Californie dag 3: Een dagje filmster

Vandaag is het tijd voor Universal Studio’s! We zijn eigenlijk al helemaal gewend aan het tijdverschil dus echt vroeg worden we niet meer wakker, maar de wekker zetten vonden we toch ook een beetje overdreven. Dus rond 11:00 waren we in het park.

De Jurassic Park attractie is vernieuwd en dat is te merken: 240 min wachttijd?! Die slaan we dus nog maar even over 😊. Verder waren de attracties best goed te doen qua wachttijd en hebben we veeel kunnen zien. Erg mooie en leuke shows. Veel met een soort imax achtige schermen gecombineerd met beweging en soms zelfs wind en geur. Supermooi! En ook het Harry Potter gedeelte, prachtig gemaakt! Echt weer genoten. Ook de toer over de filmset was erg indrukwekkend.

Aan het begin van de avond begon Linda het een beetje koud te krijgen en kreeg ze ook wat last van een lijf die al het heen en weer geschud wel mooi vond, dus toen hebben we de uitgang opgezocht. Want… we komen deze week nog een keertje terug 😊. Toen iemand ons vroeg of we nog even een survey wilden invullen zeiden we ja… en toen werden we meegevoerd naar de VIPexperience room waar we denk ik wel 100 vragen op ons afgevuurd kregen. dat hadden we even niet aan zien komen 😊.

Op de city walk nog even lekker wat gegeten (op het terras met terraswarmer 😊), daar nog wat rondgelopen en toen lekker naar huis gereden. Op de terugweg viel de navigator een beetje in slaap, gelukkig hield de chauffeur haar een beetje wakker. In ieder geval heelhuids thuisgekomen en toen heeft het meisje maar meteen het bedje opgezocht. Ja, best een lekker leventje zo 😊.

California dag 2: Disney!

Dat ging snel, hoewel we redelijk vroeg wakker zijn (7:00) hebben we meteen het gevoel in het ritme te zitten. Fijn! Dus lekker ontbijten en op naar Disney!

Vandaag staat het Adventure park op het programma. Onze theorie was dat het vandaag een dag na een feestdag is, dus wellicht extra druk in het ‘gewone’ park omdat daar dit jaar het Starwars gedeelte is geopend. Geen idee of het waar is, maar in het adventure park is het goed te doen 😊. We hebben fastpass tickets gekocht en dat gaat vandaag als een tirelier, wat hebben we veel kunnen doen! Superleuk! En prachtig weer, super ontspannen. Veel leuke nieuwe shows en attracties. Zou zo morgen teruggaan en alles nog een keer opnieuw doen 😊. Smaakt naar meer!

Aan het einde van de dag hadden we nog 2 attracties op ons programma staan om een tweede keer te doen, toen tijdens het avondeten de tafeltjes ineens begonnen te schudden. We hadden in het vliegtuig al begrepen dat er gisteren een aardbeving in de buurt van LA was geweest, en trokken dus meteen de conclusie dat dit wel een naschok zou zijn. En dat was ook zo. Dat betekende dat uit voorzorg alle attracties dicht moesten en dat ze alles moesten controleren voordat ze weer konden opstarten. Dus hebben wij maar een mooi plekje opgezocht om vast klaar te gaan zitten/staan voor de avondshow. En die was weer super!

En toen op de laatste 2% van de telefoonbatterij naar huis genavigeerd. Hij stopte er net te vroeg mee maar gelukkig kennen we in Brea inmiddels al een klein beetje de weg 😉.

Wat een heerlijke eerste dag. Doe er mij zo nog maar een paar! Nu lekker slapen.

California dag 1: America here we come!

Jaaaa vandaag gaat het gebeuren! Om 3:45 gaat de wekker (dat is toch wel even minder 😊) en dan is het tijd om in actie te komen. Op naar Schiphol!

Netjes op tijd op de parkeerplaats en ook mooi op tijd bij de gate. Het eerste stukje naar Frankfurt kan beginnen! En dat ging soepel. Ook de overstap naar het andere vliegtuig. Mooi de tijd om de overstap te maken, maar ook weer niet teveel, we konden mooi in 1x door. Wel werd ik uitgekozen voor een extra security check waardoor ik met een man meemoest naar een hokje waar ik nog even extra op drugs werd gecontroleerd. Maar dat stelde weinig voor dus konden eigenlijk meteen weer door.

Ook de tweede vlucht ging prima. Hugo had een mooi plekje voor ons geregeld bij het inchecken, en we werden goed verzorgd. Beetje gedommeld, af en toe wat gegeten en allebei een filmpje gekeken. Prima! Al was Hugo wel wat zielig toen de stuwardes zijn kopje koffie omstootte bij het ophalen van de dienblaadjes. Maar dat werd al snel goedgemaakt met een nieuw kooje koffie met bonbons!

