Spiel 2019 dag 2: Goed geslaagd!

Vanochtend een beetje op tijd op en ons ontbijtje op de kamer klaargemaakt, zodat we rond 9:00 weer naar Essen konden afreizen. Dat ging best soepel en hoewel wij ervan overtuigd zijn dat we een slimmere logistiek kunnen verzinnen voor de shuttlebus ging ook dat soepeler dan gister.

De dag weer begonnen met een kopje koffie en daarna de beurs weer ingegaan. Whaaa wat is het vandaag veel drukker (en daardoor ook warmer)! Tjonge dit is toch wel even minder lekker lopen dan gister. Desalniettemin ons rondje wat we gister begonnen waren wel af kunnen maken en zelfs ook nog een spelletje kunnen spelen. En een supermooie spellenrugzak gescoord!

… rugzak waar ga je met die jongen/dat meisje naartoe… 😊

Tja, die moest natuurlijk ook gevuld worden 😉, dus halverwege de middag zijn we ook met de inkopen begonnen. Leuke spellen meegenomen! En daarna vonden we het allebei wel tijd om de frisse lucht op te zoeken. Het plan was even via de aldi (daar hadden we gister leuke houtblokken voor in de haard gezien) en daarna wat eten bij de italiaan die ernaast zat.

En dat was een feestje zeg! Een Italiaan die met passie in zijn zaak stond, en tegelijkertijd genoot van elk praatje met zijn klanten, een super relaxte man. En whaaa wat was het eten leuk en lekker. Ja, dit is er echt een om te onthouden voor de volgende keer. Genoten!

En toen kon de terugreis beginnen. Weinig file dus lekker doorzoeven naar huis. En wat is het ook weer lekker om thuis te komen. De lieve buurtjes hadden de kliko’s al binnengezet, dus we konden zo op de bank ploffen met een lekker kopje koffie van het huis.

Nog een serietje gekeken en Hugo bereid zich nog even voor op de komst van Tamara en Morris door nog een handleiding door te nemen 😊. Was weer een geslaagde trip, en nu lekker weekend!

Spiel 2019 dag 1: Spelletjes spelen!

Vanochtend ging de wekker eigenlijk iets te vroeg naar onze zin (we sliepen in het mama-hotel in Veldhoven dus eigenlijk mochten we niet klagen want anders hadden we misschien nog wel eerder ‘moeten’ vertrekken 😊), maar eenmaal onderweg kwam het schoolreisjesgevoel toch echt wel naar boven. Lekker scheuren over de Duitse wegen zonder snelheidslimiet (al merk je daar in de Tesla toch echt wel weinig van 😉), op naar Essen, naar de spellenbeurs!

In tegenstelling tot de voorgaande jaren maar meteen naar de verstgelegen parkeerplaats gereden en dat was volgens mij een goed idee. Ook daar waren al veul auto’s en het parkeren ging soepel. De pendelbusrit iets minder door de file, maar uiteindelijk zaten we toch voor elven aan een kopje koffie in het beursgebouw. Eens kijken hoe het hier op een donderdag is!

En dat bleek super. Druk, maar goed te doen, en zowaar eigenlijk best wel veel mogelijkheid om spelletjes uit te proberen. Dus daar hebben we gebruik van gemaakt!

Best wel een relaxte dag gehad. Mooie combi van kijken en doen. En ongeveer de helft van de beurs gehad, dus morgen nog genoeg te doen.

Na afloop via de supermarkt (best leuk vind ik altijd, in het buitenland naar de super) naar het hotel gereden en daar gezellig en lekker gegeten. En de auto opgeladen 😊. Nu lekker onderuit op het bedje. Met Duitse tv en genoeg spelhandleidingen om te lezen. Dus Tamaar, bereid je maar vast voor op het maken van thee aanstaande zaterdag 😊.

Op naar morgen!

Offroad Budel dag 3: Blubber!

Buienradar en alle andere weer-apps hadden het ons al voorspeld: regen… regen… regen. De hele dag door regen. In de camper wel gezellig, maar daarbuiten toch wel een beetje nat en koud. Maar gelukkig hebben we de partytent!

