Auteur: tossow

Ja, vandaag moeten we er dan toch echt weer aan geloven, het kamp moet worden afgebroken. Maar ook dat was gezellig. Het zonnetje scheen lekker en iedereen hielp elkaar om te zorgen dat alles weer op de juiste plek terecht kwam. Na het inpakken nog een kopje koffie (door Petra gezet met het koffieapparaat rechtstreeks aan de stroompaal van de camping, hahaha) en toen konden we gaan. Met de hele caravaan richting de snelweg. Lekker weer dus ook voor ons in de open jeep helemaal niet koud. Laat het zo maar de hele reis gaan!

Onderweg kwam er bij Arno best wel wat stinkende rook uit de uitlaat (leek het), en op een gegeven moment zagen we een smeulend stukje rubber op de weg en hield de stank op. Halverwege hadden we een tankstop dus meteen maar even kijken naar Arno’s jeep. Mmm dat was niet goed, dat wiel was gloeiend heet!

En dat bleek het wiellager te zijn. Weer een flinke reparatie voor onderweg. Maar goed, ook dat moest natuurlijk goedkomen, dus de mannen gingen weer aan de slag. Al snel begon de lucht te betrekken en tjonge, wat een regen! Een deel klussers in de regen, met een paraplu erboven door assistente Simone, en een deel wat maar even schuil hield in de camper van Bas en Petra. Gelukkig kon alles gefixt worden en konden we na een uurtje ongeveer weer op pad. Mmmm dit was toch een ander weerbeeld dan zojuist 😊. Gelukkig konden we nog een extra droge jas lenen van Bas en Petra (en die laatste was echt als een waterdichte slaapzak, heerlijk!)

En onderweg kwam er toch een wolkbreuk! Hahahaha wat een avontuur! De regen kwam zowel van voren als van achteren (door de rijwind) dus we hadden eigenlijk ruitenwissers aan beide kanten nodig, dus dus rol heb ik maar op me genomen 😉. En het duurde niet lang totdat het onder het dashboard net zo hard begon te regenen als buiten. Echt hilarisch! Hugo zei al: die kunnen we van de bucketlist afstrepen, wolkbreuk in de jeep met bikinitop.

Toch ook wel weer fijn toen het wat droger werd en het zicht wat beter. Achter elkaar aan naar huis getuft en de spulletjes weer en beetje opgeruimd. Nu met rode/paarse wangen op de bank. Het was weer een feestje, op naar de volgende!

Vandaag een half uurtje langer blijven liggen, er staat een iets kortere route op het programma, maar wel met vier terreintjes.

Vandaag gaat Em navigeren, haar debuut. En ze doet het goed 😊. Het eerste terreintje missen we, maar dat mag de pret niet drukken. Genoten…! Helaas ging het vanochtend bij Bas en Petra weer een beetje mis met de temperatuur en de brandstof dus die besloten terug te gaan naar de camping. Wij gingen vrolijk verder. Maar toen… kwam het tweede terreintje. Gaaf stukje weer! Alleen eindigde het terrein met een modderbak die we eigenlijk liever hadden willen ontwijken. De modderbak kwamen we niet zelfstandig door, en whaaaa wat een modderregen kreeg ik over me heen, hahahaha!!

Enorm gelachen… totdat… Hugo toch nog even naar het koppelingspedaal ging kijken, het schakelen zat hem nog niet helemaal lekker. En dat bleek terecht: na de operatie van gisteren was nu het pedaal van zijn bevestiging geschoven… mmm ja zo konden we echt niet verder, maar hoe krijgen we die weer vast. De veer die het pedaal vast moest houden was gewoonweg niet op zijn plek te krijgen. Door verschillende mensen geprobeerd, in verschillende standjes door de onhandige hoek onder het dashboard. Uiteindelijk maar besloten met een spin het pedaal op zijn plek te houden. Kon ik eindelijk ook eens een beetje in actie komen! Samen met Arjan vastgemaakt en uiteindelijk maar besloten de veer te laten voor wat ie is. Maar ja… toen was het voor ons echt wel klaar. Samen met Herman en Arjan naar de camping gegaan. Gaf wel weer een vertrouwd gevoel zo, Linda de lintjes losmaken zodat de jeeps er doorheen konden, voelde me net een beetje Leen tijdens de vakantie.

Het schakelen ging nu goed, maar bergje op had Stitch geen puf. Nu had Hugo de diagnose snel gesteld: vocht in het monatoetje (de verdeelkap). Samen gelachen om de Opel schroevendraaier (en om mijn vader die er vast nog wel wat op voorraad heeft) die Arjan gaf om hem open te schroeven. Samen komen we overal 😊.

Terug op de camping geconstateerd dat de noodoplossing goed genoeg is voor de terugrit naar huis, dus gezellig met Bas en Petra een biertje gedronken. Het zonnetje schijnt, dus wie doet ons wat?

Na een tijdje kwam ook Arno terug op de camping. Ook panne. Dus hij kon ook nog even sleutelen.

Nog even gaan tanken, en Stitch een beetje afspuiten zodat de spullen er morgen weer een beetje redelijk schoon inkunnen. Bij het tanken kwamen we de rest van de groep tegen (zoals Arjan al had voorspeld). Samen de wasstraat lekker modderig gemaakt (en na afloop uiteraard ook weer schoon 😊). En daarna was het tijd voor een heerlijke douche. En pasta van Margriet, klaargemaakt door Petra, Margriet en Hugo. Topteam 😉.