Op het vliegveld in LA ging het wat minder soepel. Wat een rij! En wat duurde het lang voordat we er doorheen waren. Maar goed, ook dat is gelukt en het ophalen van onze huurauto (jaja hoe kan het ook anders, een heuse Jeep!) ging supersoepel. Op naar het hotel!

In het hotel konden we mooi nog even gebruik maken van de ‘complimentary cocktail’ (wat drinken ging er inmiddels wel in). Daarna het zwembad even bekeken (ziet er goed uit, klein maar fijn), en naar de supermarkt gegaan voor een drankje op onze hotelkamer (of eigenlijk meer een soort appartementje) en tot slot wat gegeten bij de Taco Bell (makkelijk, maar ook echt even heeel lekker!).

Nu echt wel een beetje aan het vechten tegen de slaap. We proberen het nog heel even te rekken, zodat we morgen meteen een beetje in het juiste ritme zitten. Want… morgen gaan we naar Disney!! Zin in!!

Eersel dag 3: In processie

De dag begon met een inspectie van Stitch, en nog voordat ik goed en wel uit de camper was was de ontsteking al gereviseerd en kon Hugo weer een proefritje doen. Die kwam stralend terug, wat een verschil! Dus kunnen we toch met zijn allen weg 😊. Bas, Petra en de kids verdeeld over de andere jeeps. Alleen Sebas kon niet mee, die moest vanmiddag sportverslaggeven. We hebben hem wel een codewoord gegeven voor tijdens de uitzending (ontsteking). En jahoor, op de terugweg met de radio aan kwam ie langs 😊.

Maar goed, wij eerst nog een mooie rit vandaag. Wat een weer weer, tis gewoon heet! En met het zweet en de stof waren we allemaal al snel zwarte pietjes 😉. Bij mij waren de ‘muggenbulten’ in mijn nek inmiddels uitgebreid naar de armen en de schouders, en ook bij Hugo begon er van alles te jeuken. Mmm… we zouden toch geen bedbugs hebben in de camper?!

Onderweg weer mooie stopjes in de volle zon: genieten. De rit uitgereden en daarna was het weer tijd om het kamp op te breken. Op naar huis!

Net voordat we naar huis gingen ontdekte Simone dat de bulten weleens de processierups kon zijn…. mmm het zal toch niet?

… nou het zal toch wel. Eenmaal thuis was de jeuk niet meer te doen. Wat een ellende! Dus snel alles in de was en verder met plakband en mentholcreme in de weer. Dat zal een leuke nacht worden…

Maar, weer super genoten van dit weekend. Nu wachten tot oktober, duuuurt laaaaang 😊

Eersel dag 1: Daar gaan we weer!

Na een bizar weekje waarin we maandag nog aan het klussen waren in Veldhoven, dinsdag een wortelkanaalbehandeling gepland stond, woensdag de auto voor een schade naar de garage moest en de bouwkundige keuring van ons nieuwe huis plaatsvon en we camper hebben opgehaald, en donderdag , was het vrijdagochtend tijd om de Jeep op te halen. Stitch heeft een nieuwe koppeling!

Daarna allebei nog aan het werk, en ook het inpakken moest nog beginnen 😬. Maar, toch weer gelukt om op tijd bij de Starbucks te zijn om gezamenlijk naar Eersel te rijden. En hoewel het er heel erg op leek dat Hugo zelfstandig achter ons aan zou rijden was ook zijn afspraak wat eerder klaar en konden we nog even op hem wachten zodat hij ook meteen mee kon. Gezellig!

Wat een weer zeg! Eenmaal op het terrein van het paardensportcentrum ons kamp opgebouwd en langzaamaan stroomden ook margriet, simone en marco binnen, dus werd het tijd voor het stoofpotje (jaja deze keer hebben we eraan gedacht om hem mee te nemen 😊).

Vanavond konden we ons jubileum cadeautje ophalen (jas) en stonden er naast de briefing nog wat proefjes op het programma waarbij Bas en Petra assisteerden voor de tijdregistratie. Erg leuk bedacht! Wij dus ook op pad… maar toen begon Stitch te protesteren. Hugo had al snel door dat er geen vonk was. Mmm. Verdeelkap (mona toetje) opengemaakt, maar wij kwamen er zelf niet uit. Uiteindelijk nadat iedereen de proefjes had gereden en alle hulptroepen weer bij elkaar waren kon Arjan toch constateren dat de puntjes waren afgesleten. Door wat opnieuw te stellen kregen ze hem weer aan de praat! Geen proefjes voor ons dus maar wel superblij dat we morgen gewoon de rit mee kunnen doen!

