Categorie: Florida 2024

We hadden vooraf al bedacht dat vandaag een relaxed dagje waterpark zou worden. En dat de dag zou eindigen met een basketbalwedstrijd. Dus dat was het plan. Alleen toen we de gegevens van de auto wilden invoeren voor de parkeerplek die we hadden gereserveerd, kwamen we erachter dat de wedstrijd niet vandaag maar morgen js. Hahahaha weer een lekkere Linda actie. Maar dat maakt het stiekem ook wel lekker relaxed, dan hebben we helemaal geen tijdsdruk. Dus we besluiten eerst even te gaan eten bij Denny’s en daarna wat grotere boodschapjes te doen (water, drinken, ontbijt voor de komende dagen) en daarna naar het waterpark te gaan.

Zo overdag is de wereld nog weer een stukje leuker en genieten we van een (best lange) wandeling naar ons ontbijt. We zijn vroeg dus de wereld is nog stil, en de lucht is nog bewolkt maar toch doet de zon al zijn best om door te komen. Bij Denny’s concluderen we opnieuw dat het heel lastig is om gezond te doen hier, maar het is pasen dus we nemen het er dan ook lekker van. Jumjumjum. Met volle buikjes weer teruggewandeld naar het hotel en daar de auto gepakt naar de Walmart. Dat blijft ook een uitje waar je gerust de hele dag mee kunt vullen (wat is alles toch enorm en wat is er ook een overdaad, we kijken onze ogen weer uit). Maar we willen ook weer niet al te lang blijven winkelen dus we beperken ons tot wat we nodig hebben. Bij de zelfscankassa verbazen we ons over het tempo waarmee alles gaat. Zijn wij zo gehaast? Of gaat alles hier gewoon echt oooonnntzzzeettteeeenddd traaaaaaag? Hahaha.

Na het ritje terug, heerlijk met de raampjes open en onze eigen top 40 aan (staan echt wel lekkere nummers in op het moment) pakken we de zwemtas en gaan we naar Aquatica!

We kunnen soepel naar binnen met onze aangeschafte passen, en kunnen op zoek naar een bedje. Die vinden we in het zand en nadat we ze met onze handdoeken hebben ‘geclaimd’ gaan we ons omkleden en eten we een hapje met onze all-day-dining pas.

Het is bewolkt maar zonnetje doet zijn best, en elke keer als ie even echt doorbreekt is het meteen heet (lekker hoor!). We lezen wat, zwemmen wat, glijden wat en drijven rond op de lazy- en de wild river. We houden het vol totdat het park dichtgaat en om goed gebruik te maken van onze pas eten we ook vanavond een hapje in het park. Lekker, maar veel, dus met volle buiken gaan we op pad naar de auto.

Wat wordt het plan voor vanavond? Weet je wat, we gaan een rondje minigolf doen! Hugo weet nog wel een mooie baan van vroeger dus daar rijden we naartoe (echt waanzinnig dat ie na 20 jaar nog weet waar het dan ongeveer zit). We pakken een mooie zonsondergang mee en het is inmiddels pikkedonker dus het is een heerlijke rit tussen alle lichtjes door. De baan is mooi opgezet met veel hoogteverschillen, we wanen ons even in Jurassic Park.

Het rondje is echt heel leuk. We gaan ook best goed al zeg ik het zelf. We hebben een grotere groep voor ons dus dat betekent dat we meerdere holes een paar keer kunnen doen en dat voelt heel relaxed. Echt genoten!

En nu is het dan toch wel tijd om lekker naar de hotelkamer te gaan en een dutje te gaan doen. De jetlag is stiekem nog wel een beetje te voelen. Hugo kijkt nog wat tv terwijl Linda al snel ligt te snurken. Tot morgen!

Nadat alles gisteren voorspoedig is gegaan met de terugreis van Hugo uit India (stiekem toch wel een lekker gevoel), hebben we vrijdag de laatste dingetjes ingepakt en gaat zaterdag de wekker om 5:00. Best vroeg. Maar, we hebben onszelf ‘verwend’ met valet-parking op Schiphol, dus we kunnen zo vanuit de auto de terminal in wandelen. Fijn!

De paspoort controle en security gaan soepel dus we hebben ruim de tijd voor een kopje koffie en een broodje kaas/ei. Lekkere volkoren bolletjes, dat zal voorlopig wel voor het laatst zijn, haha.

We hebben in het vliegtuig weer plekjes bij de nooduitgang dus we kunnen weer lekker languit zitten. En met ons nieuwe kussentje erbij duurt het niet lang voordat Hugo al even wegdommelt. En ook ikzelf zak even weg. Voor mij de eerste keer met een noose cancelling koptelefoon. Wat is dat lekker zeg! Heerlijk rustig.

Filmpjes gekeken, spelletjes gedaan, de tijd ging eigenlijk best snel. Een goede vlucht dus en mooi op tijd zijn we in Atlanta. Daar hebben we ongeveer 2 uur om over te stappen en ook dat blijkt ruim voldoende. Ik denk dat het helpt dat we hier vorig jaar ook waren want bij de douane hoeven we alleen even in de camera te kijken en kunnen we door. Het laatste vluchtje duurt maar een uurtje, en ook dan zitten we bij de nooduitgang, dus we hebben niks te klagen en komen redelijk fris in Orlando aan.

Het ophalen van de auto gaat net iets minder soepel: nadat de man achter de balie ons toch weer extra dingen heeft aangesmeerd, staat er een Jeep pickup voor ons klaar. Ons Jeep hart maakt een sprongetje. Totdat we instappen en een enorme barst in de voorruit zien. Wij dachten zelf dat we er nog wel mee zouden kunnen rijden, maar daar dacht het verhuurpersoneel duidelijk anders over, dus hop er werd een nieuwe pickup voor ons gehaald. En heel eerlijk, los van de kleur (rood is niet zo ons ding), is dit stiekem toch wel een leuk Amerikaans gevoel. Een enorme Dodge Ram, waarbij je jezelf echt de auto in moet ‘tillen’ en waarbij ik mijn arm gewoon echt moet uitstrekken om Hugo uberhaupt aan te kunnen raken. Zo heerlijk groots, dan ben je echt in Amerika. En het zou zomaar kunnen dat we de komende dagen die laadbak een keer gaan omtoveren tot picknickplek, hihi.

Eenmaal in het hotel begint (zeker bij Linda) het kaarsje uit te gaan. Dus we doen nog even snel wat boodschapjes bij de Walgreens om de hoek, en dan is het mooi geweest. Lekker slapen!