’s Avonds was er nog een soort afsluitende briefing. En daarna nog even lekker ontspannen bij het kampvuur. Met later op de avond nog een speklapje, gebbqt in het donker. Tja, het vlees moet toch op he?! 😉

Tja… en dan is het morgen weer tijd om naar huis te gaan. Laatste nachtje in de lekkere frisse lucht (dat is toch wel lekker hoor in een tentje…).

Vandaag opnieuw vroeg op, tussen 8 en 9 gaan we proberen te starten. En dat lukt, ruim voor negenen staan we in de rij voor een roadbook. De ontbijteitjes en de kettlebraai zijn mee voor een eitje onderweg. Nu al zin in 😉.

De route van vandaag had drie terreinen, en nadat bij de eerst koffiestop even een noodreparatie gedaan moest worden aan de uitlaat van Moppie, ging in het tweede terrein de Nekaf een raar geluid maken… de diagnose was al snel gesteld: lager van de dynamo kapot. Mmmm wat nu? Nou, uit elkaar halen natuurlijk en het lager vervangen! Hup, het reparatieteam komt in actie en ze doen het gewoon. Midden in het bos, dat hele ding uit elkaar en ze fixen het gewoon! Toppers.

Toen we weer op pad gingen zeiden we nog: nou nu even 10 min geen pechgeval hoor… en lettelijk 2 minuten later trapt Hugo de koppeling in en ligt het pedaal ineens op de grond. NEEE!! Koppelstang afgebroken. Mmm…

Maar ook hiervoor kwam snel een plan: nou dan moeten we er maar een gat in boren en het met een bout aan elkaar zetten. Maar ja, dan moest wel eerst het afgebroken stuk eruit geboord worden. En moesten we natuurlijk een bout en moertjes hebben. Boor van Herman, boutje van Arno, en moertje uit de stoel van Bas. En dan weer een enorm team dat aan de slag gaat. En samen komt het weer goed. Hij doet het weer! Via de blauwe route het terrein uitgereden en de route vervolgd. Die was weer prachtig! En ondanks onze pech toch ook het laatste terreintje kunnen meepakken. Yeah! Bedankt mannen!

Vanavond ronde 3 van de BBQ (ja Michael had flink inkopen gedaan 😊 en met de aanvulling van onze hamburgers en de shoarma van Herman en Arjan weer een topmaaltje). Lekker!

Gisteren in de briefing werd al verteld dat het vandaag een lange dag kon gaan worden. Een route van 200km en op het einde een terrein met daar ook de mudcup. Vroeg op dus!

En zo gebeurde het, om 7:00 ging de wekker en ongeveer anderhalf uur later reden we van het terrein af. Er was code geel afgegeven voor het weer, maar daar was nog niks van te merken. Heerlijk zo!

Na ongeveer een halve dag kwam het eerste pechgeval: bij Bas en Petra liep de brandstoftoevoer niet meer helemaal soepel. Na een sleutelpoging (heerlijk, in het zonnetje) hebben ze besloten maar even terug te gaan naar de camping en dan hopelijk ’s middags weer aan te sluiten bij het terreintje.

Wij zijn dus doorgereden en hebben een prachtige rit gehad! En zelfs nog uitgereden ook 😊. En als toetje het terreintje. Superleuk weer! En ook echt bizar als je je realiseert dat we 2 jaar geleden voor het eerst als bijrijder samen bij een jeepevenement aanwezig waren. Wat hebben we inmiddels al veel meegemaakt met Stitch en ook superveel geleerd! In het terreintje kwamen Margriet en Sebas even vast te zitten, hup sleepje uit de tas en hop daar trok Hugo ze er weer uit. Oke, niet ingewikkeld maar toch geeft het een goed gevoel!

Bas en Petra sloegen deze keer ook de mudcup over (zij zijn meestal de enige dappere die het gaan proberen), dus na het (inmiddels koude!) terreintje konden we met zijn allen terug naar de camping, om daar een tweede BBQ avond in te luiden. Gezellig!

Jaaaa, vandaag gaan we! Gisteren verliep het allemaal iets anders dan verwacht (tot laat doorgewerkt dus weinigt tijd om te pakken), maar we zijn er klaar voor! Nog even de Tesla afleveren bij Frans voor het gala van Niels, en daarna door naar de Vakgarage in Bodegraven om te verzamelen en een kopje koffie.

En daar gaan we dan… En wat een voorspoedige reis! Muziekie op de achtergrond, redelijk weer, en een mooie kolonne 😊. Zo saampjes in de jeep met een gevulde bult onder ons zeiltje achterop… net vakantie! Margriet hield Michael goed op de hoogte dus bij Brecht reed hij precies de oprit op toen wij daar langsreden. Perfect getimed!

Rond een uur of vijf waren we op de camping en kon het kamp worden opgezet. In het zonnetje, wat willen we nog meer! Ons ingeschreven en daarna kon de BBQ aan. Michael had ruimschoots inkopen gedaan dus we hebben onze buikjes goed volgegeten. Dit belooft weer een fijn weekend te worden!