Maand: september 2021

Vandaag is het echt een beetje een kille druilerige dag. Een dag waarop je heel even denkt: mmm thuis is het ook lekker. Maar, we hebben na een lekker ontbijtje met vers (nog warm) brood de boel weer ingepakt (de tent maar in een vuilniszak gestopt want die was wel errug nat) en eenmaal op pad met een muziekje op de achtergrond is het dan toch ook weer gauw goed. Weer een prachtig landschap over de Route Napoleon vandaag. Jammer van alle wolken (al heeft het dan ook wel weer zijn charme als die tussen de bergen hangen), en vooral jammer van de frisse lucht en de regen (waardoor het dak vandaag dicht moest blijven), maar eenmaal op de camping kon alles weer lekker droog worden en hadden we meer dan genoeg tijd voor wat spelletjes en het creeeren van een lekkere couscous maaltijd.

Onderweg hadden we nog wel even een schrikmoment, we hadden op een bergweg een tussenstop gemaakt bij een beekje, en toen we weer in de auto wilden stappen om door te rijden hoorden we een knal en zagen we een auto een rondje draaien en met de verkeerde kant naar voren op de weg belanden. Precies in een bocht waar andere auto’s met vaart de weg af kwamen dalen. Ik denk dat hij even wegslipte, de ‘vangrail’ raakte en daardoor omdraaide. Wij konden het tegemoetkomende verkeer een beetje rustiger laten rijden door wat handgebaren te maken, en de man kon gelukkig zijn auto het parkeerplaatsje nog oprijden. Hij pakte snel de brokstukken bij elkaar en toen konden we weer door.

We twijfelden gister natuurlijk al of we maar Gap zouden rijden of nog iets verder door naar een mooi meer. Maar toch maar besloten dat we bij Gap zouden stoppen. We staan nu op een camping met een Jacuzzi (!), alleen deed ie het vandaag niet, ik denk ivm het weer. Nou ja, een spelletje is ook leuk 😊.

Morgen wordt het als het goed is zonovergoten met 26 graden. Dan is ons plan om (met het dak open 😉) naar de kust te rijden, naar het startpunt van een offroad ‘bolletje-pijltje’ route. Ik ben benieuwd!

Nu eerst lekker het bedje in, met uilengeluid op de achtergrond. En misschien nog wel een pauw die vannacht langswandelt 😊

Vandaag een lekker luierdagje. Dus een langzaam ontbijtje met een lekker vers broodje (en koffie! 😉) en daarna even naar het strand gewandeld. Onderweg werden we meteen al afgeleid door een mooi terras aan het water (wat helaas nog niet open was, èn waarvoor je de corona app nodig had en ik had mijn telefoon niet bij me), en ook een wegwijzerbordje wat verwees naar een uitkijkpunt op 700m. Dus eerst even het wandelingetje omhoog gemaakt. Dat was de moeite waard! Prachtig zicht op het meer.

Op de terugweg liepen we (voor de tweede keer) langs een mevrouw die de bloemen in haar tuin aan het snoeien was, en die vroeg of wij een bosje wilden hebben. Hoe leuk is dat! De bloemen hebben ons plekje de hele dag opgevrolijkt. Het zonnetje op deze best bewolkte dag.

Met de bloemen in de hand zijn we ook nog even naar het strandje doorgelopen. Fris water, maar echt een mooi helder meer. Als de zon echt doorgebroken zou zijn dan hadden we er vast nog naar teruggewandeld, maar omdat het best bewolkt was ontstond nu het plan om fietsen te huren bij de camping en daar een stukje mee op pad te gaan. Dat ging helaas niet (de receptie was dicht en de fietsen waren ook al weg), maar dat zorgde vervolgens wel weer voor een lekker relaxte middag. Boekje lezen, spelletje doen, kijken hoe de buren aan het inpakken zijn, onze stoffer en blik aan ze uitlenen, lekker wat baantjes trekken in het zwembad en een rondje over de camping. Uitgebreid nasi gemaakt en ook de vervolgroute bepaald (al werd die ’s avonds al weer een klein beetje aangepast door een appje van Sebas 😉).