Lekker zitten kletsen bij het kampvuur (wat een grote groep weer, meer dan 20 man!), en rond middernacht het inmiddels het gelukkig wat afgekoelde camperbedje opgezocht. Als een roos geslapen!

Eersel dag 2: Ontstoken Stitch

Of eigenlijk juist niet 😊.

Vandaag weer op tijd op voor een rit! Het weer is prachtig, de groep is gezellig, wij hebben er zin in!

Maar Stitch vandaag iets minder. Al bij een van de eerste bochten ging het mis en moesten we stoppen. Uiteraard gelijk de hulptroepen om ons heen en niet veel later kon Hugo weer een proefritje doen. Hij reed weer! Niet helemaal van harte, maar we konden in ieder geval weer verder 😊. Wij gingen voorop maar dat duurde deze keer niet lang, want Hugo moest best wel werken om Stitch aan de gang te houden dus het samen navigeren zat er niet in, dus al snel reden we een van de afslagen die we hadden moeten nemen voorbij. Oepsie. Dan maar even in de volgstand.

De route was weer super, en het eerste terrein met proefjes ook. Wij hebben niet meegedaan maar konden wel heel leuk kijken en hier en daar wat aanwijzingen geven. Net als gister echt leuk uitgezet en ook de kinderen konden als bijrijder weer goed meedoen. Leuk!

Om 13:00 was het klaar met de proeven maar mochten we nog wel even op het motorcross terrein blijven. Tijd om de achterklep van Stitch open te klappen en de BBQ erop te zetten… Hamburgers!!

Superleuk zo met z’n allen (vandaag wel meer dan 20) verse Vlaamse hamburgers (bedankt Michael voor het meenemen!) op Zuid Hollandse broodjes (bedankt Petra!) eten, gebakken door chefkok Hugo 😊.

Daarna verder gereden en de route afgemaakt. Heerlijk zo met dat prachtige weer door de bossen.

Onderweg kwamen we nog weer bij een ander motorcross terrein waar iedereen lekker op los kon. Wij hebben Stitch maar even rust gegeven maar zijn wel met Moppie een rondje gaan doen. En ook de kinderen konden even achter het stuur, die hebben echt genoten!

Eenmaal op de camping wel echt helemaal zwart van het stof (tja je kunt niet alles hebben 😉), dus ondanks dat we dachten dat er geen douche was toch maar even op onderzoek uit gegaan. De cafebaas aan de overkant van de weg keek me een beetje boos aan toen ik kwam aanlopen. Hij had wat jeepers toegelaten tot zijn douche, maar nu was ie het zat. Oke, duidelijk… dus nog even verder gebuurt en toen bleek dat we toch op het manegeterrein ergens konden douchen. Heerlijk!

Met zijn allen gegeten in de kantine van de manege, en daarna was het tijd voor de bingo! Het begon met kinderbingo. Supergrappig om te zien hoe de kinderen er in op gingen!! En allemaal met een mooie prijs naar huis. En ook de volwassenbingo was natuurlijk superspannend. Hugo en ik hadden precies tegelijk de kaart vol. Twee mooie jeep-petten voor ons 😊.

Langzaamaan teruggewandeld naar ons kampvuur en daar mooie houtblokjes gemaakt met een ingebrand Jeeplogo, en veeel marschmellows gewarmd. Lekker!

Bij het kampvuur nog even vooruit gekeken naar morgen. Bas en Petra hebben besloten niet meer met de eigen Jeep te gaan rijden. En wij twijfelen ook erg. Lijkt wel slim om morgen op de camping te blijven zodat we na afloop in ieder geval weer veilig thuis kunnen komen. Maar daar waren de geleerden (Arjan) het natuurlijk niet mee eens 😊. Morgen zal er eerst nog wel even gekeken worden of de ontsteking van Stitch iets verbeterd kan worden… heerlijk toch, van die kenners om je heen 😉.

Superdag zo. Moe maar voldaan (en met een flink jeukende nek, stomme muggen…) het bedje weer in. Tot morgen!

Jamboree dag 5: Wolkbreuk met bikinitop 😊

Ja, vandaag moeten we er dan toch echt weer aan geloven, het kamp moet worden afgebroken. Maar ook dat was gezellig. Het zonnetje scheen lekker en iedereen hielp elkaar om te zorgen dat alles weer op de juiste plek terecht kwam. Na het inpakken nog een kopje koffie (door Petra gezet met het koffieapparaat rechtstreeks aan de stroompaal van de camping, hahaha) en toen konden we gaan. Met de hele caravaan richting de snelweg. Lekker weer dus ook voor ons in de open jeep helemaal niet koud. Laat het zo maar de hele reis gaan!