Voordat de dag vandaag echt kon beginnen moesten er eerst nog wat noodreparaties uitgevoerd worden. Bij Herman was ineens zijn linker voorband helemaal leeg (hopelijk een vuiltje nadat we gister wat lucht uit de banden hadden laten lopen), en Arno herinnerde zich bij het ontbijt plotseling dat hij onder onze Jeep iets had zien hangen wat er naar zijn idee niet hoorde. En dat klopte: de schokbreker hing los. Tja, zo konden we het terrein niet in. Weer wat geleerd over de functie van de schokbreker en toen werd duidelijk dat we hem er maar gewoon af moesten halen, en dat er dan niet eens zo heel veel aan de hand zou zijn. Dus Hugo in de stromende regen onder de Jeep (oke wel onder een kunstig zwevende paraplu 😉) en Herman ernaast met zijn compressor om de band weer van wat lucht te voorzien.

Gelukkig beide heel succesvolle acties, dus toen konden we toch op pad. Bas en Petra hadden ondertussen de roadbooks al opgehaald dus we konden bijna meteen weg. Ook vandaag al heel snel het eerste terreintje. En die was LEUK! Echt perfect voor ons. Lekker hobbelen door het bos, precies op ons niveau, dus redelijk ontspannen maar echt wel weer heel gaaf. Ja, ondanks de regen was de dag nu al weer top!

Het tweede terreintje lag wat verder weg, dus vandaag echt wel een aardig stukje roadbook kunnen volgen. Dat terreintje was wel weer pittig! Wat stonden die bomen dicht op elkaar en wat waren de bochtjes daartussen krap zeg! Klam van het zweet gecombineerd met de regen kwamen we er weer uitrijden. Toch maar weer mooi geklaard!

Inmiddels was het wel zo’n beetje tijd om weer terug naar de camping te gaan om in te pakken. Herman en Arjan waren met de vouwwagen dus die moest nog worden ingeklapt, en ook de partytent moest natuurlijk nog worden afgebroken. In de regen dus iedereen was uiteindelijk lekker nat (had ik het nog errug luxe omdat ik vooral de camper weer aan het inruimen was).

En toen waren we klaar om te gaan… maar ja, dan moet je nog met de hele stoet het grasveld af, met dit weer, waarbij het gras al door de nodige voorgangers was omgeploegd en platgereden (op onze logische rijroute had al een vrachtwagen stilgestaan, dus die namen we iig maar niet). En jahoor ook Bas begon te slippen met de camper. Met een sleepje van Arno kwam ie gelukkig wel weer makkelijk op gang. Maar toen mocht ik er met de camper natuurlijk ook achteraan. En ook meteen slippende voorwielen. Achteruit lukte gelukkig nog wel, dus ik kon nog een paar nieuwe pogingen doen. Helaas zonder succes. Hugo zag me natuurlijk al snel ploeteren dus schoot meteen te hulp, en met een duwtje van mijn liefie in de rug lukte het wel. Sterke beer! 😊

Het wegrijden ging niet helemaal soepel, het was druk en we werden niet allemaal dezelfde kant op gestuurd, dus uiteindelijk zijn we in wat afzonderlijke groepjes naar huis gereden. Maar allemaal weer veilig thuis, lekker opdrogen en opwarmen. En oooohh wat is het dan ineens lekker dat we nu een heerlijk bad hebben waar we in kunnen. Genieten!

Offroad Budel dag 2: Enorme afstand ;-)

Nadat ik Hugo gisteravond per ongeluk had buitengesloten (oepsie) hebben we een lekkere nacht gehad. Rond 8:00 begon er weer leven op het terrein te komen en zijn wij ook maar in actie gekomen. De hoofdpijn gelukkig echt helemaal weg, dus hop, Linda stuiterend de ochtend in 😊.

Ontbijtje gemaakt en daarna konden we het roadbook op gaan halen. Daar gaan we!

Na 10 bolletje/pijltje plaatjes was al het eerste terreintje. Een pittige, met veel wachttijd tussendoor. Superleuk! We grapten toen nog… nou als alle terreintjes in het roadbook zo zijn (we zagen er 6) dan wordt het nachtwerk…

Na het eerste terreintje waren we binnen 5km alweer bij het volgende terrein. Deze was echt zo pittig dat er vooraf al gemeld werd dat rood eigenlijk zwart was. En voor rood hebben de auto’s geen lier nodig, maar in dit terrein was dat toch wel heel erg handig geweest als iedereen een lier had. Tjonge, wat kwamen er veel vast te zitten. Superleuk, maar op een gegeven moment ook wel een beetje genoeg, we hebben de hele middag over het terrein gedaan 😊. En ik heb me als bijrijder goed kunnen bewijzen doordat de haak van de lier van Stitch zo ver ingegraven zat dat ik een kuub modder/klei moest weggraven voordat ik Hugo kon redden 😉.