De hele dag door heeft het wat gedrupt maar niet echt regen waar we nat van werden. En de temperatuur was lekker, en helemaal windstil. Niks mis mee 😊.

Morgen gaan we weer een stukje verder naar het zuiden over de ‘route napoleon’. Ik denk dat het weer een prachtig stukje zal worden. Zin in!

Hahaha ja onze reis zit vol verrassingen 😊. Dachten we vanochtend zeker te weten dat we de komende twee nachten door zouden brengen aan een groot meer in een toeristisch plaatsje door te brengen, zitten we nu op een heerlijk rustige camping aan een veel kleiner meertje. Zo kan het gaan 😉.

Vanochtend eerst naar een bakkertje gewandeld in en dorp, en daarna op het gemakje ontbeten en ingepakt. Er staat een korte, maar mooie route op ons te wachten, waarvan google maps al zegt dat we niet sneller dan 50km/u zullen gaan. Klinkt goed! En dat is het ook, wat een prachtige route, wat een mooie bergen, wat een verre gezichten. En vooral ook: wat groen! Echt genieten. Te mooi om niet te stoppen dus we hebben dan ook een paar mooie picknickplekjes uitgezocht onderweg. En wat een zon! Strakblauwe luchten, de hele dag het zonnetje op ons bolletje door het open dak. Heerlijk 😊.

Eenmaal bij de beoogde eindbestemming dachten we: whaaa wat een plaatje! Supermooi meer, omringt door bergen, en veel toeristische bedrijvigheid. Meer richting de camping begon al wel het gevoel te komen: zou dit wel goed gaan? En eenmaal op het terrein dachten we: mm het staat hier best wel hutjemutje vol. En bij de receptie was het meteen duidelijk: dat gaat hem niet worden.

In het plaatsje zelf waren meer campings, maar in het campingboek had ik ook een andere camping gezien die me wel aansprak. Op 30km, maar wel 48 min rijden. Maar het is nog best vroeg, het zonnetje schijnt nog volop, dus wie doet ons wat. We gaan het gewoon proberen!

En dat was een schot in de roos. Ook dit is een mooi meer (veel kleiner maar net zo mooi tussen de bergen) en veeel minder druk en stiekem vinden we dat ook best lekker. Tent opgezet (de grotere deze keer) en toen hadden we allebei erg veel zin in een duik. Dus hup, naar het zwembad! Even voelen… whaaa wij zijn teveel verwend! Wat een ijskoud water 😬😬😬.

We vonden dat we dapper moesten zijn dus met pijn en moeite (bij Linda iets meer dan bij Hugo) eindelijk koppie onder gegaan. Snel eruit en opwarmen in de zon! Tenminste, dat dacht Linda. Maar Hugo ging toch ook het diepere bad proberen. En omdat ik er van overtuigd was dat als het kleine bad al zo koud was dat het grotere dan vast nog kouder zou zijn, geloofde ik er niks van toen Hugo gebaarde dat het water warmer was. Toch maar even voelen, en jahoor, heeeerlijk warm water! Ik weet niet zeker of het kwam door het contrast met het andere bad, maar dit voelde zelfs nog wel een standje warmer dan thuis, dus ik zou het zo op 32 graden schatten. Superlekker! Hier gaan we morgen zeker terugkomen om een paar baantjes te trekken.

Eigenlijk moesten we voor het avondeten (en voor de koffie van morgenochtend) nog even boodschapjes doen, maar door onze zwemactie was het eigenlijk een beetje laat om nog naar de super te gaan. We vonden er op google maps nog 1 die tot 22:00 open moest zijn maar die bleek er uiteindelijk niet (meer) te zijn. Op de terugweg zagen we gelukkig ook nog een super u en die bleek precies lang genoeg open te zijn. Supermooie winkel dus snel wat boodschappen kunnen doen en naar huis gereden.