Onderweg kwam er bij Arno best wel wat stinkende rook uit de uitlaat (leek het), en op een gegeven moment zagen we een smeulend stukje rubber op de weg en hield de stank op. Halverwege hadden we een tankstop dus meteen maar even kijken naar Arno’s jeep. Mmm dat was niet goed, dat wiel was gloeiend heet!

En dat bleek het wiellager te zijn. Weer een flinke reparatie voor onderweg. Maar goed, ook dat moest natuurlijk goedkomen, dus de mannen gingen weer aan de slag. Al snel begon de lucht te betrekken en tjonge, wat een regen! Een deel klussers in de regen, met een paraplu erboven door assistente Simone, en een deel wat maar even schuil hield in de camper van Bas en Petra. Gelukkig kon alles gefixt worden en konden we na een uurtje ongeveer weer op pad. Mmmm dit was toch een ander weerbeeld dan zojuist 😊. Gelukkig konden we nog een extra droge jas lenen van Bas en Petra (en die laatste was echt als een waterdichte slaapzak, heerlijk!)

En onderweg kwam er toch een wolkbreuk! Hahahaha wat een avontuur! De regen kwam zowel van voren als van achteren (door de rijwind) dus we hadden eigenlijk ruitenwissers aan beide kanten nodig, dus dus rol heb ik maar op me genomen 😉. En het duurde niet lang totdat het onder het dashboard net zo hard begon te regenen als buiten. Echt hilarisch! Hugo zei al: die kunnen we van de bucketlist afstrepen, wolkbreuk in de jeep met bikinitop.

Toch ook wel weer fijn toen het wat droger werd en het zicht wat beter. Achter elkaar aan naar huis getuft en de spulletjes weer en beetje opgeruimd. Nu met rode/paarse wangen op de bank. Het was weer een feestje, op naar de volgende!

Jamboree dag 4: Modderige pech

Vandaag een half uurtje langer blijven liggen, er staat een iets kortere route op het programma, maar wel met vier terreintjes.

Vandaag gaat Em navigeren, haar debuut. En ze doet het goed 😊. Het eerste terreintje missen we, maar dat mag de pret niet drukken. Genoten…! Helaas ging het vanochtend bij Bas en Petra weer een beetje mis met de temperatuur en de brandstof dus die besloten terug te gaan naar de camping. Wij gingen vrolijk verder. Maar toen… kwam het tweede terreintje. Gaaf stukje weer! Alleen eindigde het terrein met een modderbak die we eigenlijk liever hadden willen ontwijken. De modderbak kwamen we niet zelfstandig door, en whaaaa wat een modderregen kreeg ik over me heen, hahahaha!!

Enorm gelachen… totdat… Hugo toch nog even naar het koppelingspedaal ging kijken, het schakelen zat hem nog niet helemaal lekker. En dat bleek terecht: na de operatie van gisteren was nu het pedaal van zijn bevestiging geschoven… mmm ja zo konden we echt niet verder, maar hoe krijgen we die weer vast. De veer die het pedaal vast moest houden was gewoonweg niet op zijn plek te krijgen. Door verschillende mensen geprobeerd, in verschillende standjes door de onhandige hoek onder het dashboard. Uiteindelijk maar besloten met een spin het pedaal op zijn plek te houden. Kon ik eindelijk ook eens een beetje in actie komen! Samen met Arjan vastgemaakt en uiteindelijk maar besloten de veer te laten voor wat ie is. Maar ja… toen was het voor ons echt wel klaar. Samen met Herman en Arjan naar de camping gegaan. Gaf wel weer een vertrouwd gevoel zo, Linda de lintjes losmaken zodat de jeeps er doorheen konden, voelde me net een beetje Leen tijdens de vakantie.

Het schakelen ging nu goed, maar bergje op had Stitch geen puf. Nu had Hugo de diagnose snel gesteld: vocht in het monatoetje (de verdeelkap). Samen gelachen om de Opel schroevendraaier (en om mijn vader die er vast nog wel wat op voorraad heeft) die Arjan gaf om hem open te schroeven. Samen komen we overal 😊.

Terug op de camping geconstateerd dat de noodoplossing goed genoeg is voor de terugrit naar huis, dus gezellig met Bas en Petra een biertje gedronken. Het zonnetje schijnt, dus wie doet ons wat?

Na een tijdje kwam ook Arno terug op de camping. Ook panne. Dus hij kon ook nog even sleutelen.