Toen we er eenmaal doorheen waren dus maar terug gereden naar de camping. Hahaha de hele dag nog geen 10km afgelegd. Maar wel weer genoten!

Na een biertje op de camping de roadbooks ingeleverd en nog even bij het terrein hier gekeken. Patatje gegeten en toen kregen we als bonus nog even een auto die omkukelde in de modderbak.

Eenmaal terug bij ‘ons’ kamp heeft Hugo de bbq nog even aangestoken om de restjes van gister (dat was nog best een maaltijd) op te bakken. En Kim en Rick hebben ons voorzien van een lekker mashmallow-toetje. Jum!

Lekker warm in ons partytentje begint iedereen een beetje slaperig te worden. Dus het zal wel niet heel erg laat worden… 😉

Offroad Budel 2019 dag 1: Zin in!

Na een slechte start vanochtend (Linda werd met erge hoofpijn wakker en werd al snel ook misselijk en ging overgeven), om half vier uiteindelijk toch kunnen vertrekken richting Budel. Zou liegen als ik me niet graag iets beter had gevoeld, maar toch wel weer echt heeeel veel zin in! Het eerste weekend waar we Stitch ooit mee naar toe namen was hier, twee jaar geleden. En nu voelt het allemaal al zo vertrouwd. Zo leuk met ons cluppie!

Voordat we vertrokken heeft Hugo de ‘puntjes’ nog even opgeschuurd, daarna wilde Stitch eerst niet starten, maar als een ware automonteur had ie het in een paar minuten gefixt. Trots 😊.

Onderweg is het nog regenachtig, maar eenmaal op de ‘camping’ is het droog en is het met de partytent en de terraswarmer goed vertoeven. Hugo heeft meteen de bbq aangestoken en toen de mannen terugwaren van de technische keuring konden we dus meteen een hapje eten. Gezellig hoor!

Linda vandaag op tijd naar bed (deze keer extra blij met ons campertje!), en morgen gaan we lekker rijden. Ze voorspellen droog weer, dus wij hebben er zin in!

En vinden jullie ook niet dat Hugo een mooi momentje had tijdens de heenrit?

Disney Run dag 3: Vroeg!

Ik kondigde het gister al aan, maar de wekker ging vanochtend verschrikkelijk vroeg, zeker nadat we gister zo rond 0:00 waren gaan liggen. En toen we wekker me riep voelde mijn enkel toch niet helemaal zo lekker als dat ik had gehoopt (ben 3 weken geleden uit de verhuisbus gekukeld en wat onhandig mijn voet dubbelgeklapt), dus het eerste wat ik zei was: ik weet nog niet of ik wel ga….

… maar natuurlijk ga ik! Afhaken kan altijd nog! Dus om 5:55 hadden we de shuttlebus naar het park en kon ik aansluiten in de rij in het startvak. Voor Hugo hadden we een supportersbandje gehaald voor het viewpoint op mainstreet, en dat kwam goed uit, want voor het wachten was een vestje toch wel een erg welkome aanvulling op mijn renshirt, maar er de hele weg mee rennen vond ik niet zo’n fijn vooruitzicht. Nu kon ik mooi na een kilometer mijn vest al afgeven 😊. En Hugo had een prachtig plekje met uitzicht op het kasteel, met heeel weinig mensen die ervoor stonden, en met een steeds lichter wordende omgeving.

Deze keer had ik startvak D, dus nog iets verder naar achteren, maar toch mocht ik na een klein uurtje toch ook van start! Ja, dit is echt wel gaaf hoor! Door alle landen in het park gezigzagd, hier en daar even de paadjes achter het park op. Superleuk! Mijn enkel vond het wel iets minder leuk, dus bij de 8km maar even een wandelpauze genomen, maar dat voelde niet heel veel beter (en zo hoog lag het rentempo ook niet hoor, druk!) dus toch het rennen maar weer opgepakt. En jeeej! Ook deze medaille is binnen!

