat lukte! Weer een erg mooie dag, zowel qua weer als qua bospaadjes. De Jeeps hielden zich lang goed (al was bij Arno gisteren al een van de bladveren afgebroken, maar met een spanband kon dat redelijk gefixt worden waardoor ie gewoon mee kon blijven rijden). Af en toe had een van de bakkies er niet zoveel zin in, maar met hier en daar een stopje extra ertussen was ook dat geen probleem. Het navigeren gaat steeds geroutineerder, en het is fijn dat Arjan ook de route in pdf-vorm heeft meegekregen voor op zijn tablet, zodat hij als het nodig is ook even mee kan denken van achteruit de kolonne.

Zo’n 70km voor het einde deden we nog een laatste tussenstop om het been van Herman even een andere houding te geven, en bij het wegrijden bleek dat bij de Jeep die bij ons groepje was aangehaakt (met Hans en Jan) iets mis was met de koppeling. Wat jammer! Er zat niets anders op dan dat Arjan ze maar naar het eindpunt sleepte, en dat heeft ie dus gedaan. Eenmaal daar belde even waar wij zaten, en wij hadden nog 40km te gaan dus toe is ie nog even aangehaakt. Het duurde een half uurtje voor hij weer bij ons was, maar uit de wind was het echt geen straf om even op hem te wachten in het zonnetje. En het laatste stukje was zeker nog de moeite waard. Mooie bospaadjes met een mooie doorschijnende laagstaande zon. Genieten!

Iets voor achten arriveerden we op de camping en konden we onze intrek nemen in de stacaravan. Modern en van alle gemakken voorzien. En we waren net op tijd om nog van de snackbar gebruik te maken, dus een kwartiertje later konden we al aan tafel. Kacheltje aan een heerlijke avond zitten kletsen onder het genot van een biertje en een colaatje. Ja, zo bij elkaar is toch echt wel leuker dan allemaal op een eigen hotelkamer 😊.

Geplaatst op

Cross Country dag 1: Veel te lang geleden!

Vandaag ging de wekker al om 5:45, want we worden om 8:00 in Bergen op Zoom verwacht. Want, we gaan eindelijk weer op Jeep-reis!! Een Corona proof rit van Bergen op Zoom, via het zuiden en het oosten naar noord Groningen. De missie van vandaag: Bergen op Zoom naar Duiven, 318km, zoveel mogelijk offroad…

En dat was genieten! Supermooi weer, heerlijk zonnetje, en een ondergrond die niet te nat was, maar ook zeker niet te droog. Hier en daar lekker door de blubber en verder heel veel mooie zand- en bospaadjes. Wat gaaf om te merken dat er in ons landje toch echt nog wel heel veel openbare onverharde paadjes zijn, die soms zelfs amper een paadje te noemen zijn.

Ons cluppie bestond uit 4 jeeps met 5 inzittenden, en de slimme rekenaar heeft het al door: Stitch was dit keer de enige met een passagier naast de bestuurder. Dat betekende dat wij de hele route ‘koploper’ waren en moesten navigeren. Best intensief! En stiekem ook wel een klein beetje buiten mijn comfort zone, maar het is eigenlijk best heel goed gelukt en we hebben echt een prachtige rit door met name het Brabantse landschap gemaakt. Een lange dag (we hebben er ongeveer 12 uur over gedaan), maar echt de moeite waard. Eenmaal bij het eindpunt naar onze slaapplek afgereisd (een hotel in Zevenaar), en daar nog wat met elkaar gedronken op de galerij. Een snel hapje gegeten en toen heerlijk aan de nacht begonnen. Genoten!

Geplaatst op

Zwartemeer dag 4: En toen zat het er weer op

Vandaag weer tijd om naar huis te gaan. Afscheid van een kadootje in deze tijd. Op het gemakkie ingepakt (helaas wel in de nattigheid) en na een kopje koffie was het tijd om aan de rit te beginnen. In een flinke kolonne op naar het westen.

Onderweg nog even een tussenstopje gemaakt voor een broodje en een plas. En dan echt tijd voor afscheid… doei lieve groep 😊.

De Jeep en de camper weer thuisgebracht en de eerste was gedraaid. Het was best een beetje fris in huis (ineens is de herfst echt ingetreden lijkt het wel…), dus Hugo heeft lekker de kachel aangestoken. Lekker warm voor de tv, kijken naar de persconferentie. Die liegt er niet om, en dat zorgt ervoor dat we nog dankbaarder zijn voor het afgelopen weekend, maar het zorgt er ook wel voor dat je weer even beseft dat het echt wel menens is en blijft, dus we zullen ons de komende dagen toch maar een beetje zo koest mogelijk houden…

Jeepie we hebben weer van je genoten. Ik ben benieuwd wanneer je weer voor een weekendje uit de garage mogen halen 😊.

Geplaatst op

Zwartemeer dag 3:

Vandaag konden we opnieuw lekker rustigaan doen. Doordat het weekend deze keer doorloopt tot maandag is de zondag nog een lekkere volledige dag en dat vorlt als een kadootje.

Het plan is om om 10:00 lunchpaketjes en een roadbook op te halen, dan het terreintje met zijn allen te verkennen en in de middag op te spiltsen: de kinderen een survival, de rest een route.