Nog even gaan tanken, en Stitch een beetje afspuiten zodat de spullen er morgen weer een beetje redelijk schoon inkunnen. Bij het tanken kwamen we de rest van de groep tegen (zoals Arjan al had voorspeld). Samen de wasstraat lekker modderig gemaakt (en na afloop uiteraard ook weer schoon 😊). En daarna was het tijd voor een heerlijke douche. En pasta van Margriet, klaargemaakt door Petra, Margriet en Hugo. Topteam 😉.

’s Avonds was er nog een soort afsluitende briefing. En daarna nog even lekker ontspannen bij het kampvuur. Met later op de avond nog een speklapje, gebbqt in het donker. Tja, het vlees moet toch op he?! 😉

Tja… en dan is het morgen weer tijd om naar huis te gaan. Laatste nachtje in de lekkere frisse lucht (dat is toch wel lekker hoor in een tentje…).

Jamboree dag 3: Beetje pech

Vandaag opnieuw vroeg op, tussen 8 en 9 gaan we proberen te starten. En dat lukt, ruim voor negenen staan we in de rij voor een roadbook. De ontbijteitjes en de kettlebraai zijn mee voor een eitje onderweg. Nu al zin in 😉.

De route van vandaag had drie terreinen, en nadat bij de eerst koffiestop even een noodreparatie gedaan moest worden aan de uitlaat van Moppie, ging in het tweede terrein de Nekaf een raar geluid maken… de diagnose was al snel gesteld: lager van de dynamo kapot. Mmmm wat nu? Nou, uit elkaar halen natuurlijk en het lager vervangen! Hup, het reparatieteam komt in actie en ze doen het gewoon. Midden in het bos, dat hele ding uit elkaar en ze fixen het gewoon! Toppers.

Toen we weer op pad gingen zeiden we nog: nou nu even 10 min geen pechgeval hoor… en lettelijk 2 minuten later trapt Hugo de koppeling in en ligt het pedaal ineens op de grond. NEEE!! Koppelstang afgebroken. Mmm…

Maar ook hiervoor kwam snel een plan: nou dan moeten we er maar een gat in boren en het met een bout aan elkaar zetten. Maar ja, dan moest wel eerst het afgebroken stuk eruit geboord worden. En moesten we natuurlijk een bout en moertjes hebben. Boor van Herman, boutje van Arno, en moertje uit de stoel van Bas. En dan weer een enorm team dat aan de slag gaat. En samen komt het weer goed. Hij doet het weer! Via de blauwe route het terrein uitgereden en de route vervolgd. Die was weer prachtig! En ondanks onze pech toch ook het laatste terreintje kunnen meepakken. Yeah! Bedankt mannen!

Vanavond ronde 3 van de BBQ (ja Michael had flink inkopen gedaan 😊 en met de aanvulling van onze hamburgers en de shoarma van Herman en Arjan weer een topmaaltje). Lekker!

Jamboree dag 2: 200km Jeepfun

Gisteren in de briefing werd al verteld dat het vandaag een lange dag kon gaan worden. Een route van 200km en op het einde een terrein met daar ook de mudcup. Vroeg op dus!

En zo gebeurde het, om 7:00 ging de wekker en ongeveer anderhalf uur later reden we van het terrein af. Er was code geel afgegeven voor het weer, maar daar was nog niks van te merken. Heerlijk zo!

Na ongeveer een halve dag kwam het eerste pechgeval: bij Bas en Petra liep de brandstoftoevoer niet meer helemaal soepel. Na een sleutelpoging (heerlijk, in het zonnetje) hebben ze besloten maar even terug te gaan naar de camping en dan hopelijk ’s middags weer aan te sluiten bij het terreintje.

Wij zijn dus doorgereden en hebben een prachtige rit gehad! En zelfs nog uitgereden ook 😊. En als toetje het terreintje. Superleuk weer! En ook echt bizar als je je realiseert dat we 2 jaar geleden voor het eerst als bijrijder samen bij een jeepevenement aanwezig waren. Wat hebben we inmiddels al veel meegemaakt met Stitch en ook superveel geleerd! In het terreintje kwamen Margriet en Sebas even vast te zitten, hup sleepje uit de tas en hop daar trok Hugo ze er weer uit. Oke, niet ingewikkeld maar toch geeft het een goed gevoel!

Bas en Petra sloegen deze keer ook de mudcup over (zij zijn meestal de enige dappere die het gaan proberen), dus na het (inmiddels koude!) terreintje konden we met zijn allen terug naar de camping, om daar een tweede BBQ avond in te luiden. Gezellig!