Meteen de shuttlebus naar het hotel teruggepakt en een lekker ontbijtje gesmuld in het restaurant. Daarna even lekker douchen, en niet veel later begon er iets te kriebelen wat zei: mmm wat is het lekker weer, en eigenlijk hebben de beentjes helemaal niet zoveel zin om vandaag heel erg veel te lopen (stiekem hebben de beentjes beide dagen toch zo’n 20km afgelegd) en we hebben thuis zoooo’n lekker tuin…. zouden we niet…?

Dat idee begon steeds meer vorm te krijgen, maar eerst nog even een rondje gewandeld in de outlet, en daarna doorgereden naar Disney en daar nog een show in het movie park meegepakt (dat was een beetje een domper, het bleek dezelfde show te zijn als die we gisteren live in het gewone park hadden gezien, maar dan afgespeeld op een groot scherm… hahaha). Maar goed, we zaten lekker 😊.

Daarna ons plan doorgezet en teruggereden naar het hotel om de kamer leeg te maken en uit te checken. En toen de rit naar huis begonnen (ja, tis wat, als je zo’n leuk huis hebt… 😊).

Tijdens de eerste laadstop een klein tukkie gedaan 😊, en verder een prima rit naar huis gehad. Nu lekker slapen in het eigen bedje en morgen een rustig dagje thuis. Zin in!

Disney Run dag 2: We did it!!

Een beetje uitgeslapen en daarna vrij snel de bus gepakt naar het park. Ontbijtje bij Earls en dan de bibs (startnummers) ophalen… tenminste, dat was het plan… maar Linda zou Linda niet zijn als ze niet weer wat vergeten was (mijn moeder zou zeggen: als je hoofd niet vast zat 😊). Dus we waren in disney zonder ID bewijs (nou ja, Linda dan). Dus ja, dan maar terug naar het hotel…

Ondertussen ook bedacht dat het straks na de run wel lekker is als we niet op een bus hoeven wachten, dus met de auto terug gegaan naar het park, meteen de renkleding maar meegenomen 😊. Nu dan echt op naar de bibs!

We moesten een paar loketjes af voordat we alles hadden, maar toen waren we wel de trotse bezitters van startnummers, mooie t-shirts en Linda ook een mooi souvenir-renshirt (mooi stom, voor de heren was het shirt al uitverkocht). Nou, nu zijn we er echt klaar voor! Nu nog wachten tot 20:00 😊.

Dus lekker de tijd om nog even door het park te wandelen. Lekkere lunch gedaan bij Casey’s onder het genot van een Jungle Book parade, en daarna naar de Lion King show (lekker rustigaan gedaan om de lijfjes te sparen). Kopje koffie en nog even terug naar de auto om ons mooie nieuwe shirt en de hardloopschoenen aan te doen. En toen was het bijna tijd om richting het startpunt te gaan. Daar besloten toch foto’s van onszelf te gaan laten maken, dus een fotopas gekocht, en meteen de eerste foto laten maken (die volgen nog 😊). En natuurlijk was even onze naam opgezocht op de wall of fame 😊.

En toen kon het avontuur toch echt gaan beginnen. We zaten in startvak C, wat betekende dat we ongeveer als 6000e deelnemer mochten vertrekken, wat er op neer kwam dat we nog bijna een uur mochten wachten tot we wegkonden, en de eerste deelnemers inmiddels al lang en breed gefinisht waren 😊. Maar we worden goed vermaakt, en we hebben er zin in!

En toen stonden we dan toch echt in het voorste startvak. 3…2….1…GO! Daar gaan we! Door het inmiddels donkere maar mooi verlichte park, over paadjes waar je anders niet komt. Zigzaggen tussen de mensen door, en onderweg genoeg disneyfiguren waarmee je jezelf kon laten fotograferen, maar rijen joh… niet normaal. Als we daarin waren gaan staan waren we denk ik nog niet gefinisht, hahaha.

Wij renden netjes door, onderweg een bekertje water gedronken en zo renden we hup naar de finish in het moviepark. Hugo die nog nooit de 5Km helemaal aan 1 stuk had gerend, hij doet het gewoon. En allebei blij hand in hand de finish over. Zo cool! Supertrots!

Natuurlijk onze prachtige medaille in ontvangst genomen, en daarna werden we overladen met drinken, banaantje, chipje, runbox met allerlei ‘gezonde’ koekjes.