Hugo heeft in het donker misschien wel de lekkerste fajita’s gemaakt die ik ooit heb gegeten. Gevolgd door een lekker ’toetie’ van griekse yoghurt.

De avond hebben we afgesloten met twee spelletjes (beide gewonnen door Hugo… grrr 😉), bij een mooie constructie van een koffiepot met daarop de telefoon als tafellamp (ons mooie handige tafellampje lijkt het ineens al te hebben begeven…).

Nu lekker slapen 😊. Op de camping is het echt pikkedonker, dus ik ben benieuwd of we vannacht het toilet nog kunnen vinden als het nodig is 😉.

Na een ietwat koude nacht (Hugo had er iets minder last van dan Linda) kwam het zonnetje al vroeg ons tentje binnen. Jaaa dat wordt ontbijten in de ochtendzon! We hadden gisteravond vers brood besteld dus Linda ging dat ophalen terwijl Hugo voor de koffie zorgde. Dan nog even het beleg uit de koelkast… mmm dat is wel erg koud! Hahaha bevroren kaas en vleeswaren 😂. Gelukkig deed de zon zijn best en konden we in ieder geval de brie nog redelijk doorsnijden. Heerlijk gegeten, en daarna kon het inpakken beginnen.

Dat ging best soepel en toen we klaar waren en nog even naar het toiletgebouw liepen voor de laatste plas, drukte Hugo op het knopje om de auto af te sluiten. Mmm hij doet het niet. Ojee… sleutel stuk? Nee de andere doet het ook niet. En de lampjes ook niet. Oeps!

Gelukkig hebben we een accubooster bij ons, dus die zetten we snel op de accu. Daardoor gingen de deuren weer open en sprong ook de verlichting weer aan. Maar starten.. nee dat was teveel gevraagd. En na twee pogingen was ook de booster leeg. Hmmm wat nu?

Dan maar naar de buren, vragen of zij misschien startkabels hebben. Helaas. Dan maar naar de receptie. Die was dicht. Nog een ander nederlands stel geprobeerd maar ook daar waren geen startkabels te vinden. Nog maar weer een keer terug naar de receptie, en toen had ik meer geluk. In het Engels begreep de man echt niet wat ik bedoelde, maar op mijn beste frans en met grootse handgebaren begreep hij wat ik bedoelde. En zowaar kwam er een tas met kabels uit de kast!

Terug naar onze buren die meteen welwillend de Meriva voor de Jeep zette. Maar starten… ho maar. En ondertussen klonk de Meriva zelf ook niet zo fantastisch meer dus dat plan hield op. Dan maar de anwb. Hebben we eigenlijk wel Europa service? Niet dus. Maar dat kon meteen online geregeld worden, dus voordat we iemand aan de lijn hadden was dat het probleem niet meer. Alleen de drukte wel. De boodschap was dat als we over twee uur nog geen telefoontje hadden gehad dat we dan nog maar eens terug moesten bellen. Tja, dan zit er niks anders op dan de stoeltjes maar weer uit de auto halen en (heel vervelend) lekker in het zonnetje te gaan zitten…

Bij het tweede nederlandse stel waar we om startkabels hadden gevraagd was inmiddels ook de man weer terug op de camping, en die was wel nieuwsgierig of het gelukt was om startkabels te vinden. Dat was natuurlijk zo, maar veel verder dan dat waren we nog niet. Hij had wel goede hoop dat aanduwen misschien wel zou werken, dus met Linda achter het stuur probeerden ze de Jeep met man en macht aan te duwen. Helaas zonder resultaat. Maar… misschien zou het wel te doen zijn om de Jeep naar hun camper te duwen en het dan nog een keer met de startkabels te proberen? Dat lukte wel, en tadaaaa!! We konden alsnog op pad!