Dus na het ontbijtje in de frisse, maar wel droge ochtendlucht op pad gegaan, en het bos in gereden. Echt leuk hoor, zulke smalle bijna onmogelijke paadjes door het bos! Bij een van de hindernisjes kwam Moppie wel heel erg trillend naar beneden. Dat kon niet goed zijn, zoveel onbalans. Dus een sleeplintje achter Stitch en het pad uitgereden. Uiteraard ging redder in nood Arjan ook mee, en hoewel het even leek alsof we niets konden vinden wat los zat, kwam toen toch de boosdoener naar boven:

Een van de bladen is gewoon weg!

Maar dat lossen we natuurlijk gewoon op door van de tegenoverliggende bladen een stukje af te zagen, zodat ie weer in balans is 😃. Arjan begon nog met een ijzerzaagje, maar bedacht zich toen dat Herman altijd een slijptol in zijn Jeep heeft zitten. Dus die via het bakkie opgeroepen, en toen was het zo gefixt! We konden weer door!

Nog een stukje terrein gedaan, dat ging bij Herman even niet helemaal goed en we hoorden een grote krak… kruisje kapot, gelukkig niet iets waar ie niet meer mee verder kon, dus toen maar rustigaan naar de camping teruggereden.

Inmiddels was duidelijk dat de survival niet door ging (te weinig aanmeldingen), dus we konden alsnog gezellig met iedereen op pad. Bas en Petra besloten nog even bij de camping in de buurt te blijven, en het terreintje nog een keer te doen, en wij gingen op pad voor een route van deze keer 88km. Linda’s navigatiekunsten werden getest en faalden al snel, maar Margriet en Sebas hebben het roer goed overgenomen en het was een prachtige rit door het Drentse landschap.

Perfect getimed kwamen we rond 17:00 weer op de camping aan en konden we op het gemakkie genieten van een chippie en een biertje/borreltje bij het kampvuur. De jongens hebben popcorn gemaakt op het vuur, en Margriet toonde zich een professionele pannenkoekbakker met de pannenkoekpan voor op het kampvuur. Hugo heeft ondertussen de bbq aangestoken en dat werd een heerlijk lange, warme avond met fijne gesprekken. Wat een bonus zo met die maandag er aan vast!

Geplaatst op

Zwartemeer dag 2: Lekker rijden

Vandaag konden we lekker uitslapen, maar dat lukte niet zo best. Het was nog stil op de camping, maar langzaamaan begon ons kamp wel op gang te komen. Traditioneel een eitje gebakken, en lekker rustig met elkaar ontbeten en een pakketje klaargemaakt voor onderweg. Even naar de briefing gewandeld en even gekeken voor een souvenir hoodie, maar die waren er helaas alleen nog in de wat grotere maten. Dus Hugo is goed geslaagd, en Linda uiteindelijk ook, maar dan met een gewoon jeepclub trui.

Op naar de eerste rit! Er zitten dit keer geen terreintjes in, dus we kunnen best wel doorrijden. Het weer werkt erg mee en de routebeschrijving ook, dus het is een heerlijke rit, en ondanks de 130km kunnen zijn we mooi op tijd op de camping terug.

We kunnen nog net even het terreintje bij de camping op, dus wij gaan nog even het bos in met zijn tweetjes… whaaa wat is Hugo en wat is ons jeepie goed. Echt gaaf weer. Totdat… we bij een erg scheve hobbel komen en we ineens niet meer kunnen schakelen… oeps. Maar ervaren als Hugo is weet ie meteen wat er aan de hand is, en met wat hulp van de omstanders om ons heen is het zo gefixt en zijn we met een duwtje weer op pad. Jeeej! Maar wel even wat genoeg spanning voor vandaag, dus nog even naar Petra gekeken (die inmiddels ook even het terreintje in gereden was) en op naar het kamp 😊.

Vanavond konden we lekker relaxt eten, we werden verwend met een buffet met schnitzels, hamburgers en kipsateetjes. Lekker hoor.

De avond natuurlijk weer afgesloten bij het kampvuur. Wel grappig, doordat het zo vroeg donker is voelt het al snel laat. Dus na een gevoelsmatig heerlijk lange kampvuuravond lekker warm het bedje in.

Geplaatst op

Vessem dag 3: Laatste dagje

Vandaag alweer naar huis… of eigenlijk… het voelt helemaal niet als ‘nu alweer’. Ook dit weekend geeft weer het gevoel van een week weg te zijn geweest.

Maar, bij het opstaan moest vandaag toch de stop uit het luchtbed getrokken worden, en na het ontbijt ging toch echt de tent weer in zijn zakje. De zithoek in de camper werd weer echt een zithoek en na nog een laatste kopje koffie ging toch ook de luifel weer naar boven (dat ging overigens niet helemaal goed, een van de poten is afgebroken, dus daar hebben we nog even iets te klussen 😉). Tijd om mama ML weer terug thuis af te zetten en de doorreis naar Boskoop te maken. Om de dag af te sluiten met (bijna) de hele familie om te vieren dat het kleine zusje weer in Nederland is. Joehoe!

En die kleine meiden dapper het zwembad in op deze toch duidelijk minder zomerse dag… zij liever dan ik 😃. Hoewel het in het zonnetje in de tuin toch nog wel even heeel erg lekker zomers was.

Nu best wel moe het bedje in, morgen begint het gewone werkende leven weer…

Tot de volgende keer!