We zijn maar meteen doorgewandeld naar de auto, want het was al 22:00 en morgen gaat de wekker al om 5:30, voor de 10K run…

Disney Run dag 1: Laat op pad

Na een dag hard werken snel even wat gegeten, en rond 20:00 op pad naar Parijs! In toerbeurten dit keer, omdat we allebei eigenlijk best nog wel wat werkdingetjes te doen hadden. Best handig zo 😊. En omdat het al wat later was reed het op de weg ook wel lekker door, qua files dan, want het leek wel alsof de hele weg in Belgie en een groot deel van Frankrijk het slachtoffer was van wegwerkzaamheden.

Maar iets voor tween waren we veilig op de bestemming en konden we meteen het bedje induiken. Op naar morgen, eerst lekker uitslapen en dan langzaamaan voorbereiden op onze eerst run samen!

Oirschot dag 3: Wauw!

De dag begon vandaag meteen al goed met prachtig weer. Toen even iets minder (Bas, Petra, Kim en Rick vertrokken richting de Roan), en daarna was het weer echt een topdag.

De dag was ingedeeld in 2 stukken: eerst ongeveer 2,5 uur bolletje-pijltje rijden en daarna een GPSspel door de Oirschotse heide. De bolletje-pijltje route was weer erg mooi (sommige stukje bijna on-nederlands dichtgegroeid) en de nieuwe navigeerder Arno deed het goed! Wij ook, dus we waren zo bij het terrein. En daar begon het GPS spel. Je mocht de middag vrij rijden over het militaire terrein, en het idee was dat het spel ervoor zou zorgen dat je alle hoeken van het terrein zou zijn. Nou, dat is gelukt (denk ik 😊)!

We hadden 15 coordinaten gekregen die we in een app konden invoeren en daar moesten we dan naartoe rijden. Bij elk punt stond een emmer met puzzelstukken die we moesten verzamelen. Nou, hahaha dat maakte in ieder van ons het kind los. Lekker hobbelen door het zand, Arno zelfs vaak rennend naar de emmer toe, puzzelstuk opzoeken en weer door. Het was echt een hilarisch geheel. En het weer maakte het plaatje compleet.

Best een lange middag, maar echt zo genoten!

Na afloop het kamp afgebroken en met elkaar naar huis gereden. Rond kwart voor negen waren we weer thuis. Met een paar processierups bultjes, dat wel (het beddengoed in de camper is denk ik toch nog niet helemaal haar-vrij), maar dat mag de pret niet drukken.

En dan weer op de bank in ons fijne huisje. Das toch stiekem ook wel weer lekker 😊.

Oirschot dag 2: rondje op de GPS

Vandaag een relaxte dag, een route die in de navigatie kon worden ingelezen, ongeveer 100km dus geen haast. Dus rustigaan begonnen met een eitje in het zonnetje (en meteen geleerd hoe we kunnen zien dat een ei nog vers genoeg is 😉), een kopje koffie en de briefing. De zon doet meteen al goed zijn best, dus lekker open en met korte mouwtjes op pad.

Onderweg dus genoeg tijd voor koffiestopjes, even in de koe klimmen, Rick die een penceetaartje ronddeelt…. ja, klinkt als een jeepweekend 😊. De route ging over prachtige paadjes. En zelfs over onbegaanbare zandpaden 😉.

En onderweg trapte Hugo even op de rem: even een zonnebloem plukken (hoe lief/leuk is dat 😊). De mooie bloem heeft de rest van de route lekker met ons meegehobbeld over de mooie paadjes.

Al met al echt weer heel erg genoten. En lekker stoffig geworden 😊.

Na de rit nog even gas getankt en wij met zn tweetjes nog even naar de super voor wat bbq boodschapjes. Daarna even lekker het stof van ons afgespoeld en neergeploft in ons mooie kamp ‘with a view’. Ook het bbq-en lekker rustigaan gedaan, en geleidelijk overgegaan in gezellig rondom het kampvuur. Lekker warm zo in de avond die rondom ons toch wel fris begint te worden.

Met rode wangen nagenieten van de dag. Morgen gaan Bas en Petra helaas al op tijd weg richting de Roan (maar natuurlijk superleuk dat ze er toch wel bij waren!) maar gaan wij nog even door voor een bolletjes-pijltjes route met een GPS-spel over de Oirschotse heide. Zin in!!