Uiteraard meteen maar een aardig stukje gereden voordat we de eerste stop maakten en een lekker broodje, twee kussens en het avondeten hebben geregeld. De doelstelling voor vandaag natuurlijk wat bijgesteld (elke km die we alsnog kunnen rijden is er 1), en we hebben een prachtige rit gemaakt door de Vogezen en de Jura. Vandaag geland in Arbois, op een mooie camping met heeeerlijk weer. Zelfs vanavond kunnen we nog in de korte broek buiten zitten, wat een verschil met gister!

Hugo heeft zich na een spelletje weer lekker uit kunnen leven op het buitenkoken, en daarna zijn we nog even het plaatsje ingewandeld. Daar was het stil, heel stil (het voelde om half negen al alsof het middernacht was). Maar lekker gewandeld en inmiddels bij kaarslicht voor de tent. Morgen gaan we weer een stukje verder door de bergen. Steeds een stapje zuidelijker 😊.

En hoe! Wat een fantastische dag om lekker met het open dak naar het zuiden te pruttelen. Heerlijk!

Na een snel en simpel ontbijtje hebben we de last-minute spulletjes gepakt en zijn we op pad gegaan. Lekkere rit met hier en daar wat vertragingen door wegwerkzaamheden, maar verder viel het verkeer reuze mee. Zelfs bij antwerpen en brussel bijna niks. Goede timing dus!

Onderweg een paar keer een tussenstopje gemaakt (een keer zelfs met een dunkin donut!) en onderweg af en toe een nectarine uit de tuin van de schuin overbuurvrouw gesnoept (hoe lief, die kwam ze zondag langsbrengen).

Rond 17:00 vonden we het wel een mooi moment om een camping op te zoeken, dat werd een camping in Charmes. Grappige camping, waar we veeel ruimte hebben. Prachtig plekje! De jongen van de receptie is wel een beetje druk (die is receptie, kok, schoonmaker, ijsboer en entertainer in 1), maar probeerde ons zelfs in het Nederlands te woord te staan, en gaf aan dat we het beste om 21:00 even terug te komen om te betalen en brood te reserveren voor morgenochtend. Dus eerst maar lekker ons tentje opzetten en wat te eten maken. Uiteindelijk hebben we ’s avonds denk ik nog wel drie kwartier bij de receptie zitten wachten, maar dat gaf niet, want er zat ook een ander nederlands stel met een puppy die later blindegeleidehond wordt. Te schattig! Wat een prachtig beestje 😊.

Voor de tent koelt het nu wel snel af (en is alles vooral behoorlijk vochtig), en ineens komt er een wolk over de grond langsdrijven.

(het vastleggen lukt niet zo goed, maar tis best een mooi gezicht).

Straks lekker het bedje in, en dan gaan we morgen onder het genot van een frans stokbroodje kijken wat de volgende bestemming wordt…

De vertrekdag voor onze vakantie! Toch? Jazeker! We hadden bedacht het mooie weer te volgen, en toen was onze eerste camping heel snel gevonden! Wat is het toch heerlijk als je kunt denken: mmm waarom zouden we eigenlijk weg willen? Met dit weer… is er toch bijna niets mooiers te verzinnen dan lekker luieren op je eigen grasveld aan je eigen heerlijk warme zwembad..! Dus dat was een top eerste dag!

De auto volgeladen voor vertrek, boodschapjes gedaan voor onderweg en voor een lekkere lunch, en verder genoten van de zon, met een boekje en af en toe een duik om een beetje af te koelen.

De dag afgesloten met lekkers van de bbq (en daarna met de hand afwassen, tis net een echte camping 😉) (de vaatwasser heeft een storing), en nog even de route van morgen uitgestippeld. Die is gedurende de dag nog weer 2x omgedraaid, maar nu zijn we er (denk ik 😉) uit: we dalen via de oostkant van Frankrijk naar het zuiden. Zin in!

Tot morgen!